நண்பர்களே ஏற்கனவே சிஜி தளத்தில் என்னால் பதியப்பட்டு இங்கு பதிவிறக்குகிறேன். தளத்தின் விதிமுறை மற்றும் நன் மதிப்பு காரணமாக சில விசயங்களை எடிட் பண்ணிருக்கேன். மீறியும் சில இடங்கள் அபத்தமாய் இருந்தாலும் கதையின் நோக்கத்தை புரிந்து வார்த்தை விலக்கு கோருகிறேன்.
பாலா எனும் தனிமனித வாழ்க்கை ஒவ்வொரு நாளும் அவன் செய்யும் செய்கை கதை.
பாகம் 1
ஞாயிறு காலை ஆறு மணி.
பாலாவின் வீடு..
மார்கழி மாத குளிர் கட்டுமஸ்தானவர்களையும் முடக்கி போர்வைக்குள் அடக்கி இருந்தது.தூரத்தில்தெரு நாய்கள் முனகல் சத்தம் வீட்டின் படுக்கை அறைவரை கேட்டுகொண்டிருந்ததது. பக்கத்து வீட்டு புதுமணத்தம்பதிகள் குசு குசு என்று பேசும்மெல்லிய முனகல் தனது வீட்டு ஜன்னல் வழியே அலையாய் பரவி கொண்டிருந்ததது.சிறியவர் முதல் பெரியவர் வரை போர்வையை இழுத்து போர்த்தி இன்னும்அரைமணிநேரம் தூங்கலாம் என முயசிக்கின்றனர். அப்படிப்பட்ட மார்கழி மாதகுளிர் அனைவரையும் ஒரே இடத்தில் முடக்கி போட்டிருக்க, பாலாவின் அம்மாவுக்குமட்டும் எப்படிதான் விழிப்பு வருகிறதோ தெரியல! ஆறு மணிக்கே எழுந்துசுப்ரபாதத்தை போட்டுட்டு வாசல் பெருக்க போயிட்டாங்க. போறதுக்கு முன்னாடிடேய் பாலா எழுந்திருடா! காலை மணி ஆறு. மார்கழி மாதம் .எழுந்து போய் முகம்கழுவு. அவன் பதிலுக்கு காத்திராமல் வாசலை நோக்கி நடந்தார். ம்! எனமுனகியவாறே புரண்டவன், அம்மாவுக்கு வேற வேலையே இல்லை காலையிலேயே எழுப்பிநச்சரிக்கிறாங்க.... சொல்லிக்கொண்டே கம்பளத்தை இழுத்து போர்த்தினான்.தண்ணீர் தெளித்து, பெருக்கி முறைவாசல் பணிகளை முடித்து ஒருகணம்அதைநோட்டமிட்டபோது அந்த பெரிய கோலம் பாலாஅம்மாவின் சாதனையைபெருமைபடுத்தியது.தனக்குத்தானே பூரித்துகொண்டவள் எதோ ஒன்று குறையுதே? முனுமுனுத்துகொண்டே நேற்றிரவு எடுத்து வைத்திருந்த மாட்டு சாணத்தைஉருண்டையாக்கி கோலத்தின் நடுவே வைத்து திண்ணையில் இருந்த பூசணி பூவைஅதன்மேலே வைத்துவிட்டு உள்ளே நுழைய மணி ஏழு.
டேய்!கழுத உன்ன ஆறுமணிக்கே எழுப்பிட்டு போனேன். இப்ப மணி ஏழு.எழுந்திரு!படுக்கையை விட்டு எழுந்திருக்காத மகனை பார்த்து சொல்லிகொண்டே குளியல்அறையில் நுழைய, இரும்மா! மீண்டும் புரண்டு படுத்தான்.அடுத்த பத்துநிமிடத்தில் வெளியே வந்தவர், டேய்! நீ இன்னும் எழலையா? இரு தண்ணிய கொண்டுவந்து ஊத்துறேன். சொல்லி கொண்டே, சமையல் கட்டில் நுழைந்தார், என்னஇருந்தாலும் செல்ல மகன்.... ஒரே மகன்.... அதுவும் ஞாயிற்று கிழைமைவேறு....அதான் தூங்கட்டுமே என்ற கரிசனம்....
இதற்குமேல் பொறுத்தால் ஆகாது. படுக்கையை விட்டு எழுந்தவனுக்கு மார்கழி மாத முதல்நாளே அதன் வேலையை காட்ட ஆரம்பித்துவிட்டது. அவன் எழும் முன்பே அவன் காம எண்ணம்எழுந்துவிட்டது. தடவிக்கொண்டே ஆமாம் மத்தமாதங்களில் மட்டும் எழாமல் பெட்டிபாம்பாகவா! இருக்கிறது? புலம்பி என்ன பயன் இம்மாதம் எங்கேயும் அடிவாங்காமல் இருந்தால் சரி!...
மார்கழிமாத முதல் நாளே அதன் வேலையை காட்ட ஆரம்பித்துவிட்டது. அவன் எழும் முன்பேஅவன் ஆண்மை எழுந்துவிட்டது. தடவிக்கொண்டே ஆமாம் மத்த மதங்களில் மட்டும்எழாமல் பெட்டிபாம்பாகவா! இருக்கிறது? புலம்பி என்ன பயன் இம்மாதம் எங்கேயும்அடிவாங்காமல் இருந்தால் சரி!... தனதை பிடித்து கொண்டே எழுந்து முகம்அலம்பி சோபாவில் சாய்ந்தவனுக்கு, ப்ரூ காபியின் வாசனை மூக்கை துளைத்தது.கண்விழிக்க அவன் முன் காபி டம்ளர் இருந்தது. ம்! அவன் அம்மா நீட்ட!வாங்கியவனுக்கு எண்ண ஓட்டம்.
அம்மா அப்படி இல்லமா! நரசுஸ் விட ப்ரூ ரொம்ப நல்ல டேஸ்ட்மா! என் பிரன்ட்ஸ்லாம் உபயோகிக்கிறாங்க. இனி நாமும் இதயே யூஸ் பண்லாம்.
என்னடாஉன் பிரண்ட்ஸ் யூஸ் பண்ணா நாமும் பண்ணனுமா? இனி சொல்றத மட்டும் வாங்கினுவா! இல்ல எனக்கு கெட்ட கோவம் வரும்... காபி போடியோடு உள்ளேநுழைந்தவர்....அடுத்த ஐந்து நிமிடத்தில் காபியுடன் வெளி வந்தார்....
என்னகண்றாவி டேஸ்ட்டுடா இது! வாசனை மட்டும் கம கமன்னு வருது டேஸ்ட்ட காணோம்...அம்மா துப்பிட்டு போனபிறகு, எடுத்து பருகிய பின்தான் தெரிந்தது. நாமஏமாந்துட்டமே! என்று.காபி கசக்கத்தான் செய்ததது. ஆனாலும் அதற்கு பழகிகொண்டான் பாலா.இவன் என்ன லூசா? அப்படின்னு நினைக்கிறது எனக்கு கேக்குது.
“உங்களை நேசிக்கிறவங்கள பத்தி நீங்க தெரிஞ்சிக்கனுமா? ப்ரூவோட நேரம் ஒதுக்குங்க”
“நீங்க நேசிக்கிறவங்களுக்கு என்ன பிடிக்கும்னு உங்களுக்கு தெரியுமா?”
இப்படிவிளம்பரத்துக்கு விளம்பரம் என என்னைக்கு கார்த்தி விளம்பரத்துல வந்தானோஅப்பவே முடிவு பண்ணிட்டான் பாலா. குடிச்சா இனி ப்ரூதான்!.இப்ப சொல்லுங்க!பாலா கார்த்திமேல எவ்ளோ அன்பு வெச்சிருக்கான். கார்த்திய நினைச்சு எத்தனநாள் சுகமாய் இருந்திருப்பான்னு அவனுக்கே தெரியாது.....
நீ போறியா? இல்லையா? சொல்லு. இல்லனா? நானே போறேன்... வெடுக்கென அம்மா கேட்க....
சரி விடு விடு! நானே போறேன். சலிப்பாய் சொல்லி விட்டு காசை வாங்கி கொண்டு வெளியே வந்தான்.
மனதுக்குள்சந்தோசம்.வெளியே போறதுனாலே எல்லோர்க்கும் சந்தோசம் தானே! அதிலும்பாலாவுக்கு இரட்டிப்பு சந்தோசம்.வெளியே போனா நிறைய பேர் பாக்கலாம். சைட்அடிக்கலாம்.அதுவும் இன்று ஞாயிற்று கிழமை. ஆபிஸ் போகாத காளை எல்லாம் வெளியேவரும்.புதுசா கல்யாணம் ஆன பீஸ் எல்லாம் ஜட்டி போடாம ட்ராக்ஸ்ஓட வரும்ப்ரீயா! ஆடிகிட்டு இருக்கிற பச்ச மிளகாய், வாழை பழம், எல்லாம் கண்ணுக்குவிருந்தாய் அமையுமே! இதுவே வீக் டேய்ஸ்னா நைட் ஆறு ஏழு மணிக்கு டைட் பேண்ட்முழுக்கை சட்டை போட்டுட்டு உள்ளே நுழையும் காளைகள் மறுநாள் அதே கோலத்தில்வேறு கலர் ட்ரஸில் வருவார்கள்.எங்கே அவர்களை சைட் அடிக்க அப்புறம் எப்படிஅவர்கள் ஆண்மையை கண்களால் கற்பழிக்க...! மிகப்பெரிய ஏக்க பெருமூச்சை விட்டான்.
இதுவோமார்கழியின் முதல் நாள்! சொல்லவா வேணும் காளைகளுக்கு! கல்யாணமானவர்களுக்குமனைவி, கல்யாணமாக கட்டிளம் காளைகளுக்கு தன் கையே தன் மனைவி. மணியோ வெறும்எட்டு. காலையில் எனக்கு எழுந்தது போல் எத்தனை காளைகளுக்குஎழுந்திருக்கும்.... அதுவும் கல்யாணமான காளைகளுக்கு சொல்லவாவேணும்?.....கிளுகிளுப்புடன் கடைவீதியில் நடந்தவனுக்கு, எதிரே டம்மிபீஸ்களும் கிழடுகளும் வர வெறுப்போடு நடந்தான். கறிகடையும் வந்துவிட்டது.பாய் அரைகிலோ சிக்கன் போடுங்க!. சொல்லிவிட்டு சுற்றி நோட்டம்விட்டான். ஒன்றும் இல்லை.கடையிலும் ஆட்கள் இல்லாததால் பாய் உடனே வேலையைமுடித்தது விட்டார். வாங்கி கொண்டு மீன்மார்கட் பக்கம் போக அங்கே கூட்டம்அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாய் இருந்தது.
சாந்தி அக்கா மீன் கடையில் ஒரு அழகான பீஸ் நின்று கொண்டிருப்பதை பார்த்தவன் கால்கள் நேரே அங்கே ஓட ஆரம்பித்தது.
பக்கத்தில்இருந்தவன், செம பீஸ்! ரெட் லிப்ஸ்! சிவந்த தேகம். குண்டாகஇல்லாத இல்லாததடித்த தேகம்.உடல் முழுக்க சமமாய் பரவியிருக்கும் ரோமம்கள். அழகாய்அமைந்திருக்கும் பல் வரிசைகள். இனிமையான குரல். இரு! இரு! அழக வர்ணிச்சகண்ணால பார்த்து.... இனிமையான குரல் அப்படின்னு எப்படி சொல்ற? நீங்ககேக்குறது புரியுது. அவன் சாந்தி அக்கா கிட்ட மீன் விலை பேரம் பேசுறான்.அதவெச்சுதான் சொன்னேன்.
மெல்ல அவன் லிப்ஸை கண்களால் எக்ஸ் ரே எடுத்துக்கொண்டே மார்பை நோக்க ப்பா! என்ன chubbyயானசெஸ்ட். ஒரு பட்டன் கழட்டிவிட்டிருந்ததால் இன்னும் எனக்கு மூடை ஏற்றியது...சட்டையை கழற்றி அப்படியேபார்க்க மாட்டோமா? மனம் ஏங்கியது... வர்ணிக்கவும்வார்த்தை வேணுமோ? இறைவன் படைத்திருக்கும் அற்புத பகுதி. அதை காணவாய்ப்பளித்திருக்கும் இவனோ என் மனம் கவர்ந்த வாலிபன்களில் ஒருவன். நான்நினைத்தைவிட பெரியது போல. முன்னால் மிகப்பெரிய அவுட் லைனே தெரிந்தது. நான்நினைக்கிறேன் அவன் ஜட்டி போடல போலும்.அதை என் கை தொட்டு விடாத ஏக்கபெருமூச்சை விட்டேன். கொடுத்து வைத்தவன் யாரோ???.... சாரி கொடுத்துவைத்தவள் யாரோ???!.... அவன் ஆண்மையை ரசித்து கொண்டே இருந்தேன்.யாரும்பார்ப்பார்களே என்ற எந்த கூச்சமுமே இல்லாமல் அதையே பாத்த்துகொண்டிருந்தேன்.எப்படியும் இந்த காளை கல்யாணமான காளையாக இருக்க கூடும்..., வயது வாலிபமும்இல்லாத முப்பது ப்ளசும் இல்லாத இளமை வயது. எப்படியும் மனைவியைருசிபார்த்திருக்கும்.இரண்டாவது சான்ஸ்ஆக கூட கிடைக்காது. கற்பனையில்கடத்தி கற்பழிக்க வேண்டியதது தான். மன ஓட்டம் சொர்க்கத்தில் இருந்தது. அவன்ஆண்மையின் நீளத்தையும் அவன் காம பானத்தின் ருசியையும் எண்ணி நிமிடங்கள்போய்கொண்டிருந்தது.
என்னதம்பி! எதுவும் வாங்காம? பேரம் பேசிகிட்டு இருக்கிற அந்த தம்பியபார்த்துகிட்டே இருக்கிற! நீ ஏதாச்சும் வாங்கு! அவர் கேட்ட காசு கட்டு படிஆகல. அவனோடு நான் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் நிமிடங்களை நொடிகளில் கலைத்தாள்சாந்தி. ஆங்! சற்றே தடுமாறி அவர் கேக்குற காசு கட்டுபடி ஆகலையா? நமட்டுசிரிப்போடு கேட்டேன். வார்த்தையில் தவறில்லை.மனதில் தவறான எண்ணத்தில்கேட்டேன். அவன் உடலை தர அந்தம்மா குடுக்கும் காசு போதாது என அவன் சொல்வதைபோலயோசித்தேன்.என்னையும் அறியாமல் ஆனந்தத்தில் திளைத்தேன்.
சற்றும் யோசிக்காத அவள் ஆமாம் தம்பி! கட்டுபடி ஆகல! வஞ்சிரம் கிலோ 550ரூவா! 400 ரூவா கேக்குறாரு. என்ன செய்ய.....! என்னக்கா! 550ரூபா சொல்ற அரைகிலோ 250ரூபாக்குகொடுக்கா! நான் கேட்க, உனக்கு இல்லமயாடாம்மா வாங்கிக்கோ அக்காசொல்லிவிட்டு வெட்டி கொண்டிருக்க, எனக்குள் சாதித்துவிட்ட பெருமைஇருபத்தைந்து ரூபாய் குறைத்துவிட்ட தலைகனம்..அவனை ஏறிட்டேன்... அவன் என்னைபார்த்து சொன்னான், உன்ன மாரி ஆளுங்க அதிகம் கொடுத்து வாங்குறதனாலதான்இவங்க ஏத்தி விக்கிறாங்க... உன்னையெல்லாம் வாங்க சொல்லி உங்க வீட்லஅனுப்புறாங்க பாரு..... சொல்லிவிட்டு அடுத்த கடைக்கு போனான். நல்லத்தானசம்பாதிக்குறிங்க வாரம் ஒருநாளைக்கு வாங்குறத பேரம் பேசமாத்தான்வாங்குறது.. நான் சொல்ல அவன் என்னை அங்கிருந்தபடியே முறைத்தான்.கடைசியில்அவன்கிட்ட கெட்ட பெயர் வாங்கனதுதான் மிச்சம். ஏனோ! அவன் வார்த்தை என்னைமேலும் அங்கிருக்க விடாமல் நகரச்செய்தது. கடைசியாக அவனை கண்களால் படம்பிடித்துவிட்டு அவன் ஆண்மை தெரியும் இடத்தை பார்த்து அதையும் மனதில் பதிவுசெய்து விட்டு வீட்டை நோக்கி நடந்தேன்.
அம்மாவிடம் கொடுத்துவிட்டு,குளிக்க போனேன்...
சாப்பிட்டுவிட்டு,என் அறைக்கு சென்று கதவை மூடினேன். மார்க்கெட்டில் நடந்தவற்றைமனகண்ணில் ஓட விட்டேன்... அவன் திட்டியதை மறந்து அவன் அழகை நினைத்தேன்...என்னைநிர்வாணமாக்க நிமிடங்கள் தேவைப்படவில்லை.என்னவனை தொட்டேன் சிலிர்த்தெழுந்தவன் என் கைகளில் அடைக்கலமானான்.அவனைமுன்னும் பின்னும் தடவி இழுக்க காலையில் மூளையில்பதிவிறக்கிய படங்கள் என் முன் இருக்கும் சுவரில் தோன்றியது. என் கண்களை projectorஆக மாற்றி என் கண்ணிலிருந்து தோன்றிய ஒளி சுவரில் பட்டு காலையில்பார்த்தவனின் முகத்தை பிரசுரித்தது. என்னவன் துப்பிவிட்டு காற்றிழந்த பலூனாய்சுருங்கினான்.சிலநிமிடங்களில் முடிந்துவிட்ட அவனோட உறவு முழு திருப்திஅளிக்கவில்லை. மீண்டும் அடுத்த ஆட்டத்திற்குதயார்படுத்தினேன்.......
மதியம் மணி ஒன்று....
அடித்த பின் எப்போது தூங்கினேனோ தெரியல!....
மதிய சாப்பாடு ரெடியாக இருந்தது.
வசந்தாஅத்தை குரல்.... வெளியே கேட்க.... ஹாலை நோக்கி போனேன். வா தம்பி இப்பதான்எழுந்தியா? நான் வரும்போது தூங்கினு இருந்த அதான் எழுப்பல நல்ல இருக்கியா?
ம்! தலையாட்டிவிட்டு...., நீங்க? ஒற்றை வார்த்தையில் முடித்தேன்.
நல்லாஇருக்கேன்....வேலைக்கு ஏதும் போறியா? அடுத்த கேள்வியைதொடுத்தவளை...,பார்த்து பதில் சொல்ல மனம் இல்லாமல் அம்மாவை பார்த்துபசிக்குதுமா? என்றேன்.
சொந்தம்என்கிற பேரில் இப்படிப்பட்ட சில இம்சைகள் சொல்லாமல் கொள்ளாமல் காலிங்பெல்லை தட்டி குடும்பத்தில் குழப்பத்தை ஏற்படுத்திவிகின்றதுகள். நான் பி.இமுடித்து ஒன்றும் வருடங்கள் ஆகிவிடவில்லை.எட்டு மாதம் தான் ஆகிறது.
நான்என்னை பற்றி சொல்லனும்னா! வீட்டிற்கு ஒரே பையன்.ராஜா வீட்டுகன்னுக்குட்டி. நான் கேட்பது நினைப்பது ஆசைப்படுவது என அனைத்துமே எனக்குகிடைத்து விடும். நான் நினைத்து கொண்டிருக்கும் இந்த ஓரின வாழ்க்கையைதவிர்த்து. எல்லாவற்றையும் என் பெற்றோரிடம் ஷேர் செய்யும் எனக்கு இந்தவிஷயம் மட்டும் மிகவும் ரகசியமாக இருந்தது. நான் ஒன்றும் பிறவியிலேயேஇந்நிலை அடைந்து விடவில்லை.ஏனோ விடலைபருவத்தில் தொற்றி கொண்டபூஞ்சை.விளையாட்டாய் இருந்த பருவம் செய்த கோலம் இன்று வாலிப பருவத்தின்ஏக்கமாய் வளர்ந்திருக்கிறது.என்போன்ற வாலிபன்கள் பெண்களை நோக்க நானோபெண்தேடும் வாலிபன்களை என் நாயகன்களாக்கி கொண்டிருக்கிறேன். நாளுக்கு நாள்என் ஆசை மோகம் கூடுதே தவிர என்றும் குறைந்த பாடும் இல்லை விட்ட பாடும்இல்லை.
இன்று இந்த அட்டை சாரி??! அத்தை தன் நாரதர் வேலையை ஆரம்பித்து விட்டது.
டைனிங் டேபிளில்....
கலையில் வாங்கி வந்தவை சூடாக வாசம் வர ஒரு பிடி பிடித்துவிட்டு சோபாவில் உட்கார்ந்தேன்.அப்பா அம்மா அத்தை அனைவரும் அருகருகே அமர....
மீண்டும் பேச்சை தொடங்கினர்.....
டேய்!பி.இமுடிச்சி எட்டு மாசம் ஆவுது...எப்பதான் வேலைக்கு போறதா உத்தேசம்...கேட்ட அத்தையை பார்க்க மனம் இல்லாமல் அம்மாவை பார்த்தேன்.
நன்றாகபோய்கொண்டிருந்த என் பெற்றோரின் வாழ்க்கையில் இந்த இரண்டு மாதங்களாக தான்பிரச்சனை.அதுவும் என்னால்... நான் வேலைக்கு போகாததால். எரியும் தீபிழம்பில்என் அத்தை பெற்றோலை ஊற்றி விட்டார். எந்த வேலையும் செய்யவிடாதஎன் அம்மா இன்று காலை கறி வாங்க அனுப்பியது கூட நேற்றிரவு சண்டையின்விளைவாகதான் இருக்கும்.....
என்னக்கா? பண்றது.... நான் ஒரு வேலைக்கு ரெகமன்ட் பண்ணி அனுப்பினா? அதை ஒழுங்கா யூஸ்பண்ணாம அவர தப்பா பேசிட்டு வந்துருக்கான். அவர் போன் பண்ணி என்ன பயனைஇப்படி வளர்திருக்கீங்கனு கேக்குறாரு? கொஞ்சம் கூட பொறுப்பே இல்ல அப்பாசொல்ல,
அவரையும் பார்த்தேன்.
ம்!நான் என்ன சித்தி பண்றது ஒரே புள்ளைன்னு செல்லம் கொடுக்கிறேன்... நாளானாபொறுப்பு தன்னால வந்துடும்னு பாக்குறேன்!... என்ன பண்ண அம்மா புலம்ப...
ம்மா!உனக்கென்னமா? தெரியும் என் நிலைமை... அப்பா அனுப்பினாரே ஒரு கம்பெனிக்கு, அந்த ஆள் என்னனென்னமோ கேட்டார் தெரியுமா? எனக்கு சம்பந்தமே இல்லாதகேள்வியெல்லாம் கேட்டார்.
அப்பாவை முறைத்து கொண்டே! அன்று நடந்ததை யோசித்தேன்.
பாலா நெக்ஸ்ட் நீங்க அந்த பொண்ணு கையை காட்ட அந்த அறை நோக்கி போனேன்.
வெல்கம்!நீங்க என் பிரண்ட்ஓட சன் ஆனாலும் நான் உன்கிட்ட கேள்வி கேட்டு தான்ஆகணும்.சொல்லி என் சம்பந்தமான பாட சம்பந்தமான எல்லா கேள்விகளும் கேட்க, பொறுமையாய் பதில் சொன்னேன்.
சரி பெர்சனலா கேக்குறேன். நீ ஒரே பையன். வேற உறவுகள் இல்லை. அப்போ இந்த தனிமை உன்னை பாதிக்கலையா?
அப்படி ஏதும் இருந்ததில்லை.நான் நெட், கேம் னு விளையாடுவேன்.பொழுது போய்டும்.
சரி உனக்கு மனரீதியா பிரச்சனை இல்லை உடல் ரீதியா?கேட்டார்.
புரியல????????.........
பேசிகொண்டிருந்தவன் இந்த லிவிங் டு கெதர், ஹோமோ செக்ஸ் பத்தி என்ன நினைக்குறனு கேட்டான்.
நானும் சற்றே எந்நிலையில் விளக்கினேன். ஆனாலும் அவன் கேட்ட அடுத்த கேள்வி என் இகோவை தொடும் விதத்தில் அமைந்தது.
சரி போனது போச்சு... அடுத்து என்ன பண்ண போறிங்க? மீண்டும் வசந்தா அத்தை கேட்க,
ஒன்னும் புரியல! சொல்லிக்கொண்டே அப்பா வெளியே போய்விட்டார்.
அவ்வளவுதான் அத்தைக்கு, தான்வந்த காரியத்தை செயல்பட வைக்க ஆரம்பித்தார்.காரண காரியம் இல்லாம அத்தை வந்திருக்க மாட்டார்.
என் அக்கா பயனுக்கு கை உடைஞ்சி போச்சு தெரியுமா? அத்தை கேட்க,
அப்படியாநல்ல பயனாச்சே! எதோ பெரிய கம்பெனில வேலை செய்றான் கை நிறைய சம்பளம்வாங்குறானே! அவனுக்கா இப்படி! எப்படியாச்சு சித்தி??! அம்மா கேட்க,
ஆமாண்டி! பைக்ல போய் நாய் குறுக்க வந்து விழுந்துட்டான்.என்ன பண்ண!புலம்பிக்கொண்டே....., என்னை பார்த்தவர்,
ஏண்டி!உன் மவன் வேல வெட்டிக்கு போகாம சும்மாதான இருக்கான் என் அக்கா வீட்டுக்குஅனுப்பிவிடேன்... அங்க அக்கா பயன் கை உடைஞ்சி போச்சு! அவனுக்கு ஒத்தாசையாஇருந்தனா அப்படியே அவன் கிட்ட சொல்லி வேலைக்கு ஏற்பாடு பண்லாம்.
அம்மா யோசிக்க ஆரம்பித்ததை பார்த்த எனக்கு செம கடுப்பு.
அத்தை வந்திங்களா? சாப்டிங்களா? அப்படியே போங்க! என்னால அங்கலாம் போய் ஆயா வேல பாக்க முடியாது! கடுப்பாய் ரூமை நோக்கி போக,
டேய் நில்லு! அப்பா குரல்.
அத்தை சொன்னதை கேட்டு கொண்டிருந்தார் போலும். அடுத்து அவர் என்ன சொல்ல போறார்னு எனக்கு நல்லா தெரியும்.
அத்தை காரியம் முடிந்தது... ஆட்டை பிடித்து கோயில் பூசாரியிடம் கொடுத்து விட்டு போக வேண்டியதுதான்அவர்கள் வேலை. என்னதான் சொல்றேன்...
கை உடைஞ்சிருக்கு சொன்னாங்களே அது பெரிய லூசு.ஓவரா சீன போடும். எதுக்கெடுத்தாலும் சிடு சிடுன்னும். கடுப்போடு கிளம்பினேன்.
பெரிய அத்தை வீடு....
வா! பாலா நல்லா இருக்கியா? வீட்ல எல்லாரும் எப்படி இருக்காங்க... அத்தை நலம் விசாரிக்க... அவர்களிடம் பரஸ்பரம் பேசிகொண்டிருக்க,
அத்தையின்சின்ன பையன் வந்தான். வயது இருபத்தொன்று. பி.இ கடைசி வருடம். பயன்ஜிம்முக்கு போய் உடலை செமையா ஏத்தி வெச்சிருக்கான். அவனை சைட்அடித்துகொண்டிருக்க அவன் என் அருகே வந்து, என்ன அடுத்த “வார்டு பாயா”? நக்கலாக கேட்க, எனக்கு பொத்துக்கொண்டு வந்தது.
கடமைக்கு மாமா எங்க? அத்தையை பார்த்து கேட்டேன். அதாங்க அந்த லூசு.
கெளதமா? உள்ளே இருக்கான் ரூமை கை காட்ட..., நேரே உள்ளே போனேன் லூசு தூங்கிட்டு இருந்துச்சு.
இரண்டு முறை கூப்பிட்ட பிறகு லூசு எழுந்தது. ஹேய்! நீயா? உள்ள வர கதவ தட்டிட்டு வர மாட்ட! லூசு சிடு சிடுக்க....
லூசு! வீட்டு உள்ளேயே கதவ தட்டிட்டு வர சொல்லுது பாரு... தண்டம்.மனதுக்குள் கடிந்து கொண்டே..., சாரி! மாமா how are you? How was now?..... கேட்க,
ம்! தலையை ஆட்டிவிட்டு முகத்தை திருப்பி கொண்டான்.
அதற்கு மேல் அங்கில்லாமல் கூடத்தை நோக்கி நடந்தேன்.
முதல் நாளே என்னால் இங்கு ஒட்ட முடியல... இன்னும் சில நாளை எப்படி இங்க ஓட்றது.....
அத்தை நான் இருக்கும் நிலையை கண்டே புரிந்திருப்பார்கள் போலும்... கௌதம் ரூமில் ஒரே சத்தம்...!
சண்டை அரை மணி நேரமாகியும் முடியல...
கடைசியில்வெளியே வந்த அத்தை, பாலா நீ ஒன்னும் நினைச்சிக்காத அவன் அப்படிதான்.கைஉடஞ்சும் திமிரு அடங்கல. நான் பேசிட்டேன். நீ அவன் சொல்றத காதுல வாங்காமகொஞ்சம் கோ-ஆபரேட் பண்ணுமா?ப்ளீஸ்...அழாத குறையாய் சொன்ன அத்தையை பார்க்கமனம் கனத்தது.
லூசை பெட்டில் காணோம்... சில நிமிடங்கள்...!எனக்கு ஒன்றும் புரியல...
நினைவிழந்த நிலையில் இருந்தேன். தூக்க கலக்கம்.
நொடிகளில்நியாபகம் வந்தது. ஐயோ! மாமா உள்ளே போனேன்.... கையில் கட்டு. ஒரு கையால்என்ன பண்ண முடியும் பாவம். மாமா! நான் தண்ணி ஊத்துறேன். லூசு வாயதிறக்கல....
(சிலவற்றை கதையில் எழுத முடியாது அவ்விடங்களை புரிந்து கொள்ளுங்கள்.)
ட்ரெஸ்இல்ல... கீழே முழுதும்.... உடையில்லா கோலம். மனம் அவனுடையதை பார்க்க இடம் கொடுக்கலை அவன் ஷார்ட்சைஎடுத்து அவன் முன் நீட்டி உட்கார்ந்தேன்.அவன் சற்றே புரியாமல் என்னைபார்த்தான். மாமா காலை விடுங்க! ம்! நான் தலையசைத்தேன்.
பாகம்-7 அவன் காலை உள்ளே நுழைத்தான்.குழந்தையாய் பாவித்து மேலே இழுத்துவிட்டு மேல்சட்டையை சரிசெய்து கைத்தாங்கலாக அவனை பெட்டில் சாய்க்க ரூம் வெளியே கதவுதட்டும் சத்தம். அவனை படுக்க வைத்து விட்டு, போர்வையை மூடிவிட்டு, கதவைத்திறந்தேன்.
பெரியமாமா அத்தை சின்ன பையன் மூவரும் நிக்க! என்னாச்சு! சத்தம் கேட்டது! அத்தைகேட்டார். இல்ல அத்த! பாத்ரும் டப் கிழ விழுந்தது. நான் தான் போட்டுட்டேன். சமாளித்தேன்.
பாத்துப்பா! நான் பதறிட்டேன். அத்தை அவர் ரூமை நோக்கி போக, பெரிய மாமா பின் தொடர்ந்தார்.
அவன் மட்டும் போகமல் ரூமினுள் எட்டி பார்த்துவிட்டு கெளதமைபார்த்தான்.என்னை பார்த்து நக்கலாக சிரித்துவிட்டு என்ன லூசு முதல் நாளேகடுப்பு ஏத்துதா? பதிலுக்கு காத்திராமல் அவன் போனான்.
நான் கெளதமைபார்த்தேன். கதவை சாத்திவிட்டு என் பெட்டில் சாய்ந்தேன். உறக்கம் கண்ணைகட்டதூங்கி போனேன்.
லூசு தூங்கவே இல்ல போல..., நான் கண் விழிக்கும் போது, என்னையே பார்த்துகொண்டிருந்தது. கண்கள் சிவந்திருந்தது.
நான் விழிக்க..., பார்வையை வேறு பக்கம் திருப்பியது.
குட் மார்னிங்! சொல்லிவிட்டு பதிலுக்கு காத்திராமல் என் காலைவேலைகளைமுடித்து கூடத்துக்கு சென்றேன். கௌதம் என்னையே பார்த்து கொண்டிருந்தான்.
அத்தை அட! என்னப்பா நீ! பெட் காபி குடிச்சிட்டு மத்த வேலையை பார்க்காம இப்படி freshஆ வந்து நிக்குற!
காபியை நீட்டினார். ப்ரூவின் கமகம வாசனை....
கார்த்தியின் ரீசென்ட் விளம்பரம்தான் எனக்கு நியாபகம் வந்தது.
பண்டிகை நாள்னா சொந்தகாரங்க, பிரண்ட்ஸ் எல்லாரும் வருவாங்க! அதுக்குகொஞ்சம் எக்ஸ்ட்ரா காபி தேவைப்ப்படும்ல! அதான் ப்ரூ இப்ப கொஞ்சம் எக்ஸ்ட்ராபக்கெட்டுல...தினம் தினம் காப்பிய பாக்கும் போதெல்லாம் கார்த்தியநியாபகப்படுத்திகொண்டே இருக்கும் என்கிற காதல் ஆசையில்தான் இத்தனையும், பாலா பண்ண காரணம்.
கார்த்தி கிடைக்க மாட்டான்னு தெரியும்.இருந்தும் அவனைபார்க்க மனம் சற்று லேசாகிறது.அதனாலேயே அவனை நினைக்க மனம் தூண்டுகிறது.சொந்தகாரங்க வீட்லயும் ப்ரூ கிடைப்பது அவனுக்கு ரொம்ப சந்தோசமா இருந்தது. கார்த்தி இந்த ப்ரூ விளம்பரத்துல போட்டிருப்பானே பேண்ட்டு ப்பா! செமையா! தெரியும்.... ம்!
என்னப்பா! காபி குடிக்கல ! அத்தை கேட்க, தம்பளரை வாயில் வைத்தேன்.
கௌதம் எழுந்து வர! ஒதுங்கி அவன் அமர இடம் கொடுத்தேன். புன்னகைத்துவிட்டு என் பக்கத்தில் உட்கார்ந்தான்.
பல் விளக்காமல் லூசு பெட்காபி குடித்து கொண்டிருந்தது.
பாலா நீ கிளம்பிடு அப்படியே அவனையும் கிளம்ப கொஞ்சம் உதவி பண்ணு நாமஎல்லாரும் கோயிலுக்கு போலாம் சொல்லிவிட்டு அத்தை சமையலறையில் நுழைந்தார்.
நான் குளிக்கவில்லை அதற்கு காரணம் இருந்தது.மாமா குளிக்கல கேட்டேன்.
பாலா நீ கிளம்பிடு அப்படியே அவனையும் கிளம்ப கொஞ்சம் உதவி பண்ணு நாமஎல்லாரும் கோயிலுக்கு போலாம் சொல்லிவிட்டு அத்தை சமையலறையில் நுழைந்தார். நான் குளிக்கவில்லை அதற்கு காரணம் இருந்தது.மாமா குளிக்கல கேட்டேன்.
ம்! தலையாட்டிவிட்டு பாத்ரூம் உள்ளே போனான். நான் உதவி....... நான் சொல்வதற்கு முன்பே.... நோ தேங்க்ஸ்.....சொல்லிட்டு போய்ட்டான்.
கெளதம்ஆள்தான் சிடுசிடுப்பே தவிர அழகுதான். எவனோ ஒருவன் பட மாதவனை கற்பனைசெய்யுங்கள்.....கிட்டத்தட்ட கேரக்டரும் அப்படிதான். சற்றே பூரித்த தேகம்.கைநிறைய சம்பளத்தின் விளைவு அவன் உடலில் சற்று மினுமினுப்புதெரிந்தது.என்னதான் அழகா இருந்தாலும் எனக்கு அவனை பிடிக்கவில்லை. அவ்வளவுஏன்! அவன் என் அத்தை பையன்தான் ஆனாலும் அவனை சைட் அடித்தது கூடகிடையாது.எத்தனையோ roadside romeoக்கள் எனக்கு சைட் அடிக்க தந்த இன்பம் இவனை பார்க்கும்போது ஏற்படவில்லை.
ஆமாங்க!நீங்களே சொல்லுங்க... எத்தனை பேர் அழகா இருக்க பசங்களை பார்த்தும் விலகிபோயிருப்பீங்க.... அவன் அழகுதான். ஆனாலும் சில குணாதிசயங்கள் நமக்குபிடிக்கிறதில்லை.அல்லது அவனிடமிருந்து வரும் வாசம் கூட நம்மைதள்ளிவைக்கிறது. நமக்கு பிடித்தவர்கள் அழகில்லை என்றாலும் கூட அவர்களின்சிறுபுன்னகை நம்மை கவர்ந்துவிடும்.அவர்களின் செயல் சில நம்மைபிரதிபலிப்பனவாக இருக்கும். அப்படிப்பட்டவர்களை நாம் உடனடியாக நம்புவோம்.அவர்களுக்காக நாம் எதையும் செய்வோம்.அவர்கள் நம்மை விரும்புகிறார்களா? வெறுக்கிறார்களா? என்றெல்லாம் பார்ப்பதில்லை.கண்மூடித்தனமாக நம்பிஏமாறுகிறோம். அப்படி நாம் ஏமாறும் போது ஏற்படும் வலிகூட நமக்கு சுகமாய்தோன்றுகிறது.அப்படியிருக்க கொஞ்சமும் பிடிக்காத கெளதமுக்கு பணிவிடை செய்யவந்த காரணம் வேறு.
யோசனையில் அமர்ந்திருந்த எனக்கு, கெளதம் அழைக்கும் சத்தம் கேட்க அவன் பக்கம் திரும்பினேன். மாமா? வினவினேன்.
ப்ளீஸ்! உதவி பண்றியா? கேட்டான்.
உள்ளேபோனேன். குழந்தையை குளிக்க வைப்பது போல அனைத்தையும் செய்தேன். அவன்ஆண்மையை கூட நான் தொட்டேன். நான் வெட்கப்படவில்லை கூச்சம் இல்லை. ஆனால்அவன் கண்கள் சொருகி இருந்தது. ஜட்டியை போட்டுவிட்டு நான் வெளியேறினேன்.
கண்ணாடியில் பரபரப்பாய் தன்னை அலங்கரித்து கொண்டிருந்தது லூசு.தன் கீழ் உதட்டை குவித்து விசிலடித்துகொண்டே தன் தலையை நேர்வகிடெடுத்து வாரி முடிக்க, கிச்சனிலிருந்து ஒரு குரல். டேய் மணி ஆகுது கிளம்பினியா? ஆங்! ஆச்சு!. சொல்லிகொண்டே மீண்டும் கண்ணாடியை பார்க்க முந்தைய நாளை விட சற்று கிளாமராக தெரிந்தது லூசு. கிளாமர் இருக்கதானே செய்யும்! ஒரு மணி நேர குளியல் அழகாய்தெரிகிறது. சூடுபறக்க இட்லியோடு வந்த அவன் அம்மா கிளம்புடா மணி ஆச்சு!. சொல்லிகொண்டே தட்டை நீட்ட, என்னையும் சாப்பிட சொன்னார். கடமைக்கு சாப்பிட்டு விட்டு கோயிலுக்கு கிளம்பினோம்.
தம்பிபாலா காலைல உன் அம்மா போன் பண்ணார். நீ இங்கு வந்தபிறகு உன் வீட்டுக்கு நீவந்து சேர்ந்த விசயத்தை கூட சொல்லலையாம். அத்தை கேட்க, சாரி! அத்தைமறந்துட்டேன். நான் அப்புறம் பேசுறேன்.
அப்புறம், நீ எங்க வீட்டுக்கு வரமாட்டன்னு சொன்னியாமே? ஏன்பா?அத்தை கேட்க.
சரியான லூசு அம்மா! எல்லாத்தையும் சொல்லி வெச்சிருக்கு பாரு, மனதுக்குள் கடிந்துகொண்டே, அப்படியெல்லாம் இல்லை அத்தை வழிந்தேன்.
எதுஎப்படியோப்பா! உங்க வீட்ல உன்ன நல்லா வளர்த்துருக்காங்க. உனக்கு சேவைசெய்றதுன்னா ரொம்ப பிடிக்குமாமே! அப்படியா?... இல்லை..... நீ நிறைய கேம்ப்போயிருக்க, அடிபட்டவங்களுக்கான முகாம்க்கு போய் உதவிபண்ணிருக்க......அப்படின்னு உன் அம்மா சொன்னா!....உனக்கு ரொம்ப பெரியமனசுபா...... அத்தை அடுக்கி கொண்டே போக எனக்கு சற்று கூச்சமாய் இருந்தது.
ஆனாலும் எனக்கு சந்தேகம் பாலா, நமக்கு இதெல்லாம் ஒத்து வராது. ஆனால் செய்யனும்னு எப்படி தோணிச்சி.....
அத்தை எனக்கு ஏனோ சேவையில் ஈடுபடனும்னு ஆர்வம்.அதை விடுங்களேன்.நான் சொல்ல,
அப்படிஇல்ல உனக்கு இயற்கையாகவே உதவி மனப்பான்மை இருக்கு. நீ என் பையனுக்கு உதவிபண்றதும் அப்படிதான். நீ உதவி பண்றவங்க எத்துகலனாலும் நீ விடாப்பிடியா உதவிபண்ற.... பெரிய மனசுதான்......
அத்தை.... என்னை பாராட்டினது போதும் கோயிலுக்கு போலாம் வாங்க.....கிளம்பினேன்.
அத்தைசொன்னது சரிதான்.... இந்த காரணம் தான் என்னை கௌதம்கு உதவி பண்ணகாரணம்..... என் பெற்றோர் நினைப்பது போல இவனால் எனக்கு ஒரு வேலைகிடைக்கும்னு இல்லை.
தினம்அவனை குளிக்க வைப்பதும், அவனுக்கு பணிவிடை செய்வதிலும் நாட்கள் கசிந்துகொண்டிருந்தது. அவன் எரிச்சல் பார்வையும் சிடுசிடு குணமும் என்னைவெறுப்படைய செய்தாலும் சகித்து கொண்டேன்.
என்னதான் அவனை பிடிக்கவில்லை என்றாலும் கண்முன் நான் காணும் காட்சிகள் உண்மையயியாற்றே!ஆமாம்.அவனை ஒவ்வொருமுறை நான் அம்மணமாக பார்க்கும்போதும் புடைக்கிறது. மனம் ஏங்குகிறது.
அவனைஒவ்வொருமுறை நான் அம்மணமாக பார்க்கும்போதும் என் தண்டு புடைக்கிறது. மனம்ஏங்குகிறது. ஆனாலும் நான் விதி மீறுவதில்லை.காரணம்நான் செய்வது சேவை.என் சுகத்திற்காக மற்றவர்களை அதுவும் நோயாளியை அழைப்பது தவறு. என் விருப்புவெறுப்புகளை அகற்றிவிட்டுதான் இந்த மருத்துவ சேவையில் ஈடுபட்டேன். எனக்குபிடிக்கிறது என்பதற்காக அவனை இழுக்க மாட்டேன்.
இதுவரைநான் பல கேம்ப் போயிருக்கேன். ஒருமுறை கூட இப்படி அதுவும் சேவைசெய்பவர்களிடம் நான் இப்படி நெருங்கி நடந்து கொண்டதில்லை.ஆனால் கௌதம் என்னைஆட்டுவிக்கிறான்.
என்னையும்அறியாமல் தினமும் கை அடிக்கிறேன்.அவன் பார்வையில் என்னை மலைக்கவைக்கிறது.வழி இல்லை.அவனை நினைப்பதொடு சரி.அவன் நினைவெல்லாம் அந்த ஐந்துநிமிட காம இச்சையில் தான்.அடுத்து அவன் சிடுசிடு முகம்தான் நினைவுக்குவருது. அடுத்த இருபது நாட்கள் நகர்ந்ததே தெரியவில்லை.அவனுக்கான பணிகளில்என்றும் நான் குறைவைக்கவில்லை. இன்று டாக்டர் செக்கப்....
டாக்டர் செக்கப் போனவர்கள் அவன் சற்று நலமான செய்தியை சொன்னார்கள். எனக்கு திருப்தி. இன்னும் இருவாரங்களில் குணமாகிடும்.
இன்றையதினம் என் வீட்டிலிருந்து போன்அவன்தான் குணமாகிறான் இல்லை நீ வீட்டுக்குவா! ஒரு நாலு நாள் கழித்து போ! அம்மா சொல்லநான் மறுக்கவில்லை.அத்தையும்அனுப்பி வைத்தார்.
கிளம்பும்போது கௌதம் என்னை பார்த்தான். திரும்ப எப்ப வருவ! அவன் கேட்ட கேள்வி என்னை குடைந்தது.
பாலா வீடு....
என்வீட்டில் நான் இருக்கும் ஒவ்வொரு நொடியும் யுகமாய் தெரிந்தது. கௌதம்நியாபகம் எனக்குள் ஏற்படும் மாற்றம் மிகப்பெரிய தலைவலியாய்மாறிகொண்டிருன்தது. எதிலும் முழு ஈடுபாடு காட்ட முடியல. முன்னாடியெல்லாம்என்ன பண்ணாலும் ஆக்டர் கார்த்தி தான் என்னை சாந்தி படுத்துவார். ஆனால்இப்போ கௌதம் அடிக்கடிவந்து இம்சிக்கிறான். எப்போதும் நான் அவனோடுபாத்ரூமில் இருந்த நினைவுகள் நிழலாடுகிறது. சரி எனக்கு தான் அப்படிஅவனுக்கு என்னாயிற்று!எதற்காக ஏக்கத்தோடு திரும்ப எப்ப வருவன்னுகேட்டான்.நினைவுகளில் மணிகள் கரைந்து கொண்டிருந்தது.
பாலா! .......................
பாலா...........................
கௌதம் அழைக்கும் சத்தம். அவன் வந்துவிட்ட திருப்தி.
வாசலை நோக்கி ஓடினேன். கதவை திறந்த எனக்கு அதிர்ச்சி! வெறிச்சோடிய வாசல் தெரு இருந்தது. பெருத்த ஏமாற்றம்.
என்னடாஎன்னாச்சு?கேட்ட அம்மாவின் கேள்விக்கு பதில் கூறாமல் ரூமுக்குள் நுழைந்தேன்.
பாலா...... அழைப்போடு கூடவே காலிங் பெல் சத்தம். போகமனமில்லை. இது என் கற்பனை. பிரமிப்பு சமாதனம் சொல்லிகொண்டேன்.
வாங்கசித்தி.... வாப்பா! அம்மாவின் குரல் கேட்டது.எதிர்முனையில் ஆங்நல்லாயிருக்கியாஇந்த குரல் பெரிய அத்தையின் குரல். ரூமிலிருந்து ஓடிவந்தேன்.
கெளதமைபார்த்ததும் மிகப்பெரிய புன்னகை மகிழ்ச்சி. கட்டு கையில் இருந்தது. நீலஜீன்ஸ் ரெட் சர்ட் செமையா இருந்தது. மாமா வந்துவிட்ட மகிழ்ச்சி.எங்கிருந்தோ எனக்காக வந்த மகிழ்ச்சி. என் ரூமில் அவனை அழைத்து கொண்டுபோனபோது எனக்காக பிறந்தவனை அடைய கொண்டு போனது போன்ற ஒரு ஆரவார மகிழ்ச்சிபேரலை.
கௌதம்யார்கிட்டயும் இப்படி சொல்ல மாட்டான். தீடீர்னு இப்படி பேசுனது ஆச்சர்யமாஇருக்கு. பாலாவ பாக்கணும் போல இருக்குன்னு சொன்னான். அதான் கூட்டிவந்துட்டேன் அத்தை அம்மாவிடம் சொன்னது ஆச்சரியமா இருந்தது. மாமா எனக்காகவந்தார் என்பது எனக்கு மேலும் ஆசையை தூண்டியது.
கதவ மூடமாட்டியா?மூடாமல் இருந்த ரூம் கதவை பார்த்து கேட்க,
வீட்ல இருக்குறபோது போது எதுக்கு கதவ சாத்தனும்! அதுவும் நாம பேசிட்டு தான இருக்கோம். உள்ளுர ஆசையை மறைத்து வைத்து கேட்டேன்.
அப்படின்னா? வேற எதுக்கெல்லாம் சாத்துவ?
லூசு பாய்ண்ட புடிக்காம லாஜிக் பேசுது பாரு! உள்ளுக்குள் சிரித்து கொண்டே அது...... படிக்கும் போது சாத்துவேன்! கையை விரித்து கொண்டு புருவத்தை உயர்த்தி சிலிர்த்து கொண்டே சொன்னேன்.அதை தான் சொன்னேன். மீண்டும் முயற்சிக்க....
ஓ! ஒற்றை எழுத்தில் முடித்தவனை பார்க்க ஐயோ!இவனை எப்படி சாமாளிக்க போறேனோ! தலையில் அடித்து கொள்ளாத குறையாக லூசை பரிதாபமாக பார்த்தேன்.
சித்தி அவனுக்கு வேலை எதாவது பாக்க சொல்லுங்க தம்பிகிட்ட? அம்மாசொல்ல,
அதுக்கென்னமா?நீயே சொல்லு.அவன்ட்ட.... அப்புறம் நானும் சொல்றேன். அவனுக்கு பாலாவ புடிச்சிருக்கு. அதனால அவன் கண்டிப்பா செய்வான்.
வெளியே பேசிகொண்டிருந்தது எங்களுக்கு கேட்டது.மாமா என்னை பார்த்தார்.
என்னடா? உனக்கு என் கம்பெனில வேலை பாக்கட்டா? கேட்க.... ஏன்டா? சட்டுனு முகம் மாறுது மீண்டும் கேட்க ...
மாமா! தயங்கினேன். ம்! முனக,
மாமா அதுவந்து....... இல்லை நீங்க மென்பொருள் துறையில் இருக்கீங்க! எனக்கெப்படி நானோ மெக்கானிக்கல்! அதான் தயங்கினேன்.
இவ்ளோதானா! அதெல்லாம் ஒரு மேட்டரே இல்ல. நான் பாத்துக்குறேன் சொன்னார்.
மாமா....
மாமா... என்னை எவ்ளோ நாளா தெரியும்? நான் கேட்க,
ஏன்டா? குழந்தையிலிருந்தே! புருவத்தை உயர்த்த.....
நான் கேட்டது.....என் குணநலன்களை......அவன் கண்களை பார்த்தேன்.
ஒரு இருபது இருபத்தஞ்சி நாளா? இழுத்தார்.
ம்! நான் உங்களுக்கு உதவி செஞ்சதுக்கு பதில் பரிகாரமா? நோக்க,
மாமா மவுனமாகிவிட்டார்.
சொல்லுங்க!
“.............”
சரிவிடுங்க!நீங்க எனக்கு முன்னாடி உதவி செஞ்சா அது தப்பா தெரியாது? ஆனால் இப்போ அப்படி இல்லை.....தயவு செஞ்சி எல்பங்க்ற பேர்ல ஏதும் பண்ணிடாதிங்க.....
அவன் முகம் மாறுவதை பார்த்தேன்.
நீ உதவி செய்யலாம்? நான் செய்ய கூடாதா?....மாமா கேட்க.
அப்படியில்ல! நான் செய்யறது சேவை. இது போல நான் நிறைய பேருக்கு இப்படி போய் உதவி பண்ணிருக்கேன். அதுக்காக நான் சன்மானமோ? காசோ மறு உதவியோ கேட்டதே இல்லை. அப்படி கேக்கறது உதவி இல்ல.... நான் சொல்லிக்கொண்டே போக,
மேலும் இதேபோல் நீங்கள் வேலை வாங்கி குடுத்த பின் உங்களுக்கு அடிபட்திருந்தால் அப்போ நான் உங்களுக்கு உதவினா நீங்க வேலை வாங்கி குடுத்ததுக்கு பரிகாரமா பண்றதா சொல்ல மாட்டீங்க அதுபோலதான் இதுவும்.
அப்போ நீ செஞ்சத சொல்லி காட்றியா? சிடு சிடுப்போடு வெளியேறினான்.
ச்சே! இவன் ஏன் இப்படி பண்றான்.எனக்கு ஒரே சங்கடமாகிட்டது.
சித்தி இருட்டிடுச்சி... நாளைக்கு போங்க.... வார்த்தைகள் வந்து கொண்டிருந்தது.
வெறுப்போடு பால்கனியில் போய் நின்றேன். எங்களுக்குள் பிளவு ஏற்படுது. அவன் வேண்டாம்.சரியில்லை. சரியான தொன்னை கேரக்டர். தொல்லை.... இம்சை..... மனம் வசை பாட ஆரம்பித்தது.
மனதுக்கு இதமாய் காற்று அடித்து கொண்டிருந்தது. அவன் நினைவுகள் காற்றில் வலியோடு கரைய.... சுகமான காற்று மனதில் பதிய ஆரம்பித்தது.
ஆமாம் எதிர் வீட்டில் ஒரு நிழல் உருவம் தெரிய ஆரம்பித்தது.
யாரா? இருக்கும்.மனம் காற்றோடு எதிர் வீட்டை நோக்கி பயணப்பட்டது.
அழகான உருவம் என்னை சிலிர்க்க வைத்தது.அவன் பூபோன்ற மனது.....செடிகளை பாசமாய் வருடிகொண்டே தண்ணீர் ஊற்றும் அழகில் தெரிந்தது.
மாமாவின் முகமும் அவனின் உருவமும் எதிர் எதிரே நிழலாட அம்மா அழைக்கும் சத்தம்.
பாலா! எதிர் வீட்ல உள்ள பையன் எனக்கு தூரத்து சொந்தம். நீ கௌதம் வீட்டுக்கு போனபோது வந்தான்.அவன் ரவா லட்டு கேட்டான். செஞ்சிருக்கேன். கொடுத்துட்டு வா! அம்மா நீட்ட,
கௌதம் பின்னால் வரும் சத்தம்.நான் திரும்பவில்லை.
மாமி....! கௌதம் கூப்பிட்டது எனக்கு ஆச்சர்யமா இருந்தது.
அம்மா பிரம்மிப்பாகிவிட்டார். தம்பி என்ன கூப்பிட்டீங்க?..... ஆச்சர்யம் விலகாமல் கேட்டார்.
மாமி...... எனக்கு நைட் ரவா தோசை பண்ணி தரீங்களா? கேட்டவுடன், இதோ என அம்மா கிட்சனுக்குள் ஓடியது அவர்களின் பாச பிணைப்பு எனக்கு தெரிந்தது. என்றும் என் அம்மாவை மாமின்னு பாசமாக கூப்பிடாத மாமா அப்படி சொல்ல என்ன காரணம் மண்டையை குடைந்து கொண்டே எதிர் வீட்டை நோக்கி போனேன்.
தெருவுக்கு வந்த எனக்கு தெருவில் அவரை பார்த்ததும், மனம் சந்தோசப்பட்டது.அவர் குணமாகி இருக்கிறார் என்பது அவர் நடையில் தெரிந்தது. கையில் லட்டு.. எதிர் வீட்டில் குடுத்து விட்டு திரும்பினேன்.
பாலா நில்லு.... அவன் கூப்பிடும் சத்தம் கேட்டும், பார்க்காமல் எடுத்துகோங்க.....சொல்லிவிட்டு ஒரு லட்டையும் எடுத்துகொண்டு தெருவுக்கு வந்தேன். அவரும் நானும் நேரெதிரே நின்றோம்.
கௌதம் என் வீட்டு மேல் மாடியிலிருந்து பார்க்க எதிர் வீட்டு பையன் அவன் வீட்டிலிருந்து பார்த்தான்.
எப்படியிருக்கீங்க? மூச்சு வாங்க நான் கேட்டேன். எனக்கென்ன? நலம். ஒற்றை வார்த்தையில் முடித்தார்.
இவர் வேறு யாரும் அல்ல.மூன்று மாதத்திற்கு முன் பிரபல துணிக்கடையில் நடந்த தீ விபத்தில் தன் காலை கொப்புளமாக்கி கொண்டவர். அவருக்கு நான்தான் வலிய போய் மருத்துவ சேவையின் போது புண்களை கழுவி காயம் ஆற உதவி செய்தேன். நடக்க முடியாமல் அவஸ்தை பட்டவர் இன்று நடக்கிறார். சந்தோசத்திற்கு அளவில்லாமல் இருக்குமா என்ன? அவருக்கு லட்டை தந்தேன்.
புண்களை காட்டியவர், சற்று பரவாயில்லை மிதமாக சொன்னார். ஆறியும் ஆறாமலும் இருந்ததை தொட்டேன். அழுத்தினேன்.சற்று பரவாயில்லை. மருந்து போடுங்க சொல்லிவிட்டு அவரிடம் இருந்து விடைபெற்றேன்.
கெளதமும் எதிர் வீடு ஆளும் முறைத்து கொண்டிருந்ததை கவனிக்க தவறவில்லை.
நான் போவதற்குள் கௌதம் என் ரூமில்......
நில்லு! மாமா சொல்ல,
இருங்க குளிச்சிட்டு வரேன்.
இரு! சற்று அழுத்தமாய் சொல்ல, நின்றேன்.
சொல்லு...யார் அந்த ஆள். ரோட்டில் பார்த்தியே? கண்களில் கோபம்.
என்னில் உதவி பெற்றவரில் ஒருவர். நான் முடிக்க.
சரி இப்போ எங்கே போற?....
குளிக்க.பட்டென முடிக்க.
பாலா நில்லு நீயென்ன நர்ஸா? கோபம் கொப்பளித்தது மாமாவிடம்.
மாமா சேவையை கொச்ச படுத்தாதிங்க.... பதிலுக்கு முறைத்தேன்.
சரி விடு! இப்போ எங்க போற?
குளிக்க................!
ஏன்? இது மாமா.
புண்ணை தொட்டேன்ல அதான். இது நான்.
அப்படின்னா? மாமா கேட்க.
ஆமாம் யாருக்கு உதவினாலும் குளிப்பது என் பழக்கம்.
அப்போ என்னை குளிக்க வைத்தபிறகு நீ குளித்தது மாமா வெறுப்பின் உச்சத்தில் இருப்பது புரிந்தது.
இது என்ன கேள்வி மாமா! நோயாளிக்கு சுத்தமா இருக்க உதவுறது சேவை அதுக்காக நான் அழுக்காவனும்கறது என்ன நியாயம்!.
ச்ச்சே! நீ பண்ற உதவி எனக்கு அருவருப்பா இருக்கு.மாமா மீண்டும் வெளியேற நான் குளிக்க உள்ளே போனேன்.
இதில் என்ன தவறு.
குளித்து விட்டு எதிர் வீட்டு பையனை நோக்கி போனேன்.
எதிர் வீடு.....
ஹாய் என் பேர் பாலா! கைநீட்ட பதிலுக்குநான் கார்த்திக்!கையை குலுக்கினான்.
என்னுள் மின்சாரம் பாய ஆரம்பித்தது. காரணம் அவன் கை பட்டதாலா? இல்லை அவன் சொன்ன பெயராலா? மனம் அதிர்ச்சியில் படபடத்தது.
அம்மா உன்னை பத்தி சொன்னாங்க.... நீ பண்ற சேவை... வேலை தேடுறது....எல்லாமே!..... அவன் சாதரணமாக பேச எனக்குள் அவன் மீது ஈர்ப்பு உருவாக ஆரம்பித்தது.
நீ பண்ற இதெல்லாம் என்னை இம்ப்ரெஸ் பண்ணுது. Such a superb character..... கார்த்திக் சொல்ல,
என்னை புகழும் வார்த்தைகள் என்னை புல்லரிக்க வைத்தது.எனக்கு அவன் வார்த்தைகள் மகுடிக்கு மயங்கும் பாம்பாய்தலையை ஆட்டி கொண்டிருந்தேன்.
பரஸ்பரம் பேசிகொண்டிருக்க இடையில் மறித்தான்.
ஏன்?நிறுத்திட்டீங்க! நான் கேட்க.
ஆமா நீ ஒரே பையந்தான? கேட்க,
புரியாமல் புருவத்தை உயர்த்தினேன்.
இல்லை மாடியில் நின்றிருந்தது யார்? கார்த்திக் கிளற.....,
அவனும் இவனும் முறைத்துகொண்டது எனக்கு நினைவுக்கு வர,
அவர் என் புர்ருஷ்............. ங்க்! முழுங்கினேன்..... வார்த்தை நழுவி விட்டது.
என் மாமா பையன்.
சின்ன புன்னகையை உதிர்த்து விட்டு அந்த டாபிக்கை கைவிட்டான்.
நான் இங்கிருந்து பார்க்க மாமா பால்கனியில் பேப்பரை வைத்து எதோ பண்ணிகொண்டிருந்தார்.எனக்கு உள்ளுக்குள் சிரிப்பு.என்ன பண்ணி என்ன சரியான லூசு.
மாமா என் ரூம்ல தூங்க வேண்டிய நிலைமை.நன்றாக உறங்கி கொண்டிருந்த வேலை, டமார் சத்தம்.
எழுந்தேன்.டாய்லெட் லைட் எரிந்தது. மாமா என் பக்கத்தில் இல்லை.
போக மனமில்லை.வெறுப்போடு கதவையே பார்த்தேன்.
மீண்டும் ஜக் உடையும் சத்தம்.....
ச்சே! இவன் மீது உள்ள கோவத்தை நாம ஏன் அவன் உடல்நிலை சரியில்லாதபோது காட்ட வேண்டும்.எழுந்து உள்ள போனேன்.
அதே கால் சட்டை இல்லா அறை நிர்வாண கோலம். தடித்து மேல் நோக்கி இருக்கும் காட்சி. நான் நுழையும் போது ஜக்கை சுவரில் மோதவும் நான் இந்த காட்சியை காணவும் சரியாக இருந்தது.
என்ன பண்றீங்க?நான் கேட்க.
எதோ பண்றேன்.உனக்கென்ன? என் பசி எனக்கு. மாமா சிடுசிடுக்க....
லூசு! வாய்விட்டே சொல்லிட்டேன்.கோவமாக பெட்டில் போய் சாய்ந்தேன்.
பின்னால் ட்ரெஸ்ஸை கூட போடாமல் அவன் வரும் காட்சி எனக்கு பதற்றத்தை ஏற்படுத்தியது.
மாமா கதவை தாழ் போடல சொல்ல....
அவன் போய் தாழ் போட்டது எனக்கு பதற்றத்தை ஏற்படுத்தியது.
மாமா.....! குரலை தாழ்த்தினேன்.
அவன் விறைப்பு குறைந்து தொங்கி கொண்டிருந்தது.
சாரி! எதோ மோகத்துல பண்ணிட்டேன். போய் படுத்தது எனக்குள் கேள்வியை உண்டு பண்ணியது. மாமா நல்லவரா? கெட்டவரா? எனக்கு புரியல.....!
மாமா காதல்ங்கற பேர்லயும் காமம்ங்க்ற பேர்லயும் என்னை தூங்க விடாமல் பண்றார்.
இன்றிரவு என் தூக்கம் கெட்டது. மாமாவை பார்த்துக்கொண்டே இருந்தேன்.பொழுதும் புலர்ந்தது.
பால்கனியை நோக்கி போக எதிர் வீட்டு கார்த்தி என் வீட்டை நோக்கி பேப்பர் ராக்கெட் வீச சரியாக இருந்தது.நான் ஒதுங்கி மறைந்து கொண்டு அவன் விட்ட ராக்கெட்டை திருப்பிவிட்டேன். அவன் வீட்டுக்கு திரும்ப ராக்கெட் வந்தது அவனுக்கு ஆச்சர்யமாக இருந்தது.அவன் தேடினான்.
யாரும் இல்லை.... தெரிந்து கொண்டவன், மீண்டும் ராக்கெட்டை என்னை நோக்கிவிட்டான். நான் மறைவிலிருந்து வெளிப்பட ராக்கெட் என் நெஞ்சை குத்தி கீழே விழுந்தது.
நான் வந்துவிட்டதை பார்த்தவன், உள்ளே ஓடிவிட்டான். ராக்கெட்டை எடுக்க அதில் எதோ எழுதி இருப்பது தெரிந்தது.பிரித்தேன்....எனக்கு மயக்கம் வாராத குறை.... அதில் காதல் காவியம். எனக்கு தலை சுற்றல் நிற்கவில்லை.
படித்தேன்.
என்னவனே நீ எங்கிருந்தாய்?
எனக்காக பிறந்தாயோ?
நான் தேடிய காதல் பறவை நீ...!
நீ என்னோடு வீடெனும் கடல் தாண்டி வந்துவிடு.....
நான் உன்னை நேசிக்கிறேன்...!
நீ என்னை அப்படி நினைக்கிறாயா?
உன்னோடு நான் கூடிவிட ஒரு நொடி போதும்...
ஆனால் நீ எப்போது என்னோடு வருவாய்?.....
படித்ததும், அவன் ஓரின விரும்பியா? மனம் பதைக்க ஆரம்பித்தது.
படித்ததும், அவன் ஓரின விரும்பியா? மனம் பதைக்க ஆரம்பித்தது.
எனக்கு சந்தோசம்.... அவன் என் கை பிடித்ததுமே எனக்கு மின்சாரம் பாய்ந்தது.அப்போதே எதோ பினைப்பிருப்பதை உணர்த்தியது.
என் காலை வேலையை முடித்துவிட்டு.....அவன் வீட்டை நோக்கி ஓடினேன்.
வா! என்ன விசயம் காலைலயே? அவன் கேட்க,
அவன் விட்ட ராக்கெட் கவிதையை வாசித்தேன்.
என்னவனே நீ எங்கிருந்தாய்?
எனக்காக பிறந்தாயோ?
நான் தேடிய காதல் பறவை நீ...!
நீ என்னோடு வீடெனும் கடல் தாண்டி வந்துவிடு.....
நான் உன்னை நேசிக்கிறேன்...!
நீ என்னை அப்படி நினைக்கிறாயா?
நான் ரம்யமாக சொல்ல கடைசி இருவரிகளை அவன் குரலில் கேட்டது எனக்கு பூரிப்பை ஏற்படுத்தியது.
உன்னோடு நான் கூடிவிட ஒரு நொடி போதும்...
ஆனால் நீ எப்போது என்னோடு வருவாய்?.....
அவன் கேட்டதும் நான் என்னையே மறந்தேன்.இப்போதே இணைந்து விடமாட்டோமா? என தோன்றியது.
நான் உங்களை மாமா கூப்பிடவா?.... நான் கேட்க,
எங்கள் இருவர் கண்ணும் ஒருவர் மாற்றி ஒருவர் பார்த்துகொண்டது.மனம் சிறகடித்து பறந்தது.
நிமிடங்கள் கூட நிலைக்கவில்லை......அம்மா அழைக்கும் சத்தம்.திரும்ப போக வேண்டிய நிலை. பிரிய முடியாமல் தயங்கி தயங்கி வெளியே போனேன்.
எந்த நேரம் அவனை மாமா சொல்லலாம்னு கேட்டேனோ தெரியல! மாமா உடைந்த கையை ஸ்லிப் ஆகிமீண்டும் சுவரில் மோதி கொண்டார்.எனக்கு வருத்தமா? இருந்தது.வலியில் துடித்த கெளதமை பார்க்க பரிதாபமாக இருந்தது. ஹாஸ்பிடல் போக அவரை ரெடி பண்ணேன் அவரை அனுப்ப கால் டாக்ஸி வரவழைக்க கார்த்திக் உதவி தேவைபட்டது. அவன் எனக்கு உதவி பண்ணான். மாமாவை கைத்தாங்கலாக காரில் உட்காரவைத்து மாமாவை ஹாஸ்பிடல் அனுப்பிவிட்டு நான் ரூமுக்கு போனேன்.அவர் அப்படியே அவர் வீட்டுக்கு போய்டுவார்.
போன எனக்கு அதிர்ச்சி.... டேபிள் மேல் லெட்டர்.
பிரித்தேன்.
“பாலாவுக்கு
நீ செய்யும் ஒவ்வொன்றும் அழகாக உள்ளது.உன் மனமும் அப்படிதான். ஏனோ நீ செய்யும் இந்த மருத்துவ சேவை எனக்கு வெறுப்பாய் உள்ளது. நானும் உன்னை நேசிக்கிறேன். நீயும் நேசிக்கிறாய் என நம்புகிறேன். நீ நேசிப்பது உண்மையானால் இந்த சேவை மனப்பான்மையை மறந்துவிடு.
நாம் இருக்கும்வரை சந்தோசமாக இருப்போம். பின் அவரவர் வாழ்க்கையை தெரிவு செய்வோம். இதை படித்த பின் உனக்கு சம்மதம் என்றால் நீ என் வீடு தேடி வா!”.
அன்புடன்
உன்னை நேசிப்பவன்".
மீண்டும் மீண்டும் படிக்க மாமாவின் மேல் எரிச்சல்.ஒருவேளை கையை சுவரில் இடித்து கொண்டது கூட தற்செயல் நிகழ்வல்ல என தோன்றியது. மாமாவின் வீட்டுக்கு போக கூடாது என முடிவெடுத்தேன்.மாமா என் வாழ்க்கையிலிருந்து தூக்கி எறியப்படவேண்டியவர் என்ற மனநிலைக்கு தள்ளப்பட்டேன்.
கார்த்திக்கின் நினைவுகள் என்னை பரவசப்படுத்த ஆரம்பித்தது.
மொபைலில் மாமாவின் படம் தெரிய அதை பார்த்தேன்.மாமா அழைக்கிறார்.நான் அழைப்பை ஏற்க தயார் இல்லை. போன் கட்டானது.
மீண்டும் வர, காலை ரிஜெக்ட் செய்தேன். போன் காலை மட்டுமல்ல அவரையும் தான்.
மொபைலில் toingkkkk என்ற மெசேஜ் சத்தம் வர அதை பார்தேன்.புது நெம்பரிலிருந்து வந்துதிருந்தது. ஹாய்! மச்சி .....! படித்தேன் கார்த்திக்கா இருக்கும் நம்பரை சேவ் செய்தேன். மாமாவின் நம்பரை என் போன் புக்கிலிருந்து அழித்தேன்.
கார்திக்கின் நியாபகம் மாமாவை மறக்க ஒரு நல்ல டானிக்காக இருந்தது.கார்த்தி என்னை கட்டி பிடிக்கும்போது எனக்காக பிறந்தவன் என்னை அணைக்கிறான் என்ற உணர்வு ஏற்பட்டது.இந்த மார்கழி மாத குளிரில் அவன் சூடு எனக்கு தேவைப்பட்டது.
பாலா நீ சண்டே பிரியா?கார்த்தி கேட்க,
ம்! தலையசைத்தேன்.
சினிமா போலாமா?
ம்! போலாம்.இது கார்த்தியோட நெருங்க ஒரு நல்ல சான்ஸ் மனசுக்குள் நினைத்து கொண்டேன்.
வந்ததோ இங்க்லீஷ் படம். அதுவும். நிறைய கசமுசா இருக்குற படம் வேற! நைட் ஷோ வேற! சொல்லவா வேணும். கூட்டமே இல்ல. இங்கொன்றும் அங்கொன்றுமாய் தலைகள்.இன்னினைக்குதான் எங்கள் முதலிரவு.இன்று தொடங்கப்போகும் இந்த பந்தம் என்றென்றும் தொடர மனதுக்குள் கடவுளை பிரார்த்தித்து அவனருகில் உட்கார்ந்து கையை பற்றினேன்.
அவனும் என்கையை இறுக்க அங்கே நிசப்தமான சூழல் உருவாகியது.இன்றைய இணைவு நாளைய வாழ்க்கையின் அடித்தளம் என மனதுக்குள் நினைத்து கொண்டேன்.
படம் ஓட ஆரம்பித்தது. எங்கள் படமும்தான்.மெல்ல அவன் கையை பற்றி மேலே எழுப்பி என் தொடையில் சாய்த்தேன். மீண்டும் கையை விளக்கி அவன் மார்பில் கையை வைத்தேன்.அவன் கையை என தொடையை வருட ஆரம்பித்தது. என்னோடது விழித்துகொண்டது.அவன் கை என் தொடையை கிள்ள நான் மெல்ல அசைந்து மீண்டும் நிலைக்கு வந்தேன்.
டேய் கார்த்தி .......மெல்லியகுரலில்.
பப்ளிக்ல இதெல்லாம் தேவையா? யாராச்சும் பார்த்துட்டா? வீட்டுக்குபோய் வெச்சிக்கிலாமே? நான் முனக,
சட்டென கையை உதறியவன் முகத்தை திருப்பிகொண்டான்.
என்னாச்சு?.....,
புடிக்கல!...... இது கார்த்தி.
என்ன புடிக்கல.....
எதுவும் புடிக்கல....கார்த்தி சிடுசிடுக்க....,
எனக்கு கௌதம் மாமா நியாபகம் வந்தது.
நான் கௌதம் மாமா வீட்டிலிருந்து கிளம்பிவரதுக்கு முன்னாடிநாள் நானும் மாமாவும் தீம் பார்க் போனோம்.நான்தான் மாமாவ கம்பெல் பண்ணி கூட்டி போனேன்.
ரிலாக்ஸ் பண்ணோம்.மாமா கிட்ட ரொம்ப கூலா பேசினேன். மாமாவும் பிராட் மைண்டேடா பேசினார். இடையில் அவர் கையை பிடித்தேன். அவர் என்னை பார்த்து புன்னகைத்தார்.
நிறைய பேசிகொண்டிருந்தவர் காம விசயங்களை பற்றியும் ஆ ஜோக்குகளையும் அல்லிவிட்டுகொண்டிருண்டார்.
என்னையும் அறியாமல் அவருக்கு கன்னத்தில் முத்தமிட்டேன்.
மாமா என்னை முறைத்தார்.பாலா இது பொது இடம். இப்படியெல்லாம் பன்னகூடாது வா போலாம். என வலுகட்டாயமாக இழுத்து வந்துட்டார்.
அந்த நிகழ்வு தானோ என்னவோ என்னை இன்று கார்த்தியிடம் ஒன்ற மறுப்பு சொல்லி இருக்கிறது.
நினைவில் மூழ்கி சிலையாய் உட்கார்ந்திருந்தேன். என் மார் மீது எதோ பரவுவது போன்ற உணர்வு நினைவை மூடி நிகழ்வில் கொண்டுவர கார்த்தியின் கை என் மார்பை வருடிகொண்டிருண்டது.
கார்த்தி....!
சாரி மச்சான்....!
என்னால் மறுப்பு சொல்ல முடியல..... சொன்னால்மீண்டும் முறுக்கி கொள்வான். நடப்பதை அதன் போக்கிலேயே விட்டுவிட்டேன். அவன் என் ஒரு பக்க செஸ்டை இறுக்கமாக அழுத்த எனக்கு வலித்தது. என்னோடது எழுந்து ஆட்டம்போட ஆரம்பித்தது.
அவன் மேலும் என் செஸ்டை இருக்க.....,
எங்கிருந்தோ ஒரு பெப்சி டின் என் காலருகே வந்து விழுந்தது.சடாரென கையை விலக்கிகொண்டான் கார்த்தி.எனக்கு பதற்றம் தொற்றிகொண்டது.
எனக்கு இந்த ஏசியிலும் வியர்க்க ஆரம்பித்தது.யாரும் பார்க்கிறார்களோ என்று நினைக்கும் போதே மனம் கலங்க ஆரம்பித்தது.
இது எதையும் பொருட்படுத்தாமல் கார்த்தி சுற்றி பார்த்து கொண்டிருந்தான்,ஹேய்ய் !பாலா யாரோ தூக்கி வீசியிருக்காங்க. அது இங்க விழுந்துருக்கு அவ்வளவுதான் வா! கார்த்தி என்னை இழுக்க எனக்கு வெறுப்பாய் இருந்தது.
இருந்தாலும் அவன் இழுப்பில் எனக்கு ஒருசுகம் தேவை பட்டது, கைகள் இணைய இருவரும் சீட்டிலிருந்து சற்று இறங்கி நெருங்கினோம் வாய் பேச மறுத்து உதடுகள் இணைய துடித்தன.இதழ்கள் உரசாமல் நெருங்கி இருந்தன.
தீடிரென ஏற்பட்ட அந்த டார்ச் லைட் வெளிச்சம். எங்கள் இருவரை நோக்கி மையப்படுத்திவிட்டு மறைந்தது. கார்த்தி என்னிடமிருந்துவிலகிடாய்லெட்டை நோக்கி போனான். எனக்கு அவமானம் பிடுங்கி தின்றது. யாராயிருக்கும். முன் சீட்டில் தலையை மறைத்துக்கொண்டு உட்கார்ந்திருந்தேன்.படம் முடியும்வரை விலகியே இருந்தேன்.
படம்முடிந்தது.
பைக் பார்க் போய் பைக் எடுக்க கார்த்தி போனான்.நான் வெளியில் நின்றிருக்க அவன் வந்தான். ஏறி அவனை இருக பற்றினேன்.கை எடு. அவன்சொல்ல..............,
நான் மேலும் இறுக்கினேன்.
வேகமாக வெளியே பைக்கை உருட்டியவன், மெயின் ரோட்டில் கார் வருவதை கூட பார்க்காமல் ஓட்ட,
ஹேய்ய்! கார்..........., நான் கத்தினேன்.
அதற்குள் காரும் நின்று விட நல்ல வேலை இருவரும் மோதி கொள்ளவில்லை.
அவன் இறங்கு கத்தினான்.
கார்த்தி! நான் அவனை பார்க்க,
கார்த்தி முறைத்தான்.
நான் கார்த்தி பார்வையை புரிந்து கொண்டு இறங்கினேன்.
ஆமாம்! ஒரு வேலையா வந்தேன். முடிஞ்சிருச்சி.வீட்டுக்கு கிளம்புறேன். மாமா சொன்னார். ஓஹோ! நான் தலையை ஆட்டினேன்.
கார் உள்ளே உட்கார, கை பரவாயில்லையா? மாமாவை பார்த்து கேட்டேன்.
பரவாயில்லையே போன் பண்ணா எடுக்க மாட்ட நேர்ல பார்த்தா கேக்குற!
டிரைவர் வண்டிய எடு மாமா உத்தரவிட கார் கிளம்பியது.
அப்புறம் பாலா....., மாமா முடிக்க.
இல்லை போர் அடிச்சுது. அதான் சினிமாவுக்கு வந்தேன்.
அப்படியா? மாமா வியப்பாய் பார்க்க,
நான் மௌனமானேன்.
நிசப்தம் வீடு வரை தொடர்ந்தது.
காரிலிருந்து இறங்க எத்தனிக்க, அந்த கசக்கி உருண்டையாய் எறியப்பட்ட காகிதம் எனக்கு தட்டுபட்டது.மாமா அந்த பக்கம் இறங்க நான் அவருக்கு தெரியாமல் அதை எடுத்து கைகளில் மூடினேன்.
சரி உள்ள வாங்க! மாமாவை அழைக்க.....,
வேணாம்....! மாமா மறுத்தார்.
சரி கையை பத்திரமா? பாத்துக்குங்க...! நான் பரிவோடு சொல்ல, கார்த்திக் பைக்கில் வந்து நின்றான்.
எங்கள் இருவரையும் பார்த்தவன் முறைத்தான்.
அவனை பார்த்த மாமா நக்கலாக என்னிடம் அதான் நீயிருக்கியே பாலா! உன் கை என் மேல பட்டதாலதான் நான் சீக்கிரமா குணமாயிட்டு இருக்கேன். நீ மட்டும் இன்னொரு இருபது நாள் என் வீட்டுக்கு வந்தா போதும் நான் நலமாகிடுவேன். சிரித்து கொண்டே சொல்ல, கார்த்திக்கின் கோபம் தலைக்குமேல் ஏறி கொண்டிருந்தது.
மாமா! நான் கட் பண்ண இல்ல பாலா நான் உண்மையைதான் சொல்றேன்.நான் கிளம்புறேன். காரில் உட்கார கார்த்தி அவன் வீட்டுக்குள் நுழைந்தான்.
கார்த்தி நான் கூப்பிட்டும் நிற்காமல் போனான்.
கையில் இருப்பதை தூக்கி போட நினைக்க அதை பார்த்தேன். கீழே வீசாமல் அதை பிரிக்க ஆரம்பித்தேன்.
மனம் கனத்தது. பதைக்க ஆரம்பித்தது.நாங்கள் போன தியேட்டரின் சினிமா டிக்கெட். ஒருவருக்கு மட்டும் என அதில் பதிந்திருந்தது.
அப்போ தியேட்டர்ல நடந்த எல்லாத்துக்கும் மாமாதான் காரணமா?குழப்பத்தோட வீட்டு உள்ளே நுழைந்தேன்.
கார்த்தி என்னோட பேசி ரெண்டு நாள் ஆகுது.அன்று நடந்த குழப்பத்துல இருந்து என்கிட்டே ஒழுங்கா பேசுறது இல்ல.
தினமும் பால்கனியிளும் போர்டிகொவிலும் நின்று கண்ணோடு கண் பார்த்துகொண்ட நாள்கள் எனக்கு நினைவில் நிழலாடியது.
அவனை நிறுத்தி பேசுவதற்குள்ளே மேலும் ரெண்டு நாள் ஆகிவிட்டது எனக்கு.
கார்த்தி நில்லு.... நான்பேசனும்.
நின்றான். சொல்லு.....
டேய் பேசமாட்டியா?முகத்த கூட பாக்க மாட்டியா? நான் வருத்தமா கேட்டேன்.
nice...but போன கதையில் உள்ள freshness இதில் missing...may be இதில் யார் love பற்றியும் உயர்வாக நீங்கள் சொல்லவில்லை யதார்த்த நினைவுகளோடு கதை நகர்கிறது...but you got good narration style which make the reader to feel the scenes...nd you carefuly crossed that hot scenes too...but be careful in following episode...I like the words "நீ செய்யும் ஒவ்வொன்றும் அழகாக உள்ளது.உன் மனமும் அப்படிதான்"...seeing beauty of mind than the body...keep rocking...waiting for the next
பேசஎதுவும் இல்ல பாலா...! நான் உன்கிட்ட நிறைய எதிர் பார்த்தேன்.நீ அந்தஅளவுக்கு மெச்சுர்ட்டா நடக்க மாட்டேங்குற.நான் உன்ன பத்தி புரிஞ்சிகிட்டதெரிஞ்சிகிட்ட அளவு கூடநீ என்னை புரிஞ்சிக்கல.எனக்கு என்னதேவைன்னு கூட நீபுரிஞ்சிக்காம இருக்க....! அப்புறம் எப்படி கார்த்தி சொல்ல,
பாலாவுக்கு சற்றும் புரியல....! வாட் யு மீன்? கார்த்தி....ஆங்! பாலா கேட்க.
சரி! நீ என்ன இப்போ எங்க கூப்பிடுற? கார்த்தி கேட்க.
பீச்சுக்கு....இது பாலா.
சரிஞாயிறு அன்று பீச்சுக்கு வரேன்.அதுக்கு முன்னால் நீ என் வீட்டுக்கு வா நாமஎன்ஜாய் பண்ணிட்டு பீச்சுக்கு போலாம்.கார்த்தி பச்சையாய் பேசி முடித்தான்.
கார்த்தி.....??????????????
புரியலயா? இல்லை நடிக்கிறியா?...இல்ல இந்த மெச்சுர்ட்கூட இல்லையா? நக்கலாய் சிரிக்க,
சோ இப்ப உன் தேவை இதுதானா? கார்த்தி.பாலா கேட்க,
கார்த்திமுறைக்க.....,
ஆமாம்.விடைசொல் நாம பீச்சுக்கு போணுமா? வேணாமான்னு? கார்த்தி நடக்கஆரம்பித்தான். ஏனோ பாலாவுக்கு இம்முறை கார்த்தியை தடுத்து நிறுத்தும்எண்ணம் இல்லை.
நான்காதலிக்கிறேன். ஏனோ அவனுக்கு என்னோடு பகிர காமம்மட்டும் தேவைப்படுகிறது.ஒருவேளை கார்த்தி என்னோடு இருக்க நினைப்பதேல்லாம் இதற்குத்தானா?....... நான்தான் முட்டாளாக நடக்கிறேனா?இதெல்லாம் கதைக்குதான் சாத்தியமா? நிஜவாழ்க்கையில் ஓரின விரும்பிகளுக்கு காதல் என்ற ஒன்று இல்லையா?
“சிலநிமிட உறவுக்கு
பலநிமிடம் பேசும்
பொய் வசனங்கள் தான்
இந்த காதலா?........”
இது எனக்கு தேவையே பெரிய சாட்டையால் அடித்தது போன்ற உணர்வு ஏற்பட்டது பாலாவுக்கு.
மணித்துளிகள் கழிந்து கொண்டிருந்தது......
“டொய்ன்க்க்” மெசஜ் அடிக்க போனை பார்த்தேன்.
சாரி! அச்சிடபட்டிருன்தது. வந்திருப்பது கார்த்தியிடமிருந்து.அப்படிதான் நான் நினைத்தன்.
எதுக்கு:?மருதகவல் அனுப்ப,
மறுபடியும் சாரி டார்லிங் வீட்டுக்கு வந்து சொல்றேன். மீண்டும் மெசேஜ் வர நான் பார்த்தும் பிடிக்கதவனாய் போனை பெட்டில் போட்டேன்.
வாடா! உட்கார். எதிரே இருக்கும் சீட்டை அம்மா காண்பிக்க, நான் உட்கார்ந்தேன்.
டேய் பாலா என் அண்ணன் பொண்ணுக்கு கல்யாணம்டா போலாமா? கேட்க,
அம்மா யாரு பெரிய மாமா பொண்ணுக்கா? நான் வியப்பாய் கேட்டேன்.
பரவால்லையேபாலா இன்னும் நியாபகம் வெச்சிருக்க. கிட்டதட்ட நான்பேசியே பதினெஞ்சுவருஷம் ஆகுது.ஆனால் நீ இன்னும் நியாபகம் வெச்சிருக்க.....,
அதை விடும்மா...! அவ சின்ன பொண்ணாச்சே? என்னைவிட வயசு குறஞ்சவமா? நான் கேட்க,
ஆமாம்டா லவ் மேரேஜ் டா காதும்காதும் வெச்சமாரி முடிக்கிறாங்க......
அம்மா பெரிய மாமாவுக்கு ஒரு பையன் இல்ல என்ன விட பெரியவன்னாச்சே? கேட்க.
பாலா புட்டு புட்டு வைக்குற உனக்கு எல்லாம் நியாபகம் இருக்கா? அம்மா கேட்க,
இல்லமா? சின்ன மாமாவ பத்தி மட்டும் எதுவும் தெரியல மத்ததெல்லாம் நியாபகம் இருக்குசொன்னேன். ஏம்மா? பெரியமாமா பையனோட கல்யானத்துக்கு என்ன கூப்பிட்டு போலஅவன் தங்கை கல்யாண்துக்கு கூப்பிடுற?
டேய் அதெல்லாம் உனக்கு தேவைஇல்லா விஷயம் கல்யாணதுக்கு வரியா? மட்டும் சொல்லு அம்மா சின்ன மாமாவை பத்தி பேசினதுமே சூடாக்கி விட்டார்.
ம்! மறக்க கூடிய நாட்களா அது. என் வாழ்க்கையை புரட்டி போட்ட காலமாச்சே...!சொல்லிக்கொண்டே மனதை குடைய ஆரம்பித்தேன்.
ம்! மறக்க கூடிய நாட்களா அது. என் வாழ்க்கையை புரட்டி போட்ட காலமாச்சே...!சொல்லிக்கொண்டே மனதை குடைய ஆரம்பித்தேன்.
ம்! எல்லாரும் அம்மா வீட்டு சொந்தத்த தான் நேசிப்பாங்க மாமியார் வீட்ட மேய்ப்பாங்க... எனக்கப்பிடியா? அம்மா புலம்பிகொண்டிருக்க,
அப்ப எனக்கு ஏழு வயசு. என் பெரியமாமா பையன்தான் என்னை இப்படி ஓரின சேர்க்கை விரும்பியா மாற்ற காரணம்.அப்ப அவனுக்கு இருபது வயசிருக்கும். சின்ன வயசுல ஊருக்கு போயிருந்தப்ப என்னை இழுத்து கட்டிபிடிபான் உதட்டுக்கு கிஸ் அடிப்பான். சில நேரங்கள்ல யாரும் இல்லனா என் குட்டி பழத்த புடிச்சு இழுப்பான். பலநேரங்களில் அவன் மடிமேல உட்கார வைப்பான். அப்பலாம் எதோ ஒரு கட்டை என் கால்இடுக்கில் குத்துவது போல் இருக்கும். அப்பலாம் எனக்கு புரியல இப்ப புரியுது.அது அவனோட சாமான்னு. இரவு தூங்கும் போது அவன் கூடதான் படுப்பேன். அப்பல்லாம் அவன் வெச்சு என் தொடை இடுக்கில் அடிப்பான். அப்படி விளையாட்டாய் நடந்த சம்பவங்களின் விளைவுகள் தான் இன்றைய தாக்கம்.
அப்புறம் ஒருநாள் சின்ன மாமாவோட பிரச்சனை ஏற்பட குடும்பம் பிரிஞ்சுது.எதுக்குன்னு இன்னவரைக்கும் அம்மா சொல்லல.... அவரைபத்தி பேசுனாலே அம்மாக்கு கோவம் வரும். அப்ப பேசினது தான் அப்புறம்எனக்கே வயசு இருபதை தாண்டிடுச்சி.
“எங்க பாலா உன்ன நல்லா வளக்கணும் வித்த்யாசமா வளக்கனும்னு நினைச்சோம்.நீயும் நல்லா இருக்க. நாம விலகி வரவேதான் இப்ப நல்லா இருக்கோம்.” அம்மாவின் கிராஸ் டாக் என்னை நினைவை கெடுக்க...,
ஆமாம்மா என்னை வித்யாசமா தான் வளர்திருக்கிங்க..... நான் குடுத்து வெச்சவன். சொல்ல,இல்லையா பின்ன...., அம்மா முன் மொழிந்தார்.
சரிம்மா வித்யாசம்னு சொல்ற எனக்கும் ஒரு பொண்ண பாத்து தானா கல்யாணம் பண்ண போற? மாறா பையனையா கட்டி குடுக்க போற எதேச்சையாய் நான் கேட்க, அம்மா கோபத்தில் கையை ஓங்கிவிட்டார்.
அம்மா! நான் ஷாக் ஆக ...., அவர் எழுந்து ஹாலுக்கு வெளியே போனார்.
சாரிம்மா! பின்னால் போய் சொல்ல,
சாரிடா! பதிலுக்கு அம்மாவும். இனி அப்படி பேசாத சொன்னார்.
எனக்கு பயம் உள்ளூர எட்டிப்பார்த்தது. பேச்சுக்கு சொன்னதே இப்படின்னா இது நிஜம்னு தெரிஞ்சா?...... மழுப்பிகொண்டே எப்ப கல்யாணம் புன்னகை உதிர்க்க....,
வர சண்டே........?
எனக்கு இடி இடித்தது. அன்னைக்குதானே பீச் போறதா பிளான். நான் அவன் கூட போகணுமே?நான் யோசிக்க,
டேய் என்ன பலமா யோசனை.சண்டே ஊர்சுத்தனுமேன்னு தானா? கேட்க. அம்மா எப்படிம்மா? நான் நினைச்சது உனக்கு.
நான் உள்ளுக்குள் மகிழ நல்ல வேலை எவன் கூட போறன்னு கேக்கல மனதுக்குள் நினைக்க.
சூப்பர் மா கலகிட்ட மனதுக்குள் பயந்துகொண்டே மண்டு நான் நினைக்குற மாரி நினைத்தாலும் சற்று அறிவு கம்மிதான்......,
டேய் நீ சாட்டர்டே ரீசெப்சன் மட்டும் அட்டென் பண்ணு மறுநாள் சண்டே வந்து என்ஜாய் பண்ணு சொல்ல....., மனம் சிறகடிக்க ஆரம்பித்தது.
அம்மா கிடைச்சாலும் உன்ன மாரி அம்மா கிடைக்கணும். நான் சிரித்து கொண்டே சொல்ல,
போதும்டா ஐஸ் வெக்காத..... அம்மா உள்ளே போனார்.
நான் விடவில்லை.... பின் தொடர்ந்தேன்.....
இன்னும் என்னடா? அம்மா பெருமூச்சு வாங்க....,
இல்லமா! கல்யாணத்துக்கு கௌதம் வருவானா? நான் கேட்க,
இதென்ன கேள்வி பாலா, கௌதமால எப்படி வர முடியும். அவனுக்குதான் கை சரியில்லையே?! அவன் வர மாட்டான்.
இப்போ அம்மாவின் பெருமூச்சு எனக்கு.... கௌதம் வர மாட்டான்.நல்ல வேலை அவனை பார்க்க மாட்டோம். திருப்தியாய் என் ரூமுக்கு போக,
டேய் நில்லு! பின்னால் இருந்து அம்மா குரல் கொடுத்தார்.
என்னமா? திரும்ப.
எதுக்கு கேட்ட? எதை? நான் திருப்ப
அதான் கௌதம் வாருவானான்னு? ஆமாம் கேட்டேன் கை சரியில்லையே எப்படி வருவார். அப்படின்னு கேட்டேன். ஓ அப்படியா! சமத்து ஆயிட்டடா பாலா சரி நீ போ! சொல்ல லூசு அம்மா! சிரித்து கொண்டே ரூமுக்கு போனேன். மனம் குடைய ஆரம்பித்தது. சின்ன மாமா பற்றிய விசயங்களும். பெரிய மாமா பையன் லீலைகளை பற்றியும். இப்போ அவனுக்கு கல்யாணம் ஆயிடுச்சி. இதை மறந்திருப்பானா? இல்லை நான் போனால் மீண்டும் என்னை அதற்கு அழைப்பானா? மனம் குடைய ஆரம்பித்தது. கல்யாணதுக்கு வரும் பீஸ்கள் எப்படி இருக்கும் சைட் அடிக்க கூடிய பிகர்கள் யார் யார்....? நம்ம சொந்தத்துல அழகான ஆண்மகன்கள் எத்தனை மனம் கணக்கு போட ஆரம்பித்தது.இல்லையா பின்னே! இப்படி கல்யாணம் கச்சேரின்னு போனாதான் நல்ல பிகருங்கள பாக்க முடியும் நமக்கும் பொழுது போகும்.
நல்ல மூடில் இருந்த பாலா....,தன் கையை கொண்டு பிசைய ஆரமிபித்தான்.கைகள் உடலை உரச,. கைகள் அதன்மேல் பரவி இருக்க காம உச்சத்தில் இருந்தான் பாலா.கண்கள் மூடியிருக்க காமத்தில் சொருகி இருந்தான்.+கௌதமின் கோலமும் கார்த்திக்கின் மோகமும் தோன்ற அவனுக்கு வெறி அதிகரித்தது.தன் இன்பத்தை முடித்து கொண்டு கனவு காண தூங்க ஆரம்பித்தான் பாலா.
மணி நள்ளிரவு 1 தாண்டியது.
நேரம்கடந்து கொண்டிருந்தது. ஜன்னலிலிருந்த திரைசீலை அசைய ஆரம்பித்தது.காற்றின்பலம் கூட கூட திரைசீலை துணி அதிகமாக பறந்து ஜன்னலில் பட்டு தெறிக்க அதுசத்தத்தை வெளிவிட்டது. ஆழ்ந்ததூக்கத்திலும் இந்த சத்தத்தின் விளைவால் பாலாவின் தூக்கம் கெடவே செய்தது. ஜன்னலருகே சென்றவன் சீலையைஒருங்கே இழுக்க, ஒரு உருவம் கிட்டே நெருங்கி வந்து மறைந்தது. சற்றும்எதிர்பார்க்காத இந்நிகழ்வில் சற்றே ஆடிப்போய்விட்டான் பாலா.
நிஜவாழ்க்கையில் ஓரின விரும்பிகளுக்கு காதல் என்ற ஒன்று இல்லையா?....எல்லோர் மனதில் தோன்றுவதை சரியாக சொல்லிருக்கீங்க...வாழ்த்துக்கள் waiting for the next...
நேரம் கடந்து கொண்டிருந்தது. ஜன்னலிலிருந்த திரைசீலை அசைய ஆரம்பித்தது.காற்றின் பலம் கூட கூட திரைசீலை துணி அதிகமாக பறந்து ஜன்னலில் பட்டு தெறிக்க அது சத்தத்தை வெளிவிட்டது.
ஆழ்ந்த தூக்கத்திலும் இந்த சத்தத்தின் விளைவால் பாலாவின் தூக்கம் கெடவே செய்தது. மெதுவாக கண் விழித்தவன் ஜன்னலை பார்க்க சீலை அடித்து கொண்டிருந்தது. கண்கள் சொருக.... மெதுவாக ஜன்னலை நோக்கி நடந்தான். ஜன்னலருகே சென்றவன் சீலையை ஒருங்கே இழுக்க, ஒரு உருவம் கிட்டே நெருங்கி வந்து மறைந்தது. சற்றும் எதிர்பார்க்காத இந்நிகழ்வில் சற்றே ஆடிப்போய்விட்டான் பாலா.
சற்று ஜன்னலை விட்டு விலகியவன் மீண்டும் பார்க்க உருவம் மெல்ல மறைய ஆரம்பித்தது. போர்டிகோவின் கதவை திறக்க பயமிருந்தாலும் அதை அடக்கி கொண்டு போய் திறந்தான்.
மனம் பதைக்க....., அவ்வுருவம் போர்டிகோவின் முனையில் இருந்தது.பாலா கதவின் பிடியில் பயத்தோடு கதவின் கைப்பிடியை இறுக பிடிக்க....., அவ்வுருவம் கையை அவன்முன் நீட்டி கட்டை விரலை உள் மடக்கி ஆட்காட்டி விரலை பாலாவுக்கு நேரே நீட்ட மற்ற மூன்று விரல்களும் கட்டை விரலை மூடின.அது பாலா நீ? என்பது போல இருந்தது.
ஹேய்ய்........? பாலா சற்று முன்னேற அவ்வுருவம் சற்று பின் தள்ளி அங்கிருந்த கயறு வழியாக இறங்க ஆரம்பித்தது. பாலா தன் கால்களை முன்னே நகர்த்தபோர்டிகோவின் முனையை தொட்டான்.கயிறு உருவ பட்டு கொண்டிருந்தது.கயிறை பிடிக்க அதன் உருவும் வேகம் பாலாவின் கையை விட்டு நழுவியது.அவ்வுருவம் பாலாவை மேல்நோக்கி பார்த்து விட்டு அது மறைய ஆரம்பித்தது.
பாலாவுக்கு குழப்பம் அதிகரித்தது. யாரா இருக்கும்? மனம் குழம்பிதள்ளியது. அது முகத்தை மறைத்து கொண்டிருந்தது. மெல்ல பெட்டில் வந்து சாய்ந்தான். கண்களை மூடி தன் கையை தலையில் சாய்த்தான்.
கண்கள் ஓரத்தில் கண்ணீர் கசிய ஆரம்பித்தது.அவ்வுருவம் சரியாக நினைவில் இல்லை. அதன் முக மூடியும் கருப்பு பனியனும் நினைவில் இருந்து அகல வில்லை.
கண்கள் சொருக தூங்க ஆரம்பித்தான்.
மீண்டும் நினைவு சுழல ஆரம்பித்தது.நினைவு சுழல மறுபடி அதே இடம் ஆனால் இம்முறை அவ்வுருவம் தூங்கிகொண்டிருக்கும் பாலா அருகில்....
உருவம் நெருங்க...... பாலா தூக்கத்தில் இருந்து சற்று சிணுங்கினான்.
உருவம் சற்று நகர பாலா சினுங்களை நிறுத்தி மீண்டும் அயர.... உருவம் நெருங்க ஆரம்பித்தது.
பாலா கால்களை தொட அப்படியே வருட ஆரம்பித்தது.கை நெருங்கி தொடையை தொட்டது.தொடை இறுக்கி நெருக்கஆரம்பித்தது அந்த கை.பாலா திரும்பி படுக்க, கை யைவிலக்கியது. மீண்டும் மார்பை வருடிக்கொண்டே உதட்டை தொட்டது.மெல்ல தன் முகமூடியை அகற்றி பாலா உதட்டருகே நெருங்க... பாலா பதற்றத்தோடு எழுந்தான். தன் கைகளை முன்னே அசைக்க அங்கே யாரும் இல்லை.பாலாவுக்கு பெருமூச்சு வாங்க ஆரம்பித்தது.
முன்னால் நடந்தது நிஜமே...! இப்ப நடந்தது மட்டும்தான் கனவு. முக மூடியை கழற்ற ஆரம்பித்ததை பார்த்த உடனே பாலாவுக்கு சற்று முகம் யாரென தெரிவது போல் இருந்தது.ஆனாலும் கண்டது என்னவோ கனவுதானே!
மணியை பார்த்தால் அதிகாலை நான்கு.தூக்கம் வரவில்லை.நடக்க ஆரம்பித்தான்.மீண்டுமொருமுறை போர்டிகொவாசலை பார்த்தான். அவ்வுருவம் கீழிறங்கிய இடத்தை நோட்டமிட்டான்.தெரு வேரிச்சொடியிருண்டது.மீண்டும் ரூமுக்குள் நுழைய..... எதோ நியாபகம் அவனை சற்று பதற்ற படுத்தியது.மீண்டும்மீண்டும் யோசனை செய்ய பொழுதும் புலர்ந்தது.
மதியம் மணி 1 2
சார் போஸ்ட்..... சார் கொரியர்.....
கொரியர் மேன் உளறலை கேட்டு கொண்டே அவரை நோக்கி போனேன். சொல்லுங்க?
சார் பாலா...?!
நான்தான்.
உங்களுக்கு கொரியர்.
எனக்கா? யார்கிட்ட இருந்து?
சார் பிரம் அட்ரஸ் இல்ல.....! கையெழுத்து போட்டு வாங்கிக்கங்க....சொல்ல,
நானும் வாங்கினேன். பிரிக்காமல் மேஜையில் வைத்துவிட்டு மாடிக்கு போக எனக்குள் உள்ளுக்குள் சந்தேகம். ஒருவேளை நைட் வந்தவன் அனுப்பி இருப்பானோ? மீண்டும் கீழிறங்க ஆரம்பித்தேன்.
என்ன பாலா யார்கிட்ட இருந்து கொரியர்.... பிரிக்கல.... கொரியர் அம்மா கைக்குள் அடக்கமானது.
எனக்குள் சற்று பதற்றம் அதிகரித்தது. அம்மா அது .... இழுத்து கொண்டே இல்லை நான் ம் மாமா அனுப்பியது.....
மாமாவ? யாரு? அம்மா மீண்டும் கேள்வி கேட்க....,
அது கௌதம் அங் கௌதம் மாமா....!? அவருக்கு ஹெல்ப் பண்ணதுக்கு தேங்க்ஸ் பண்ணி ப்ரெசென்ட் அனுப்பி இருக்காரு! உளறினேன்.
சரிடா அதுக்கு ஏன் இப்படி உளற? இந்த என் கையில் திணித்து விட்டு அம்மா செல்ல....,
இப்போதான் எனக்கு மூச்சே வந்தது.பார்சலை தூக்கி கொண்டு மாடி ஏறினேன்.
யோசனை பலப்பட....,அந்த மாஸ்க் மாமாவீட்டில் பார்த்தது என் நினைவில் எட்டியது.
ஆமாம்.... அந்த மாஸ்க் அது கௌதம் மாமா வீட்ல பார்த்தது. அப்படின்னா வந்தது மாமாவா? உணர்வுகள் கொதிக்க ஆரம்பித்தது.
மனம் அலைபாய.... சற்றே நொடியில் விடை கிடைத்தது. அது நிச்சயம்.........
மாமா வீட்டில் பார்த்த மாஸ்க் நேற்றைய இரவு வந்தவன் அணிந்திருந்தது எனக்கு சந்தேகத்தை கிளப்பியது. மனதை குடைய ஆரம்பித்த வினாடிகளிலேயே அது ஒரு வேலை கௌதம் மாமாவாக இருக்கும் என நினைத்தேன்.ஆனால் அது அவராக இருக்க சாத்தியம் இல்லை. ஏனென்றால் மாமா கை அடிபட்டு கட்டு போட்டிருக்க அவர் எப்படி மேல் ஏறி வரமுடியும். அப்படியானால் அது கௌதம் இல்லை பின்னே யாராக இருக்கும்.மாமாவின் தம்பியா இருக்குமோ? யோசித்தேன்.
பார்சல் கண்களை உறுத்த பிரிக்க நினைத்தேன்.மூன்று மைக்கா உரைகளை தாண்டி ஒரு பாக்ஸ் இருந்தது. பாக்சை திறந்தேன். அதில் பேண்ட் சர்ட் இருந்தது. எனக்கு பிடித்த சாம்பல் நிற ஜீன்ஸ் லைட் பிங்க் ப்ளைன் சர்ட். எனக்கு சர்ட் ரொம்பவே பிடித்துபோக அது அனுப்பியது யாராக இருக்கும்.யோசித்து கொண்டே சர்ட்டை களைய அதிலிருந்து ஒரு மடிக்கப்பட்ட லெட்டர் விழுந்தது. பிரித்து படித்தேன்.
மை டியர் பாலா.....!
“உன்ன எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு. நீ என் புஜ்ஜி.என் செல்லம். உன்னை நினைத்தாலே நான் ஏங்கி போகிறேன். உன்னை நினைத்து நாளும் மெலிகிறேன். ஐ லவ் யு பாலா ஐ லவ் யு சோ மச்!.’”
“பாலா நீ என்னை விரும்புறியா தெரியல!ஆனால் நான் உன்னை விரும்புறேன். உனக்காக எதையும் செய்ய நான் தயார். நீ எப்போ என் நிழலில் விழுந்து என்சூட்டை தனித்தாயோ அப்பவே நீ என்னுள் வந்துட்ட. நான் என் குணத்தை கூட மாற்றி உன்னை நேசிக்க ஆரம்பிச்சிட்டேன். என் வாழ்க்கையெல்லாம் உனக்காக என்று ஆக்கிக்கொண்டேன். உனக்காக என் அறையை மாற்றி விட்டேன். என் அறைக்கு புதிதாய் லைட் பிங்க் கலரும் அடர் பிங்க் கலரும் அடிக்க ஏற்பாடு பண்ணிட்டேன். உன் வீட்டில் இருக்கும் உன் அறையை போன்றே என் அறையையும் மாற்ற போகிறேன்.
எனக்கு உன் நினைவு வரும்போதெல்லாம் என் மொபைலில் உள்ள படங்களை பார்த்து கொள்வேன்.உன் படங்கள் எனக்கெப்படி வந்ததுன்னு நினைக்கிறியா?...... ஆமாம் உனக்கே தெரியாம நீ தூங்கும் போதும் நீ பார்க்காத போதும் உன்னை படம் பிடித்து தனிமையில் அதை கண்டு ரசிக்கிறேன்.என்னை அதில் போட்டு உருக்குறேன். என் உடல் கொதிக்கும்போது அதை அடக்கும் தீயாக நீ இருக்க!
அடுத்தவர் உணர்வுகளை மதிக்க சொல்லித்தந்தவன் நீ! உன் உணர்வை புரிந்து கொள்ளாமல் நான் தவிக்கிறேன்.ஊருக்கு உதவும் நீ எனக்கு மட்டும் பகல் கனவாய் எட்டாக் கனியாக இருக்க காரணம்.உன்னை நேசிக்கும் எனக்கு நீ தந்த இந்த பிரிந்திருக்கும் தண்டனை போதும்.சீக்கிரம் வா!
என் நினைவெல்லாம் நீதான். மாறாக நீ எப்படி என்று என்னால் யூகிக்க முடியல. உனக்கு என்னை பிடிச்சிருக்கா?
கட்டியனைத்து கட்டில் சுகம் கண்டு காம பானம் பருக வா! என் அருகில் நீ இருந்தால் இப்பனியும் என்னை நெருப்பாய் சுட வைக்கும்.
டார்லிங் உனக்காக இந்த ட்ரெஸ் அனுப்பி இருக்கேன். பிடிச்சிருந்தா போட்டுக்கிட்டு நீ என்னெதிரே வரணும். உனக்காக நான் காத்திருப்பேன்.”
லெட்டர் முடிக்கபட்டாலும் எனக்கு மிகப்பெரிய ஏமாற்றம் அதில் அன்புடன் உன்னை விரும்புபவன்னு முடிக்க பட்டிருந்தது.
எனக்கு கார்த்தி நியபகம்தான் வந்தது. அவன்தான் சாரி சொல்றேன் சொன்னான். மேலும் உன்கிட்ட ஒன்னு சொல்றனும்னு சொன்னான். இதுவும் அவன் வேலையா தான் இருக்கும். என்னை கவர இப்படியெல்லாம் பண்றான்.அவன் என்னை கவர நினைத்தாலும் நான் அவனைநேசிக்க நினைத்தாலும் எனக்குள் அவனை முழுமையாக ஏற்கமுடியவில்லை.எதோ ஒரு தடுமாற்றம்.
மாலை மணி ஆறு.....
போர்டிகோ எட்ஜில் நின்று கொண்டிருந்தேன். கார்த்தி அவன் வீட்டு பல்கனியில் வந்தான். தன் காலரை தூக்கி எப்படி இருக்கு வாயசைத்தான்.எனக்குள் பூரிப்பு. கார்த்தி எனக்கு அனுப்பிய ட்ரெஸ்பத்தி கேட்டதுமே நான் வாயெல்லாம் பல்லாக நல்லா இருக்கு சொன்னேன்.
அன்றைய இரவு......
மணி எட்டு.
நாளைக்கு நைட் ரீசெப்சன் போனும் ட்ரெஸ் எடுத்து வை. அம்மசொன்னர் சாப்பிட்டுவிட்டு ட்ரெஸ் அரேன்ஜ் பண்ணேன். கார்த்தி அனுப்பிய ட்ரெஸ்சை அலமாரியில் மறைத்து வைத்தேன்.வீட்டுக்கு தெரிந்தால் கேள்வி எழுமே? அதான்.
மணி பதினொன்று......
தட்.....!
சத்தம் கேட்டதுமே விழிப்பு வந்துவிட்டது.அதே மாஸ்க் போட்ட உருவம்.நான் எழுந்து விட்டேன் தெரிந்ததுமே அது போய்விட நான் அதை பெரிதாக்காமல் எழுந்து சென்று போர்டிகோ கதவை திறந்து பார்த்தேன்.கதவை தாழ் போடாமல் மூடிவிட்டு கீழே உள்ள அறையில் போய் படுத்தேன். அது யாரென கண்டு பிடிக்கவும் ஒரு ஏற்பாடு செய்துவிட்டுதான் வந்தேன்.
உருவம் நேரே பாலா வைத்த பொறியில் வந்து சிக்கியது.
போர்டிகோவில் நின்ற உருவம் மெல்ல ஜன்னல் வழியே பார்த்தது. பாலா இல்லாதை கண்டு போர்டிகோ கதவோரம் வர அது திறந்திருப்பதை கண்டு உள்ளே நுழைந்தது.
பாலா முன்னரே கதவை திறந்து விட்டு ப்ளேடை ரப்பர் பேண்டில் கட்டி ஸ்ப்ரிங் ஓண்ரை அதில் கட்டி கீலில் springகை மாட்டி ரப்பர் பேண்ட் கட்டிய ப்ளேடை எதிர் தாழ் போடும் இடத்தில் சலேபன் டேப்பால் ஓட்டினான்.. ரப்பர் பேண்டை கதவை திறக்க சுழற்றும் இடத்தில் கட்ட இப்போது கதவை சுழற்ற அவ்விடத்தில் ரப்பர் சுழன்று ஒட்டிய டேப் விலகி ப்ளேடு கையில் அடிக்கும்.அப்போ கை சிராய்க்கும். பிளான் ரொம்ப சீப்பாக இருந்தாலும் அந்நேரம் பாலக்கு வேறு எதுவும் தோனல.
ஆனால் பாலா நினைத்தது போலவே உருவம் திறக்க ப்ளேடு கையை கீறியது. ரத்தம் சொட்ட அது அங்கிருந்து நகர்ந்துவிட்டது.
மறுநாள் காலை ரத்தம் சொட்டியிருப்பதை பார்த்தா பாலா அவன் யார் கண்டுபிடிக்க தயாரானான்.
எத்தனைகாலம் மறைத்தாலும் ஒரு நாள் அது தெரிந்து தானே தீரும். அது இன்று நடந்துவிடும். அது கௌதம் மாமாவாக இருக்க சாத்தியம் இல்லை என்பது மட்டும் எனக்குஉறுதியாக புரிந்தது. பின்னே வேறுயார்? இந்த கேள்வி மனதை குடைய ஒரு வேலைநம்மை அடைய கார்த்தி எடுக்கும் முயற்சியா? இருக்கலாம் ஆனால் நானே ஞாயிறன்றுதருவதாக சொல்லிட்டேனே அப்புறம் என்ன?. சரி கௌதம் இல்லை கார்த்தி இல்லைவேறு யார்? எங்கிருந்து வந்தான்..... அவன். என் வாழ்க்கைக்கு அர்த்தமாகபோகிறது இந்த பகுதி.
சுகமான விடியல்.
ஆனால் சரியும் என் காதல் பயணம்.நான் நேசிக்க விருப்பவன் எனக்கு இல்லை எனதெரியப்போகும்போது என் மனநிலை ஆட்டம்பாம் வெடித்தது போல் ஆகப்போகுது. மாலைநேரம்....., ரிசப்சன் கிளம்பியாச்சு. யாருன்னு கண்டு பிடிக்கலாம். கௌதம்மாமாவை பார்த்தா தெரியும். அடுத்து திரும்பி வந்தவுடன் கார்த்தி. பஸ் பயணம்கிளம்ப அதில் ஒரு உற்சாகம் எனக்கு.எப்போதும் பைக் கார் கால் டாக்ஸிவாழ்க்கையில் பஸ் பயணம் இனிமையானது. காரணம் முகம் தெரியாத நபர்களும்அவர்களின் அழகும் நமக்கு விருந்தாயிற்றே.
அம்மாவும்அப்பாவும் இரண்டு இருக்கை சீட்டில் அமர எனக்கு இடமில்லை. அதுவும் சுகமே.அழகான பிகர் இருக்கும் இடதுக்கு போலாம். எதிரே நின்னு சைட் அடிக்கலாம். பஸ்கிளம்பியது. மெதுவாக ஊர்ந்த பஸ்ஸில் ஒருவன் ஏறினான். அவனை பார்த்ததுமேபாலாவுக்கு ஏறிவிட்டது.நெஞ்சும் அடங்கல பாலாவின் ..ஞ்..ம் அடங்கல. பார்க்கபார்க்க பார்க்க தூண்டும் பழமாய் அவனிருக்க பாலா ஏங்கித்தவிக்கும் ஈயாய்மாறிப்போனான்.இந்நேரம் எனக்கு மட்டும் ஈயாய் பிறக்கும் வாய்ப்பிருந்தால்அவன் உதட்டில் அடைக்கலமாகி இருப்பேன். ஆனால் காற்று கலந்த பேரு மூச்சுவெளிவந்தது.
டேய்லூசு! கூப்பிட யாரு கேட்டேன். என் மனசாட்சி தான். சொல்லு...! ஏன்டா நீதான்கார்த்திய புடிச்சிட்டியே அப்புறம் எதுக்கு உனக்கு இவன்.? சரியானகேள்வி.எனக்கு கார்த்திய புடிக்கும். அதுக்காக நான் சைட் அடிக்க கூடாதா? நான் என்ன இவனை ரேப் பண்ணேனா? இல்லை இவனிடம் கட்டில் சுகம் கேட்டேனா? அவனைநினைக்கிறேன். கனவில் கையடிக்கிறேன். இதற்கும் கார்த்திக்கும் என்ன இருக்குமனசாட்சிஇடம் சொல்ல, அது சரி மனம் பொருத்து கொண்டு உள்ளே புதைந்துவிட்டது.
அவனைபார்த்தேன். மனம் என் கல்லூரி நினைவில் இழுத்து தள்ளியது. எத்தனை பசங்களைநினைத்து நினைத்து அனுபவிக்க துடித்திருப்போம். இன்றும் அவர்களுக்காகஏங்கும் நிலை காரணம் அவர்கள் எதிர்பால் ஈர்ப்பு கொண்டவர்கள். அவ்வளவு ஏன்? என் சந்த்ரு சார் நினைச்சு எத்தனை நாள் என்கி இருப்பேன். எத்தனை நாள்அடிச்சிருப்பேன். அதெல்லாம் கனாக்காலம். சார் சும்மா முப்பத்ரெண்டுவயசுலையும் திம்சு கட்ட கணக்கா இருப்பார். நெஞ்சு முடியோட பார்க்க நடிகர்பாலா நியாபகத்துக்கு வரும். அவர் லிப்ஸ் ப்ப்பா! சும்மா பாக்கும் போதேஜிவ்வுன்னு ஏறும்.அவர் கிளாஸ் எடுக்கும் போது போர்டை பார்த்ததை விட அவர்கு தூக்கி நிக்கும் பேண்டை பார்த்தது தான் அதிகம்.
ஹலோயாரோ கூப்பிடுவது கேட்க நினைவை நிறுத்தி திரும்ப அந்த பிகர் தான். கண்புருவத்தை உயர்த்த, நாம ரெண்டு பேர்தான் நிக்கிறோம் வாங்களேன் பேசிட்டேபோலாம் கூப்பிட்டான். சரி.... நானும் பின்தொடர்ந்து பஸ் படிக்கட்டில்நின்றேன்.
அவண்ஒருபடி கீழ நிற்க நான் மேலே நின்றேன். இன்னும் ஒரு படி இறங்கு சொல்லநானும் இறங்கினண். நான் பாபு.... நான் பாலா ... பரஸ்பரம் பேசிக்கொண்டே பஸ்பயணம் செய்தோம். தீடீரென பஸ் பஸ் யு டர்ன் எடுத்து திரும்ப நான் நிலைகுலைந்து அவன் மீது சாய்ந்தேன். எதிர் பாராத இந்த செயல் அவனை அழுத்தி அவன்உதட்டோடு என் உதட்டை பதித்தேன். முதன் முதலாக இன்னொரு ஆணோடு நான் இதழ்பதித்தேன்.ஒருகணம் பஸ் திரும்பி சமநிலைக்கு வர நான் பின் இழுக்கப்பட்டு என்நிலைக்கு வந்தேன். நான் அவனை பார்க்க அவன் என்னை பார்த்து சிரித்தான்.
எனக்குசற்று பதற்றம் ஏற்பட்டாலும் அவன் சிரிப்பு என்னை என்னவோ செய்தது. இதுவரைஏற்படாத உணர்வும் இன்று ஏற்பட்ட இதுவும் என்னை என்னவோ செய்தது. அவன் இதழ்என்னோடது விரித்து ஆட செய்தது. அவன் என்னை கூர்ந்து பார்க்க நான்படியிலிருந்து ஏறி மேல் கம்பியையை பிடிக்க அவன் மேலேறி கையை என்னருகேகொண்டு வர நான் மறுத்தேன். என்ன செய்றதையும் செஞ்சிட்டு இப்போ இங்க வந்துநிக்குற கோபமாக பார்க்க, நான் நிலை குலைந்தேன்.
அவன்என்னை கூர்ந்து பார்க்க நான் படியிலிருந்து ஏறி மேல் கம்பியையை பிடிக்கஅவன் மேலேறி கையை என்னருகே கொண்டு வர நான் மறுத்தேன். என்ன செய்றதையும்செஞ்சிட்டு இப்போ இங்க வந்து நிக்குற கோபமாக பார்க்க, நான் நிலைகுலைந்தேன்.
இல்லை பஸ் நான் இழுக்க சரி விடு நீ என்ன பண்ணுவ பஸ் பிராப்ளம்.
அவன்நார்மலாக பேச ஆரம்பிக்க எனக்குள் ச்சே யார் நெருங்கினாலும் அப்படிநினைக்கிற என்னையே நொந்து கொண்டேன். ஆமாம் நான் எல்லோரையும் மிக எளிதாகஅப்படி நினைக்கிறேன்.நான் மாறுபட்டவன் என்பாதால் எல்லோரும் அப்படிஎனநினைப்பதுதவறுதானே?.
கல்யாண மண்டபம்.
நான்நர்மளாகவே இல்லை முதல் முத்தம். யாரோ ஒருவனோடு.எங்கிருந்தோ வந்தவனோடு நான் எதிர் பார்க்காதநிலையில். கௌதம் மாமா என்னை வரவேற்க...., நான் வலிய புன்னைகையோடு சென்றேன்.உள்ளே என் மாமா அதான் என் அம்மாவின் தம்பி பையன் என்னை பாழக்கியவன்.சொட்டை விழுந்து முன்னால் தொப்பையோடு இருந்தான். எப்படி இருக்க பாலா...! ம்!பேச வார்த்தை இல்லை.
ம்மாமா.... நீங்க என்ன இப்படி?
ஓஹோவழுக்கையை சொல்றியா? எனகென்ன கல்யாணம் ஆயிடிச்சி வயசும் முப்பத்தஞ்சிப்ளஸ் அப்புறம் என்ன கூலா பேச நானும் பதிலுக்கு சிரிச்சிட்டு போனேன்.
கௌதம்மாமா கைகழுவ போக நான் கழுகாய் பின் தொடர்ந்தேன்.கையில் கயமிருக்காபாக்க...! அப்படி எதுவும் இல்லை பின்னே வேற யார்? சரி! ரிசப்சன் போய்கொண்டிருக்க நானும் அதில் இன்வால்வ் ஆகி இருந்தேன்.
பின்நாள் யாரோ கூப்பிட திரும்பினேன் மாமா(சொட்டை மாமா) பாலா இப்படி வா! தனியே அழைத்தார்.
சாரி பாலா....! எதுக்கு? எதுக்கோ! நீ மனிச்சிட்டனு சொல்லு சொன்னார்.
எதுவும்தெரியாமா எப்படி? நான் கேட்க...., சரி சொல்றேன்.உனக்கு சின்ன வயசுலநடந்ததெல்லாம் நியாபகம் இருக்கா? பின்னாடியே அம்மா வந்துட்டார். அங்!சொல்லு எல்லாத்தையும் சொல்லு....! இதுக்குதான் வாராமே இருந்தோம். இவனை கண்லகாட்டாம இருந்தோம். தோ பார்த்தவுடனே ஆரம்பிசிட்டல...! அம்மா கத்த எனக்குஒண்ணுமே புரியல.
அத்தை! சொட்ட மாமா சொல்ல என்ன அத்தை சொத்தை கிளம்புடா? கிளம்பு அம்மா என்னைஅவசரப்படுத்தினார். அம்மா எனக்கு புரியல? டேய் ஒன்னும் பேசாத! கிளம்புவம்படியாய் அனுப்பினார்.
ஒண்ணுமேபுரியல எனக்கு பஸ்ஸில் அமர்ந்திருக்க..., பின்னாலிருந்து யாரோ தட்டும்சத்தம் திரும்பினேன் சொட்டை மாமா. மாமா இழுக்க..., ஷ்! என்னை எங்கோ கூட்டிபோனார். நானும் பின் தொடர்ந்தேன்.
என் மாமா அம்மா கத்துனாக? நீங்க என்ன விஷயம் சொல்றீங்க? சொல்றேன் பேசாத மாமா தடுத்தார்.
சொல்லுங்கஅவர் கையை தட்டி விட்டு நான் நின்றேன். அவர் என்னை கூர்ந்து பார்த்தார்.பாலா சொல்லு சின்ன வயசுல நடந்ததெல்லாம் நியாபகம் இல்லையா? இல்லநடிக்கிறியா?
சொல்லுங்க எனக்கு நியாபகம் இருக்கு.நீங்க சொல்லுங்க என்ன சொல்ல வந்தீங்க?
மாமாஅதிர்ச்சியாய் பார்க்க..., ம் நான் உறும....! பாலா உன் அம்மாவோட சின்னதம்பி ஒரு ஓரின பிரியன் அவரால தான் நான் அப்படி மாறினேன்.உன்னையும் நான்தப்ப யூஸ் பண்ணிகிட்டேன். ஒருநாள் நான் உன்னை அப்படி செய்யும் போது உன்அம்மா பாத்துட்டாங்க! அன்னிக்கு ஏற்பட்ட பிரச்னை.அப்பவே சின்ன மாமாவும்உண்மை சொல்ல அவர திட்டி விரட்னாங்க. இப்போ அவர் வெளிநாட்ல ஒரு பையனபிடிச்சு போய்ட்டார். உன் வீட்ல உன்னை தூரமா கூட்டி போய்டாங்க என்னை அந்தசின்ன வயசுலேயே கல்யாணம் பண்டாங்க.
அவர்கதற எனக்கு தூக்கி வாரி போட்டது. என்ன என் விஷயம் என் பெற்றோருக்குதெரியுமா? நான் ஆடிப்போனேன்.எனக்குள் கண்ணீர் வர ஆரம்பித்தது.
என்னமன்னிச்சிடு பாலா இத்தனை நாலாய் உன்கிட்ட சொல்ல நினைத்தேன்சொல்லிட்டேன்.கதறிக்கொண்டே போக நான் அழ ஆரம்பித்தேன். சின்ன வயசுலநடந்ததுக்கு அப்படினா? இப்போ நான் நடத்தும் கூத்துக்கு. பஸ்போய்கொண்டிருண்டது. நீண்ட தூர பயணம் விடையில்லா வாழ்க்கையாக....,
போன்ரிங் ஒலிக்க எடுத்தேன். நான் கௌதம் மாமா முடிக்க சாரி மாமா என்னால பேசமுடியாது.நான் கட் பண்ண, பாலா முக்கியமான விஷயம் சொல்லும் போதே நான் கட்பண்ணேன்.
அம்மாவுக்குஅப்பவே விஷயம் தெரியுமா?அதனால் தான் என்னை அவங்க கிட்ட அனுப்பாமசெஞ்சங்களா? என்னை தனியா வளர்தாங்களா? என்ன பண்ணி என்னமா? நான் தான் ஓரினபிரியனாகவே வளர்ந்துட்டேனே!மனம் குமிறியது.
ம்மா புதுமையா வளர்துருக்கேன் புதுமையா வளர்துருக்கேன்! சொல்ற என்னை என்ன புதுமையா இன்னொரு ஆணுக்கா கட்டி வைக்க போற? நான் கேட்க,
படவா அடி வாங்குவ!என்ன பேச்சு இது.கையை நோக்கியது நினைவில் எட்டியது.
என்னை அம்மாதிரி நிகழ்விலிருந்து மாற்றவும் என்னை மறக்க செய்யவும் எவ்ளோ பாடு பட்டிருக்க, அவமானம் என்னை பிடுங்கி தின்றது.
நினைவுகள் மாறி மாறி சுழன்றாலும் எனக்கென்னவோ தப்பு செய்தது போன்ற உணர்வு.இத்தனை நாள் உணராதஓர் நிலை இன்று என்னை ஆட்கொனர்ந்து தவிக்க செய்கிறது.
பஸ் ஜன்னலோர இருக்கை குளிர் காற்றை அள்ளி வீசியது. மனம் மட்டும் வேதனையில் இல்லை உடலும் நெருப்பாய் கொதித்தது.
உயிர் போகும் போது அந்த ஒரு நொடிதான் வேதனை. எனக்கோ இப்போது கழியும் ஒவ்வொரு நிமிடமும் நரகமாய் இருந்தது.
மனம் எதிலும் லயிக்கவில்லை.நினைக்க நினைக்க வேதனை கூடியதே தவிர குறைந்த பாடில்லை.
பஸ் ஸ்டாண்டில் இறங்கினேன்.
குளிராக இருக்கும் நிலையோ இல்லை மனதின் பயமோ தெரியல, எனக்கு இயற்கை உபாதை பெருகிட வேறு வழியின்றி பஸ் ஸ்டான்ட் பாத்ரூமை யூஸ் பண்ண வேண்டி இருந்தது.
இது எனக்கு ஒன்றும் புதிதல்ல. பலநாள் பலபேர் அந்தரங்க உறுப்பை பார்க்க வேண்டியே பஸ் ஸ்டான்ட் வருவேன்.இன்று அது எனக்கு அது அரு வெறுப்பை தந்தது.
இன்று ஒருவன் என்னையே கூர்ந்து பார்க்கிறான்.எனக்கு வெறுப்பு அது அவனுக்கு கிளு கிளுப்பு.
சட்டு புட்டென்று முடித்து கொண்டு வெளியே கிளம்பினேன்.
அவன் பின்தொடர எனக்கு ஒரு வித அச்சம் ஏற்பட்டது.
நான் நடையை கூட்டினேன். அவன் தொடர்ந்தான்.எனக்கு அப்போதுதான் புரிய ஆரம்பித்தது. நான் எவ்ளோ பெரிய தப்பெல்லாம் பண்றேன்னு.நான் யாரோடும் “உறவாட”வில்லை என்றாலும் அவ்வப்போது கண்ணால் ரேப் பண்ணி இருக்கேனே?.
ஆட்டோவை பிடித்து கிளம்ப அவன் தொல்லை ஒழிந்தது.
போன் ஒலித்தது.
கௌதம் காலிங். ஒளித்திரையில் தெரிந்தது.
எடுக்க மனமில்லை நொடிகள் கழிய ஒலிப்பான் கட் ஆனது.
மீண்டும் ஒலிக்க பார்த்தேன். அம்மா.
எடுத்தேன்.
ம்ஹா! காற்று வந்தது. நாக்கை நனைத்து ம்மா! மீண்டும் அம்மா! சொல்ல,
பாலா போயிட்டியாப்பா! எங்க இருக்க! பாசமாய் கேட்டார்.
அங்! போயிட்டு இருக்கேன்,
அம்மா மேல கோபமா?
எதுக்கு? இது நான்.
இல்லை உன்னை பாதியிலே அனுப்பினதுக்கு. அம்மா கேட்க,
இல்லைமா! நான் பேசினது தானே! இரவே வந்து விடுவதா? நான் சமாளிக்க,
சரி பத்திரமா போ நல்லா தூங்கு.நாளைக்கு வந்துடுறோம் சொல்ல
ம்! போனை அணைத்தேன்.
மீண்டும் ஒலித்தது.
கௌதம் மாமா.
எடுத்தேன்.
சொல்லுங்க!
பாலா! நான் பேசணும். உன்கிட்ட பேசணும். சொன்னார்.
சொல்லுங்க நான் சற்று ஆசுவாசமானேன்.
இல்லை நேரில் சொல்லணும்.
அப்படியென்ன மாமா! கேட்டேன்.
இருக்கு. சொல்றேன். நாளைக்கு நேரில் பார்த்து சொல்றேன். மாமா முடிக்க.
இல்லை மாமா நாளைக்கு நான்.... இழுத்தேன்.
புரியுது. நாளைக்கு நீ போற அதே பீச்சுக்கு நானும் வரேன் சொல்ல எனக்கு மயக்கமே வரும் போலிருந்தது. மாமாவுக்கு எப்படி?நாளைக்கு நான் போக போற என் ப்ளான்.
போன் அணைக்க பட்டது.
கதவை திறந்து உள் நுழைய யாரோ இருப்பது போன்ற உணர்வு.
மனம் பதறியது. எனக்கே தெரியாமல் என்னை சுற்றி எங்கெங்கோ தப்பு நடக்குது.நான் இப்போ சுதரிக்கலனா நான் மொத்தமா மோசம் போய்டுவேன்.நடக்கட்டும் நாளைக்கு இதுக்கு ஒரு முடிவுகற்றேன்.
காலடி எடுத்து வைக்க மனம் நடப்பவற்றை கிரகிக்க ஆரம்பித்தது.
சுற்றிலும் பார்த்தேன். மொத்த இடத்தையும் அலசினேன்.யாருமில்லை.படுத்தேன்.
பொழுது புலர்ந்தது.
அம்மா காலை 9பதுக்கே வந்துட்டார். என்னமா? காலைலேயே வந்துட்ட! நான் கிளம்பி கொண்டே கேட்க,
இல்லடா உனக்காகதான் காலைல வந்தேன். எங்க கிளம்புற கேட்க, சொல்றேமா? போயிட்டு வந்து சொல்றேன். இன்னிக்கு ஒரு முடிவு இருக்கு.பதிலுக்கு காத்திராமல் சென்றேன்.
அலை கடல் ஆர்பரிக்க நிதர்சனம் அதன் ஒலி காதுகளை எட்டி மறைந்தது. அலை சீறிபாய்வதும் கரை தடுக்க அடங்குவதுமாய் இருந்தது. ஒவ்வொன்றுக்கும் எதிராக ஓர் விசை உண்டு என்பது எனக்கு இப்போது புரியுது, இந்த கடலும் இப்படி தானே!கரை மீது படரும் போது அணைந்து போகிறது.
முதலில் வரப்போவது கௌதமா? கார்த்தியா? விடை எதிர் பார்ப்போடு நின்றேன்.
கலை நேரம்....
கூட்டம் அவ்வளாவாக இல்லை. மணலை உரசினேன். கையால் வருடினேன். கையில் அள்ளி விளையாடினேன்.ஒரு இடத்தில் கூம்பாக சேர்த்தேன்.கலைத்தேன்.
பாலா! அழைப்பு.....
திரும்ப பார்க்க கௌதம்!
மாமா எழுந்தேன்.
உட்கார்... கையமர்த்த எழுந்தவன் அமர்ந்தேன். அவரும் பக்கத்தில் நெருக்கமாய் அமர நான் விலகி அமர்ந்தேன்.
அவர் புன்னகைத்து விட்டு பேச ஆரம்பித்தார்.
பாலா நீ என்ன பத்தி என்ன நினைக்குற! கேட்டார்.
என்ன சொல்லனும்னு நினைக்குறீங்க? நான் தொடுக்க.
சரி!நீ எதுவும் சொல்ல மாட்ட! நான் சொல்றேன்.
நான் சாதாரணமான ஆள்கள் போல் இல்லை! நான் சற்று மாறுபட்டவன். எனக்கு ஈர்ப்பு பெண்கள் மேல் இல்லை. உன் மேல். மாமா முடிக்க,
நான் அதிர்ச்சி ஆவது போல் நடிக்க,
நல்ல நடிப்பு. உனக்கு என்னை பற்றி தெரியாது. அனால் எனக்கு உன்னை பற்றி தெரியும். நீ ஆகும் இந்த அதிர்ச்சியும் பொய்யே! அவர் என்னை பார்க்க நான் தலை கவிழ்ந்தேன்.
எனக்குள் கல்லூரி ஆஸ்டலில் தோற்றி கொண்ட பழக்கம் இது. அதனாலயே பார்க்கும் ஆண்களையும் விடலை பையன்களையும் வெறுத்தேன்.
ஆனால் உன்னை நான் வெறுத்தேனே தவிர நீ என்னோடு தங்கிய சில நாளிலேயே நான் நேசிக்க ஆரம்பித்தேன்.
உனக்கும் அப்படின்னு நினைக்குறேன். சரியாக நடந்தது.ஆனால் நடுவில் கார்த்தி இடையில் நுழைந்தது எனக்கு அதிர்ச்சி. ஆனால் அவன் நல்லவனில்லை. மாமா நிறுத்த...,
அவரை நோக்கினேன்.
ஆமாம் பாலா! அவர் மேலே பேச ஆரம்பிக்க,
நிறுத்துங்க மாமா! நான் எழுந்து நடக்க ஆரம்பித்தேன்.
புரியுது பாலா! நான் அவனை பற்றி தப்பா பேசல! ப்ளீஸ் நில்லு. கையை இழுத்தார்.
நின்றேன்.
சாரி! பாலா சரி நான் முதல்ல அவனை பற்றி தப்பா பேசல! நான் சில விசயங்கள சொல்றேன்.உனக்கு சரின்னு பட்டா மேலே அவனை பற்றி கேளு.
அவரை கூர்ந்து நோக்கினேன்.
மாமா போய் சொல்லலியே! நான் உங்க கூட இருக்கணும்னு!அவன் தப்பானவன்னு சித்தரிக்கலியே!
நான் கேட்க,
முதலில் பேசுறேன் கேளு! உண்மைனா நான் அப்புறமும் பேசுறேன்.இல்லைனா நான் போறேன் அவன் வருவான் நீ பேசு.
சொல்லுங்க!நான் கேட்க,
பாலா நான் உன்னை விரும்புறேன்.அதற்காக நான் எதுவும் செய்வேன். உனக்கு தெரியாது நான் நிறைய நேரங்களில் உன்னை காப்பாற்றி இருக்கிறேன்.
உனக்கு வந்ததே அந்த ராக்கெட் கவிதை அது நான் எழுதியது.நீ அவன் வீட்ல இருக்கும்போது நான் உனக்கு ராக்கெட்டா மாத்தி அனுப்பினேன்.
ஆனால் அதை அவன் அனுப்பியதா நீ நினைக்குற!
ஆமாம்! மாமா அன்னிக்கு என் வீட்டுக்கு வந்த போது மாடியில நோட்டை வெச்சு எழுதினு இருந்தார்.
நான் கார்த்தி ஆனுபியதா நினைச்சன் ஆனால் அவன் நான் அனுபியதா யோசிச்சான் போல, முடிவு இருவரும் செயல.
சரி அப்புறம் உன்னை தியேட்டர்ல சில்மிஷம் பண்ணத தடுத்தது நான் தான்.
காரணம் மாமா இழுக்க.....,
போதும் நிறுத்துங்க. பண்றத பண்ணிட்டு அப்புறம் என்ன?நான் கோபப்பட ,
இரு பாலா! நான் சொல்றேன்.
வேணாம் ஏதும் சொல்லாதிங்க. நான் ஓடிவரும் அலைகளை பார்த்து நடந்தேன்.
நில்லு! சொல்லிகொண்டே அவர் பின்தொடர,
அந்த பிங்க் சர்ட் அனுப்பினது நான்.மாமா சொல்ல
நான் திரும்பினேன்.
ஆமாம் நான்தான். அப்போ கார்த்தி கலரை தூக்கிகாட்டி கேட்டது. அவன் சர்ட் நல்லா இருக்கான்னா? மனம் படபடத்தது. எல்லாமே நான் தான் தவறாக புரிந்து கொண்டேனா? இல்லை கார்த்தியின் வசிகர பேச்சில் மயங்கி எல்லாம் அவன் செய்தது போலவே நினைத்தேனா? ஒரு இடங்களில் கூட கௌதம் நியாபகம் வரலியே?
அப்போ அந்த லெட்டர். நான் மாமாவை திருப்பி கேட்க,
ஆமாம்!உனக்கு என் சேவை பிடிக்கல நீ என்னோடு வர நீ மட்டும் வானு எழுதியது கார்த்தி, எனக்கு நீ அப்படி எல்லோர்க்கும் உதவி செய்றது தான் எனக்கு பிடிக்கும்.
கார்த்தி ஏன்? அப்படி சொல்லணும்.வாய்விட்டு சொல்ல? சொல்றேன் பாலா!மாமா சொல்ல எனக்கு மயக்கமே வந்தது.
எல்லாம் நல்லாருக்கு but something missing நிலா ....கொஞ்சம் இல்ல நிறையவே பழைய சினிமா நெடி அடிக்கிறது...ஒரு பெண்ணுக்கு முன்று பேர் காதல்...அந்த பெண் வேறு நபர் காதல் முடிவு தன்னை விரும்பியவரை சேர்வது மாதிரி இருக்கு...பாலாவின் உணர்வுகளை நன்றாக சொல்லிருக்கீங்க அதற்கு வாழ்த்துக்கள்...nd waiting போர் the next
கௌதம் நீ சொல்றது பொய். நீ என்னோடு இருக்க சொல்லும் பொய். நான் அழ ஆரம்பிக்க.....,
பாலா நிறுத்து. இது பப்ளிக். மாமா அணை போட்டு தடுக்க விசும்பினேன்.
உனக்கு ஒழக்கம் பற்றி நிறைய சொல்லிருக்கேன்.நீ என்னோட இருந்த இருபது நாளில் எத்தனையோ அறிவுரை சொன்னேன். நீ கேக்கல. இதன் விளைவு மிகப்பெருசுன்னு உனக்கு புரியல. நீ கேக்குரையோ இல்லையோ நான் சொல்ல வேண்டியது கடமை மாமா விறு விருப்போடு பேச ஆரம்பித்தார்.
நீ வளர்ந்த ஒவ்வொரு இடத்திலும் தவறு பண்ணிருக்க ஒழுக்க மில்லாம நடந்திருக்க,
பார்க்கும் பயனை எல்லாம் வெட்கமில்லாம முழுன்கிடுவது போல் பார்ப்பது, அடுத்தவன் இயற்கை உபாதை கழிக்க போகும் போது அவன் அனுமதி இல்லாமல் அந்தரங்க உறுப்பை எட்டி பார்ப்பது, சைட் அடிப்பது, தினம் ஒருவனை நினைத்து கை அடிப்பது நான் உள்பட இதெலாம் சரியா? கேட்ட மாமா தொடர்ந்தார்.
ஒழுக்கம் வள்ளுவரய்யா சொன்னது. நானும் சொன்னேன். நமக்கு ஒழுக்கம் முக்கியம் கண்ணியம் தவறா நட்பு உறவு தேவை.
ஒழுக்கம் என்பது நான்கு வகைப்படும். மனித உடம்பை நான்கு பாகங்களாக வகைப் படுத்தினார். அவை:
இந்திரிய ஒழுக்கம் : கண் ,காது, மூக்கு ,வாய், உடம்பு என்பதாகும்
கரண ஒழுக்கம்: மனம், புத்தி, சித்தம், அகங்காரம், ஆச்சர்யம் என்பதாகும்.
ஜீவ ஒழுக்கம் : உயிர் என்பதாகும் .
ஆன்ம ஒழுக்கம் : உயிரை இயக்கம் உள் ஒளியாகும்.
இவைகள் மனித உடம்பை இயக்கும் கருவிகளாகும். இவைகளை கட்டுப்படுத்தி வாழ்வதே ஒழுக்கம் என்பதாகும் .
ஒழுக்கம் என்பது என்ன ?
மனிதனாக பிறந்தவர்கள் ஓழுக்கத்துடன் வாழ வேண்டும் என்று எல்லோரும்சொல்லுகிறார்கள்.எல்லா ஞானிகளும் சொல்லி உள்ளார்கள் திருவள்ளுவரும்திருக்குறளில் பதிவு செய்துள்ளார் .
ஒழுக்கம் விழுப்பம் தரலான் ஒழுக்கம் உயிரினும் ஓம்பப் படும் .
ஒழுக்கம் என்பது சொல்லுகின்றபடி நடப்பதும் நடந்தபடி சொல்லுவதுமே ஒழியதனிப்பட்ட குணம் அல்ல. நம்முடைய மனம் நோகாமலிருக்கப் பிறர் நம்மிடம் எப்படிநடந்து கொள்ள வேண்டும் என்று ஆசைப்படுகிறோமோ அதேபோல் நாம் பிறரிடம் நடந்துகொள்வதுதான் ஒழுக்கம் எனப்படும்.
உலகில் ஒழுக்கமான காரியம் அல்லது ஒழுக்க ஈனமான காரியம் என்பன யெல்லாம்அவைகளைச் செய்கின்ற மதிக்கப்படுகின்றதேயல்லாமல், வெறும் காரியத்தைப் பற்றிமாத்திரம் முடிவு செய்யப்படுவதில்லை.
குற்றம் என்பது நிர்ப்பந்த மில்லாமலே, ஒரு மனிதன்தான் எதை எதைச்செய்யப் பயப்படுகிறானோ, மறுக்கிறானோ, அதை மற்றொரு மனிதன் செய்தால்தான்குற்றம்.
ஒழுக்கக் குறைவாய் ஒருவன் நடக்க வேண்டுமானால், அதனால் அவனுக்கு, ஒழுக்கமாய்நடப்பதன் மூலம் கிடைக்காத ஏதாவது லாபமோ திருப்தியோ ஆசைபூர்த்தியோ ஏற்படவேண்டும்.தன்னிலும் மேலாகவோ தன்னிடமிருப்பதைவிட அதிகமாகக் கொண்டோவேறொருவன் இருக்கிறான் அனுபவிக்கிறான் என்கின்ற உணர்ச்சி ஏற்படும் போதுதான்அதிருப்தியும் மனக்குறைவும் ஏற்படும்.அதை நிவர்த்தித்துக்கொள்வதற்குத்தான் எந்த மனிதனும் ஒழுக்கக் குறைவாய் நியாய விரோதமாய்க்கட்டுத்திட்டத்துக்கு மீறி நடக்க வேண்டயவனாகலாம்.இதுதான் கார்த்தியின் நிலை.
புதிய உலகில்தனிப்பட்டவர் தேவைக்கும் தனிப்பட்டவர் மனக் குறைவுக்கும் ஏங்கித் திரியும்ஆசைக்கும் இடமே இருக்காது.
ஒழுக்கக் குறைவாய் ஒருவன் நடக்க வேண்டுமானால், அதனால் அவனுக்கு, ஒழுக்கமாய்நடப்பதன் மூலம் கிடைக்காத ஏதாவது லாபமோ திருப்தியோ ஆசைபூர்த்தியோ ஏற்படவேண்டும்.தன்னிலும் மேலாகவோ தன்னிடமிருப்பதைவிட அதிகமாகக் கொண்டோவேறொருவன் இருக்கிறான் அனுபவிக்கிறான் என்கின்ற உணர்ச்சி ஏற்படும் போதுதான்அதிருப்தியும் மனக்குறைவும் ஏற்படும்.அதை நிவர்த்தித்துக்கொள்வதற்குத்தான் எந்த மனிதனும் ஒழுக்கக் குறைவாய் நியாய விரோதமாய்க்கட்டுத்திட்டத்துக்கு மீறி நடக்க வேண்டயவனாகலாம்.இதுதான் கார்த்தியின் நிலை.
ஒழுக்கக்கேடு என்பது மானத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது.ஒழுக்க முள்ளவேன் மானியாய் இருப்பான்; மானி, ஒழுக்கமுள்ளவனாக இருப்பான்.
எந்தக் காரியங்களை ஒரு மனிதன்; தான் அப்படிச் செய்யநினைத்ததும், மற்றவர்கள் அறியாதபடி செய்த்தும், வேறுபல நிர்ப்பந்தங்களால், இச்சைக்கு விரோதமாய்ச் செய்ய முடியாமல் இருந்ததுமாய் இருக்கின்றனவோ, அந்தக்காரியங்களை மற்றவர்கள் செய்தால் அது எப்படுப்பட்ட காரியமானாலும்ஒருக்காலமும் குற்றமாகாது.
பக்தி இருந்தாலும் இல்லாவிட்டாலும் ஒழுக்கம் இருக்க வேண்டும்.பக்தி தனி மனிதனைப் பொறுத்தது.ஒழுக்கம் இல்லாது ஒருவன் இருந்தால் அதுபிறரையும் பாதிக்கும்.ஒழுக்கம் இல்லாதவனால் அயலார்க்குத் தொல்லைஏற்படும்.எனவே சமுயதாய வாழ்க்கையில் ஒழுக்கம் பக்தியைவிட முதன்மையானது; இன்றியமையாதது.
இவ்வளவும் வள்ளுவன் சொன்னது.
ஒழக்கம் அது உனக்கெங்கே புரியப் போது. கண்ட இடங்களில் கண்ட ஆண்களை பார்ப்பது யாரையும் தன்னவனா நினைப்பது. அடுத்தவள் கணவனை அபகரிப்பது. இது ஒழுக்கமா? கண்ட இடங்களில் தன் இச்சையை தீர்க்க பலபேர் இருக்கும் இடத்தில் செய்துவிட்டு அவர்களிடம் திட்டு வாங்கி கூனி குறுகி நிற்பது. ஏன் பாலா? இது சரியா?
ஏற்கெனவே நம் நாட்டில் ஏற்று கொள்ளபடாத நிலையில் இருக்கும் நம் சமூகம் இதனால் மேலும் விரோதம் கொள்ளவே செய்யும். புரிஞ்சுகோ பாலா கார்த்தி நல்லவன் இல்லை.
உன்னை தியேட்டர்ல அவன் அப்படி பண்ணான், அது எவ்ளோ பெரிய ஒழுக்க கேடு. அவன் அசை தீர்க்க உன்னை பொம்மையாய் பயன் படுத்துறான் புரியலையா? உனக்கு. மேலும் உன் அம்மா அந்த தியேட்டருக்கு வந்தாங்க தெரியுமா?
ஒவ்வொரு நாளும் உன்னை அவங்க பாக்குறாங்க உனக்குள் அந்த ஓரின நியாபகம் வராம தடுக்க நினைக்குறாங்க. உன்னை உன்கூட பழகுறவங்கள கண் காநிக்கிறாங்க. மாமா சொல்ல எனக்கு பேரிடியாய் இருந்தது.
அப்போ அம்மா வருவதை தெரிந்துதான் தியேட்டரில் என்னை விலக்கி விட்டாரா? மாமா என் நல்லதுக்காக தினம் தினம் என்னை கவனித்தாரா?
அம்மா என்னை வேவு பாகுராங்களா? அதனால்தான் மாமா என்னை டிஸ்ட்ரப் பண்ணாரா? மாமா நீங்க கிரேட். மனசுக்குள் நினைத்தேன்.
அப்போ போன் கால் மெசஜ் எல்லாம்.அந்த நம்பர்? பாலா கேட்க,அதுவும் நான் அனுப்பியதே! கௌதம் சொன்னார்.
கைதட்டும் சத்தம் கேட்டது.
இருவரும் திரும்பினோம்.
சூப்பர் கௌதம் என் பையன நான் எப்படி திருதுரதுன்னு நினைச்சேன் ஆனால் நீ அத பண்ணிட்ட. அம்மா வந்து நிற்க...., நான் தலை கவிழ்தேன்.
பாலா நீ உன் சொட்டை மாமாகிட்ட சின்ன வயசில் தெரியாமல் பாதிக்க பட்டாய் நான் தடுத்தேன். பெரியவன் ஆனதும் அந்த பழக்கம் உன்னை விட்டு நீங்கவில்லை.எப்படி தடுப்பது தெரியாமா தவிச்சேன். கார்த்தி நல்லவனாய் இருந்தான், அவனால் உனக்கு நற்புத்தி வருன்னு நினைச்சேன். நடக்கல மாறா நீ அவனிடமே உன்னை இழக்க பார்த்தாய்? நான் உன்னை நல்லபடியா பார்த்து கொள்ள நினைத்தது போலவே கெளதமும் நினைசிருக்கார்.
பாலா தலை நிமிர். தவறு செய்வது சகஜம் திருத்திகொள் வா போலாம். அம்மா என்னை அழைத்து செல்ல எனக்கு எதுவும் புரியல நடப்பது பிரம்மையாவே இருந்தது.
மாமா வாய் பிளந்து பார்த்து கொண்டிருந்தார் அம்மாவுக்கு எல்லாம் தெரியும் . அம்மா காலையில் வீட்டுக்கு வந்ததும் என்னை கண்காணிக்க....., அன்று கிப்ட் பார்சல் வந்தபோதும் என்னிடம் விசாரித்ததும் நான் சரியாக இருக்க வேண்டும் என்றுதான். மாமாவுடன் பேசியது என் மனதை மாற்றி இருக்கும்னு நினைக்குறார்.அவர் நினைக்குறது இருக்கட்டும் நான் என்ன நினைக்குறேன் தெரியுமா?
கார்த்தியின் நியாபகம் மறைந்து கௌதம் மாமா நினைவுகள் துளிர் விட ஆரம்பித்தது. என் கை அம்மாவின் கையில் இறுகி இருக்க என் மனம் மாமாவின் கைகளில் அடைக்கலாமாகியது. அது புரியாத மாமா அவர் காதலை சொல்ல முடியாமல் தவித்தார்.
நான் மாமாவின் நினைவுகளை சுமந்து செல்ல அங்கே கௌதமின் நினைவு,
திருமண மண்டபத்தில்,
கௌதம் என் பயன் ஒரு ஸ்ட்ரைட் ஆக மட்டுந்தான் இருக்கணும். நீ அவன விரும்புறதும் தெரியும்! கார்த்தி அவனை அடைய நினைக்குறதும் தெரியும், மரியாதையா? என் பையன எனக்கு திருப்பி கொடு. அவன்கிட்ட பேசி கார்த்தியிடமிருந்து அவனை பிரி நீயும் அவனை விட்டு விலகு காலில் விழுந்து அழ! கனத்த இதயத்தோடு தான் பேசினான் கௌதம் இவ்வளவு நேரமும். இனி பாலா என் வாழ்வில் இல்லை. திரும்பி நடந்தான்.
தொடக்கத்தில் கௌதம் இவனை விரும்ப, கடைசியில் பாலா இவனை விரும்புறான். கார்த்தி இப்போது சிறை பறவை. கௌதம் இவனிடமிருந்து விலகுறான். பாலாவின் ஆசை ஒருநாள் நிறைவேறும். அவன் வாழ்க்கை கெளதமோடு தான்.
நண்பர்களே நம் காதல் பெரும்பாலும் இக்கட்டான நிலையில் நல்ல துணையை தெரிந்தெடுக்கும் நிலை இருக்கும்.அல்லது நல்ல துணை நமக்கு இருக்கும் ஆனால் அதை தேடி அலைவோம். ஒழுக்கமான பாதுகாப்பான அரவணைப்போடு கூடிய ஒரு நல்ல துணையை தெரிந்தெடுங்கள். வாழ்க்கையை நலமாக வாழுங்கள். தவறு செய்துவிட்டு பின்னால் வருந்தி பயனில்லை.
உங்கள் மேலான கருத்துகளை பதியுங்கள் அப்போதான் என்னை எழுத தூண்டும். நான் சரியான உரைநடையில் எழுதுறேனா? கதை போரிங் ஆக இருக்கா? நல்லா இருக்கு இல்லன்னு சொல்லுங்க ப்ளீஸ்!
ரொம்ப நல்லாருக்கு...nd sorry for the late post நிலா...சில இடங்கள் esp அந்த advice ஒழுக்கம் பற்றி சில: " நம் நாட்டில் ஏற்று கொள்ளபடாத நிலையில் இருக்கும் நம் சமூகம் இதனால் மேலும் விரோதம் கொள்ளவே செய்யும். புரிஞ்சுகோ" நல்லாருக்கு...its to the point...மற்ற சுற்றி வளைத்து சொல்லும் advice கதையின் வேகத்தைக் குறைக்கிறது...சில இடங்கள் spelling mistake pls check it..."கார்த்தியின் நியாபகம் மறைந்து கௌதம் மாமா நினைவுகள் துளிர் விட ஆரம்பித்தது. என் கை அம்மாவின் கையில் இறுகி இருக்க என் மனம் மாமாவின் கைகளில் அடைக்கலாமாகியது"...ஒரே வரியில் பாலாவின் மாற்றத்தை சொன்ன விதம்...சூப்பர்... so இன்னும் உங்களிடம் அதிகம் & ஆவலுடன் எதிர்பார்கிறேன் உங்களின் அடுத்த படைப்பை....
