ஒருநிமிடம் .. ஒரே ஒரு நிமிடம் தான் திவாகர் அதிர்ந்தான்.
என்ன சொல்கிறான் இவன்? என்னை காதலிக்கிறானா?
நான் ஒரு ஆண்மகன். அப்படி என்றால் கதிரவன் ஒரு ஓரினச் சேர்க்கையாளனாக மாறிவிட்டானா?
எப்படி?
அன்று மந்திரி மகன் அவனை முதல் முதல் ஆக்கிரமித்ததை நான் ஒரு எதிர்பாராத விபத்தாக தானே நினைத்தேன்.?
ஆனால்.. அந்த விபத்து இவனுடைய மனநிலையை வெகுவாக மாற்றிவிட்டிருக்கிறதா?
இவனுக்குள் இருந்த இனம் புரியாத உணர்வுகளை தூண்டி விட்டிருக்கின்றனவா?
இது எதுவுமே புரியாமல் நான் இவனை ஓரினச் சேர்க்கையாளர்கள் கருத்தரங்கில் வேலை செய்ய அனுமதித்திருக்கிறேனே ?
வாட் எ FOOL ஐ ஆம்?
என்ன ஒரு முட்டாள் தனமான காரியத்தை செய்துவிட்டிருக்கிறேன்.?
இவன் மீது எனக்கு தனிப்பட்ட அக்கறை உண்டு. அன்பு உண்டு. இவனது குடும்பச் சூழலில் வேறு ஒருவராக இருந்தால் முறை தவற வாய்ப்பு உண்டு. ஆனால் அப்படிப்பட்ட சூழலிலும் படித்து முன்னேறி வரும் ஒருவனுக்கு கைகொடுத்து அவனை மேலும் உயர்த்தவேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் நான் காட்டிவரும் கரிசனம் அவன் மனதில் தவறான என்னத்தை ஏற்படுத்தி இருக்கிறதே.
நான் காட்டிய அன்பும் கரிசனமும் இவன் மனதில் இப்படி ஒரு தாக்கத்தை ஏற்படுத்தி விட்டிருக்கிறதே.
இதை எப்படி சரிப்படுத்துவது?
திவாகரின் மனதில் ஆயிரமாயிரம் எண்ணங்கள் அலைமோதின.
அப்படியே டேபிள் மீது இருகைகளையும் மடித்து அமர்ந்துகொண்டு அழுதுகொண்டிருந்த கதிரவனை ஒரு கணம் அழுத்தமாக பார்த்தான் அவன்.
அப்படியே அவன் சற்று நேரம் அழட்டும் என்று இருந்தான் திவாகர்.
அதற்குள் வாட்டர் ஜக்கில் இருந்து ஒரு டம்பளர் தண்ணீரை எடுத்துக்கொண்டு அந்த தண்ணீர் டம்ப்ளரை கதிரவனிடம் நீட்டினான் திவாகர்.
"கதிரவன். முதல்லே இந்தத் தண்ணீரை குடியுங்க. ரிலாக்ஸ் யுவர்செல்ப். " என்று நீட்டினான் திவாகர்.
அதை வாங்கி ஒரே மூச்சில் குடித்து முடித்தான் கதிரவன்.
இரண்டு நிமிடங்கள் மௌனத்தில் கரைந்தன.
அந்த மௌனத்தை திவாகரே கலைத்தான்.
"என்ன அழுது முடிச்சுட்டீங்களா? கதிர். என்ன இது. உங்களை நான் ஒரு பிரேவ் மேன் என்று நினைத்துக்கொண்டிருந்தேன். நீங்க என்னடான்னா இப்படியா அழுவீங்க? பொம்பளை கெட்டா போங்க." - என்றான் திவாகர் லேசான சிரிப்பை உதடுகளில் தேக்கியபடி.
கதிரவன் ஒன்றும் பேசவில்லை.
"கதிர்.. உங்களை நான் பாராட்டறேன். உங்க மனசுலே இருந்ததை வெதர் இட் இஸ் அக்செடபிள் டு மீ ஆர் நாட் - தைரியமா வெளியே சொன்னீங்களே அதுக்கு ஐ ஹாவ் டு அட்மையர் யு." - என்ற திவாகர்
ஒரு கண நேரம் பேச்சை நிறுத்திவிட்டு நிதானித்தான்.
அவனே தொண்டர்ந்தான்.
"கதிர்.. ஐ பீல் வெரி ஸாரி பார் யு. தெரிந்தோ தெரியாமலோ உங்க மனசுலே ஒரு தவறான - பொருந்தாத காதல் ஏற்படுவதற்கு நான் எந்த விதத்திலோ நான் காரணமாகி விட்டேன். அதுக்காக என்னை மன்னிச்சுடுங்க கதிரவன். " என்றான் திவாகர்.
அவன் அப்படி மன்னிப்பு கேட்டவுடன் பதறிப்போனான் கதிரவன்.
"என்ன திவாகர் இது.? என் கிட்டே போய் நீங்க மன்னிப்பு எல்லாம் கேட்டுகிட்டு.. " அவன் முடிக்கவில்லை.
"ஏன்.? கேட்டா என்ன தப்பு கதிரவன்.? உங்க மனசுலே ஒரு வேண்டாத எண்ணம் உருவாகிவிட்டிருக்கு. அதுக்கு நான் தானே காரணம். ஆனால் நான் உங்க கிட்டே தனிப்பட்ட முறையிலே அபிமானம் காட்ட காரணமே உங்க வாழ்க்கையை பற்றி நீங்க சொன்ன விஷயம் தான்.
ஒரு செக்ஸ் வொர்க்கரோட மகனாக இருந்தும் நீங்க எல்லாரையும் போல வாழனும் என்ற வெறியோட இருந்தீங்க. அது எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சு இருந்துச்சு.
நாளைக்கு நீங்க தனியாவே ஒரு பைவ் ஸ்டார் ஹோட்டலை நிர்வாகம் செய்யுற அளவுக்கு உங்களை வளர்த்து விடனும் என்ற நல்ல எண்ணத்தோட உங்க மேல தனி அக்கறை எடுத்துக்கிட்டேன். வாழ்க்கையிலே நீங்க ஜெயிக்கணும் கதிர். மத்தவங்களுக்கு ஒரு ரோல்மாடலா நீங்க இருக்கணும் என்ற நல்ல எண்ணத்தோட, உங்களை அதுக்கு தகுந்தபடி உருவாக்கணும் என்பதற்காக உங்க மேல அன்பு காட்டினேன். ஆனால் அந்த அன்பு உங்க மனசுலே இப்படி ஒரு எண்ணத்தை உருவாக்கி அதை இப்படி காதலாக மாற்றும் என்று நான் எதிர்பார்க்கவே இல்லை கதிரவன். சத்தியமா எதிர்பார்க்கலே.
நிதானமாக அதே சமயம் தெளிவாக வார்த்தைகளை தேர்ந்தெடுத்துப் பேசினான் திவாகர்.
"கதிரவன். உங்க மனசுலே சலனத்தை ஏற்படுத்திவிட்டதற்காக மறுபடியும் என்னை மன்னிச்சுடுங்க. நாம எல்லாம் படிச்சவங்க. அது மட்டும் இல்லே. வி ஆர் நாட் அடோலசென்ட்ஸ். அதனாலே சொல்லறேன் கதிரவன். ஐ ஆம் ஸாரி டு சே திஸ். உங்க ஆசை தப்பானது. மோர் ஓவர் ஐ ஆம் மாரீட். ஈவன் இப் ஐ ஆம் நாட் மாரீட் - அப்படி இருந்தால் கூட உங்க ஆசைக்கு என்னாலே இடம் கொடுக்க முடியாது. இன்னிக்கு ஒரு நாள் முழுக்க லீவு எடுத்துக்குங்க. நல்லா யோசியுங்க. டயம் எடுத்துக்குங்க. மனசுலே இருக்கற குழப்பம் எல்லாம் சரயாகிடும். நாளைக்கு காலையிலே வேலைக்கு வரப்போ நீங்க பழைய கதிரவனா - முதல் நாள் நான் பார்த்த கதிரவனா வரணும். வருவீங்க. " என்றான் திவாகர்.
முகத்தை அழுத்தமாக ஒருமுறை துடைத்துவிட்டு அவனை ஏறிட்ட கதிரவன், " நீங்க நாளைக்கு வரைக்கும் டயம் கொடுக்குறீங்க. ஆனா நான் இன்னிக்கே பழைய கதிரவனா - இப்பவே மாறிடுவேன். அதுக்கு என் மனசுலே இருக்கற காதலை நீங்க அக்செப்ட் பண்ணிக்கிட்டா இப்பவே நான் அப்படி ஆகிடுவேனே. அதை புரிஞ்சுக்குங்க திவாகர்."- என்றான் அதே அழுத்தத்துடன்.
அசந்து போனான் திவாகர்.
"கதிரவன். என்ன சொல்லறீங்க? நான் உங்க மேல நெறைய மதிப்பும், அன்பும், கரிசனமும் வச்சிருக்கேன். அதை எல்லாம் கெடுத்துக்காதீங்க." - திவாகரின் குரலில் லேசாக காரம் தொனித்தது.
"திவாகர். நான் உங்க மேல வச்சு இருக்கற அன்பும் காதலும் ரொம்ப உயர்வானது. நீங்க சொன்ன மாதிரி ஐயாம் நாட் எ அடொலசென்ட். தெளிவா சிந்திக்க தெரிஞ்சவன். என் வாழ்க்கை, என் குடும்பச் சூழல் எல்லாத்தையும் நினைத்துப்பார்த்து உங்க கிட்டே என் காதலை வெளிப்படுத்துவதற்கு முன்னாலே நான் ரொம்ப யோசித்தேன். நீங்க என் மேலதிகாரியும் கூட. அதனாலே இந்த விஷயத்தை நான் ஒண்ணும எடுத்தேன் கவிழ்த்தேன் என்று அணுகவில்லை. நீங்க ஏற்றுக்கொண்டால் சந்தோஷம் அடைவேன். உங்க குடும்ப வாழ்க்கைக்கு எந்த பாதிப்பையும் நான் ஏற்படுத்த மாட்டேன். இது வெளியே ஒருவருக்கும் தெரியாதபடி நான் நடந்துக்குவேன். ஆனால் என்னாலே உங்களை இழந்து வாழ முடியும் என்று தோன்றவில்லை. அப்படி ஒரு நிலை வரும் என்றால் நான் இந்த வேலையையே கூட ராஜினாமா செய்துவிட்டு போகத்தயார். நானும் மனிதன் தானே. எனக்கும் உணர்வுகள் இருக்கு. உங்களை எல்லாம் போல ஒரு பெண்ணை திருமணம் செய்து கொண்டு வாழ்ந்தால் அதில் பல சிக்கல்களை நான் எதிர்கொள்ள வேண்டியிருக்கும். எனது தாயை தனது மாமியாராக ஏற்றுக்கொள்ளும் அளவுக்கு பரந்த மனது எந்தப் பெண்ணுக்குமே இருக்காது. அவளால் என் குடும்ப நிம்மதி கெட்டுவிடும். வெறும் சரீர சுகத்துக்காக அப்படி ஒரு வாழ்க்கையில் என்னால் ஈடுபட முடியாது. நீங்க மட்டும் என் காதலை ஏற்றுக்கொண்டு என்னுடன் வாழ்நாள் முழுவதும் இணைந்து வர சம்மத்தித்தால் போதும். " - ஒரே மூச்சில் பேசி முடித்தான் கதிரவன்.
"ஹேய்.. கதிர். நான் திருமணமானவன். ஒரு பெண்ணை மணந்து ஒரு குழந்தைக்கும் அப்பாவாகப் போகிறவன். என் காதலுக்கும் காமத்துக்கும் உரியவளாக இருக்கக்கூடிய ஒரே ஜீவன் என் மனைவிதான். அவளைத் தவிர வேறு யாருக்கும் - அது ஒரு ஆணாக இருந்தால் கூட - காதலனாகவோ கணவனாகவோ இருக்க என்னால் முடியாது." - நிதானம் பொருந்திய திவாகரே சற்று படபடப்பாக பேச ஆரம்பித்தான்.
அவனையே ஒரு கணம் உன்னிப்பாக பார்த்தான் கதிரவன்.
"ஹ்ம்ம். புரிகிறது. கடைசியில் நீங்களும் ஒரு சாதாரண மனிதர் தான் என்று நிரூபித்துவிட்டீர்கள். ஓகே .. பரவாயில்லை திவாகர். நான் இன்றே இந்த வேலையை விட்டு நின்றுவிடுகிறேன். " - என்றான் கதிரவன் விரக்தி நிறைந்த குரலில்.
"கதிரவன். என்ன பேசறீங்க? வேலையை விட்டுட்டா போகப்போறீங்க.? இப்போ நீங்க தான் ஒரு சாதாரண மனிதரா பேசறீங்க. உங்களை நான் சாதிக்க பிறந்தவர். இந்த சமுதாயத்துக்கே ஒரு ரோல் மாடலா இருக்கப் போகிறவர் என்று நினைசுகிட்டு இருக்கேன். நீங்க என்னடான்னா.. "-திவாகர் முடிக்கவில்லை.
"வேண்டாம் திவாகர். உங்களுக்கு காதலனா கூடா என்னாலே இருக்க முடியலே. என்னாலே எப்படி சொசைட்டிக்கு ரோல்மாடலா இருக்க முடியும்?''- நறுக்கு தெறித்த மாதிரி வார்த்தைகள் கதிரவனிடம் இருந்து வெளிவந்தன.
ஸ்தம்பித்து நின்றான் திவாகர்.
கதிரவனே தொடர்ந்தான்.
"அன்னிக்கு ஒருநாள் நான் ராஜேந்திரன் கிட்டே என்னை இழந்த அன்னிக்கு நீங்க என்ன சொன்னீங்க? ' உங்க மனசை நல்லா
புரிஞ்சுகிட்டு ஆத்மார்த்தமான அன்புடன் உங்க கிட்டே பழகுற ஒரு ஜீவன் -
வெதர் இட் ஈஸ் எ மேல் ஆர் பீமேல் - கிடைச்சால் - அவனுடைய இல்லை அவளுடைய
சம்மதத்தோட யு கேன் ஹாவ் செக்ஸ்.' - என்று சொன்னீங்களே. அதனாலே தான் என் மனசை நல்லா புரிஞ்சுகிட்டு ஆத்மார்த்தமான அன்புடன் என் கிட்டே பழகுற ஒரே ஜீவன் நீங்க தான். நீங்களே என்னை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை என்றால் வேற யாரு தான் ஏத்துக்க போறாங்க? ஸோ. நான் இனிமேல் வாழப்போகிற வாழ்க்கை வெறும் எந்திரத்தனமான ஒன்றாகத்தான் இருக்குமே தவிர ஈடுபாட்டோட வாழ்கிற ஒன்றாக இருக்காது. " - என்றான் கதிரவன் அழுத்தம் திருத்தமாக.
அவனே தொடர்ந்து, "உங்க மணவாழ்க்கையிலே குழப்பம் ஏற்படுத்துற அளவுக்கு நான் ஒன்னும் சுயநலவாதி இல்லை. அப்படி நீங்க என்னாலே உங்க பெர்சனல் லைப் அபெக்ட் ஆகும் என்று பயந்தீங்கன்னா சொல்லுங்க ரிசைன் பண்ணிட்டு போகவும் நான் தயார்." - என்றான்.
"கதிரவன்.. உங்களுக்கு நான் என்ன சொல்லி புரியவைக்க முடியும் என்றே தெரியலே." என்றான் திவாகர்.
"நான் இப்போ எனக்கு என்ன வேணும் என்பதில் ரொம்ப தெளிவாகத்தான் இருக்கிறேன் திவாகர். எனக்கு நீங்க லைப் பார்ட்னராக வேணும். அப்படி இல்லை என்றால் நான் இங்கே தொடர்ந்து இருக்ககூடாது. இதுதான் என் தீர்மானமான முடிவு." என்றான் கதிரவன்.
அவனையே ஒருகணம் ஆழமாக பார்த்தான் திவாகர்.
அவன் மனதில் பலவித எண்ணங்கள் அலைமோதிக்கொண்டிருந்தன.
சற்று நேரம் அங்கு மௌனம் குடிகொள்ள ஆரம்பித்தது.
பத்து நிமிட நேரத்துக்கு பிறகு திவாகரின் மனதில் ஒரு தீர்மானம் பிறந்தது.
அழுத்தமான ஒரு முடிவுக்கு வந்த திவாகர் அதனை செயல்படுத்தும் தீர்மானத்துடன் தனது சட்டை பட்டன்களை கழட்டி விட்டு கதிரவனை நெருங்கினான்.
After a long Break Happy to Hear from you in this new episode. Well Story goes on excellent but........... i am very unhappy with the decission of wat Thivager is going to do in next episode. well Kathir's love is true tats why he have confesse his love to Thivager at the same time doesn’t you know that he is breaking a happy family and the trust of his beloved mother. At the same time I am bit sad with Thivager’s decision at the last pharagraph.
Please pa don’t break a mother’s hope towards her son and a wife’s hope towards of her husband. Even though it’s a story but I cant see Kathir’s life to turn out to be in a bad stage. Hope you can change the story a bit.
"கதிரவன். என்ன சொல்லறீங்க? நான் உங்க மேல நெறைய மதிப்பும், அன்பும், கரிசனமும் வச்சிருக்கேன். அதை எல்லாம் கெடுத்துக்காதீங்க." - திவாகரின் குரலில் லேசாக காரம் தொனித்தது...இவ்ளோ நாளும் கதிர் பாவமுன்னு தோனுச்சு ....இப்போ திவாகர் பாவமோன்னு தோணுதுங்க....அதுவும் அப்பாவாக போகும் நேரம்...பாவமாக இருக்கு....ஆனால் சோமசேகர் செய்த பாவத்திற்கு சரியான தண்டனையை இதன் முலம் நீங்கள் கொடுக்க நினைப்பது போலும் தோணுது ...பார்க்கலாம் ....சீக்கிரம் பதிங்க