கல்பனாவை திவாகர் திருமணம் செய்துகொண்டதே ஒரு சுவாரஸ்யமான நிகழ்வுதான்.
நண்பனின் திருமணத்துக்கு சென்றபோது அங்கு மணப்பெண்ணின் தோழியாக அறிமுகமானாள் கல்பனா.
எலுமிச்சை நிற மேனி. காந்தம் போல சுண்டி இழுக்கும் கண்கள். அவள் கட்டி இருந்த சந்தன நிறத்தில் அரக்கு பார்டர் போட்ட பட்டுப்புடவை அவளது மேனி அழகை அதிகரித்தது.
சாதாரணமாக இந்த கோயமுத்தூரில் திருமண வீடுகளில் தனக்கு பொருந்துகிறதோ இல்லையோ, ஆரம், ஒட்டியாணம் என்று ஒரு நகைக்கடையையே சுமந்துகொண்டு அலையும் பெண்களுக்கு மத்தியில் சிம்பிளாக ஒரு தங்கச் சங்கிலி, வலது கையில் ஒரு ஜோடி தங்க வளையல், இடது கையில் கைக்கடிகாரம்,
காதுகளில் தொங்கட்டான் என்று அணிந்திருந்தது அந்த எழிலோவியத்தின் அழகுக்கு மேலும் சோபையைக் கொடுத்தது.
இவள் மட்டும் நமக்கு மனைவியாக வந்தால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும் என்று நினைத்தான் திவாகர்.
சரியாக இரண்டு நாட்களில் அப்பாவின் நெருங்கிய நண்பர் சந்திரசேகரின் மகளை மணந்து கொள்ள சம்மதமா என்று கேட்டு அவன் அப்பா பெண்ணின் புகைப் படத்தை காட்டியபோது - திருமண வீட்டில் சந்தித்த அதே பெண்ணை - படத்தில் பார்த்தபோது..
"ஒரே பொண்ணுடா. சந்துருவோட சொத்துக்களுக்கு எல்லாம் ஒரே வாரிசுடா. நல்லா படிச்சு இருக்கா. பாங்கிலே வேலை பாக்குறா. .. என்று அப்பா அடுக்கிக்கொண்டே போன தகவல்கள் எதுவுமே அவன் காதில் விழவில்லை.
நான் நினைத்ததெல்லாம் நடக்கிறது. ஆசைப்படுவதெல்லாம் கை கூடுகிறதே. ஹொவ் லக்கி ஐ ஆம். என்று தன்னை நினைத்து ஒருகணம் பூரித்துப்போனான் திவாகர்.
அதற்கு பிறகு நாட்கள் மளமளவென வேகமெடுத்து நகர, கல்பனாவை மணமுடித்து சரியாக மூன்று மாதங்கள் ஆகின்றன.
இந்த மூன்று மாதமும் அவர்களுக்கு தேனாக இனித்த நாட்கள்.
ஹனிமூனுக்காக சிம்லா சென்றபோது முதல் முதலாக அந்த அழகுப் பெட்டகத்தை அப்படியே வளைத்து அனுபவித்தபோது.. இன்னும் இன்னும்.. என்று தோன்றிய தாகம் இன்று வரை தீரவில்லை.
தன் முன்னே இளமை மெருகேறிய எழிலோவியமாக வந்து நின்ற கல்பனாவை பார்த்தான் திவாகர்.
"ஹாய். வாட் எ சர்ப்ரைஸ். ? நீ இன்னிக்கு பாங்குக்கு போகலே? யூஷுவலா இந்த நேரம் தானே நீயும் வீட்டுக்கு வருவே.? இன்னிக்கு என்னடான்னா நான் வர்றப்போ நீயே கதவ திறக்கறே? அம்மா இல்லையா கல்பனா?" கேள்விகளை அடுக்கிக்கொண்டே போனான் திவாகர்.
"ஹேய்.. இருங்க பாஸ் இருங்க. என்ன இது ஒரேயடியா கேள்விகளை அடுக்கிகிட்டே போறீங்க?.
முதல்லே உள்ளே வாங்க. டிரெஸ்ஸை கழட்டுங்க." என்றாள் கல்பனா.
"ஹேய்.. என்ன இது வந்ததும் வராததுமா ஐயாவ டிரெஸ்ஸை கழட்ட சொல்லுறே.? வீட்டுலே யாரும் இல்லையா.? ராணியம்மா செம மூட்லே இருக்கீங்களா?" என்றான் குறும்பு கூத்தாட.
"ச்சீய். எப்போ பார்த்தாலும் அதே நெனைப்புதானா? வேலைக்கு போயிட்டு வரீங்களே. டிரெஸ்ஸை மாத்திகிட்டு ரிப்ரெஷ் பண்ணிக்கச் சொன்னா.." - வெட்கத்தால் கல்பனாவின் முகம் சிவந்தது.
"அது சரி.. கல்பா. நீ இன்னிக்கு வேலைக்கு போகலையா?" என்று கேட்டான் திவாகர்.
"என்ன ஒடம்புக்கு? டாக்டர் கிட்டே போனீயா? என்ன சொன்னாரு?" என்று கேட்டான் திவாகர் உண்மையான கரிசனத்துடன்.. அவன் குரலில் சற்று பதட்டமும் நிறைந்திருந்தது.
"டாக்டர் கிட்டே இனிமேல் தான் போகணும்?" என்று கல்பனா முடிக்கவில்லை.
"என்ன கல்பா இது? உடம்பு சரியில்லேங்கறே. அப்புறம் டாக்டர் கிட்டே போறதுக்கு நாள் நட்சத்திரம் பார்த்துக்கிட்டு இருக்கே?" என்று கேட்டான் திவாகர்.
"இது கல்யாணமான எல்லா பொண்ணுங்களுக்கும் வர்றதுதாங்க. இதுக்கு போயி பதறாதீங்க. இன்னும் ரெண்டு நாள் போகட்டும்." என்றாள் கல்பனா சாதாரணமாக.
"இன்னும் ரெண்டு நாளா? வாட் பேபி? " என்று அவளை இழுத்து அணைத்தான் திவாகர்.
அவன் பிடியில் இருந்து லாவகமாக தன்னை விடுவித்துக்கொண்ட கல்பனா, "வேற ஒன்னும் இல்லீங்க. ஜஸ்ட். மார்னிங் சிக்னெஸ் தான்" என்றாள்.
"அப்படீன்னா?" புரியாதவனாக கேட்டான் திவாகர்.
"தட் மீன்ஸ் ஐ ஆம் இன் பாமிலி வே." என்றாள் கல்பனா முகம் சிவக்க.
"ஓஹோ.." என்று சாதரணமாக கேட்டுக்கொண்ட திவாகர் சட்டென்று பொறிதட்டியவனாக, "ஹேய்.. யு மீன்...?" என்று அவளை பார்க்க.
"ஆமாம்.. திவா. நாள் தள்ளி போயிருக்கு. ஐ பீல் இட் ஈஸ் ப்ரெக்னசி. " என்றாள் கல்பனா. அவள் முகத்தில் நாணமும் சந்தோஷமும் ஒருசேரக் கூத்தாடின.
உற்சாகத்தால் துள்ளினான் திவாகர். அப்படியே அவளை இழுத்து தன் மார்போடு அணைத்துக்கொண்டான்.
"உஸ். விடுங்க.. அத்தை வர நேரமாச்சு.." என்று அவனிடம் இருந்து விலகி சமையலறையை நோக்கி ஓடினாள் கல்பனா.
அலுவலக உடையை களைந்துவிட்டு பர்முடாசும் டி-ஷர்ட்டும் அணிந்துகொண்டு சோபாவில் சாய்ந்தான் திவாகர்.
அவனது புஜங்களை எடுப்பாக காட்டியது அந்த இறுக்கமான டி ஷர்ட்.
அவன் மனதில் சந்தோஷ அலை அடித்துக்கொண்டிருந்தது.
"வாவ். ஐ ஆம் வெரி லக்கி. " என்று தனக்குள் சொல்லிக்கொண்டான் அவன்.
நேரம் நகர்ந்தது. இரவு சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு சற்று நேரம் லேப்டாப்பில் அன்று வந்த பர்சனல் ஈ-மெயில்களை பார்வைஇட்டுவிட்டு படுக்கையில் சாய்ந்தான் திவாகர்.
அவன் அருகே கல்பனா. இரவு உடையில் எழில் தேவதையாக படுத்திருந்தாள்.
அவளை இழுத்து அனைத்துக்கொண்டவனாக."கல்பா டியர்.. ஐ லவ் யு சோ மச் ." என்று இளமை வேகத்துடன் நெருங்கினான் திவாகர்.
அப்போது அவனது அலைபேசி அவனை அழைத்தது.
"ச்சே." என்று சலித்துக்கொண்டு அதை எடுத்து அழைத்தவரின் நம்பரைப் பார்த்தவன் பதற்றமானான்.
முதலாளி?
இந்த நேரத்திலா?
அலைபேசியை ஆன் செய்து காதருகில் வைத்துக்கொண்டு, "எஸ் சார்." என்றான் திவாகர்.
"என்னய்யா எஸ் சார்?. இந்த புதுசா வந்தவன் அவன் பேரு என்ன?" என்று கேட்டார் அவர்.
"கதிரவன் சார்." என்றான் திவாகர்.
"அவன் செய்த வேலையைப் பார்த்தியா? மந்திரி மகனோட தகராறு பண்ணி அவனை கன்னத்துலே அறைஞ்சிட்டான். என்ன எதுன்னு பாரு? என்ன செய்வியோ என்னவோ தெரியாது. பெரிய இடத்து விவகாரம். உடனே போய் என்ன எதுன்னு பாரு" என்று ஒரே மூச்சில் பேசிவிட்டு வைத்துவிட்டார் அவர்.
