அந்த ரவுண்டை அவர் வேகமாக முடிப்பது போல் தெரியவில்லை. நான் கீழே இறங்கி தரையில் உட்கார்ந்தேன். அவரும் எனக்கு எதிரில் சோபாவில் சாய்ந்து தரையில் உட்கார்ந்தார். ஒரு காலை நீட்டி, இன்னோருகாலை மடக்கி, அதன் முட்டியில் கையை நிறுத்திஇருந்தார், அந்த கையில் கண்ணாடி கிளாஸ். இரண்டு தொடைகளும் உறுதியாக இருந்ததது.அதில் படரி இருந்த முடிகள் ரசிக்க வைத்தது. அவர் அணிந்து இருந்து பாக்சர் மேலேசுருண்டு மறைந்து இருந்த தொடைகளை வெளி காட்டியது.அந்த சிகப்பு பாக்சரின் பட்டியின் மேல் சில முடிகள் துவண்டு விழுந்தது போல் இருக்க, அது தொப்புளை விட்டு வெகு கீழாக இருந்தது. அங்கிருந்து மேல் நோக்கி ஒரு கருப்பு கோடு போல் ரோமங்கள்உயர்ந்து மார்பருகே இரண்டாக பிரிந்தது. சிவந்த மார்பு. அது உறுதியாக விடைத்து கொண்டு இருந்தது. அதன் முனை சிவப்பும் ப்ரௌனும் கலந்த உடையாதமொட்டு போல் இருந்தது.
என் பார்வை எறும்பு போல் அவர் மேனியில் ஊர்வதை அவர் கவனிக்கவில்லை. இன்னும் கால் கிளாஸ் இருந்தது. சிகரட் பெட்டியை மெல்ல என் பக்கம் இழுத்து ஒரு சிகரெட்டை எடுத்தேன் அவர் மேட்ச் பாக்சை என்னிடம் தள்ளினார்.
அவர் இன்னும் பேசி கொண்டு இருந்தார். அவர் பேசுவதை எந்த உள் குத்தும் இல்லாமல் காது கொடுத்து கேட்கிறேன் என்பதே அவருக்கு மேலும் நம்பிக்கையை கொடுத்து இருக்கும். அவருடைய பிசினஸ், தொழில் எதிரிகள் என்று நிறைய ஆதங்க பட்டார்.புகையை விடும் போது அவர் முகத்தை பார்த்தேன். அந்த முகம் இப்போது எனக்கு வெகுவாக பழகி விட்டது.ஒரு முறை கண்ணை மூடி அவர் முகத்தை நினைத்து பார்த்தேன். நெற்றியில் விழும் கற்றை முடி, மெல்லிய புருவங்கள் அதன் கீழே ஒளி வீசும் கண்கள், எதிராளியை சிறை வைக்கும் கண்கள், கொஞ்சம் நீளமான கூரான மூக்கு, அதன் கீழே கருப்பு மீசை. அது பாதி உதடுகளை மறைத்து இருந்தது.அவர் பேசும் போது மெதுவாக நகரும் மீசையும் கீழ் உதடும்.கீழ் உதடு மெல்லிசாக நடுவில் ஒரு சின்ன U போல் வளைந்து இருந்தது.அவர் முகம் பளபளவென்று இருந்தது, அதில் சின்ன மாசு மரு இல்லை, பரு வந்து போன சின்ன தடயமும்இல்லை அந்த முகத்தில்.
ஒரு ரவுண்டு தான் முடிந்தது.நான் மெல்ல எழுந்து வேஷ்டியை மடித்து கட்டிபாத்ரூம் பக்கம் போனேன். சுருண்டு படுத்த நாய் குட்டி கை பட்டதும் சீறிஎழுவது போல் நீட்டிகொண்டு மேல் நோக்கிஇருந்தான். எதாவது இருக்குமா இன்றைக்கு இரவு என்று பாவமான நாய் குட்டிபோல் என் முகத்தைபார்த்தான். நீளமாக உருண்டு திரண்டு நின்று கொண்டு இருந்தான். என் கை பட்டு அழுத்த அழுத்தஅவனுக்கு இன்னும் ரோஷம் பெருகியது.யாருடைய ஆதரவும் உனக்கு இல்லை என்றாலும் நான் இருக்கிறேன் என்று தடவி கொடுத்தேன். வெளியே வந்து அந்த ஷெல்ப் பக்கத்தில் நின்றேன்.அவரும் எழுந்து பாத்ரூம் உள்ளே போனார்.
அந்த ஷெல்ப் முழுக்க புத்தங்கங்கள், ஒரு மினி லைப்ரரி போல் இருந்தது.டெக்னாலாஜி, இலக்கியம் என்று ஆங்கிலம் மற்றும் தமிழிலில் ஏராளமாக இருந்தது. எனக்கு அதில் தெரிந்தது சிட்னி ஷெல்டன், வுட் ஹவுஸ், கல்கி, பாலகுமாரன், சுஜாதா தான். நடு ஷெல்பில் மிக பெரிய பிரேம் போட்ட ஒரு சர்டிபிகேட் அதை சுற்றி மாலையாக ஒரு மெடல்.அதில் பிரபு வாசுதேவன் என்று அவர் பெயர் இருந்தது 1987 வருடம் BE சர்டிபிகேட். அது வெறும் சாதா பட்டம் அல்ல. யூனிவெர்சிடி கோல்ட் மெடல் பட்டம். உற்று பார்த்த போது அந்த மெடலின்நுனியில் தொங்கி கொண்டு இருப்பது தங்ககாசு.
அவர் என் பின்பக்கமாக நின்றார்.அவர் ஒரு கை என் தோளின் மேல் வளைந்து அங்கிருந்தோ எதோ ஒன்றை நீட்டி காட்டினார். அவருடைய முகம் என் இன்னொரு பக்கதோளின்மேல் நின்றது. அவர் பேசும் போதுமூச்சு காற்று என் கழுத்தை தீண்டி காது மடலைதாக்கியது. முற்றிலுமாக அவர் மார்பு என் முதுகை உரசி கொண்டு இருந்தது.என் உடலின் எல்லா நரம்புகளுக்கும் உடனடியாக தந்தி பறந்தது. எல்லாம் ஒரு நொடி தான்,
"இதை பார்த்தியா?" என்று என் பார்வையை வேறு பக்கம் திருப்பி அங்கிருந்த ஒரு போட்டோவை காட்டினார்.
அந்த போட்டோவில் முன்னாள் ஜனாதிபதியிடம் ஏதோ அவார்ட் வாங்கிய காட்சி. அவர் அதை வெறும் பெருமிதமாக சொல்லவில்லை. அவருடைய சாதனைகளை அடங்கிய அந்த ஷெல்ப் வெளியே ஹாலில் இருந்து இருக்கலாம். அல்லது அவர் ஆபீசில் இருந்து இருக்கலாம். அவர் எல்லாவற்றையும் தனக்குள்ளே பூட்டி வைக்கும் மனிதராக தான் பட்டார் . அவர் அதை பற்றியெல்லாம் என்னிடம் சொல்லும் போது பெருமை மிகுதியாக எனக்கு தெரியவில்லை. அந்த நிமிடம் என்னை ஏறக்குறைய பின்னாள் இருந்து அணைப்பது மாதிரி தான் நின்று இருந்தார். இதை போல பல முறை நான் கார்த்தியை அணைத்து இருக்கிறேன். ஆனால் இப்போது அவர் என்னிடம் நெருக்கமாக நின்று இருந்ததில் எந்த உள் நோக்கமும் இருந்ததாக தெரியவில்லை.
மீண்டும் அடுத்த ரௌண்டுக்குதயார் ஆனோம். இந்த முறை நான் தான் ஊற்றினேன். spriteஐ திறந்த போது அடங்கியிருந்த காற்று புசு புசு வென்று பொங்கியது. டக்கென்று மூடினேன். இருந்தும் என் கைகளில் வழிந்து பின் என் தொடையில் விழுந்தது. அதை அவர் கையால் துடைத்தார்.
"அந்த அவார்டுக்கு பிறகு தான் எல்லாம் மாறி போச்சு. அது வரைக்கும் என்னை சுற்றி இருந்த பிரெண்ட்ஸ் பார்ட்னெர்ஸ் ரிலேடிவ்ஸ்எல்லோரும்விரோதி ஆனாங்க. யாரை நம்புறது யாரை நம்ப கூடாதுன்னு அப்போ தான் தெரிஞ்சு கிட்டேன். ஒருத்தனுக்கு தொடர்சியா வெற்றி மேல வெற்றி வந்தா எவ்வளோ கஷ்ட படுவான்னு அப்போ தான் தெரிஞ்சு கிட்டேன்."
நான் இந்த முறையும் சீக்கிரமாக முடித்து விட்டேன். அவர் இன்னும் ஆரம்பிக்கவே இல்லை . அவர் பேச பேச என்னால் அவரை புரிந்து கொள்ள முடிந்தது.எனக்குள்ளே அவர்வியாபித்து கொண்டு போவதை என்னால் தடுக்க முடியவில்லை. அவருடைய தோற்றமும் அவருடையபேச்சும் அவரை பிரமிப்புடன் பார்க்க வைத்தது.. என் ரத்தத்தில் மதுவின் அளவு இன்னும் ஏறவில்லை, அவரையும் அவருடைய சாதனைகளையும் நேசிக்க ஆரம்பித்து விட்டேன்.
"சார், உங்க ஆம்பிஷன் எல்லாம் மீட் பண்ணிடிங்களா?" என்று நான் கேட்டது எனக்கே அபத்தமாக பட்டது. அவர் சொன்ன பதில் தான் ஆச்சரியமாக இருந்தது.
"இல்லை, நான் யு எஸ் ல எம் எஸ் பண்ணிட்டு செட்டில் ஆகணும்னு தான் நினைச்சேன். என்னோடு படிச்ச எல்லோரும் இப்போயு எஸ் லசெட்டில் ஆயிட்டாங்க. ஆனா எங்க அப்பா என்னை இந்தியால இருந்து என்ன செய்ய முடியுமோ அதை பண்ணுனு சொல்லிட்டார். இப்போ பத்தாயிரம் பேருக்கும் மேல என்னோட இண்டஸ்ட்ரீல வேலை பார்கிறாங்க" என்றார்.
அவர் தந்தையின் வார்த்தையை இன்றளவும் மதித்து கொண்டு இருப்பதுஎனக்கு இன்னும் பிரமிப்பாக இருந்தது.எனக்குள்ளே விஸ்வரூபம் எடுத்து இருந்தார்.
"ஆனா என்ன தான் ஒரு ஆண் சிங்கம் தைரியமா நெஞ்சை நிமிர்த்தி கிட்டு நின்னாலும், யாராவது பக்கத்துல வந்து கை குலுக்கி சௌக்கியமா இருக்கியான்னு கேக்கறதை விட, பிடரியை தடவி சந்தோஷமா இருக்கியான்னு கேட்பதை தான் விரும்பும், நானும் அப்படி தான்" என்று அவர் சொன்னதை கேட்டு அது வரை உள்ளே இறங்கிய சரக்கு ஒன்றும் இல்லமால் போனது.
அட, நானும் அப்படிதான். யாராவது என்னை லேசாக அன்பு இருப்பது போல் தடவினாலும் ஆட்டு குட்டியை போல் பின்னாடியே போய்விடுவேன். அவரும் என்னை போல ஒரு வருடலுக்கு தான் காத்து இருக்கிறார். இதில் என்ன வயசு, எல்லோரும் அடி மனதில் எதற்காகவோ ஏங்குகிறார்கள். எல்லோரும் ஏக்க மூட்டைகளை அடுக்கி கொண்டே போகிறார்கள். அது உயர உயர பாரம் தாங்காமல் ஒரு நாள் குடை சாயும். அப்போது சாய்ந்து தரையில் விழுந்தாலும் நிலை தவறாமல் எழுந்து எதிர் கொள்பவன்தான் பலசாலி.
அடுத்து அவர் சொன்னது தான் என் வாழ்கையை மாற்றி போட்ட ஒரு தருணம். இந்த நிமிடத்தை தான் நான் இன்றளவும் நினைத்து பார்க்கிறேன். மதுவும் புகையும் உடல் நலத்திற்கு கேடு என்று நாம் நிறைய இடத்தில படித்து இருக்கலாம். அதே மதுவும் புகையும் தான் இரண்டு வேறு துருவத்தில் இருக்கும் வயதாலும் வசதியாலும் வேறு பட்ட ஜீவன்களை ஒன்றாக இணைத்து இருக்கிறது.
"இவ்ளோ நேரம் யாரு கிட்டேயும் இந்த அளவுக்கு மனசு விட்டுபேசியது கிடையாது. உன்கிட்ட பேச பேச மனசுரொம்ப லேசா இருக்கு. இந்த மாதிரி ஒரு பீலிங் கடைசியா எப்போ உணர்ந்தேன்னு எனக்கு தெரியல. இது எப்பவும் எனக்கு வேணும்னு தோணுது. உன்னை மிஸ் பண்ண கூடாதுன்னு என்மனசு சொல்லுது. என்னோடு கடைசி வரைக்கும் வரமுடியுமா" என்று அவர் என்னை நோக்கி கை நீட்டினார். அந்த கண்களில் எந்த வித்தியாசமும் பார்க்காமல்என்னை ஏற்று கொள் என்று யாசகம் தெரிந்தது.
@Butterfly - "Prabu Vasudevan" is a self organized, self determined person who tastes only success in his life but lives inside a shell with no sense of warm love. "Vetrri" is a guy whose life is shattered, the most unlucky guy, who has not seen his mother, his father left him in a hostel but gracefully visits him. He lived most of his life in hostel. Just imagine, a young guy who cannot stay in his home for vacation & wantingy keeps arrears in exams so that he can stay in hostel in semester vacation. Many of the readers would not accept the affair between a guy and his friends father. To make them realize, to make them understand how the affair is blooming between the two men, I had spent many lines in this story. Without that I could have penned a very lusty story. Wait till the end of the story.
-- Edited by Night on Monday 20th of May 2013 07:38:54 PM
Actually i like and 've respect towards the character 'prabhu vasudhevan'..! Good narration but felt more sexual stuffs inbetween as like as the seeds between the fruits..!
