அடர்ந்த காடு..! அதன் இருபுறமும் இருந்த பழுப்பு நிற சருகுகள் அது ஒரு இலையுதிர் காலம் என்பதை உணர்த்தியது..! காற்றின் ஈரப்பதம் கதிரவன் ஒளியால் மெல்ல கரைந்து கொண்டிருந்தது..! இன்னும் மூன்று மலைகளை கடந்தால் தான் அந்த புராதான கோவிலை அடைய முடியும்..! பல நாட்களாக பாடுபட்டு நம் மண்ணின் அரிய பொக்கிஷத்தை அடைத்து வைத்திருந்த கோவிலை அகழ்வாராய்ச்சி செய்யப் போகிறான் 'கார்த்திக்'..! அதிலும் முதல் முறை தனியாக செய்யப் போகிறான்..! எனவே இது அவன் வாழ்வில் என்றுமே மறக்க முடியாத அனுபவம்..! 'வேணு'வைப் பிரிந்திருந்த இந்த ஆறு ஆண்டுகால இடைவெளியில் அவன் அனுபவிக்கும் முதல் மகிழ்ச்சியான தருணம் இதுதான்..!
-- Edited by Butterfly on Sunday 7th of April 2013 01:56:39 PM
வேணு - "வேணுகோபாலன்" கல்லூரி நாட்களின் கனவு கண்ணன்..! இவனது கரு நிற புருவங்களும், காதல் சொட்டும் கண்களையும் கண்டு முதலாமாண்டு முடியும் முன்னரே முன்னூறு பேரை வலையில் வீழ்த்தியவன்..! பகட்டு வாழ்கையில் உண்டான மிடுக்கான தோற்றம்..! அதற்கு வலு சேர்க்கும உடல் வாகு..! என அவனது மன்மத லீலைகளுக்கு ஏதுவான அனைத்தும் அவன் வசம்..! கார்த்திக் - "கார்த்திகேயன்" அப்பாவியான முகம்..! வறுமைக் கேட்டின் மேல் வாழும் மக்களுக்கே உரிய துடிப்பு, ஆசை, கனவு, லட்சியம் இவற்றோடு அமைதியும் சேர்ந்த மொத்த உருவம்..!
மகிழுந்தில் பயணம் செய்யும் போது அவன் மனதை மீண்டும் மீண்டும் முட்டித் திறக்கும் அந்த விஷயம் இப்போதும் தட்டிப் பார்த்தது..! கார்த்திக்கின் இந்த முகமாற்றத்தை கண்ட ஷியாம் "சார்..! என்ன ஆச்சு..? ஏன் ஒரு மாதிரி இருக்கீங்க..?" என்றான்..! தன் நிலை உணர்ந்து சமாளித்த வண்ணம் கண்களில் கசிந்த கண்ணீரை துடைத்தபடி, "nothing i'm fine" என்றான் கார்த்திக்..!
-- Edited by Butterfly on Saturday 6th of April 2013 08:32:34 PM
'ஒன்றுமில்லை..!' என்று சொல்லும் உதடுகள் தான் ஓராயிரம் இரகசியங்களை புதைத்து வைத்திருக்கும்..! என்பது ஷியாமிர்க்கும் தெரியும்..! ஆனாலும், இது ஒன்றும் அவனுக்கு புதிதல்ல..! எப்போது கார்த்திக்குடன் துணை ஆய்வாளராக சேர்ந்தானோ அதிலிருந்து அவனுக்குப் பழக்கப்பட்டது தான்..! நீண்ட பயணத்தின் நடுவில் எங்கெல்லாம் ரம்யமான சூழல் உள்ளதோ அங்கெல்லாம் தனது 'photography' திறமையையும் அதனை அவ்வப்போது முகநூலில் பதிவதையும் ஷியாம் தவறிவிடவில்லை..! இறுதியாக பயணம் துவங்கிய இரண்டாவது நாள் அந்த கோவிலை அடைந்தது கார்த்திக்கின் குழு..! கி.பி.700 ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் கட்டப்பட்ட சோழர்கள் கால கோவில் அது..!
-- Edited by Butterfly on Monday 8th of April 2013 08:14:49 PM
அகழ்வாராய்ச்சி துவங்கியதும் நம் மண்ணின் கலை பொக்கிஷங்கள் ஒவ்வொன்றாக உதித்த வண்ணம் இருந்தது கண்டு கார்த்திக் மிகுந்த மகிழ்ச்சியடைந்தான்..! அப்போது திடீரென மண்ணில் தட்டுப்பட்டது ஒரு பெட்டகத்தின் தாழ் பகுதி..! அதை மிகுந்த ஜாக்கிரதையோடு எடுத்தான்..! அதிலிருந்து சில அழகிய வாலிபர்களின் ஓவியங்கள் இருந்தன..! அதை பார்த்தவுடன் அது சுயம்வரத்திற்காக வந்த படங்கள் என்பது புலனாயிற்று..! அதன் கீழ் அந்தந்த நாட்டு இராஜாக்களின் பெயரும் அச்சிடப் பட்டிருந்தது..! அதை வியப்புடன் இருவரும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர்..! சில ஓவியங்களை பார்த்தவுடன் ஏதோ பழைய நினைவு வந்தவனாக மீண்டும் சிலையானான் கார்த்திக்..!
அதை ஷியாம் கவனித்தான்..! ஆனாலும் அதை பெரிதாக கருதவில்லை..! மாறாக கண்டுபிடித்த பொக்கிஷங்களில் உள்ள பெயர்களை தெளிய வைக்க முயன்று கொண்டிருந்தான்..! இப்படியே மாலை வரை வெவ்வேறு விதமான அரிய பொக்கிஷங்களும், வரலாற்று சுவடுகளும் கிடைத்த வண்ணம் இருந்தன..! பின்பு இரவு சிற்றுண்டிக்குப் பிறகு, அனைவரும் தனது தற்காலிக கூரையின் முன் அமர்ந்து கேலியும், கூத்துமாக இருந்தனர்..! கார்த்திக் மட்டும் எழுந்து சென்று மீண்டும் எதையோ தேடிக்கொண்டிருந்தான்..! அவன் கண்ணில் பட்ட அந்த ஓவியத்தை கையில் எடுத்து பார்த்தான்..!
மீண்டும் ஏதோ எண்ண ஓட்டம், விழிகளில் வழியும் நீரையும் துடைக்க மறந்து போய்க்கொண்டிருந்தது..! பின் பக்கத்திலிருந்து ஒரு குரல் கேட்கும் முன்னரே, அந்த கைகள் அவனைத் தொட்டுத் திருப்பின..! அது வேறு யாருமல்ல ஷியாம் தான்..! "என்ன சார்..? என்ன ஆச்சு..?" என்ற வழக்கமான அதே கேள்வி..! "ஒன்னும்மில்ல..!" என்ற வழக்கமான அதே பதில்..! ஆனால் இம்முறை ஷியாம் விடுவதாக இல்லை..!
'ஷியாம்' - அழகான வாலிபன்..! ஆண்மை தெரிக்கும் உடல்..! எதையும் இயல்பாக பார்க்கும் இளம் காளை..! "ஷியாம்..! பொதுவா ஓரின ஈர்ப்பாளர்கள பத்தி என்ன நினைக்குற..?" என்றான் கார்த்திக்..! "இறைவன் படைப்பில் அவங்களும் மனுஷங்க தான்..! நாம எப்படி ஒரு பொண்ண லவ் பண்றோமோ அப்படித் தான் அவுங்களும்..! ஆனா, இதுக்கும் நீங்க அடிக்கடி இப்படி கனவுலகம் போறதுக்கும் என்ன சம்மந்தம்..?" என்றான் ஷியாம்..! சற்றுத் தயக்கத்தோடு தன் மனதில் உள்ளவற்றை சொல்ல தீர்மானித்தான் கார்த்திக்..!
Ramnav@actually naanum indha story ah perusa ezhudhalaam nu dhaan start panninaen..! But mobile vechu type pandradhukkulla podhum podhum nu aagidudhu..! Adhanaala thaan short story ah maathittaen..!
அவசரப்பட்டு சிறுகதையா ஆக்கிடாதிங்க... உங்க மனசுல இருக்குற கதை நெடுங்கதையாக் இருந்தால், அதை அப்படியே எழுதுங்க... கால தாமதம் ஒன்னும் பெரிய விஷயம் இல்ல.... காரணம், நம்ம கதைகள் எப்பவும் நம்ம முழு எண்ணத்தையும் பிரதிபளிக்கணும்...
ஆனாலும் அவன் சிறு வயதிலிருந்து கண்ட இந்த புரிதலற்ற சமூகம் எவ்வளவோ முறை இவனை காயப்படுத்தியதை ஒரு முறை எண்ணியவுடன், ஏதோ மனமாற்றம் அடைந்தவனைப் போல், "உங்கள் வீட்டில் மொத்தம் எத்தனை பேர்..?" என்றான் கார்த்திக்..! "நாலு பேர்..! ஆனா, இத இப்ப நீங்க கேட்கறதுக்கும், நீங்க அடிக்கடி இப்படி ஏதோ மாதிரி ஆகறதுக்கும் என்ன சம்பந்தம்..?" என்றான் ஷியாம்..! "இருக்கு ஷியாம்..! எங்க வீட்டுல நாங்க 11 பேர்..! சின்னதுல இருந்து பொருளாதார ரீதியா நான் ரொம்ப பாதிக்கப் பட்டிருக்கேன்..! அதன் நினைவுகளோ என்னவோ..? என்னை அடிக்கடி இப்படி மாத்திடுது..!" என்றான்..! அவன் கூறிய காரணத்தை ஷியாமால் ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை..! வறுமையின் சோகத்திற்கும், காதலின் சோகத்திற்கும், வேறுபாடு அறியாத சிறு பிள்ளை அல்ல ஷியாம்..! கார்த்திக் சொல்வது 'பொய்' என்றும், அவன் தனக்குள் ஏதோ ஒரு சொல்ல முடியாத துயரத்தை பூட்டி வைத்து, தனக்குள்ளே நோகிறான் என்பதையும், ஷியாமால் ஊகிக்க முடிந்தது..! எனினும் இதை இப்போது வற்புறுத்திக் கேட்பது முறையல்ல என்று அமைதியாக இருந்துவிட்டான்..!
தனக்குள்ளே நோகிறான் என்பதையும், ஷியாமால் ஊகிக்க முடிந்தது..! எனினும் இதை இப்போது வற்புறுத்திக் கேட்பது முறையல்ல என்று அமைதியாக இருந்துவிட்டான்..!....shyam characterisation is very nice butterfly...serial மாதிரி லேட் ஆக்காமல் கதையில் கொஞ்சம் வேகம் தேவைன்னு நினைக்கிறேன்...its my opinion...sorry if I hurt u...
பிறகு நாட்கள் செல்ல, செல்ல ஷியாம் 'இலை மறை காயாக' கேள்விகளை கேட்பதும், அதை சில முறை 'அறிந்தும்' சில முறை 'அறியாமாலும்' கார்த்திக் விடை கூறி வந்தான்..! கார்த்திக்கின் பதில்களைக் கொண்டே அவன் ஒரு 'கே' என்பதை 70% ஊகித்தான்..! ஆனால் அதைப் பற்றி வெளிப்படையாக கேட்கவில்லை..! 'சமயம் வரும்போது கேட்டுக் கொள்ளலாம்' என்று விட்டுவிட்டான்..! இப்படியே ஆறு மாத காலம் சென்றது..! இந்த ஆறு மாதத்தில் இருவரும் ஒருவர் வீட்டிற்கு ஒருவர் காரணமின்றி வந்து செல்லும் அளவிற்கு நண்பர்களானார்கள்..! அப்போது ஷியாம் எதிர்நோக்கிய அந்த தருணம் வந்தது..! எதேச்சையாக கார்த்திக்கின் கல்லூரி ஏடுகளை பார்க்கும் போது, அதிலிருந்த கடிதம் ஒன்று வெளியானது..! அதை எடுத்து படித்தவுடன் ஷியாமின் விழி வெள்ளம் கரை உடைந்த கங்கையாக பொங்கியது..!
அந்த கடிதம் கார்த்திக்கின் மன வேதனைகளை கண்ணாடி போல் பிரதிபலித்தது..! அதில், "என் அன்பு வேணு..! ஆரம்ப காலத்தில் என்னை சுற்றி சுற்றி வந்தாய்..! ஆதி முதல் அந்தம் வரை காதல் ததும்ப பேசினாய்..! உன்னை வெறுத்து ஒதுக்க காரணம் தேடிய போதெல்லாம், வேடிக்கையாய் பேசியே கோபம் தணித்தாய்..! காற்றில் கலந்து இதயம் கரைக்கும் கானமாய் வந்து இதயம் தொட்டாய்..! ஆனால், கலவி முடிந்த பின் 'இனி நீ வேறு..! நான் வேறு..!' என்கிறாய்..! காரணம் கேட்டு கண்ணீர் விட்டால், 'தகுதி' என்கிறாயே..! என்னை இன்று பலர் முன்னிலையில் நீ பேசிய பரிகாசங்கள் முறையா..? பணம் இல்லாத என்னை காதலிக்க நானா சொன்னேன்..? இன்னும் ஓரிரு வாரங்களில் உன் திருமணம் என்பதை கூட சொல்ல கூடாதா..? அழையா விருந்தினராய் வருவது எனக்கு வழக்கமல்ல..! எனினும், உன் வாழ்கை உன் மனம் போல் அமைய என் வாழ்த்துக்கள்..!
இப்படிக்கு,
கார்த்திக்" அந்த கடிதத்தின் பின்புறம் 'நீ ஆசைகளை பெற தகுதியற்றவன்..!' என எழுதியிருந்தது..!
-- Edited by Butterfly on Tuesday 23rd of April 2013 02:23:06 AM
ஷியாம் ஒருவாறு நடந்தவைகளை ஊகித்திருந்தான்..! ஆயினும் அதனை கேட்டறிந்து கொள்ள கார்த்திக்கிடம் சென்றான்..! ஷியாமின் கைகளில் கடிதங்களை கண்டவுடன் கார்த்திக் ஒரு வினாடி திடுக்கிட்டான்..! ஆயினும் சமாளித்த வண்ணம், "என்னடா ஷியாம்..? கையில என்ன லெட்டர்..?" என்றான்..! இப்போது ஷியாம் நிதானமாக, "நீ வேணுக்கு எழுதுன லவ் லெட்டர்..! கார்த்திக்..! உன்கிட்ட முதல்லையே இத பத்தி கேட்க நெனச்சேன்..! ஆனா நீ எப்படி எடுத்துப்பியோனு நெனச்சு தான் கேட்கல..! நீ கே-னு எனக்கு ஒரு சந்தேகம் இருந்துச்சு..! இப்ப அது உறுதி ஆகிடுச்சு..!" என்று சொல்லும் போதே கார்த்திக் அழத் தொடங்கினான்..! "நீ கே-ங்கறது தப்பில்ல..! ஆனா, அத ஏத்துக்க மறுக்கறது தான் தப்பு..! உன் மனசுல இருக்கற சொல்ல முடியாத சோகத்த உனக்கு விருப்பம் இருந்தா என்னோட share பண்ணு..! இல்லனா வேண்டாம்..!" என்று முடித்தான் ஷியாம்..! தழுதழுத்த குரலில் தன் உள்ள குமுறலை ஷியாமிடம் சொல்லத் துவங்கினான் கார்த்திக்..!