தீபக், சந்துரு, செழியன், மணி நால்வரும் சென்ற கார் சென்னையில் அனைவருக்கும் நன்கு தெரிந்த அந்த தேவாலயத்தின் முன் நின்றது.தீபக் சந்துரு இருவரும் , செழியனையும் மணியையும் தேவாலயத்தின் உள்ளே அழைத்து சென்றான். சிறிது நேரம் தீபக் மட்டும் preyar செய்து விட்டு அனைவரும் வெளியில் வந்தனர். நால்வரும் வெளியில் வரும் போது பாதிரியார் ஒருவர் வந்து கொண்டிருந்தார். அந்த பாதிரியாரை பார்த்ததும் தீபக், சந்துரு இருவரும் சிரித்துக்கொண்டே அவர் அருகில் சென்றனர். அந்த பாதிரியாரும் சிரித்துக்கொண்டே அருகில் வந்த சந்துருவை கட்டிப்பிடித்து hug செய்தார். ஆனால் தீபக்கிற்கு கை மட்டுமே குலுக்கினார். செழியன் , மணி இருவரும் ஒன்றும் புரியாமல் , தெரிந்தவர் போல் இருக்கிறது என்று அமைதியாகவே நின்று கொண்டு இருந்தனர். தீபக் பாதிரியாரை செழியன், மணியின் எதிரில் நிற்க வைத்து இவர் தான் ஜான் எங்கள் கல்லூரி நண்பன் என்றான். செழியன், மணிக்கு அதிர்ச்சி, அந்த அதிர்ச்சி விலகாமலே உங்கள் வாழ்கையில் நடந்த சம்பவங்களுக்கு தொடக்க புள்ளியாக இருந்த ஜானா என்றான் செழியன். இதற்கு தீபக், சந்துரு எதுவும் பேசவில்லை , ஜான் சொன்னான் நான் தான் அந்த பைத்தியக்காரன் என்றான் செழியனிடம்.அதற்கு மணி சொன்னான், சார் நம்முடைய வாழ்கையில் சில விஷயங்கள் நடக்கனும்னு இருந்தா நடந்து தான் ஆகும், அதுக்கு யாருமே காரணமாக முடியாது என்று சொல்லிக்கொண்டே செழியனை பார்த்தான் மணி. செழியனுக்கும் நன்றாக புரிந்தது, மணி எதை வைத்து இதை சொல்கிறான் என்று இருந்தும் அமைதியாகவே , மணி சொல்வதை கண்டு கொள்ளாமல் இருந்தான். ஜான் பேச ஆரம்பித்தான், தீபக்கும், சந்துருவும் வாழ்கையில் இணைந்து இரண்டு வருடம் ஆகிறது, அது போல் நானும் தேவாலயத்தில் சேர்ந்து இரண்டு வருடம் ஆகப்போகிறது. பாதிரியார் படிப்பின் இறுதியாண்டு , மூன்றாமாண்டு எனக்கு இது. இங்கு trainingum , பொது சேவையும் தான் இந்த ஆண்டு படிப்பு அதை தான் இப்போது செய்து கொண்டு இருக்கிறேன் என்று தன் கதையை சொல்லி முடித்தான் ஜான். ஜான், visitors அறைக்கு அனைவரையும் அழைத்து போனான், இங்கு இருங்கள் நான் வருகிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு சென்றான் ஜான். செழியன்,, சந்துரு, தீபக்கிடம் சொன்னான்"♥""♥""♥"இந்த "கே " வாழ்கையில் அனைவரும் அவர்களால் எவ்வளவு வலிகளை தாங்கமுடியுமோ தாங்கிவிட்டு, அந்த வலிகளை மறப்பதற்காக அல்ல(மறக்க முடியாது) , மறைப்பதற்காக இப்போது ஜான் இருப்பது போன்று ஏதோ ஒரு போர்வைக்குள் ஒளிந்து கொள்கின்றனர்".இப்படித்தான் அனைவரது வாழ்க்கையும் இருக்கிறது "♥""♥""♥"என்றான் ஒருவித சோகத்தோடு செழியன். இப்போதாவது சொல்லுங்களேன் எதற்கு இங்கு வந்திருக்கிறோம் என்று, என தன் பொறுமையை இழந்து கேட்டான் மணி. தீபக் சொன்னான் , நானும், சந்துருவும் நாங்கள் விரும்பியது போல் வாழ்வில் இணைந்தோம் , இரண்டு வருடம் சந்தோஷமாக இருந்தோம், இன்றும் சந்தோஷமாகவே இருக்கின்றோம், நாளையும் ந்தோஷமாகவே எங்கள் வழக்கை இருக்கும். இருந்தாலும் எங்கள் வாழ்கையில் ஏதோ ஒரு வெறுமை தோன்றியது, எங்கள் வாழ்க்கைக்கு ஒரு பிடிமானம், தேவை என்று இருவரும் முடிவு செய்தோம். அப்படி நாங்கள் முடிவு செய்தது தான் எங்கள் "♥""♥""♥"பொக்கிஷம்"♥""♥""♥", எங்கள் வாழ்க்கைக்கு ஆதாரமாய் நாங்கள் நினைக்கும், எங்கள் வாழ்க்கை பாதையை மாற்றும், வேறு பாதையில் எங்களை இழுத்துச் செல்லப்போகும் எங்கள் வாழ்வில் ஒளி எற்றப்போகும் எங்கள்"♥""♥""♥"பொக்கிஷம்"♥""♥""♥" அது. இதை நினைக்கும் போதே எங்களுக்கு உடம்பெல்லாம் கூசுகிறது என்று சந்தோஷ வெள்ளத்தில் பேசினான் தீபக். சந்துருவும் , சிரித்துக்கொண்டே தீபக்கின் அம்மா எதை விரும்பினாரோ அதை தேடித்தான் நாங்களும், பெற முடியவில்லை என்றாலும் ஏற்படுத்திக்கொள்ள வந்திருக்கிறோம் என்றான் சந்துரு. செழியனுக்கும் மணிக்கும் சந்துரு எதை பற்றி பேசுகிறான் என்று புரியவில்லை. ஆம் , நானும், சந்துருவும் ஒரு குழந்தையை தத்தெடுக்கலாம் என்று முடிவு செய்திருக்கிறோம் என்றான் தீபக்..எங்கள் வாழ்கைக்கும் ஒரு பிடிமானம் தேவை அதனால் தான் இந்த முடிவை நன்கு யோசித்து முழு மனதுடன் வந்திருக்கிறோம் என்றான் தீபக், சந்துருவை பார்த்து சிரித்தவாறே...இப்படி ஒரு விஷயத்தை சற்றும் நினைத்து கூட பார்க்காத செழியன் சிலை போல் நின்றான். அப்போது ஜான் தன் கையில் சுமார் 3 வயது இருக்க கூடிய ஒரு ஆண் குழந்தையை தூக்கிக் கொண்டு வந்தார். அந்த குழந்தை அழகாய் மாநிறமாக , கொழுக் மொழுக் என்று, கன்னத்தை கிள்ளுவதற்கு தகுந்தாற்போல் கன்னம் உப்பலாய் இருந்தது.அந்த குழந்தை வந்ததும் சந்துருவிடம் பாய்ந்தது, சந்துரு அந்த குழந்தையை வாங்கிக் கொண்டான். செழியன் இதை பார்த்ததும் மேலும் குழம்பினான். தீபக் செழியனின் முகத்தை பார்த்ததும் அவன் நினைப்பதை புரிந்து கொண்டு, செழியா நாங்கள் மூன்று மாதத்திற்கு முன்னரே வந்து குழந்தையை பார்த்துவிட்டு தான் சென்றோம் என்றான் .பின் ஜான் சொன்னான், இப்போது நான் செய்வது சட்டப்படி குற்றம் தான், திருமணம் ஆன ஒரு ஆண், பெண்ணுக்கு தான் குழந்தையை தான் தத்து கொடுக்க முடியும் என்று சட்டமும் சொல்கிறது அதைத்தான் எங்கள் trust -டும் சொல்கிறது.ஒரு ஆண் பெண் சேர்ந்து இந்த குழந்தையை வளர்ப்பதை விட என் நண்பர்கள் தீபக், சந்துரு நன்றாகவே வளர்ப்பார்கள், இந்த அனாதையாய் இங்கு வளரும் இந்த குழந்தைக்கு நல்லதொரு எதிர்காலம், வாழ்க்கை இவர்கள் மூலம் இந்த குழந்தைக்கு கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கை எனக்கு இருக்கிறது. அது சரி சந்துரு, குழந்தைக்கு என்ன பேரு வெச்சி இருக்கீங்க என்றான் ஜான். அதற்கு தீபக் சொன்னான், நானும் சந்துருவும் Google தமிழ் பெயர் தேடி ஒரு அழகான தமிழ் பெயரை தேர்வு செய்திருக்கிறோம் என்றான். ஆம் ஜான், எங்கள் வாழ்வில் இப்போது இருக்கும் சந்தோஷத்தை அதிகப்படுத்தவும், இயற்கை எங்களுக்கு தர முடியாது என்றாலும், செயற்கையாய் நங்கள் ஏற்படுத்திக்கொண்ட இந்த "♥""♥""♥"பொக்கிஷம்"♥""♥""♥" எங்களுக்கு இன்பத்தை தரப்போவதால் என் செல்லத்திற்கு , இந்த பொக்கிஷத்தின் பெயர் "இயற்கை இன்பன்". தீபக் சந்துருவின் கையில் இருந்த குழந்தையின் கன்னத்தை கிள்ளி "இன்பா" என்றான் , குழந்தையோ தீபக் விளையாடுவதை, தன் கன்னத்தை கிள்ளுவதை பார்த்து தன் பொக்கை வாயை திறந்து சிரித்ததை பார்த்து அனைவரும் சிரித்தனர். செழியன் சந்தோஷமாய் , சந்துருவின் கையில் இருந்து இன்பனை, "இன்பன்" என்கிட்டே வா வா என்று வாங்கி தன் தோளில் வைத்து கொஞ்சிக்கொண்டு இருந்தான்.ஜான், தீபக், மணி மூவரும் பேசிக்கொண்டு இருந்தனர், அப்போது இன்பனை கொஞ்சிக்கொண்டு ,ஓரமாக இருந்தனர் சந்துருவும், செழியனும். அந்த நேரம் சந்துரு செழியனிடம் கேட்டான், செழியா இந்த கேள்வியை நான் ஜானிடமும் கேட்டேன், உன்னிடமும் அதைத்தான் கேட்கிறேன், என்னையும், தீபக்கையும் நன்கு புரிந்தவன் நீ அதனால் உன்னிடம் இதை நான் கேட்கிறேன், " எங்கள் இருவராலும் *இனியனை * நன்றாக வளர்க்க முடியும் என்று உனக்கு தோன்றுகிறதா? என்று கேட்டான். செழியன் சற்றும் யோசிக்காமல் நிச்சயம் உங்களால் இனியனை நன்றாக வளர்க்க முடியும் என்று எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கிறது என்றான். செழியா நாங்கள் நன்றாக வளர்ப்போம் அது சரி, ஆனால் தீபக்கின் அம்மா எங்களை புரிந்து கொள்ளாதது போல் இனியனும் வளர்ந்து எங்களை புரிந்து கொள்ளாமல் போய்விட்டால் என்ன செய்வது என்பது தான் என் கவலை என்றான் சந்துரு.தீபக்கின் அம்மா அந்த காலத்து மனுஷி , இனியன் இந்த காலத்து சுழ்நிலைக்கு தான் வளருவான் , அதனால் கண்டிப்பாக உங்களை இனியன் புரிந்து கொள்வான் என்றான் செழியன். செழியன் சொல்வதை கேட்டதும் சந்த்ருவிற்கு கொஞ்சம் நிம்மதி வந்தது. செழியா, நீ ஏன் ? மணியுடன் சேர்ந்து உன் வாழ்க்கையை தொடங்க கூடாது என்று கேட்டான் சந்துரு. செழியன் சிரித்துக்கொண்டே, சந்துரு என்ன சொல்றிங்க மணி கூட சேர்ந்து வாழறது ரொம்ப கஷ்டம்.சந்துரு நான் பார்த்தவரைக்கும் இந்த field -ல் நிறைய பேர் "கே" நட்பில் தனக்கு ஒரு துணை வேண்டும் என்று நினைக்கின்றனர் , ஆனால் அவர்களுக்கு துணை கிடைத்தாலும் எளிதில் satisfaction ஆகுவது இல்லை, இது தான் இந்த field -ல் நடக்கும் தவறு.ஒருவன் இப்போது தனக்கு கிடைத்த காதலனை மட்டும் பார்ப்பது இல்லை , தன் முன்னாள் காதலனை புதிதாக வந்தவனுடன் ஒப்பிட்டு பார்ப்பது இது போன்ற செயல் தான் காதல் பிரிவதற்கும், மன வலி ஏற்படுவதற்கும் காரணமாய் இருக்கிறது என்றான் செழியன். இப்படி தான் மணியும் என் ஒருவனால் மட்டும் satisfaction ஆக மாட்டான். எனக்கு மணியுடன் வாழ ஆசை தான் சந்துரு, ஆனால் மணி ஒரு மனதுடன் இருக்க மாட்டான், அவனுக்கு துளியும் பொறுமை கிடையாது. அவனோடு இப்போது அவசர அவசரமாக இணைந்த பிறகு, மறுபடியும் அவன் ஏற்படுத்தும் காயங்களை நான் தாங்கிக்கொள்வேன் , ஏனென்றால் என் இதயம் மறத்து போய் பல நாட்கள் ஆகிறது. இருந்தும் ஒரு வலியை நானே விரும்பி ஏற்றுக்கொள்ள விரும்பவில்லை.ஒரு மூன்று மாதங்கள் மணி இதே மன நிலையில் இருந்தால் கண்டிப்பாக என் வாழ்க்கை அவனுடன் தான் என்றான் செழியன்.மூன்று மாதங்களுக்கு பிறகு மணி இதே மனநிலையில் இல்லை என்றால் என்ன செய்வாய் என்றான் சந்துரு. செழியன் சிரித்துக்கொண்டே சொன்னான், சந்துரு உங்களுக்கு பொக்கிஷமாய், "தீபக்" "இனியன்" கிடைத்தது போல் , என் வாழ்விலும் "தீபக்" "இனியன்" போல் ஒரு பொக்கிஷம் கிடைக்கிறதா இல்லை "இனியன்" பொக்கிஷம் மட்டும் தான் என் வாழ்வில் கிடைக்குமா என்று காலம் தான் பதில் சொல்லும். அது வரை என் தேடல் தொடர்ந்து கொண்டே இருக்கும், என்றான் செழியன் ஒரு வித விரக்தியோடு. சந்துரு அதற்கு மேல் ஒன்றும் பேசவில்லை ஏனெனில் செழியனின் மனநிலையை சந்துரு நன்றாக புரிந்து கொண்டான். பிறகு தீபக், சந்துரு இருவரும் இன்றே பெங்களூர் செல்கிறோம் என்று சொன்னனர்.தீபக், சந்துரு இருவரும் இனியனுக்காக எடுத்து வந்திருந்த புது துணியை செழியனிடம் கொடுத்து குழைந்தைக்கு போட சொன்னர். மணி, தீபக்கிடம் எனக்கு கொஞ்சம் வேலை இருக்கிறது அதனால் நான் கிளம்புகிறேன் என்று சொல்லிவிட்டி செழியனை பார்த்து ஒரு வார்த்தை கூட பேசாமல் .கிளம்பும் போது , ஜானிடம் ,"ஜானின் மொபைல் நம்பரை மட்டும் வாங்கிக்கொண்டு சென்றுவிட்டான்(மணி ,ஜானின் மொபைல் நம்பர் வாங்கியதின் காரணம் உங்களுக்கே புரியும்,அதற்காகத்தான்(sex ))".செழியன் , மணி நடந்து கொண்டதை எல்லாம் பார்த்துவிட்டு , மணிக்காக பேசிய தீபக்கையும் , சந்ட்ருவையும் பார்த்து சொன்னான் அவனை பற்றி எனக்கு தெரியும், இந்த காயமும் ,வலியும் எனக்கு புதுசு இல்லை என்றான் செழியன்.