Members Login
Username 
 
Password 
    Remember Me  
Post Info TOPIC: பொக்கிஷம் 17


கவிஞர்

Status: Offline
Posts: 317
Date:
பொக்கிஷம் 17
Permalink   
 


தீபக் தன் பைக்கை எடுத்தான், வேக வேகமாக பறந்தான், GH நோக்கி . GH சென்றவன் , BURN கேஸ் -அஹ என்றார் நர்ஸ் . ஆம் ன்று அழுது கொண்டே சொன்னான் தீபக். கீழே 24 வார்டில் இருக்கிறார் என்றால் நர்ஸ். 24 வார்டை தேடிப்போய் அங்கு சென்றான் தீபக், 24 வார்டு வெளியே அழுதுகொண்டே நின்றிருந்தான் ஜான். தீபக் ஓடி வருவதை ஜானும் பார்த்தான், தீபக்கை பார்த்ததும் ஜாணிற்கு அழை அதிகமானது. ஜான் , சந்துருவுக்கு என்ன்னடா ஆச்சி , இப்ப எப்டி இருக்கான், அவன் எதுக்கு அங்க வந்தான் என்று பட பட வென்று பொரிந்து தள்ளினான். உள்ளே இருந்து சந்துருவின் குரல் அய்யோ அம்மா எரியுதே ........ கடவுளே எரியுதே....... என்று அந்த குரலை கேட்டதும் இங்கு வெளியில் இருந்த தீபக் , உள்ள துடித்துக்கொண்டிருந்த சந்துருவை விட இரு மடங்கு அதிகம் துடித்தான். தீபக்கின் கண்களில் கண்ணீர் காவிரியாய் மடை திறந்து ஓடியது. தீபக் தன் கண்ணீரை துடைத்துக்கொண்டு, அழுது கொண்டே நின்றிருந்த ஜானின் சட்டையை பிடித்து டேய் !!!! மரியாதையா சொல்லு வீட்ல என்ன நடந்துச்சி........ சந்துரு எதுக்கு வீட்டுக்கு வந்தான், அம்மா எதுக்கு எரிஞ்சாங்க அதுல எப்புடி சந்துரு மாட்டினான், அதை விட நீ எப்படி சரியான நேரத்துல எங்க வீட்டுக்கு வந்த சொல்லுடா சொல்லு என்று கத்தினான். அப்போது நர்ஸ் அங்கு வந்து என்ன சார் இங்கலாம் கத்த கூடாது , முதலில் நீங்க ரெண்டு பேரும் வெளிய போங்க என்றார். தீபக், ஜான் இருவரும் தலையை குனிந்தவாறே வெளியே வந்தனர். தீபக் தனியாய் வெளியே ஒரு மரத்தடியில் போய் நின்றுகொண்டான். ஜான் மெதுவாக தீபக் பக்கத்தில் வந்தான்.தீபக் ஜானை பார்த்து முறைத்தான். ஜான் பேச ஆரம்பித்தான். தீபக், நேற்று காலை 12 மணி நானும் சந்துருவும் வெளியில் வந்து சாப்பிட்டுவிட்டு , கடையில் நின்று கொண்டிருந்தோம் , அப்போது அந்த வழியாக உங்கள் அம்மா சென்று கொண்டிருந்தார், சந்துரு ஓடிச்சென்று உங்கள் அம்மாவிடம் பேசினான், நான் கடையிலேயே நின்று கொண்டிருந்தேன் , அப்போது உங்கள் அம்மா ஒரு கேனில் மண்ணெண்ணெய் வைத்திருந்தார். சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு சந்துரு மறுபடியும் வந்தான், சந்துருவிடம் நான் கேட்டேன், என்னடா மண்ணெண்ணெய் எடுத்துட்டு போறாங்க என்றேன், சந்துரு சொன்னான் கேஸ் திந்துடுசுனு சொன்னாங்கன்னு , என்னிடம் சொன்ன சந்துருவே முழித்தான் , பின் சந்துரு சொன்னான், ஜான் எனக்கு என்னவோ இது தப்பா தெரியுது, அவங்க திடிர்னு இந்த அளவுக்கு மாறானது, அதுவும் இல்லாம தீபக் ரெண்டு நாளைக்கு முன்னாடி தான் வீட்டில் அம்மா கேஸ் சிலிண்டர் எடுத்துட்டு வர சொன்னாங்கன்னு சொன்னான். தீபக் கண்டிப்பா என்னிடம் போய் சொல்லமாட்டான் , எனக்கு பயமா இருக்கு என்று சொல்லிக்கொண்டே சந்துரு தன் கைபேசியை எடுத்து தீபக்கிற்கு முயற்சி செய்தான் "switched off". ஐயோ தீபக் interview போயிருக்கான் அதான் "switched off" நானே போய் பார்க்கிறேன் என்று கிளம்பினான் சந்துரு. ஜான் சொன்னான் , டேய் சந்துரு அப்படியெல்லாம் ஒன்னும் இருக்காது உனக்காக வா நானும் வரேன் என்று இருவரும் சென்றனர். ஆனால் ஜான் தீபக்கின் வீட்டின் உள்ளே வர மறுத்தான், நீ மட்டும் போ என்று ஜான் வெளியே இருந்தான். சந்துரு உள்ளே போன இரண்டு நிமிடத்தில் , சந்துருவின் அலறல் கேட்டது , காப்பாத்துங்க காப்பாத்துங்க என்று சந்துருவின் குரல் உள்ளே ஓடிப்போய் ஜான் பார்த்தால், தீபக்கின் அம்மா வீட்டின் பின்புறம் எரிந்து கொண்டிருந்தார் , சந்துருவின் வெகுளித் தனத்தால், தீபக்கின் அம்மாவை காப்பாற்றவேண்டும் என்ற எண்ணம் இருந்தாலும் எப்படி என்று தெரியாமல், அவர் அருகிலே சென்று பக்கத்தில் இருந்த ஒரு கோணியை எடுத்தி போர்த்த போகும் போது , நெருப்பு சந்துருவின் ஒரு பக்க கை , கால்களில் பிடித்துக்கொண்டது ,அலறிக்கொண்டு ஓடிப்போய் பக்கத்தில் இருந்த தண்ணீர் குடத்தை எடுத்து சந்துருவின் மேல் ஊற்றி அணைத்தேன். சந்துரு வலியால் துடித்தான் , பக்கத்தில் இருந்த ஆட்டோவில் ஏற்றி கொண்டு வந்துவிட்டேன். தீபக் உங்க அம்மாவை என்னால் காப்பாற்ற முடியவில்லை என்று சொல்லி அழுதான் ஜான். தீபக் ஜானை கட்டிப்பிடித்து அழுதான். ரொம்ப தேங்க்ஸ் டா ஜான், எனக்கு நீ எவ்ளோ பெரிய உதவி செஞ்சி இருக்க இதை நான் வாழ்நாள் முழுதும் மறக்க மாட்டேன் என்றான் தீபக்." சந்துரு relative யாரு டாக்டர் வந்து பாருங்க என்று துரத்தில் இருந்து கத்தினால் நர்ஸ்.தீபக், ஜான் இருவரும் டாக்டரை போய் பார்த்த்தனர் . டாக்டர் ஜானை பார்த்து , நீங்க சரியான நேரத்தில் செய்த உதவி தான் இன்று உன் நண்பனை காப்பாற்றி இருக்கிறது. it's all right for chandru , இப்போது நீங்கள் போய் பார்க்கலாம் மயக்கத்தில் இருந்து தெளிந்து விட்டார். சந்தோஷமாய் தீபக் சந்துருவை பார்க்க ஓடினான், சந்துரு படுத்திருந்தான் . சந்துரு ஒரு பக்கம் கன்னம், கை, தொடை தீக்காயங்களோடு பார்த்ததும் தீபக்கின் முகம் மாறியது. சந்துரு தரையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தான் , தீபக்கின் முகத்தை பார்க்காமல் அழுதுக்கொண்டே இருந்தான். படுத்துக்கொண்டிருந்த சந்துரு தன் தலையை இடது புறமாக சாய்த்தார் போல் படுத்திருந்தான். தீபக் மெதுவாக பெட்டின் அருகில் வலது புறமாக அமர்ந்து , மெதுவாக கீழே குனிந்து தீபக் தன் இதழை சந்துருவின் கழுத்தில் பதித்தான். சட்டென்று திரும்பி பார்த்த சந்துருவின் இரு கன்னங்களையும் , தீபக் தன் இரு கைகளால் ஏந்திக்கொண்டு சொன்னான்,


"♥""♥""♥""என் மொத்த உணர்சிகளும் ஒளிந்திருப்பது
என் கழுத்தின் கீழே என்று தெரிந்தே
என்னவனின் இதழ் கழுத்தில் இருந்தே ஆரம்பிக்கிறது
என்னவனின் என்னை பற்றிய புரிதல்
அங்கிருந்தே ஆரம்பிக்கிறது ""♥""♥""♥"

சந்துரு நீ என்னிடம், எனக்காக, நீ சொன்ன கவிதை. சந்துரு என்றுமே நான் உன்னை புரிந்தவனே என்று சந்துருவை கட்டிக்கொண்டு அழுதான் தீபக். சந்துருவும் அழுதான். சில நேரம் வார்த்தைகள் காதலை, அன்பை பரிமாறும், சில நேரம் முத்தம் காதலை, அன்பை பரிமாறும், சில நேரம் மௌனம் கூட காதலை, அன்பை பரிமாறும், இங்கு தீபக்கும், சந்துருவும் ஒருவருக்கொருவர் கண்ணீரால் காதலை, அன்பை பரிமாறிக்கொண்டனர். பின் தீபக்கும், சந்துருவும் ஜானை பார்த்து ரொம்ப நன்றிடா என்றனர். ஜான் பிளிஸ் நீங்க தான் என்னை மன்னிக்கணும், இப்ப உங்கள் வாழ்கையில் நடந்த அனைத்திற்கும் ஆரம்பமே நான் தான் என்று கதறி அழுதான். தீபக்கும், சந்துருவும் ஒன்றும் புரியாமல் முழித்தனர்.

(தொடரும்)

 



__________________
Page 1 of 1  sorted by
 Add/remove tags to this thread
Quick Reply

Please log in to post quick replies.

Tweet this page Post to Digg Post to Del.icio.us


Create your own FREE Forum
Report Abuse
Powered by ActiveBoard