கள்ளன் பல நாளா ராஜ்ஈஸ்வரை அடைய திட்டம் தீட்டினான். அதை செயல்படுத்தும் நாளும் வந்தது ராஜ்ஈஸ்வர் தந்தை ராஜரத்தினம் தன் தங்கையைப் பார்க தூத்துக்குடி புறப்பட்டுச் சென்றார். அவர் சென்ற சிறிது நேரத்திற்கெல்லாம் கள்ளன் அவர் வீட்டின் கதவை தட்டினான். கரும்பு வில்லும், ரதியும் இல்லாத மன்மதன் போல ராஜ்ஈஸ்வர் கதவைத் திறந்தார். கள்ளன் பேச்சுத் தந்திரத்தைக் காணுங்கள்
ஐயா, உங்க தகப்பனார மலையடிவாரம் பக்கம் ஏதோ பயங்கரமா போலீஸ் விசாரிக்குது
சரி ஷெத்த இரு பக்கத்தாத்து மாமாவ கூட்டின்டு வர்ரேன்.
நாசமாபோச்சு அவர் அவரோட பொண்டாட்டிட்ட சொல்லுவார் அந்த மாமி ஊர் முழுக்க சொல்லும் அவுக அவுக இஸ்டத்துக்கு கண், காது, மூக்கு வச்சுப்பேசுவாக உங்க குடும்பமானமே போயிடும்
சரி ஷெத்த முன்னால போ நான் வீட்டை தாள் போட்டுன்டு வாரேன்.
__________________
என்னை .கோபப்படுத்தி உன்னைநீயே தரம் தாழ்த்திக் கொள்ளாதே!
இப்போ வள்ளபன் பஞ்சமியின் மரணத்திற்கு காரணமான தஞ்சைபண்ணையின் அடியாள் கொலை மற்றும் திருட்டையே தொழிலாக கொண்டு வாழ்ந்து வந்தான். அவன் எப்படி அழிஞ்சான்னு பார்போமா.
ஐயா பார் புகழும் பேரெடுத்த தெக்கு திசை சீம ஐயா திருநெல்வேலிச்சீம அங்க தென்பொதிய மலைக்கும் கீழே ஆறு ஓடும் ஊரு பூஞ்சோலை அதன் பேரு. அங்கே ரெண்டு புள்ள பெத்தவரு ராஜரத்தினம்
மூத்தமகன் ராஜசேகர் மனமுடித்தவுடன் தனிக்குடித்தனம் போய்விட. அவர் தன் இளைய மகன் ராஜ்ஈஸ்வர் உடன் வாழ்ந்து வந்தார் ராஜ்ஈஸ்வர் எப்பேர் பட்ட அழகன் தெரியுமா?
__________________
என்னை .கோபப்படுத்தி உன்னைநீயே தரம் தாழ்த்திக் கொள்ளாதே!
பரந்துவிரிந்த மார்பை பார்க்க ஆண்ணும் பெண்ணும் ஏங்கும்
சின்ன இடைய பார்த்தா எல்லாப் பெண்ணும் நாணும்
மத்ததெல்லாம் காண்பதற்கே கண்கள் கோடி வேனும்
இவ்வளவு சிறப்பு கொண்ட ராஜ்ஈஸ்வர் 14வயது கொண்ட பருவ அழகன் மட்டுமல்ல பெருமாளுக்கு பூஜை செய்யும் அர்சகரும் ஆவார் பூஞ்சோலையில் கால் வைத்த கள்வன் அங்குள்ள பெருமாள் கோவில் கலசத்தின் மீதும் மன்மதனையே மோகிக்க செய்யும் அர்ச்சகர் ராஜ்ஈஸ்வர் மீதும் கண் வைத்தான் என்பதை விட களவு செய்யத்திட்டமிட்டான் என்பதே சரியாக இருக்கும்.
__________________
என்னை .கோபப்படுத்தி உன்னைநீயே தரம் தாழ்த்திக் கொள்ளாதே!
ராஜ்ஈஸ்வர் கதவைப் பூட்டிய சமயம் மாட விளக்கு சட்டென்று அனைந்து விட்டது. ஐயோ பெருமாளே "என் தோப்பனாருக்கு எதும் ஆயிடக்கூடாது" என வேண்டிக்கொண்டு கனத்த மனதுடன் நடந்தார்.
இருவரும் பூஞ்சோலை எல்லையைத் தாண்டி மலையடிவார காட்டுக்குள் நுழைந்தனர். கள்ளன் சற்று நடைதளர்த்தி பின் வாங்கி புதரோரம் மறைந்தான். சுற்றிலும் இருள் ஒரே அமைதி அந்த அமைதி அர்சகரின் மனஅமைதியை கெடுத்ததோடு பயத்தையும் கொடுத்தது. அவனைத் தேடினார். தட்டுப்படவில்லை.
வந்தவழியும் தெரியவில்லை போறவழியும் தெரியவில்லை
யாரோ ராஜ்ஈஸ்வரின் மேல் துண்டை இழுத்து உருவினார்கள். அவரின் பூப் போன்ற கைகளை இரும்பு கை ஒன்று பின்னால் வளைத்து மரத்துடன் அத்துண்டால் கட்டிப்போட்டது. அவர்க்கு அருகில் சிறு சலசலப்பு கேட்டது.
__________________
என்னை .கோபப்படுத்தி உன்னைநீயே தரம் தாழ்த்திக் கொள்ளாதே!
பெட்ருமாஸ் என்னும் மண்ணெண்னெய் விளக்கு ஏற்றப்பட்டது விளக்கின் ஒளி அவ்விடத்தை பிரகாசமாக்கியது அது கள்ளன் பூண்ட வேஷத்தை நீக்கி அவன் சுயருபத்தை காட்டிற்று அப்போது தான் ஆபத்து தந்தைக்கல்ல தமக்கு என்று உணர்ந்தார் அர்ச்சகர்
__________________
என்னை .கோபப்படுத்தி உன்னைநீயே தரம் தாழ்த்திக் கொள்ளாதே!
