சென்னையை அடுத்துள்ள ஒரு அழகிய கிராமம், சூரியன் பளிச்சென வெளிப்பட்டு அந்த காலை வேளையில் நெருப்பு குழம்பு போல் காட்சி அளித்து கொண்டிருந்தான், அந்த கிராமத்தின் மையத்தில் அமைந்து இருந்தது நமது கதையின் நாயகன் சரத்தின் இல்லம். சரத் சிறிது பதற்றத்துடன் காணப்பட்டான், காரணம் அன்று பத்தாம் வகுப்பு தேர்வு முடிவுகள் வெளியாகும் தினம், 10 மணிக்கு தேர்வு முடிவுகள் இணையத்தளத்தில் வெளியாகும் என்பதால் 9 மணிக்கு தனது கணினியை ஆக்கிரமித்தான், அவனது அம்மாவும் அப்பாவும் அவன் அருகில் மிகவும் ஆர்வமாக அமர்ந்து இருந்தனர், தேர்வு முடிவு வெளியாகும் முன்னர் இவர்களை பற்றி சில வரிகள், சரத்தின் தந்தை சிறிய அளவில் ஒரு தொழிற்சாலை ஒன்றை நடத்தி வருபவர், அவனது அம்மா அரசு பள்ளி ஒன்றில் தலைமை ஆசிரியையாக பணியாற்றுகிறார், ஒரே மகனின் வாழ்வை தீர்மானிக்க போகும் நாள் என்பதால் மிகுந்த எதிர்பார்ப்புடன் காண பட்டனர், சரத் நன்றாக படிக்கும் மாணவன் தான் இருப்பினும் இந்த அறிவியல் பாடம் அவனுக்கு அறவே ஆகாது, இதோ மணி பத்தை நெருங்கி விட்டது, சரத் தனது பதிவு என்னை போட்டு ரிசல்ட் பட்டனையும் அமுக்கி விட்டான், முடிவு வந்தும் விட்டது அவனது முகம் பிரகாசம் அடைந்தது, காரணம் 426 மதிப்பெண்கள் வாங்கி இருந்தான், அவன் நினைத்தபடியே அறிவியலில் குறைந்த மதிப்பெண் வாங்கி இருந்தான்,. அன்று மாலை வீட்டில் சரத் மேற்கொண்டு என்ன படிக்கச் வேண்டும் என்பது பற்றி அவனது பெற்ற்றோர் தீவிர விவாதத்தில் இருந்தனர், தனது நண்பர்களை பார்க்க சென்ற சரத் அப்போது தன வீட்டிற்குள் நுழைந்தான், thannai patriya விவாதம் நடந்து கொண்டிருப்பதை புரிந்து கொண்டான், நேராக அவனது அம்மாவிடம் சென்றான், அம்மா நான் டிப்ளமோ படிக்கலாம் நு இருக்கேன் என்று சொன்னான், என்னடா சொல்லற நல்ல மார்க் வாங்கி இருக்க அதுனால 11ஆம் வகுப்பு எடு அது உன் எதிர்காலத்திற்கு நல்லது என்றார், 10ஆம் வகுப்பில் அறிவியல் ஒரே ஒரு பாடம் அதற்கே என்னால் சமாளிக்க முடியவில்லை அதுனால நான் டிப்ளமோ படிக்குறேன் தவிர எனக்கு அதுல தான் விருப்பம் என்றான், இறுதியல் வென்றது அவன் தாய் தான்.
-- Edited by ruben on Thursday 29th of August 2013 02:52:52 PM
@rajkutty
.
//கதை நாயகனுக்கு தீபன் ன்னு பேரு வைக்க ஏதேனும் சிறப்பு காரணம் உண்டா?//
.
சிறப்பு காரணம் இருந்துட்டாலும் அப்டியே................................ lol
__________________
உன் தேடலோ.. காதல் தேடல்தான்..
என் தேடலோ.. கடவுள் தேடும் பக்தன் போல..
j@
கதை நல்லா கொண்டு போற தம்பி..... இதாவது கற்பனையா? அல்லது நிஜமா?.....
பத்தாம் வயதில் பிளானட் ரோமியோ, பிஞ்சில் பழுத்த பையன் போல..... வயதை இன்னும் கொஞ்சம் அதிகமாக்கி இருக்கலாமோ'ன்னு தோணுது.... கதை போகப்போக பார்க்கலாம்..... சிறப்பான தொடக்கத்தை சீக்கிரம் தொடங்கு......
@ஜோ....
rabies???!!!..... அடப்பாவமே!..... இன்னும் ஒரு வாரம் பிசி, அதனால அடுத்த வாரம் அமாவாசை அன்னிக்கு கூட்டிட்டு வாங்க.....
தனது நண்பர்களை பார்பதற்காக வீட்டில் இருந்து கிளம்பினான் சரத். தனது நண்பர்களுடன் நன்றாக ஊர் சுற்றிவிட்டு மதியம் வீடு திரும்பினான், வீட்டில் தனது அறையில் வந்து தீபனின் புகைப்படத்தை பார்க்கலாம் என்று நினைத்தவனுக்கு பேரதிர்ச்சி, உடனடியாக தனது அலைபேசியை எடுத்து அம்மாவிற்கு அழைத்தான், மறுமுனை ஹலோ சொல்லவதற்கு பதிலாக உன்னோட சிஸ்டம் கவிதா அக்கா ப்ராஜெக்ட் பண்ண வேணும்னு சொன்னங்க அதான் கொடுத்து இருக்கேன், நீ கொஞ்சம் அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கோ கண்ணா என்றார் சரத்தின் அம்மா, என்னமா எனக்கு வீட்ல இருக்குற ஒரே பொழுதுபோக்கு அது தான், அதுவும் உங்களுக்கு பொறுக்கலையா என்று சொல்லிவிட்டு தனது அழைப்பை துண்டித்து விட்டான், இப்பொழுது எப்படி அவனை பார்ப்பது ப்ரொவ்சிங் சென்ட்டர் போகலாம் என நினைத்த போது, தீபனிடம் இருந்து குறுஞ்செய்தி வந்தது, என்னடா என்ன பிடிக்கலையா என்று கேட்டு அனுப்பி இருந்தான், நடந்த நிகழ்வுகளை சொன்னான் சரத். பரவல்ல விடு டா அப்புறம் பார்த்துட்டு சொல்லு என்று சொல்லிவிட்டான், இப்படியே ஒன்றரை மாதங்கள் கடந்தது.
வழக்கம் போல் சரத்தும் தீபனும் அலைபேசியில் பேசி கொண்டிருந்தனர், சரத் தான் நாமக்கல் மாவட்டத்தில் உள்ள ஒரு பிரபல பள்ளியில் சேர போவதாக சொன்னதும் ஒரு கணம் என்ன பேசுவது என்று தெரியாமல் திணறினான், என்ன டா ஒன்னும் சொல்ல மட்டேன்குற, நானும் அதே ஸ்கூல் தான் டா ஜாயின் பண்ண போறேன், இருவருக்கும் சந்தோசம், அப்போ நாம அடுத்த வாரம் நேர்ல பார்க்க போறோம் என்றான் தீபன், நான் அடுத்த வாரத்திற்காக காத்து கொண்டிருக்கிறேன் என்றான் சரத், அந்த நாளும் வந்தது, இருவரும் ஒரே வகுப்பு, சரத் ஒரு நாள் முனதாக பள்ளிக்கு வந்தான், அந்த பள்ளியின் தாளாளர் சரத் அம்மாவுடன் பள்ளி பருவத்தில் ஒன்றாக படித்தவர், ஆகையால் தான் அந்த முதல் நாள் பயணம், பேசி கொண்டிருக்கையில், இங்க தனியா விட்டுட்டு போறோம்னு நினைக்கும் பொது ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கு சுஜா என்றார் சரத்தின் அம்மா, நான் பார்த்துக்குறேன் ஜீவா நீ ககவல படாம இரு என்றார் அந்த தாளாளர், இல்ல இங்க இவனுக்கு யாரையும் ஹீரியது என்று அவன் அம்மா சொல்லி முடிக்கும் முன் சரத் சொன்னான், யாரு சொன்ன யாரையும் தெரியாதுன்னு, என்னோட ப்ரெண்ட் தீபன் இங்க தன ஜாயின் பண்ணறான், நாளைக்கு வந்துடுவான், அவனது அம்மா கேட்டார் அது யாரு டா தீபன் எனக்கு தெரியாம புது ப்ரெண்ட், இல்லாம அவன் என்னோட பேஸ் புக் ப்ரெண்ட், இத சொல்லவே இல்ல என்னமோ நல்ல பையன் இருந்தா சந்தோசம், அன்றைய பொழுது கழிந்தது, அடுத்த நாள் தன்னுடைய நண்பனை பார்க்க போகும் ஆவலில் தூங்கினான் சரத்.
yarum vijay anna va kalaikatheenga paa 1000 per ah konna than pathi Dr aaga mudiyum avaru ippo than start panni irukaar, ,,,,,,,,,,,,appudi than ah na @ vijay anna
அன்று தனது நன்னை காண போகிறோம் என்று ஆவலாக இருவரும் காத்திருந்தனர், தீபன் தான் இன்னும் 5 நிமிடத்தில் வந்து விடுவேன் என்று செய்தி அனுப்பினான், சரத் அவனை வரவேற்க தயாரானான், தீபன் ஒரு நடுத்தர வயது நபருடன் வந்து இறங்கினான், சரத்தும் தீபனும் அப்பொழுது தான் பார்த்து கொள்கிறார்கள் என்றாலும் சகஜமாகவே பேசி கொண்டனர், சரத்தை தன்னுடன் வந்தவரிடம் அறிமுகம் செய்து வைத்தான், நீங்க தான் அந்த சரத் தம்பியா, நல்லா இருக்கியாப்பா, என்றார் தீபனுடன் வந்த மனிதர், ரொம்ப நல்ல இருக்கேன் அங்கிள் வாங்க உள்ள போலாம் என்று தீபனை அழைத்து கொண்டு தாளாளர் அறைக்கு வந்தனர், சரத்தை பார்த்ததும் புன்னகைத்தார் சுஜா, என்ன சரத் அதுக்குள்ள ஸ்கூல் பக்கம், இல்ல ஆன்டி என்னோட ப்ரெண்ட் தீபன் பத்தி நேத்து நைட் சொன்னேன்லையா என்னோட ப்ரெண்ட் தீபன், இவன் தான் என்று அறிமுகம் செய்து வெய்தான், குட் மார்னிங் மேடம், இது என்னோட கார்டியன் & எங்க கம்பனியோட CEO என்று அறிமுகம் செய்து வைத்தான், அப்போ இது அவனோட அப்பா இல்லையா, அவரு எங்க என்று தனக்குள் பல கேள்விகளை கேட்டு கொண்டிருந்தான், தீபன் தொடர்ந்தான் அவன் சொன்ன விசயங்களை கேட்டு சரத் அதிர்ச்சி அடைந்தான்.
தீபன் சொன்னது, என்னோட அப்பா அம்மா நான் கொழந்தையா இருக்கும் போதே பிரிஞ்சுடாங்க கொஞ்ச நாள் நான் அம்மா குட குட இருந்தேன் அப்புறம் அம்மா வேற ஒரு கல்யாணம் பண்ணிகிடாங்க எனக்கு அவங்க குட இருக்க பிடிக்கல சோ நான் அப்பா குட போயிட்டேன் அவரு என் மேல ரொம்ப பாசமா இருந்தாரு ஒரு வருசத்துக்கு முன்னாடி அவரும் இறந்துட்டாரு, இப்போ இவர் தான் என்ன பார்துக்குறார் என்று தனக்கு அருகில் இருந்த CEO பக்கம் கை நீட்டினான், அந்த புது மனிதர் தொடர்ந்தார், தீபன் அப்பா ரொம்ப கஷ்ட பட்டு இந்த ஸ்பின்னிங் மில்ல ஆரமிச்சாங்க, வெறும் 500 பேர் வெச்சு ஸ்டார்ட் பண்ணி இப்போ 7000 பேர் வேல பாக்குறாங்க, அவங்க அப்பா செததுல இருந்து இந்த 2 மகசமா தான் தீபன் சந்தோசமா இருக்கான் அதுக்கு காரணம் நீ தான் தம்பி என்றார் சரத்தை பார்த்து, என்ன அங்கிள் சொல்லறீங்க நானா என்றான் அதிர்ச்சியுடன், ஆமா தம்பி உங்கள பேஸ் புக் மூலமா தெரியும் நல்ல ப்ரெண்ட் அப்புடி இப்புடின்னு எப்போ பார்த்தாலும் உங்கள பத்தி தான் பேசுனான், நீயும் இப்போ +1 ஜாயின் பண்ண போறதா தெரிஞ்சுகிட்டேன், எனக்கு தெரிஞ்சவங்க கிட்ட சொல்லி நீ எங்க ஜாயின் பண்ணறேன்னு விசாரிச்சு தீபன்கும் இதே ஸ்கூல்ல அட்மிசன் வாங்கிட்டேன் இது தீபன்க்கு குட தெரியாது என்ற போது தீபன் அவரை ஆச்சர்யமாக பார்த்தான் என்ன அங்கிள் என்கிட்டே சொல்லவே இல்ல என்றான், இல்ல தீபன் உனக்கு ஒரு சின்ன சர்ப்ரைஸ் தான் என்றார் புன்னகைத்தவாறு, ரொம்ப தங்க்ஸ் அங்கிள் என்றான், அட்மிசன் முடிந்தது தனது அம்மாவிடம் தீபனை அறிமுகபடுத்த அழைத்து சென்றான் சரத். அம்மாவிடம் அறிமுகபடுத்திவிட்டு உணவருந்தினர், சிறிது நேரத்தில் அவரது அம்மாவும் கிளம்ப அயதமானர், முதலில் சரத் மட்டுமே சுஜாவின் வீட்டு மாடி அறையில் தங்குவதாக இருந்தது, இப்போது தீபனும் அவனுடன் தங்க அனுமதி பெற்றான் சரத், இரவு 8 மணிக்கு சுஜாவின் வீட்டில் தோசை சாப்பிட்டனர் ஓகே பசங்களா போய் படுத்து தூங்குங்க நாளைக்கு முதல் நாள் ஸ்கூல் என்றார் புன்னகையுடன், ஓகே மேடம் குட் நைட் சொல்லிவிட்டு மடி படி ஏறினர்.
இருவரும் மாடி படி ஏறினர், உள்ளே நுழைந்ததும் கட்டிலில் அமர்ந்தனர் நேரம் போவதே தெரியாமல் இருவரும் பேசி கொண்டிருந்தனர், தீபன் எதேட்சையாக மணி பார்த்தபோது அதிர்ந்தான், காரணம் இரவு 2 ஓகே டா தூங்கலாம் நாளைக்கு காலைல சீக்கிரம் எந்திரிக்கணும் என்றான், லைட் ஆப் பண்ணி விட்டு படுத்தனர், தீபன் சரத் மீது காலை தூக்கி போட்டான், சாரி டா தூங்கும் போது இப்புடி தான் தப்பா நினைக்காத என்றான், இதுல என்ன டா இருக்கு நீ தாராளமா போட்டுக்கலாம், அப்படியே உறங்கி விட்டனர்.
கதவு தட்டப்படும் சதம் கேட்டு சரத் தான் முதலில் கண் விழித்தான், தன் நெஞ்சின் மீது தீபன் தலை வைத்து தூங்கி கொண்டிருந்தான், அவனை எழுப்பாமல் மெதுவாக அவனை தலையணை மீது கிடத்தி விட்டு சென்று கதவை திறந்தான், வெளியே சுஜா மேடம் நின்ருந்தார்கள், என்ன டா பண்றீங்க டைம் 8 ஆச்சு சீக்கிரம் ரெடி ஆகி கீழ வாங்க என்று சொல்லி விட்டு சென்று விட்டார், உள்ளே வந்தவன் தீபனை எழுப்பினான், மேடம் வந்து திட்டிட்டு போறாங்க ஒழுங்கா எழுந்து கிளம்பலாம் வா என்றான், 8.45 இருவரும் கீழே இறங்கி வந்தனர், வாங்க சாபிடலாம் என்று இவர்களை அழைத்தார் சுஜா, உள்ளே சென்றனர் அங்கு இவர்களின் வயதில் ஒருவன் அமர்ந்திருந்தான், இவன் யாரு என்று கேள்வி குறியுடன் பார்த்தனர்.
கதை நல்லா போகுது தம்பி.... ரொம்ப வேகமாவே போகுது..... அடுத்து என்னன்னு பார்க்கலாம்.....
ஒன்னு தெளிவா தெரியுது, பிள்ளையாண்டான் ரெண்டு பேரும் பேஷா படிச்சு, ஸ்டேட் பஸ்ட் வாங்க போராள்னு நெனக்கிறேன்..... அந்த ஒரே ஸ்கூல்ல சேர்த்துவிட்ட அங்கிள் நல்லா இருக்கட்டும், ஒரே ரூம்ல தங்க வைத்த சுஜா மேடம் ரொம்ப நல்லா இருக்கட்டும்.... அப்டி ஆட்கள் இருந்திருந்தால், அப்போல்லாம் எனக்கு நிறைய வசதியா இருந்திருக்கும்....