"மே ஐ கம் இன் திவாகர்?" - குரல் கேட்டு தலை நிமிர்ந்தான் திவாகர்.
வாசலில் கதிரவன் நின்றுகொண்டு இருந்தான்.
"வாட் எ சர்ப்ரைஸ். இப்போ தான் உங்களை பத்தி நெனைச்சுட்டு இருந்தேன். நானே உங்களை கூப்பிட்டு வரவழைக்கலாம் என்று இருந்தேன். நீங்களே வந்துடீங்க. வாங்க கதிர்." - என்று அவனை உள்ளே அழைத்தான் திவாகர்.
"என்ன விஷயம் திவாகர்?." - என்று ஆவலுடன் கேட்டவனாக அவன் முன் இருந்த நாற்காலியில் அமர்ந்தான் கதிரவன்.
அவனையே ஒரு முறை அழுத்தமாக பார்த்தான் திவாகர்.
"கதிர். இன்னிக்கு நம்ம ஹோட்டல்லே ஒரு கான்பெரென்ஸ் ஏற்பாடாகி இருக்கு. அதை முழுக்க ஹாண்டில் பண்ணுற பொறுப்பை உங்க கிட்டே விடலாம் என்று இருக்கேன்." - என்றான் திவாகர்.
"இஸ் இட்? என்ன கான்பெரென்ஸ் சார்?" என்று ஆவலுடன் கேட்டான் கதிரவன்.
ஒரு கணம் ஏதும் பேசவில்லை திவாகர்.
கணநேர மௌனத்துக்குப் பிறகு அவனே ஆரம்பித்தான்.
"கதிர். நம்ம மாதிரி நட்சத்திர ஹோட்டல்களுக்கு மற்ற ஹோட்டல்களை விட வித்தியாசம் ரொம்ப இருக்கு. மற்ற ஹோட்டல்களிலே நடக்காத விஷயங்கள் எல்லாம் இங்கே சர்வ சாதாரணமா நடக்கும். மேல் தட்டு வர்கத்தினருக்கே இருக்கக்கூடிய எல்லாவிதமான உணர்வுகளுக்கும் இங்கே தீனி சகஜமா கிடைக்கும். இன்பாக்ட்.. இந்த கான்பெரென்ஸ் கூட அப்படிப்பட்டது தான். என்ன செய்ய? நமக்கு இதனாலே பெனிபிட்ஸ் அதிகம். அதனாலே தான் இதெல்லாம் நடக்க இருக்குது." - என்று பீடிகை போட்டான் திவாகர்.
"நீங்க சொல்லறது எனக்கு சரியா புரியலே. ஏன் இப்படி சுத்தி வளைச்சு பேசறீங்க?" என்று கேட்டான் கதிரவன்.
"கதிர். நான் அதிகம் பேசாதவன். அப்படிப்பட்ட நானே இவ்வளவு பேசறேன்னா... உங்கள் மனசுக்கு நான் சொல்லப்போற விஷயம் எவ்வளவு தூரத்துக்கு அப்பீலிங்கா இருக்கும் என்று தெரியலே. அதான்....இன்பாக்ட் உங்களை இதுலே ஈடுபடுத்தணுமா என்று கூட ஒரு சந்தேகம் முதல்லே வந்துது. பட் நீங்க எல்லா ஆங்கிளிலேயும் ட்ரெயின் ஆகணும் என்பதாலே தான் நீங்க இந்த கான்பெரென்ஸுக்கான அரேஞ்மென்ட்ஸ் எல்லாத்துலேயும் கவனமா எடுத்து செய்யணும் என்ற முடிவுக்கு வந்தேன்." - என்றான் திவாகர்.
"ஒக்கே திவா. நீங்க விஷயத்தை மட்டும் சொல்லுங்க. எந்த விதத்துலே நான் செய்யணும் என்பதை சொல்லுங்க. உங்க கைடன்ஸ் இருக்கறப்போ என்னாலே எதையும் செய்யமுடியும். "- என்றான் கதிரவன் உறுதியாக.
"வெல். கதிர். இது ஹோமோசெக்ஸ் பற்றிய ஒரு கான்பெரென்ஸ்"- என்றான் திவாகர்.
"வாட்?"- என்றான் கதிரவன். அவன் குரலில் ஏதோ ஒருவித நடுக்கம் தெரிந்தது.
"எஸ். கதிர். மேலை நாடுகளிலே பரவலா பேசப்படுற விஷயம் இது. நம்ம நாட்டுலே இதை பத்தி பப்ளிக்கா மேடை போட்டு பேச முடியாது அல்லவா.? அதனாலே இதுலே ஈடுபாடு இருக்கறவங்க எல்லாரும் ஒன்றாக கூடி இதன் சாதக பாதக அம்சங்களையும், அவங்க அனுபவத்தையும் பகிர்ந்துக்குவாங்க. அது மட்டும் இல்லே.. அவங்க மனநிலைக்கு ஏற்ற இணைகளையும் தேர்ந்தெடுத்துகுவாங்க. வெளியே ரொம்ப பிரபலமான மனிதர்களையும் இங்கே பாக்கலாம். எந்த ஒரு மனிதருக்கும் மறு பக்கம் என்று ஒன்று இருக்குமே. அந்த மறுபக்கங்களை இங்கே பகிர்ந்துகொள்வார்கள். " - என்றான் திவாகர்.
கதிரவனுக்கு முற்றிலும் புதிய விஷயமாக இருந்தது.
அவன் இதுவரை இருந்த உலகத்துக்கு முற்றிலும் மாறுபட்ட உலகத்தையும், அந்த மாறுபட்ட உலகத்தின் மனிதர்களையும் இந்த வேலை அவனுக்கு அறிமுகப் படுத்திக்கொண்டு இருந்தது.
ஆனால் இந்த அனுபவம் அவனுக்கு முற்றிலும் புதிராக இருந்தது.
ஒரு புதிய உலகத்தின் கதவு அவனுக்காக திறந்து கொண்டு இருப்பதாக உணர்ந்தான் அவன்.
"சரி சார். யாரோ சிலபேர் சேர்ந்து அவங்க பெர்சனலா விவாதிக்க போறாங்க. இதுலே நமக்கு என்ன திவா பெரிய வேலை இருக்கப்போகிறது.? நம்ம பங்கு அவங்களுக்கு ஹால் ஏற்பாடு செய்து கொடுக்கவேண்டியது தானே? அதுக்கு மேல என்ன இருக்கப்போகிறது?" என்று கேட்டான் கதிரவன்.
"ஹால் அரேஞ்ச பண்ணிக் கொடுக்கறதோட நம்ம வேலை முடிஞ்சுடாது கதிர். அவங்க இருக்கற இடத்துலே ஹாட் ட்ரிங்க்ஸ் சப்ளை .செய்யணும். பார்த்து பார்த்து ஒவ்வொரு டேபிள்ளேயும் ஸ்நாக்ஸ் வைக்கணும். தீர தீர கவனமா ஒவ்வொன்றையும் சப்ளை பண்ணனும். பேரர் இருந்தாலும் அவங்களை கவனமா செய்ய வைக்க பொறுப்பான ஒருத்தர் கூடவே இருக்கணும். சோ அந்த ஹாலிலேயே நீங்க இருந்தாகணும். யார் எப்போ என்ன கேப்பாங்கன்னு தெரியாது. அவங்களை எல்லாம் கொஞ்சமும் கோணாம கவனிச்சுக்கணும்." - என்றான் திவாகர்.
"எஸ் சார். புரியுது. உங்களுக்காக எதை வேண்டுமானாலும் செய்ய நான் தயார் திவா. "- என்றான் கதிரவன். "உங்களுக்காக" என்ற வார்த்தையில் ஒரு அழுத்தம் கொடுத்து சொன்னான் அவன்.
ஆனால் அந்த அழுத்தத்தை கவனிக்காத திவாகர் லேசான சிரிப்புடன்,"உங்களுக்கு இது ஒரு புது அனுபவம். நாளைக்கு என் கிட்டே உங்க மன உணர்வுகளை ஷேர் பண்ணிக்குவீங்கன்னு எதிர்பார்க்கலாமா?" - என்று கேட்டான்.
அவன் சாதாரணமாகத்தான் அப்படிக் கேட்டான். ஆனால் அந்தக் கேள்விக்கு கதிரவனின் மனம் ஆயிரமாயிரம் அர்த்தங்களைக் கோர்த்துக் கொண்டிருந்தது.
"ஷ்யூர் திவா. நாளைக்கு உங்க கிட்டே பகிர்ந்துக்க எனக்கு நெறைய விஷயங்கள் இருக்கும் என்றே நானும் எதிர்பார்க்கிறேன் என்று எழுந்தான் கதிரவன்.
"ஆல் தி பெஸ்ட். " என்று அவனை கைகுலுக்கி அனுப்பிவைத்தான் திவாகர்.
இரவு நேரம். கான்பெரென்ஸ் ஹால் களை கட்டி இருந்தது. இந்தியாவின் பல்வேறு மாநிலங்களில் இருந்தும் ஓரினச் சேர்க்கையாளர்கள் அங்கு கூடி இருந்தனர்.
இவர்கள் எல்லாரும் எப்படி இங்கு ஒன்று கூடினார்கள். தினசரிகளில் எந்த விளம்பரமும் தென்படவில்லையே என்று ஒரு கணம் தோன்றியது கதிரவனுக்கு.
அப்புறம் தான் தோற்றியது.அவனுக்கு. தகவல் தொடர்பு என்பது முழுக்க நவீனமாக்கப் பட்டுவிட்ட இந்தக் காலத்தில் இப்படிப் பட்ட விஷயங்களுக்கு என்றே பிரத்யேகமாக இயங்கும் இணைய தளங்களும் இருக்கின்றன என்று அங்கு வந்தவர்களில் பேச்சிலேயே விடையும் கிடைத்தது.
பாலிவுட்டின் பிரபல நடிகர்கள் சிலரும், ஏன் நமது தமிழ்த் திரைப்பட நடிகர்கள் சிலர் கூட அங்கு வந்திருந்தனர்.
"அடேயப்பா.. இவங்களா?" என்று நாம் சாதரணமாக புருவம் உயர்த்தி பார்க்கும் மனிதர்கள் முதல் கல்லூரி மாணவர் வரை சகல தரப்பினரையும் அங்கு பார்த்தான் கதிரவன்.
கருத்தரங்கம் தொடங்கியது.
ஒருபாலின ஈர்ப்பு கொண்டவர்கள் சந்திக்கும் சிக்கல்கள் - அவற்றில் மிகப் பெரிய பிரச்சினையே - மற்றவர்களின் எள்ளல், கேலிகள், குத்தல்கள், விஷயம் தெரிந்தால் வீட்டினர் மத்தியில் புழுவைப் போலப் பார்க்கப்படும் அவலம் என்று எல்லாம் அலசப் பட்டன.
குற்ற உணர்ச்சியில் தவிப்பவர்களுக்கு கவுன்சிலிங் கொடுக்கும் விதமாக பேச்சுக்களும் இருந்தன.
"நண்பர்களே. நாம் எதிர் கொள்ளும் பிரச்சினைகளை எல்லாம் சுலபமாக எதிர்கொண்டு வெற்றிப்படிகளில் ஏறிவரும் மகாராஷ்டிரா மாநிலத்தை சேர்ந்த ஓரினச்சேர்க்கை தம்பதியினரான "ராம் சந்தர் - லாரன்ஸ்" - இருவரை உங்களுக்கு அறிமுகப் படுத்துவதில் பேரு நிறைவடைகிறோம். " - என்று அறிவிப்பாளர் அறிவித்தபோது..
அரங்கு நிறைந்த கரகோஷம் எழுந்தது.
ஒரு ஓரமாக நின்றுகொண்டு எல்லாவற்றையும் கவனித்துக் கொண்டிருந்த கதிரவனுக்கு ஒரு கணம் தூக்கி வாரிப் போட்டது.
இருவருக்கும் வயது முப்பந்தைக்கு மேல் நாற்பதற்குள் இருக்கலாம்.
ராம்சந்தர் நல்ல வசீகரமான புன்னகையுடன் படு ஸ்மார்டாக இருந்தான். பட்டையாக மீசை வைத்திருந்தான். எடுப்பான உடல் அமைப்பு. கோட் சூட் அணிந்து இருந்தான். நல்ல சிவப்பான நிறம். அவனுடன் ஒப்பிட்டால் லாரன்ஸ் சற்று மாற்றுக்குறைந்தவன் என்றாலும் அவனும் பார்வையாளர்களை வசீகரித்தான். மாநிறம் என்றாலும் தேகக்கட்டில் ராம் சந்தருக்கு சற்றும் குறைந்தவன் இல்லை.
நுனி நாக்கு ஆங்கிலத்தில் சரளமாக பேசி அனைவரையும் கவர ஆரம்பித்தான் ராம். பார்த்தவர்களுக்கு லாரன்ஸ் மீது சற்று பொறாமை கூட ஏற்பட்டது.
"நண்பர்களே. பேசிக்கலி ஐயம் ப்ரம் விஜயவாடா. படிக்கும் காலம் தொட்டே எனக்கு பெண்களை விட ஆண்களிடம் தான் ஈடுபாடு அதிகம் ஏற்பட்டது. இதோ இருக்கானே இந்த லாரன்ஸ் கிறிஸ்டோபர் என்னுடைய கல்லூரிக்காலத்து நண்பன். அப்போது தொடங்கி எங்களுக்குள் ஏற்பட்ட நட்பு, காதலாக பரிணாம வளர்ச்சி கொண்டு இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பிரியமுடியாத அளவுக்கு உடலாலும் மனதாலும் இணைந்துவிட்டோம். அப்புறம் நான் ஆர்க்கிடேக்ச்சரில் மேற்படிப்புக்காக அமெரிக்கா சென்றேன். இரண்டு வருடம். முழுசாக இரண்டு வருடம் எங்களுக்குள் ஏற்பட்ட பிரிவு எங்களை இன்னும் நெருங்க வைத்தது. நான் தீர்மானமாக ஒரு முடிவுக்கு வந்தேன். லாரன்ஸை விட்டு எப்போதும் பிரியக்கூடாது என்றால் அவனையே திருமணம் செய்துகொள்ளவேண்டும் என்று முடிவெடுத்தேன். ஊர் உலகம் என்ன சொல்லும் என்பதை பற்றியெல்லாம் நாங்கள் கவலையே படவில்லை. ஏனென்றால் இது எங்கள் வாழ்க்கை. நாங்கள் சந்தோஷமாக இருப்பதற்காக இறைவனால் கொடுக்கப்பட்ட வாழ்க்கை. ஆகவே எங்களுக்கு எது தேவை என்று தீர்மானிக்க வேண்டியது நாங்களே தவிர மற்றவர்கள் அல்ல. என்று எங்கள் இருவருக்குமே தோன்றியது.
என் பெற்றோர்களிடம் நிதானமாகப் பேசிப் புரியவைத்தேன். இந்த இடத்தில் ஐ ஹாவ் டு தான்க் மை பேரெண்ட்ஸ். அவர்கள் முழுமனதோடு ஏற்றுக்கொண்டார்கள். இருவரும் எங்கள் வீட்டிலேயே வைத்து மோதிரம் மாற்றிக்கொண்டு கணவன் மனைவியரானோம். " - என்று பேசி முடித்தான் ராம்.
பிரமித்துப் போய் அப்படியே சுவரோடு சுவராக ஒன்றிப்போனான் கதிரவன்.
