கார் அபார்ட்மெண்ட் பார்கிங் அருகே வந்து நின்றது .

"ஓகே, வீடு வந்தாச்சு" என்றான் மதன்.

கதவு திறந்து மது இறங்கியபோது பெரும் பாரத்தோடு இறங்கினான்.

"நீங்க என்னோட பிளாட்டுக்கு வந்துட்டு போங்க" என்றான்.

மதன் சிரித்து கொண்டே, "எங்க நீ கூப்பிடாம போய் விடுவியோன்னு நினைச்சேன்" என்றான்.

பிறகு இருவரும் லிப்டில் வீட்டுக்குள் வந்ததும் அங்கங்கே கிடந்த துணிகளை மது அள்ளி உள்ளே வீசினான், சிதறி கிடந்த சிகரட் பெட்டி, மூலையில் உருண்டு சுவரோடு ஓரங்கட்டி இருந்த நேற்று குடித்த பாட்டில் இரண்டையும் ரகசியமாக மறைத்து வைக்க மது முயற்சி செய்தான். மதன் அங்கிருந்த பீன் பேகில் சரிந்து சுருண்டான். உடலில் விண் விண் என்று வலி தெரித்தது. இந்த நாள் இன்னும் சீக்கிரமாக முடியாதா என்று ஏக்கமாக இருந்தது. கண்களை மூடி கால்களை நீண்டு விரித்து கைகளை மேலே உயர்த்தி அசதியை மதன் துரத்தினான்.

"ஒரு தம் அடிக்கட்டுமா?" என்று மதன் கேட்கவும், மது ஆஷ் ட்ரே நீட்டினான். 

மது உள்ளே சென்று ஷார்ட்ஸ் மாற்றி கொண்டு வந்தான்.

"வெறுப்பா இருக்கு, எல்லாத்தையும் தூக்கி போட்டுட்டு கண்ணை மூடி தூங்கனும் போல இருக்கு"

"அப்போ இங்கயே இணைக்கு நைட் ஸ்டே பண்ணுங்க" என்றான். கிடைத்த வாய்ப்பை தனதாக்கி கொள்ள வேண்டும் என்ற வெறி மதுவிடம் வெளிப்பட்டது.

"இந்நேரத்துக்கு மேல அயனாவரம் போறதுக்குள்ள மணி பன்னிரண்டு தாண்டிவிடும்.  மறுபடியும் காலைல  டீ நகர் ஓடி வரணும், செம போர்"

"அப்போ குளிச்சிட்டு இங்கயே தூங்குங்க, ஓகே"

பதிலுக்கு காத்திராமல், "லைட்டா ஹாட் வாட்டர் வேணுமா? கீசர் ஆன் பண்ணட்டுமா?" என்று மது அவசரமாக கேட்டான். 

மது ஒரு டவல் ஒரு வேஷ்டி கொடுத்து மதனை ரூமுக்குள் இருந்த பாத் ரூமை காட்டினான். மதன் ரூமிற்குள் உடைகளை களைந்து டவலை இடுப்பில் கட்டி  கொண்டு பாத் ரூம் சென்றான். ஷவரில் இருந்து சரம் சரமாக மெல்லிய நீர் தலையில் விழுந்து முகத்தில் வழிந்து தோளில் இறங்கியது. மெதுவாக இறங்கும் நீர் உடல் முழுதும் நனைக்கும் வரை பொறுமை இல்லை. தன் உடலை திருப்பி திருப்பி ஷவரில் காட்டினான். அந்த ஷவர் பொத்துக்கொண்டு அருவி போல் கொட்டாதா என்று அண்ணாந்து பார்த்தான். மதனுக்கு குளிர்ந்த நீரில் ஆனந்தமாக குளிக்க பிடிக்கும். புலராத காலை பொழுதில் பனி படர்ந்த காவிரியில் முங்கி முங்கி குளித்ததும்,  மாலை மங்கும் அந்தி வேளையில் பொங்கி வரும் வாய்க்காலில் நீச்சல் அடித்ததும் நினைவுக்கு வந்தன. செந்நாரை கிராமத்தில் இருந்து சென்னை வந்த பிறகு மீண்டும் அந்த சந்தர்ப்பம் கிடைக்கவில்லை. காவிரியை மட்டும் அவன் இழக்கவில்லை. அந்த சிறுவன் மது, அவனுடைய முதல் காதல் மது. அந்த சிறுவனையும் அவனுடைய பேரன்பையும் நிராகரித்தது இன்னும் நெருஞ்சி முள்ளாக நெஞ்சை தைத்தது. 

அந்த கீ செயினில் பார்த்த இரண்டு எம் எழுத்துக்களை போல மது ஒரு நோட் புக் முழுதும் எம் எம்  என்று எழுதிய அந்த பக்கங்கள் நினைவில் புரண்டது. 

"சின்ன எம் நான் பெரிய எம் நீங்க" என்றது மதுவின் குரல்.  

"ஏன்டா, இப்படி நோட் முழுக்க எழுதி வெச்சு இருக்க? யாரவது பார்த்தா என்ன நினைப்பாங்க?"

"ஏன்டா, இப்படி நோட் முழுக்க எழுதி வெச்சு இருக்க? யாரவது பார்த்தா என்ன நினைப்பாங்க?" 

மதன் அந்த பக்கங்களை கிழித்து கசக்கி எறிந்தான். ஏமாற்றத்தில் அந்த சிறுவன் மது வெளியேறினான். சிறிது நேரம் கழித்து வந்தவன் மதனிடம், "பேப்பர்ல இருந்ததை தான அழிக்க முடியும், இப்போ என் நெஞ்சில எழுதி இருக்கேன், என்ன பண்ண முடியும் உங்களால? இனி நான் சாகிற வரைக்கும் என்னோடவே என் உடம்புல இருக்கும், பாருங்க" என்று மது சட்டையை திறந்து மார்பை காட்டினான். அதில் இரண்டு எம் எழுத்துக்கள் கோணல் கோணலாக சூடு வைத்தது போல் இருந்தது.   

"பைத்தியக்காரா, ஏன்டா இப்படி பண்ணின? இடியட்" என்று அவன் கன்னத்தில் அறைந்து மதுவை அணைத்து கொண்டான். அவன் மார்பில் உதடுகளை ஒற்றி எடுத்தான்.  மதுவின் முதுகில் மேப்பிள் இலை போல ஒரு மச்சம் இருக்கும். இந்த எழுத்துக்கள் இன்னொரு மச்சம் போல் காலம் முழுதும் அவன் உடலில் நிலைத்து இருக்கும்.

மதுவை பற்றி நினைக்கும் போது வெளியில் இருக்கும் சக்கரவர்த்தியின் முகம் வந்து போனது. அந்த சிறுவன் மது இன்றைக்கு பருவத்தில் இவனை போல தான் இருப்பான். கண்களை மூடினால் இருவரின் முகமும் மாறி மாறி தெரிந்தது. கார் கண்ணாடி வைப்பர் நீர் துளிகளை அழிக்க அழிக்க ஒவ்வொரு முகமாக தோன்றி ஒரு கட்டத்தில் இரண்டும் இணைந்து இந்த சக்கரவர்த்தி தான் மது என்று உள்மனது சொன்னது. 

மதன் வெளியே வந்து இடுப்பில் இருந்த டவலை உருவி வேஷ்டி கட்டி கொண்டான். மது வெளியே ஹாலில் இருக்க வேண்டும். தலையை உதறி கொண்டு கண்ணாடி அருகே வந்தான். மதன் திரும்பி அந்த அறையை முன்னூற்றி அறுபது டிகிரியில் பார்வையால்சுற்றி பார்த்தான். பெரிதாக எதுவும் இல்லை. மீண்டும் கண்ணாடி அருகே கண்கள் நிலைத்து நின்ற போது அதற்கு வெகு அருகில் ஒரு ஐ டீ கார்டு தொங்கி கொண்டு இருந்தது. மெதுவாக நெருங்கி அதை எடுத்து பார்த்து அதிர்ந்தான். அதில் மது சக்கரவர்த்தி என்ற பெயரும் அவன் புகை படமும் கட்டம் கட்டப்பட்டு அட்டையில் இருந்தது. அதை உருவி கொண்டு வெளியே வந்தான். அங்கே மது குனிந்து ப்ரிட்ஜ் திறந்து கொண்டு இருந்தான். அவனை நோக்கி நெருங்கி வந்த மதன் மீண்டும் அதிர்ந்தான், அவன் முதுகில் அந்த மேபிள் மச்சம். மது உயர்ந்து அருகில் இருந்த மதனை வியப்பாக பார்த்தான். மதுவின் கைகளை பிடித்து திருப்பி அவன் மார்பில் படர்ந்து இருந்த முடிகளை விலக்கி அந்த உயிர் எழுத்துக்களை மதன் தேடினான். காலங்கள் தோன்றி மறைந்தாலும் அது அங்கேயே இன்னும் உயிர்ப்புடன் இருந்தது.

"நீ தானா மது?" என்று அவன் கைகளை பிடித்து உலுக்கினான்.