ஜேம்ஸுக்கு இடியும் மின்னலும் பயத்தை உண்டாக்கவே அவன் எழுந்து தாஸைத் தேடிக்கொண்டு சென்றான். அந்த வெள்ளைக்காரனின் படுக்கையறையில் அவன் கண்ட காட்சி அவன் சாகும் வரை அவனால் மறக்க முடியாது. அந்த வெள்ளைக்காரன் தாஸை வன்புணர்ந்து கொண்டிருந்தான். தாஸ் எவ்வளவோ திமிறிக் கொண்டு எழுந்திருக்க முயன்றும், அவன் போதை மருந்து எதையோ உட்கொண்டிருந்திருக்க வேண்டும், ஏனெனில் அவனால் அவ்வளவு உறுதியுடன் தப்ப இயலவில்லை. தாஸ் கத்த முயன்றான். இடியும் மின்னலும் பலமாய் இருந்தது. ஜேம்ஸின் உடல் வெடவெடவென நடுங்கியது. அந்த வெள்ளைக்காரன், தாஸின் கழுத்தைப் பிடித்து அவன் முகத்தை படுக்கையோடு அழுத்திக் கொண்டு இன்னும் வேகமாய்ப் புணர்ந்தான். சற்றைக்கெல்லாம், தாஸின் உடல் இயக்கங்கள் நின்றுபோயின. அவன் முகத்தை கட்டிலோடு சேர்த்து அழுத்தியதால் அவன் மூச்சு முட்டி இறந்து போனான்.
அந்த வெள்ளைக்காரன் பதறிப் போனான். ஜேம்ஸ் கலவரமானான். அவன் உடனே அந்த இடத்தை விட்டு ஓடினான். வெளியே கடுமையான இருட்டு. மழைவேறு கடுமையாக பெய்து கொண்டிருந்தது. இடியும் மின்னலும் அடிக்கடி அடித்தது. ஜேம்ஸ் இல்லத்தை நோக்கி ஓடினான். அவன் கை கால்கள் சோர்ந்து போயின. இல்லத்தை அடைந்ததும், வெளிக் கதவை திறந்து கொண்டு ஜேக்கப் பாதிரியாரின் அறையை நோக்கி ஓடினான். அவர் அறையின் கதவை வேக வேகமாகத் தட்டினான். அவர் பதறிக் கொண்டு வந்து கதவைத் திறந்தார். ஜேம்ஸ் அவரிடத்தில் நடந்த எல்லாவற்றையும் விவரமாய்க் கூறினான். அவர் உடனே காவல்துறைக்குத் தகவல் தெரிவித்துவிட்டு, இன்னும் இரண்டு பேரைக் கூட்டிக் கொண்டு பாணி ஹவுஸுக்குச் சென்றார். தன் பாஸ்போர்ட் மற்றும் முக்கியமான பொருட்களுடன் தப்புவதற்கு தயாராக இருந்த அந்த வெள்ளைக்காரனை காவல்துறை கொலைக்குற்றத்தின் பேரில் கைது செய்தது.
ஜேம்ஸ் அதன் பிறகு தாஸைப் பார்க்கவில்லை. அந்த சம்பவத்திற்கு பிறகு இரண்டு மூன்று நாட்கள் அவன் கடுமையான காய்ச்சலில் விழுந்தான். அவனுக்கு என்ன நடந்தது எனத் தெரியாது. அவர்கள் அநாதைகள். அவர்களின் மரணத்திற்காக யாரும் அழுது ஆர்ப்பாட்டம் செய்வதில்லை. ஜேம்ஸ் அந்த இல்லத்தில் அதிகமாகப் பேசிப் பழகியது தாஸுடன் தான். இப்போது அவனும் இறந்துவிட்டான். அதனால், அவன் தனியாகவே இருக்க வேண்டியதாயிற்று. யாருடனும் பேசுவதைத் தவிர்த்தான். ஏறக்குறைய அவன் ஒரு நாளில் ஒன்றிரண்டு வார்த்தைகள் தவிர ஏதும் பேசுவதே இல்லை. அந்த நிகழ்விற்குப் பிறகு இன்னொரு பிரச்சினையும் ஏற்பட்டது. அதாவது மின்னல் இடி என்றாலே ஜேம்ஸுக்கு மிகவும் பயம் ஏற்பட்டது. அதுவும் இரவு நேரத்தில் இடி மின்னலுடன் மழை பெய்தால் அவன் உடல் நடுங்கிவிடும். அவன் கண் முன்னால் அன்று நடந்த கொடுமையான நிகழ்வுகள் நினைவுக்கு வந்துவிடும்.
ஜேம்ஸ் பனிரெண்டாம் வகுப்பு முடிந்தவுடன், ஒரு கல்லூரியில் உயிரியல் பாடப்பிரிவில் சேர்ந்தான். அங்கும் அவன் யாருடனும் பேசுவதில்லை. யாரும் அவனைக் கண்டு கொள்ளவும் இல்லை. கல்லூரி என்றாலே ஒரு இன்பமான வாழ்க்கை என்பதால், அனைவரும் அவரவர் நண்பர்களுடன் மகிழ்ச்சியாக காலந்தள்ளினர். படிப்பில் ஜேம்ஸ் தான் இன்னும் முதல் மாணவன். இரண்டு ஆண்டுகள் கழிந்த பின் மூன்றாவது மற்றும் இறுதியாண்டின் போது ஜேம்ஸ் வாழ்க்கையில் மாற்றங்கள் ஏற்படத்துவங்கியது. அவன் படித்த கல்லூரியில் அப்போது தான் உதவிப் பேராசிரியராகச் சேர்ந்திருந்த ஜீவானந்தம் என்பவர் மாணவர்களுடன் நெருங்கிப் பழகி மிகவும் நட்புடன் நடந்து கொண்டதால், மாணவர்களால் போற்றப்பட்டார்.
அந்த ஜீவா என்கிற ஜீவானந்தம், சுமார் 27 வயது தான் ஆனவர். அதிலும் பார்ப்பதற்கு 23 வயது இளைஞரைப் போலவே இருப்பார். ஜேம்ஸ் மூன்றாமாண்டில் அடியெடுத்து வைத்ததும், அவர்களுக்கு ஒரு பாடம் எடுக்க ஜீவா வந்தான். ஆரம்பத்தில் ஜேம்ஸுக்கு ஜீவா மீது எந்த உணர்ச்சியும் ஏற்படவில்லை. ஆனால், காலம் செல்ல செல்ல அவனுடைய அன்பான செயல்களால், ஜேம்ஸ் ஜீவாவை நோக்கி ஈர்க்கப்பட்டான். இருந்தாலும் அவன் அதை வெளியில் அவ்வளவாகக் காட்டிக் கொள்ளவில்லை.
ஒரு முறை ஜீவா, ஜேம்ஸை தன் அறைக்கு வந்து பார்க்கும் படி சொல்லிவிட்டுச் சென்றான். ஜேம்ஸின் உடலும் உள்ளமும் சிலிர்த்தது. ஜீவாவைச் சென்று சந்திக்க வேண்டும் என்ற எண்ணமே அவனுக்குள் கிளர்ச்சியை உண்டுபண்ணியது. அவன் ஜீவாவின் அறைக்குச் சென்றான். கல்லூரி முடிந்து போன நேரமாயிருந்தது.
“ஜேம்ஸ்… இங்க உக்காரு…” ஜீவா தனக்கு எதிரே இருந்த நாற்காலியைக் காட்டினான். ஜேம்ஸ் அந்த நாற்காலியின் நுனியில் அமர்ந்தான். அவன் பதட்டமாய் இருப்பது அப்பட்டமாய் தெரிந்தது.
“ஜேம்ஸ்… ரிலாக்ஸ் டா… நான் உன்ன கூப்பிட்டது கொஞ்சம் பர்சனலா பேசத்தான்… ப்ளீஸ் ஃபீல் ஃப்ரீ…” ஜீவா தன் வசீகர புன்னகையுடன் சொன்னான். ஜேம்ஸ் கொஞ்சம் பதட்டம் தணிந்தான்.
“ஜேம்ஸ்… நானும் இங்க வந்த நாளாவே பாக்குறேன்… நீ யார் கிட்டயும் பேசாம பழகாம தனியவே இருக்கியே… ஆனா நல்லா படிக்கவும் செய்யுற… உனக்கு ஏதோ பிரச்சினை இருக்குணு எனக்குத் தெரியும். ஆனா, அது என்னனு தான் தெரியல. என் கிட்ட சொல்லலாம்னா சொல்லு…. ஆனா நீ இப்படியே அமைதியா இருக்குறத என்னால பாத்துகிட்டு சும்மா இருக்க முடியாது…” ஜீவானந்தம் சொன்னான். ஜேம்ஸ் அமைதியாக இருந்தான். தன் மருண்ட விழிகளால் ஜீவாவைப் பார்த்தான். அவன் உடல் லேசாக நடுங்கியது.
”இங்க பாரு ஜேம்ஸ்… நான் உன் ஃப்ரண்ட் மாதிரினு வச்சுக்க… எனக்கு உன்ன ரொம்ப பிடிக்கும். நீ ரொம்ப ப்ரைட்டான ஸ்டூடண்ட்… ஆனா, ஏன் இப்படி அமைதியா இருக்கனு தான் தெரியல. யூ ஆர் ஸோ ஸ்மார்ட், ஹாண்ட்சம், சார்மிங் அண்ட் இண்டலிஜண்ட் ஸ்டூடண்ட் ஜேம்ஸ்…” ஜீவானந்தம் இப்போது ஜேம்ஸின் விழிகளை ஆழ ஊடுறுவிப் பார்த்தான். ஜேம்ஸால் அந்த விழியின் கவர்ச்சியை தாங்க முடியவில்லை. அதே சமயம் அவன் பார்வையை திசை திருப்பவும் முடியவில்லை.
“ஜேம்ஸ்… நீ இன்னைக்கு ஒரு நாள் எடுத்துக்க… நல்லா யோசிச்சு ஒரு முடிவுக்கு வா… அப்புறமா நாளைக்கு சாயங்காலம் இதே நேரம், என் ஆஃபீஸ்ல வந்து என்ன பாரு… உனக்கு சொல்லணும்னு தோணுச்சினா சொல்லு…” ஜீவா சொன்னான். ஜேம்ஸ் இதற்கு மட்டும் தலையாட்டினான்.
“நவ்… யூ மே கோ… மிஸ்டர்.ஜேம்ஸ்…” ஜீவா சொன்னான்.
ஜேம்ஸ் அங்கிருந்து சென்றுவிட்டான். அவன் மனசுக்குள் ஏதோ ஒரு இனந்தெரியாத சந்தோஷம் வந்துவிட்டது. அன்று இரவு முழுதும் அவனால் தூங்க முடியவில்லை. ஜீவாவின் பேச்சும் தோரணையும் அவனை முழுதாகக் கவர்ந்துவிட்டது. அவனது ஓரினச்சேர்க்கை ஆர்வங்கள் மெல்ல எழுந்தன. ஜீவா தன்னை விரும்புவதாக அவன் உள்மனம் சொல்லியது. தன்னை அழகானவன் என அவர் வர்ணனை செய்தாரே… அதிலிருந்தே தெரியவில்லையா என அவன் மனம் அவனுக்கு சொல்லியது. மறுநாள் சாயங்காலம் ஆவதற்காகக் காத்திருந்தான்.
மறுநாள் பகலில் ஜீவாவின் வகுப்பு வந்த போது, ஜேம்ஸ் ஜீவாவின் முகத்தையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அதன் வசீகரம் அவனை லயிக்கச் செய்தது. ஜீவாவும் அவ்வப்போது ஜேம்ஸைப் பார்த்து புன்னகைத்தான்.
அன்று மாலை ஜீவாவின் அறைக்கு ஜேம்ஸ் சென்றான். தன் இளமைக்கால வாழ்க்கை, இம்மானுவேல் பாதிரியாரின் மரணம், தாஸின் வாழ்வில் ஏற்பட்ட துயரம் என அனைத்தையும் ஜீவாவிடம் சொன்னான். அவ்வப்போது அழவும் செய்தான். ஜீவா, ஜேம்ஸின் தலையைக் கோதி ஆறுதல் சொன்னான். ஆனால், தன்னுடைய ஓரினச்சேர்க்கை விழைவைப் பற்றி சொல்லவே இல்லை.
“ஜேம்ஸ்… இன்னும் ஏதாவது சொல்லணுமா…?” ஜீவா கேட்டான். ஜேம்ஸை ஊடுறுவிப் பார்த்தான். ஜேம்ஸின் கண்கள் ஜீவாவின் கண்களைப் பார்த்து கிறங்கி நின்றன.
“ஆமா சார்… அத எப்படிச் சொல்றதுணு தெரியல… நான் ஒரு “கே” னு நினைக்கிறேன்…” ஜேம்ஸ் சொன்னான்.
ஜீவா விழுந்து விழுந்து சிரித்தான். ஜேம்ஸால் அவன் ஏன் சிரிக்கிறான் என்று கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.
“ஜேம்ஸ்… அது எனக்கு எப்பவோ தெரியும்… நானும் ஹோமோசெக்ஷுவல் தான்… என்னால உன்ன பாத்த உடனே கண்டுபிடிக்க முடிஞ்சது…” ஜீவா சொன்னான்.
“சார்… நீங்க… நீங்களும்… அப்படித்தானா…” ஜேம்ஸ் கேட்டான். அதற்குள் ஜீவா ஜேம்ஸின் அருகில் வந்திருந்தான். ஜேம்ஸின் உடல் நடுங்கியது.
“ஆமா… ஜேம்ஸ் நானும் அப்படித்தான். அதுமட்டுமில்ல… நீயும் அப்படித்தான் இருக்கணும்னு நான் தவிச்சிகிட்டு இருந்தேன்… ஏன்னா எனக்கு உன்ன ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு… நீ எனக்கு வேண்டும் ஜேம்ஸ்…” ஜீவா ஜேம்ஸின் தோளில் கைவைத்து அவனை எழுந்து நிற்கச் செய்தான்.
“சார்… நான் ஒரு அநாதை…” ஜேம்ஸ் சொன்னான்.
“ஷ்ஷ்ஷூ…. இனிமே அப்படிச் சொல்லவே கூடாது… நான் இருக்கேன் உனக்கு… நீ அநாதை இல்ல ஜேம்ஸ்... என் லவ்வ ஏத்துக்க” ஜீவா சொன்னான். ஜேம்ஸை ஒரு முறை ஆழ்ந்து பார்த்தான். அவன் இதழில் தன் இதழ் பதித்து முத்தமிட்டான்.
ஜேம்ஸின் தடுப்புகள் எல்லாம் தகர்ந்து போனது. ஒருவன் வந்து தன்னை முத்தமிடுவான் என அவன் எதிர்ப்பார்த்திருக்கவில்லை. அதிலும் தன் உள்ளம் கவர்ந்த ஜீவாவே அப்படிச் செய்வான் என நினைத்திருக்கவில்லை. அவன் அப்படியே உருகிப் போனான். ஜீவா பின்வாங்கியதும், ஜேம்ஸ் வெட்கத்துடன் அவனைப் பார்த்து புன்னகைத்தான். பின்னர் அங்கிருந்து ஓட்டமாக ஓடிவிட்டான். ஜீவா, “ஜேம்ஸ்… ஜேம்ஸ்.. நில்லு…” என அழைத்தும் கூட ஓடிவிட்டான்.
அன்றிலிருந்து ஜேம்ஸின் வாழ்க்கையில் வசந்தம் தான். ஒவ்வொரு நாளும் ஜீவாவைப் பார்த்தால் தான் அவன் நிறைவடைவான். ஜீவாவும் இவனிடத்தில் மிகவும் பாசமாக இருப்பான். இவர்களுக்குள் இருக்கும் இந்த உறவு வேறு யாருக்கும் தெரியாது. அவ்வப்போது சாயங்கால வேளையில், ஜீவாவின் அறைக்கு ஜேம்ஸ் சென்று ஒரு முத்தம் வாங்கிக் கொண்டு வந்துவிடுவான். முத்தத்திற்கு மேல் வேறொன்றும் நடைபெற்றதில்லை. ஜேம்ஸின் காம நோய் அதிகமாகியது. அவனுக்கு முத்தங்கள் மட்டும் போதாது. ஜீவாவிடத்தில் தன்னை இழக்க வேண்டும் என விரும்பினான். ஒரு நாள் ஜீவாவிடம் அதைச் சொல்லவும் செய்தான்.
“ஜேம்ஸ்… எனக்கும் உன்ன எடுத்துகணும்னு எவ்ளோ ஆச தெரியுமா…? ஐயாம் டிசப்பரேட்லி வெயிட்டிங்க் ஃபார் எ சான்ஸ்….” ஜீவா சொன்னான்.
ஜீவாவின் தீண்டல்கள் எல்லாம் ஜேம்ஸை சிலிர்க்க வைக்கும். ஜீவாவின் கைகள் மிக மென்மையாக இருக்கும். காந்தி கை என அவ்வப்போது ஜீவா பெருமையாகச் சொல்லிக் கொள்வான். ஜேம்ஸுக்கு அந்த மென்மையான கைகள் தன் உடலில் உணர்ச்சி நிறைந்த பகுதிகளைத் தீண்டும் போது ஒருவித கிறக்கம் கலந்த இன்ப உணர்ச்சியை ஏற்படுத்தும்.
ஜேம்ஸின் மூன்றாண்டு படிப்பு முடிவுக்கு வர இருந்தது. ஆனால் அவன் முதுகலைப் படிப்பும் அதே கல்லூரியில் படிக்க விரும்பியதால் அதைப் பற்றி பெரியதாக அலட்டிக் கொள்ளவில்லை.
ஒரு நாள் ஜீவா, ஜேம்ஸை தன் அறைக்கு அழைத்திருந்தான்.
“ஜேம்ஸ்… ஒரு நல்ல சான்ஸ் வந்திருக்கு… சண்டிகர்ல, பஞ்சாப் யுனிவர்சிட்டில ஒரு செமினார் கம் கான்ஃப்ரன்ஸ்… அங்க நாம கலந்துக்க போகலாம். நீ செலவ பத்தி கவலப் படாத. பேப்பர் ப்ரசண்ட் பண்ண போகறதால எல்லா செலவும் நம்ம காலேஜோடது தான். அங்க தங்குறதுக்கும் மத்ததுக்கும் நான் இருக்கேன் உனக்கு. நாம ரெண்டு பேர் மட்டும் தான்போறோம்… அங்க இருந்து அப்படியே, குலு, மணாலி, ஷிம்லா எல்லாம் போயிட்டு வரலாம்.. மே மாசம் 3ம் தேதி இங்க இருந்து புறப்படணும். டிக்கட் கூட புக் பண்ணிட்டேன்… டேராடூன் எக்ஸ்ப்ரெஸ்…” ஜீவா சொல்ல சொல்ல ஜேம்ஸுக்கு உடம்பெல்லாம் சிலிர்த்தது. அவன் அப்படியே சந்தோஷத்தில் மிதந்தான். ஜீவாவை நெருங்கி முத்தமிட்டான்.
“ஜேம்ஸ்… இது வெறும் டூர் இல்ல… நம்ம ஹனிமூன்…” ஜீவா ஜேம்ஸின் காதில் கிசுகிசுத்தான். ஜேம்ஸ் காற்றில் பறந்தான். வெட்கம் அவனைப் பிடுங்கித் தின்றது. அவன் அங்கிருந்து ஓடிவிட்டான்.
அன்றாடம் நாட்காட்டியில் நாளை என்னத் துவங்கினான் ஜேம்ஸ்… இன்னும் ஒரு மாதம் இருந்தது அவர்கள் பயணத்திற்கு. இருந்தாலும், அவன் பரபரப்பானான்.
இடையில் அவனை ஒரு முறை நகரத்தின் மிகப் பெரிய துணிக்கடைக்கு அழைத்துச் சென்றான் ஜீவா… அங்கு குளிரைத் தாங்கும் உடைகள் வாங்கிக் கொடுத்தான்.
“அவ்ளோ குளுராவா இருக்கும் அங்க…?” ஜேம்ஸ் கேட்டான்.
“ஆமா… ஜேம்ஸ்… இந்த ட்ரெஸ் எல்லாம் சும்மா வெளிய போகும் போது போட்டுக்க தான்… உள்ள இருக்கும் போது குளுராம இருக்க நான் தான் இருக்கேனே…!” ஜீவா சொன்னபோது ஜேம்ஸின் கன்னங்கள் சிவந்து போனது வெட்கத்தில்.
அப்பாவோடு உயிர்க்காட்சி சாலைக்கு முதன் முதலாக செல்லும் குழந்தை எவ்வளவு ஆவலோடு இருக்கும்…? முதன்முதலாக ரயில் பயணம் செய்யும் முதியவர் எவ்வளவு உற்சாகமாக உணருவார்…? தன் வாழ்நாளில் சிறு குளத்தைக் கூட கண்டிராத பாலைவனத்து மனிதன், ஒரு பெருங்கடலை முதன் முதலாக காண நேரிட்டால் எவ்வளவு வியந்து போவான்…? இத்தகைய உணர்ச்சிகள் எல்லாம் இன்று ஜேம்ஸிடம் சேர்ந்திருந்தன.
அவன் முதன் முதலாக சென்னையை விட்டு இவ்வளவு தூரம் ரயிலில் செல்லப் போகிறான். தான் வாழ்நாளில் பார்த்திராத இடங்களை எல்லாம் சுத்திப் பார்க்கப் போகிறான். முதன் முதலாக தன் காதலன் ஜீவாவோடு வெளியே செல்லப்போகிறான். அதுவும் தனியாகச் செல்லப் போகிறான். முதன் முதலாக அவனோடு உடல் வழி உறவு கொள்ளப் போகிறான். அதுவும் அத்துணை அன்பும் அமைதியும் நிறைந்த ஒருவனோடு…
ஜேம்ஸ் மகிழ்ச்சியின் உச்சத்தில் இருந்தான். பயணத்திற்கான நாள் நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது. எல்லாம் நல்லபடியாக நடக்க வேண்டும் என்று அவனது முட்டாள்தனமான அப்பாவித் தனமான உள்ளம் நொடிக்கொரு முறை வேண்டிக் கொண்டது….
