இன்னும் அந்தப்
பழைய நிலாவுடன்
என்னை ஒப்பிட்டுப்
புகழாதே..

நீ மோகத்தில் திளைக்க 
மல்லிகைப் பூக்களின் வாசத்தில்
என்னை முகராதே..

இன்னும் இன்னும் நீ மூழ்க
ஏதுவாய் இருக்கும்
நீர் நிலைகளில்
என்னை உணராதே..

விரல்களைப் பற்றிக்
கொள்வதாய்ப் பிதற்றி
நான் அங்கிங்கு
நகர விடாமல் செய்யாதே..

ஒரு தேவதையெனச் சொல்லி
என்னைப் பறக்க விடாமல்
சிறகுகளின் 
கனம் கூட்டாதே..

என் கர்ப்ப வாயிலைக் 
காரணம் காட்டி
என் அத்தனை
நுழைவாயில்களையும்
பூட்டி வைக்காதே..

நான் ஒரு
அம்மாவாய் இருக்க முடியலாம்
ஒரு போதும்
சும்மாவாய் இருக்க முடியாது...

-நறுமுகை தேவி