எதிர் முனையில் ஒலித்த அந்த கனத்த குரலைக் கேட்டதும், பொழுது விடிந்ததிலிருந்தே ஏதோ அசாதரணமான நிகழ்வு நிகழப்போவதை உணர்த்திக்கொண்டிருந்த மனது இன்னும் நடுங்கிப்போனது..
நடு நாக்கை அண்ணத்தில் அழுத்தி, உமிழ்நீர் அனைத்தையும் சற்று கடினப்பட்டு உள்ளே தள்ளிவிட்டு தன் மென்மையான குரலை இன்னும் மென்மையாக்கி பதிலளிக்க முற்பட்டான் அரவிந்த்..
"எஸ்... ஸ்பீகிங்.."
"நான் தூத்துக்குடி-ல இருந்து S.I வாசுதேவன் பேசுதேன் டே.. உங்களுக்கு விக்ரம் - அ தெரியுமோ..?? இங்க ஹார்பர் ல Cargo Department ல வேல செயுதார் லா.... அவர... அவர் உங்களுக்கு என்ன ரிலேஷன் டே...??"
கனத்த குரலைக் கேட்டே பயந்தவனுக்கு ஒரு காவல் துறை அதிகாரி பேசுவது இன்னும் பயத்தை அதிகப்படுத்தியது. அதுவும் தூத்துக்குடியிலிருந்து பேசியது நடுக்கத்தை உண்டாக்கியது.. அடுக்கடுக்கான கேள்விகளில் விக்ரம் பற்றி விசாரித்தது, அனிச்சையாய் விழிகளில் நீரை பொங்கச்செய்தது..
கேள்விகள் அனைத்தும் மூளைக்கு செல்லும் முன்பே பதிலை தேட ஆரம்பித்தது மனது.. அவன் உரிமையோடு சொல்ல உடன் பிறந்தவனில்லை.. பாசத்தோடு சொல்ல பழகியவனும் இல்லை.. பரிவோடு சொல்ல பணித்தோழனும் இல்லை.. பந்தமென்று சொல்லிட பந்துவும் இல்லை.. உலகமே அவனாக அவனே உலகமாக இருப்பவனை இவருக்கு என்னவென்று சொல்வது...? சொன்னால் மட்டும் புரிந்து கொள்ள முடியுமா இவரால்..??
காவல் துறை அதிகாரி கேட்ட கேள்வியோடு அவன் மனம் கேட்ட கேள்விகளுக்கும் பதில் தேடும் முயற்ச்சியில் மூளை சிக்கிக்கொண்டபோது, மறு முனையில் மீண்டும் அதே குரல்...
"ஹலோ..... Mr.Aravindh...."
"ய்யஎஸ் சார்... அவன்.. விக்ரம் ... என் பிரெண்ட்..."
சொல்லி முடிப்பதற்குள் இரண்டாம் உலகப்போரை கண்முன் பார்த்தவன் போல் உணர்ந்தான்.. இதயத்திலிருந்து வெளியேறும் ரத்தம் அனைத்தும் தலைக்கு ஏறுவது போல் ஒரு உணர்வு... அதிக ரத்த அழுத்தத்தால் தன் கண் முன் இருந்த ஜிலேபி தட்டுகளும் லட்டுகளும் மைசூர் பாக் கட்டிகளும் எதிரே தெரிந்த பெருமாள் படமும் மங்கல்லகத் தொடங்கின... இடது கையில் வைத்திருந்த காகிதப்பையின் ஒரு காதும் விரல்களின் பிடியிலிருந்து நழுவியது.. நிசப்தமான அந்த இனிப்புக் கடையின் A/C ஓடுவது அண்டத்தையே பிளக்கும் சப்தமாக ஒலித்தது...
3 நிமிட பதற்றமான உரையாடலுக்குப் பின் கையில் இருந்த இனிப்புப் பையை கடையில் போட்டு விட்டு, நழுவியிருந்த தன் கண்ணாடியை வழக்கம் போல் இடதுகை நடுவிரலால் சரி செய்துவிட்டு கடையை விட்டு வெளியே ஓடினான்...
பெசன்ட் நகர்-ல் கிளப்பிய தன் இருசக்கர வாகனத்தை ராக்கெட் வேகத்தில் செலுத்தி ராயப்பேட்டையில் உள்ள தன் வீட்டின் முன் நிறுத்தினான்..
இன்னும் 2 மணி நேரத்தில் முத்துநகர் விரைவு வண்டி கிளம்பிவிடும்.. அதற்குள் Egmore போகணும் ..
உடனே தூத்துக்குடிக்கு கிளம்ப தயாரானான் அரவிந்த்...
கதையை கவிதை நடையில் எழுதுறீங்க நன்றாக இருக்கு நண்பா தொடர்ந்து எழுதுங்க விஜய்க்கு போட்டியாக வரணும் அப்பதான் அவர் உங்களுக்கு போட்டியாக கவிதை எழுத ஆரம்பிப்பார் எது எப்படியோ இனி நம் தளத்தில் கதை எழுத மணியும் கவிதை எழுத விஜயும் வருவார்கள் தளம் உங்கள் இருவரது பதிவுகளால் நிரம்பி வழியப் போகிறது நாங்கள் கலையில் லயித்து புது இன்பம் கொள்வோம் நன்றி...
நீங்க விடமாட்டிங்க போல அவருடன் ஒப்பிடும் தகுதி எனக்கில்லை நான் நல்லவனுமில்லை என் திறமை கடலில் வீழ்ந்த அமுத மழை நான் செய்த தவறுகள் பிற்பகல் விளையும் விதியின் வினை அதுவே என் திறமைகளுக்குத் தடை
ரொம்ப நல்ல தொடக்கம் மணி..... நெல்லை வழக்கு சூப்பர்..... ரொம்ப நாளாக இங்குள்ள ஒரு நெல்லை நண்பரை அவங்க வட்டார வழக்குல ஒரு கதை எழுத சொல்லிகிட்டே இருக்கேன்... நீங்க அதை இப்போ செஞ்சிருக்கிங்க.... நல்ல முயற்சி....
@ராம் & மணி.... ஏன்பா உங்களுக்கு இந்த கொலைவெறி?.... மணி ஒரு பன்முக கலைஞர்'னு முதல் பதிவுலையே நிரூபித்துவிட்டார்..... கவிதை எனக்கு காததூரம்... விரைவில் தனக்கென இந்த கதையுலகில் ஒரு தனி இடத்தை பிடிச்சிருவார் மணி....
"விக்ரம்.. ஏன் தனியா இருக்க..? இங்க வா டா.." - Bio-Maths group. பிரேக் ல அரட்டை அடிக்க புதுமுகங்களை தேர்ந்தெடுத்தார்கள்.. அரவிந்தும் அவன் நண்பர்களும்..
ஏதோ புதிய குரல்... விக்ரம்னு பேர் சொன்னதால தலைய திருப்ப வேண்டிய கட்டாயம்.. படிய வாரிய தலையோட பழைய கந்தலை உடுத்தியிருக்குற நம்மள யாரு கூப்ட போறா - என்ற எண்ணத்தோடே தலைய திருப்பினான் விக்ரம்.
"உன் பேர் விக்ரம் தானே..? இங்க வா.." மீண்டும் அழைத்தான் நண்பர்கள் படையோடு நின்ற அரவிந்த்..
"என்ன வே.. கூப்டது மாதி இருந்துச்சு.."
"என்ன டா.. தமிழே தப்புது..." சிரிப்போடு நண்பர்கள் கூட்டம்...
தூத்துக்குடி அருகே உள்ள கட்டாலங்குளம் அரசு உயர்நிலை பள்ளியில் பத்தாம் வகுப்பு வரை படித்துவிட்டு சென்னைக்கு மேல்நிலை பள்ளிப் படிப்பைத் தொடர வந்தவனுக்கு அனைத்தும் புதிதாகவே இருந்தது..
"கிராமத்து வேப்ப மரம் டா.... எப்டியும் 400 அ தொட்ருக்கும்..." - என்றான் விவேக்..
"நானுத்தி எண்பத்தி மூணு டே..."
சில கலாட்டாக்களுக்கு பின் சோர்ந்திருந்த விக்ரம்மிடம் நெருங்கினான் அரவிந்த்...
"விக்ரம்.. என்ன ஆச்சு... ஏன் எப்பவும் தனிமைலயே இருக்க..? பசங்க உன்ன கலாட்டா பண்ணினத நினச்சு பீல் பண்றியா...??"
"இல்ல மக்கா... புது இஸ்கூல் .. புது பயலுவோ.. அதான் ஒரு மாதி இருக்கு டே.."
"எல்லாம் போக போக பழகிடும் டா.. Dont Worry.. சரி.. இதுக்கு முன்னாடி எந்த School ல படிச்ச..?"
"Govt School - தூத்துக்குடி ல.. நீ இங்கயே தான் படிச்சியோ..?"
"ம்ம்.. ஆமா டா.. தூத்துக்குடி னா இங்க எங்க தங்கியிருக்க...?"
"மாமா வீட்ல மக்கா.."
"ஓ.. அப்போ Parents லாம் தூத்துக்குடி ல தான் இருக்காங்களா..?"
"ம்ம்.. அம்மா மட்டும் தான் டே.. அங்க உப்பளத்துல வேல செய்யுதாவ.. அப்பா மீன் புடிக்க தான் போவாரு.. போனவர ஏழு வருஷத்துக்கு முன்னாடியே கடல் வாங்கிகிச்சு டே..."
"கவல படாத டா.. சரி பிரேக் முடியுற டைம் ஆய்டுச்சு.. நா office வரைக்கும் போய்ட்டு வந்துடறேன்... மத்யானம் லஞ்ச் ல மீட்பண்ணலாம்.. "
"சரி லே.."
இப்டி தொடங்கினது தான் நாம நட்பு.. - என்ற அசைவு தாம்பரம் நெருங்கும் வரை தொடர்ந்தது...
-- Edited by Manikandan on Sunday 12th of May 2013 07:06:50 PM
இதுக்கு மேல உங்க ஸ்லாங் எனக்கு வரலப்பா.... நிஜமாவே ஒரு வட்டார நடையில் கதையை படிப்பது சுவாரசியமா இருக்கு... என் கதைகளில் பெரும்பாலும் எங்க பகுதி வழக்கைத்தான் நான் பயன்படுத்துவேன்... மற்ற நண்பர்களும் பிரத்யேகமான கொங்கு நடை, மதுரை நடை, கன்யாகுமரி நடை, விழுப்புரம் நடை, சென்னை நடை என்று வித்தியாசமா எழுதலாமே!... படிக்கவே ஒரு புத்துணர்ச்சியா இருக்கும்பா...
Hi Mani, Your slang in this story reminds me my college days as I completed my studies in Tnvli. Thanks for bringing those evergreen memories..Story is very well narrated...Expecting the next episode
// ரயில் சக்கரம் மெதுவாக முன் நோக்கி நகரவும் அதே வேகத்தில் அவன் நினைவுகள் பின் நோக்கி நகர்ந்தன. // மிக அருமையாக வார்த்தைகளை கோர்க்கிறீர்கள். அடுத்த பாகத்திற்குக் காத்திருக்கிறேன்.
//"10th ல எவ்ளோ மார்க் டா..? " - கேட்டது சதீஷ்.. அரவிந்த் நண்பன்.. "கிராமத்து வேப்ப மரம் டா.... எப்டியும் 400 அ தொட்ருக்கும்..." - என்றான் விவேக்..// good comment..!
//"ம்ம்.. அம்மா மட்டும் தான் டே.. அங்க உப்பளத்துலவேல செய்யுதாவ.. அப்பா மீன் புடிக்க தான் போவாரு.. போனவர ஏழு வருஷத்துக்கு முன்னாடியேகடல் வாங்கிகிச்சு டே..."// feel bad for him..! And the slang is totally used over these lines..!
-- Edited by Butterfly on Tuesday 21st of May 2013 09:42:04 AM
