"இருவர்" (இது கதையல்ல நிஜம்)

nareshji · கவிஞர்

"இருவர்" (இது கதையல்ல நிஜம்)

ramnav · கவிஞர்

RE: "�2�5�2�6�2�3�2�1�2�6�2�5" (�2�5�2�4�2�3 �2�9�2�4�2�0�2�5�2�8�2�5�2�8 �2�8�2�1�2�6�2�4�2�5)

nareshji · கவிஞர்

RE: "இருவர்" (இது கதையல்ல நிஜம்)

cutenellaimdu · ஊக்குவிப்பாளர்

tamil yepovumey kethu thaan machi

iruvar"nkura word la ivlo meaning aah

ok nama matter ah continue panu machi

nareshji · கவிஞர்

k cute

nareshji · கவிஞர்

இருவர்(இது கதையல்ல நிஜம்)-2

அன்றைய நாள் ராமன், சிவா இருவரோடும் நல்ல நட்போடு குறுஞ்செய்திகள் மூலம் தன் தகவல்கலை பரிமாரிக்கொண்டான். அன்றைய நாள் முழுவதும் இப்படியே கழிந்தது.

மாலை 5 மணி ஆனதும் வழக்கம் போல் அலுவலகத்தில் இருந்து நேராக, ஸ்வேதா படிக்கும் பள்ளிக்கு சென்று, தன் மகளை அழைத்துக்கொண்டு வீடு போய்ச் சேர்ந்தான் சுப்ரமணி . வழக்கமாக மாலையில் அமுதா தரும் டீ-யை குடித்துவிட்டு பஞ்சு மெத்தையில் சாய்ந்தான் சுப்பிரமணி. தன் களைப்பை போக்குவதற்கு தொலைக்காட்சியை அழுத்தினான். அவன் மனம் ஏதோ யோசிக்கிறது, அவன் மனம் ஒரு நிலையில் இல்லை என்பதை சொல்லாமல் சொன்னது, அவன் ஒரு நிமிடம் கூட ஒரு சேனலையும் பார்க்காமல் மாற்றுவதை பார்த்ததுமே தெரிந்தது.

ஏதோ ஒரு குழப்பம், தான் செய்வது சரியா?, தவறா? என்று குழம்பி போனான். ஆம் சுப்ரமணி எப்போதுமே இதை நினைப்பது உண்டு. அது, திருமணம் ஆன பிறகும் நாம் இந்த "கே" உறவில் இருப்பதும், ஒரு குழந்தை வந்த பிறகும் இந்த "கே" உறவில் மாட்டி தவிப்பது சரியா. இது தவறு என்று என் மனது சொன்னாலும், அதை ஏற்கவும் இதை மறக்கவும் இதே மனது தான் ஏற்க மறுக்கிறதே என்று குழம்பினான்.

திருமணம் ஆகி 5 வருடமாய் சுப்ரமணிக்கு இந்த தயக்கம்,குற்ற உணர்ச்சி இருப்பது உண்மை தான்.இந்த தயக்கம்,குற்ற உணர்ச்சி தான் அமுதாவிடம் எரிந்து விழுவதற்கான பல காரணங்களில் ஒன்று. அடுத்த நிமிடமே, அவன் உதட்டில் ஒரு சிறிய புன்னகை உதிர்த்தது, அந்த புன்னகையின் பின்னால் ஒளிந்திருக்கும் காரணம், இன்று காலையில் fb -யில் நண்பர்களான ராமன், சிவாவை நினைத்து தான்.இன்று இருவருடனும் ஏற்படுத்திக்கொண்ட நட்பு சுப்ரமணிக்கு மிகவும் பிடித்து இருந்தது.ராமன், சிவா இருவரின் நட்பும் கிடைத்ததை பெருமையாகவும், சந்தோஷமாகவும் நினைத்து பூரித்து போனான் சுப்பிரமணி. 5 நிடத்திற்கு முன்பு இந்த "கே" உறவில் இருப்பதை நினைத்து வருத்தப்பட்ட அதே சுப்ரமணி தான் இப்போது சந்தோஷபடுகிறான். ஆம் "மனிதனின் மனம் ஒரு குரங்கு" என்பதை உணர்ந்து தான் சொல்லி இருக்கிறார்கள். இங்கு ஒரு நிமிடத்தில் குரங்காய் மாறிப் போனான் சுப்ரமணி.

இரவு 8 மணி , இரவு உணவை அமுதா , சுப்ரமணிக்கு பரிமாறினால்,எப்போதும் தன் அப்பாவுடன் சேர்ந்து உணவருந்துவதே ஸ்வேதாவின் பழக்கமும்.ஸ்வேதாவிற்கு ஊட்டிக்கொண்டே தானும் சாப்பிட்டு முடித்தான் சுப்ரமணி . அதன் பிறகு படுக்கை அறைக்கு போய் சுப்பிரமணி, ஸ்வேதா இருவரும் தூங்கச் சென்றனர். ஸ்வேதா எப்போதும் தன் அப்பா சுப்ரமணியுடன் தான் இருப்பாள். தன் அம்மா அமுதா , ஒரு நாள் இல்லாமல் கூட இருந்துவிடுவாள். ஆனால் தன் அப்பா உடன் இல்லாமல் ஒரு நாளும் இருக்க மாட்டாள். இது இயற்கையே ஆண் பிள்ளைக்கு தாய் மீது பாசமும், பெண் பிள்ளைக்கு தந்தை மீது அதிக பாசம் இருப்பது உண்மையே.

அமுதாவும் இரவு உணவை முடித்து விட்டு படுக்கை அறைக்கு வந்தால். பஞ்சு மெத்தை போட்ட கட்டிலில் , சுப்ரமணியம், ஸ்வேதாவும் படுத்திருந்தனர். உள்ளே வந்த அமுதா ஸ்வேதாவின் மேல், சுப்ரமணி போர்த்தி விட்டிருந்த பெட்சிட்டை சரி செய்துவிட்டு , ஒரு தலையணையும், பெட்சிட்டையும் கட்டிலின் கீழே போட்டு படுக்க முயன்றால் , அவள் அப்படி செய்வதை எழுந்து பார்த்தான் சுப்ரமணி . எழுந்த பார்த்த சுப்ரமணியிடம் , அமுதா கண்களாலேயே புரிய வைத்தாள் . சுப்ரமணியம் புரிந்து கொண்டான், பெண்களுக்கே உண்டான அந்த மூன்று நாள் தான், அன்று மட்டும் நண்பர்கள், உறவினர்கள் , ஏன் ஒரு கணவனாலும் தனிமை படுத்தப்படுகிறாள்.
அது சரி நம் கதைக்கு வருவோம்........
அந்த மூன்று நாள் இல்லை என்றாலும் அந்த அறையில் ஒன்றும் நடந்திருக்காது. ஆம் சுப்பிரமணி அமுதாவுடன் , ஸ்வேதா பிறந்த பிறகு எந்த உடலுறவும் வைத்துக் கொள்வது இல்லை.ஒரே அறை ஸ்வேதா பக்கத்தில் இருக்கிறாள் என்பதற்காக, இதை ஸ்வேதா நன்மைக்காக செய்கிறான் என்றால் அதுவும் கிடையாது,சுப்ரமணிக்கு அமுதாவிடம் உடலுறவு வைத்துக்கொள்ள விருப்பம் இல்லை என்று சொல்லி விட முடியாது, பெரிதாக இஷ்டம் இல்லை அவ்வளவு தான். அவனுடைய உள் மனது அமுதாவை நெருங்க பயப்பட்டது, அதற்கு காரணம் அமுதாவிற்கு தெரியாமல் அவன் செய்யும் "கே" லீலைகள் தடுத்தது.

சுப்பிரமணி பெண் குழந்தை வேண்டும் என்று நினைத்தான் அது போல் நடந்தது. ஆனால் ஆண் குழந்தை வேண்டும் என்று நினைத்த அமுதா, அடுத்த குழந்தையாவது ஆண் குழந்தை பிறக்க வேண்டும் என்று நினைத்து , சுப்ரமணியை நெருங்கி வந்தாலும் அவன் விலகியே சென்றான். இதற்கு சுப்ரமணி தரும் விளக்கம், இந்த காலத்தில் ஒரு பெண் குழந்தையை வளர்ப்பதே பெரிய விஷயம், இதில் இன்னொரு குழந்தை என்றால் நம் வாழ்க்கை சிக்கலாகி விடும். ஒருவேளை அடுத்து பிறப்பதும் பெண்ணாக இருந்து விட்டால், வேண்டவே வேண்டாம், இப்படியே சொல்லி தள்ளியே இருந்தான் சுப்ரமணி . ஒவ்வொரு நாளும் ஸ்வேதாவின் வலது புறம் அமுதாவும் இடது புறம் சுப்ரமணியம் படுத்திருப்பார்கள். சுப்பிரமணி ஸ்வேதாவை அணைத்த படியும், அமுதா ஒரு கை மட்டும் ஸ்வேதா மேல் வைத்து படுத்திருப்பாள். எப்போதாவது படுக்கையில் இருக்கும் போது அமுதாவின் அசைவு தன் மேல் தெரிந்தால் , புழுவாய் நெளிவான் சுப்ரமணி . அதை பார்த்ததும் அமுதா புரிந்து கொண்டு விலகி விடுவாள்.இந்த செயல் சுப்ரமணிக்கே மன சஞ்சலத்தை தரும். இன்று இந்த மூன்று நாள் , முப்பது நாளும் இருந்தால் சந்தோஷம் என்ற ஏக்கத்தோடு , எந்த சஞ்சலமும் இல்லாமல் உறங்கிப்போனான் சுப்ரமணி .

மறுநாள் காலை வழக்கம் போல் , ஸ்வேதாவை பள்ளியில் விட்டுவிடு, அலுவலகம் நோக்கி பயணம் ஆனான். இன்று மட்டும் , என்றைக்கும் இல்லாதது போல் எப்போது டைம் கிடைக்கும் fb ஓபன் செய்வது என்று எதிர் பார்த்து காத்திருந்தான். காலை 10.30 மணியளவிலே, ஓபன் செய்தான் .அதில் "sweet heart " என்ற id ஆன்லைனில் தான் இருந்தது. அதாவது ராமனுக்கு எப்போதும் போல் குறுஞ்செய்தி அனுப்பினான். ராமனும் சுப்ரமணியின் வருகைக்கு காத்திருந்தது போல் , அன்பை பொழிந்தான். இன்றும் சுப்பிரமணி, ராமன் இருவரின் நட்பும் நலமாய் தொடர்வதை நினைத்து சந்தோஷப்பட்டான்.

அதன் பிறகு தான் சுப்ரமணிக்கு , நினைவில் எட்டியது , உடனே "love 's strength " என்ற சிவாவின் id -யை தேடினான். அனால் அந்த id பிளாக் செய்யப்பட்டு இருந்தது. கொஞ்சம் வருத்தப்பட்டான். சிவாவின் நட்பு ஒரு நாளில் முறிந்ததே என்று கொஞ்சம் வருத்தப்பட்டாலும், இன்றும் தொடரும் ராமனின் நட்பு சிவாவை மறக்க செய்தது. இன்று எப்படியாவது தொலைபேசி எண்ணை பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற முடிவோடு இருவரின் குறுஞ்செய்தியும் இருந்தது. இருவரின் எண்ணம் போல் மொபைல் எண்களும் பரிமாறிக்கொண்டனர்.

அதன் பிறகு என்ன, தேனே!!!, மானே!!!,குயிலே!!!, கண்ணே!!! , மணியே!!!, என்று கொஞ்சியும் கெஞ்சியும் தன் நட்பை வளப்படுத்திக் கொண்டு இருந்தனர் இருவரும். தனக்கு பிடித்தது, பிடிக்காதது என்று என அனைத்தையும் பரிமாறிக்கொண்டனர். இருவரும் மூன்று நாட்களாக பேசி தனது நட்பை பலப்படுத்தி கொண்டனர். கொஞ்சம் நட்பு பலம் ஆனதும் காதல் என்ற எல்லைக்குள் இருவருமே விருப்பப்பட்டு சென்றனர் . காதல் அவர்கள் நட்பை இன்னும் அதிகமாய் வெளிப்படுத்தியது. அதன் வெளிப்பாடாய் ராமன் சுப்ரமணியை மாமா என்று அழைப்பதும், சுப்பிரமணி "வாமா போமா" என்று செல்லமாகவும் பேசிக்கொண்டனர்.

இருவருக்கும் உண்டான நட்பு, ஒரு மெல்லிய பூங்காற்றாய் காதலாய் மாறியது. இருவரும் இதை ஏற்றுக்கொண்டனர். அந்த காதல் புயலாய் வீசும் வரை.

அன்று பேசிக்கொண்டு இருக்கும் போது , ராமன் சுப்ரமணியிடம் கேட்டான், நாளை எனக்கு கல்லூரி விடுமுறை. அதனால் நாளை தஞ்சாவூரில் , என் வீட்டில் பார்க்கலாமா என்று கேட்டான்.சரி உனக்கு ஒன்றும் சங்கடம் இல்லை என்றால் கண்டிப்பாக நாளை நான் தஞ்சாவூர் வருகிறேன் என்று சொன்னான் சுப்ரமணி . இருவரும் மன நிறைவோடு இந்த சந்திப்பிற்கு சம்மதித்தனர்.

மறுநாள், அமுதாவிடம் , தஞ்சாவூரிற்கு அலுவலக வேலையாக ஒரு நாள் செல்ல வேண்டி இருப்பதாகவும்..., அலுவலகத்தில் தஞ்சாவூருக்கு உறவினரை பார்க்க செல்வதாகவும் இருவரிடமும் பொய் சொல்லிவிட்டு, திருச்சி பஸ் நிலையம் வந்தான் சுப்பிரமணி.
ராமனிடம் பஸ் ஏறப்போகிறேன் என்று சொல்லி விட்டு, தஞ்சாவூர் செல்லும் பஸ்ஸில் ஏறி அமர்ந்தான் சுப்ரமணி .முதல் முறையாய் ஒரு "கே" நண்பனை பார்ப்பதற்காக, பஸ்ஸில் பயணம் செய்வது, அடுத்த ஊர் சென்று பார்ப்பது சுப்ரமணிக்கு இது தான் முதல் முறை,. "கடைசி முறையும் கூட என்பது அப்போது சுப்ரமணிக்கு தெரியாது ". ஆனாலும் ஏதோ ஒரு சொல்ல முடியாத பயம் சுப்ரமணியின் மனதுக்குள் இருந்தது. அது அமுதாவிடம் பொய் சொல்லிவிட்டோமே என்பதற்கா, இல்லை யாரோ ஒருவனை நம்பி இவ்வளவு தூரம் பயணிக்கிறோம் என்ற பயமா என்று அவனால் சொல்ல முடியவில்லை. ஒரு புறம் சுப்பிரமணி , ராமனை முழுவதுமாய் நம்பினான். இந்த நம்பிக்கை தான் ""ராமனின் பலம், சுப்ரமணியின் பலவீனம்"" என்பதும் அப்போது சுப்ரமணிக்கு தெரியவில்லை. இந்த மனித இனத்தில் அனைவருக்கும் ஒரு விஷயத்தை அனுபவித்தால் தான், அது தவறு என்றே தெரிகிறது. அதே நிலைமையில் தான் தனக்கே தெரியாமல் பயணித்துக்கொண்டு இருக்கிறான் சுப்பிரமணி.

சுப்ரமணி ஒரு மணி நேர பயணத்தில் தஞ்சாவூர் வந்தடைந்தேன்.அப்போது வந்த, அந்த சத்தம் சுப்ரமணியின் காதை கிழித்தது . அது துடிப்பான இளைன்னர்களின் சத்தம்.

"விழிப்புணர்வு தான் விடுதலைக்கு முதற்படி !!!"
"விழிப்புணர்வு தான் விடுதலைக்கு முதற்படி !!!"
"விழிப்புணர்வு தான் விடுதலைக்கு முதற்படி !!!"
"தனி ஈழம் வேண்டும்!!!"
"தனி ஈழம் வேண்டும்!!!"
"தனி ஈழம் வேண்டும்!!!"
"ஈழத்துக்கு போது வாக்கெடுப்பு நடத்து !!!"
"ஈழத்துக்கு போது வாக்கெடுப்பு நடத்து !!!"
"ஈழத்துக்கு போது வாக்கெடுப்பு நடத்து !!!"
"ராஜபக்க்ஷேவை கூண்டில் நிறுத்து!!!"
"ராஜபக்க்ஷேவை கூண்டில் நிறுத்து!!!"
"ராஜபக்க்ஷேவை கூண்டில் நிறுத்து!!!"

(இருவர் தொடரும்)

anbaithedi · தமிழன்

தொடக்கம் அருமை நண்பா

nareshji · கவிஞர்

thank u thamizhan

ramnav · கவிஞர்

Kathai intresting nanba! Ithil poratta nigalvai pukuthiyathu enaku pidithirunthathu.
நன்றி...

உனக்காக பிரார்த்திக்கிறேன்...

nareshji · கவிஞர்

thank u ramnav......

nareshji · கவிஞர்

     தஞ்சாவூர் பஸ் நிலையம் வந்தடைந்ததும், ராமனுக்கு கால் செய்தான் சுப்ரமணி . தான் வந்து விட்டதாகவும் , எதிர் புறத்தில் ராமன் சொன்ன பெரியார் நகருக்கு வருவதாகவும் தலையாட்டினான் சுப்பிரமணி.

    இலங்கை தமிழர் பிரச்சனைக்காக , தனி ஈழம் வேண்டும் என்று போராடிக்கொண்டு இருக்கும், எழுச்சி மிகு மாணவர்களின் போராட்டத்தை, ஒரு நிமிடம் நின்று பார்த்துவிட்டு ,
""ஈழம் வெல்லும்!!!!!!! ஈழம் வெல்வது நிச்சயம்!!!!!"" என்று, "தன் நாடி நரம்பு தெறிக்க கோஷம் செய்துக்கொண்டிருந்த மாணவர்களுடன் சேர்ந்து" , ஓரமாய் நின்று இதை பார்த்துக்கொண்டு இருந்த சுப்ரமணியும், தன்னையும் மீறி "ஈழம் வெல்லும்!!!!!!! ஈழம் வெல்வது நிச்சயம்!!!!!!! " குரல் கொடுத்தான். பின் அந்த இடத்தை விட்டு நகர மனம் இல்லாமல், அந்த இடத்தை கடந்து சென்றான் சுப்பிரமணி.

    சுப்பிரமணி போகும் போதே, தன் நண்பன் ராகவனுக்கு போன் செய்தான். ஆம் ராகவன் , சுப்ரமணியின் நெருங்கிய நண்பன், ராகவனும் கே தான். ராகவன் மரத்துக்கு மரம் ,குளத்துக்கு குளம் நீர் அதிகம் இருக்கும் சுனையை தேடிப்போகும் சுதந்திரமானவன். சுப்பிரமணி தான் தஞ்சாவூர் வந்து விட்டதாகவும், ராமன் சொன்ன இடத்திற்கு சென்று கொண்டிருப்பதாகவும் சொன்னான்.

    எதிர் புறத்தில் இருந்த ராகவனோ , சுப்பு மச்சி நீ செய்வது தேவை இல்லாத வேலை , பார்த்து நடந்துக்கொள் என்று தன் நண்பன் மேல் இருந்த அக்கறையை வெளிப்படுத்தினான் ராகவன். இல்லடா, எனக்கு ராமனை ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு, அவன் ரொம்ப நல்லவன். அவன் என்னை வர சொன்ன இடம் கூட "பெரியார் நகர்". பெரியார் வழி நடக்கும் என்னை பெரியார் நகருக்கே நடந்து வரச்சொல்லி இருக்கிறான் என்று சொல்லி சந்தோஷப்பட்டான் சுப்பிரமணி.

    என்னடா ஆச்சி??? உனக்கு, இந்த மாதிரி விஷயத்தை எல்லாம் , நீ நம்பியதே கிடையாது, பிறகு திடிரென்று எப்படி நம்புகிறாய் . சரி உன் நம்பிக்கையை நான் கெடுக்க விரும்பவில்லை , உனக்கு எல்லாம் நல்லதாகவே நடக்க கடவுளை வேண்டிக்கொள்கிறேன் என்று சொன்னான் ராகவன்.

    டேய்!!! இது கொஞ்சம் ஓவரா தெரியலையா??? பெரியார் வார்த்தைகளை மட்டுமே உண்மை என்று நம்பும் எனக்காக கடவுளை வணங்கப்போகிறேன் என்று சொல்கிறாயே என்று சொல்லி சிரித்துக்கொண்டே , ராகவனின் அழைப்பை துண்டித்தான் சுப்பிரமணி.

     ராமன் கூறிய இடத்திற்கு வந்தான் , ஒரு வீட்டின் வெளியில் நின்று கொண்டிருந்தவன் சுப்ரமணிக்கு கையசைத்தான். அவனை பார்த்ததும் ராமனாக தான் இருப்பான் என்று முடிவு செய்து அவன் அருகில் சென்றான். இப்போது மிகவும் அருகருகில் சுப்ரமணியும், ராமனும் நின்றிருந்தனர். இப்போது தான் முதல் முறையாக ஒருவரை ஒருவர் பார்க்கின்றனர்.
ராமன் 21 வயதே நிரம்பிய , இளம் மொட்டு என்பதை சொல்லாமல் சொன்னது அவன் அரும்பு மீசை.அளவான உயரம் , கருப்பு என்று ஒரு வரையறைக்குள் வர முடியாத மாநிறமான கருப்பு.ஒல்லியான தேகத்தில் கொஞ்சம் பூசினார் போல் இருந்தது ராமனின் தேகம்.மொத்தத்தில் ராமன் அழகானவனாகவே இருந்தான். ""ஒருவரை பார்ப்பவரின் கண்ணில் இல்லை, அவர்களின் மனதில் தான் இருக்கிறது, அழகின் இலக்கணம்"". ஆம், ராமனின் ஒரு புகைப்படமும் பார்க்காமல், அவனின் அன்பை தேடி வந்த சுப்ரமணியின் கண்ணுக்கு ராமன் பேரழகனாகவே தெரிந்தான்.

    இருவரும் சிரித்து கை குலுக்கி விட்டு , சுப்ரமணியை உள்ளே அழைத்து சென்றான் ராமன். சுப்பிரமணி வீட்டில் சுற்றி முற்றி பார்த்தான். வீட்டில் யாருமே இல்லை. ராமன் பேசினான், என்ன மாமா(சுப்பிரமணி) பாக்குறிங்க, வீட்டில் யாரும் இல்லை, எல்லோரும் பக்கத்தில் இருக்கும் கோவிலுக்கு சென்றிருக்கிறார்கள் என்றி சிரித்துக் கொண்டே சொன்னான் ராமன். பிறகு இருவரும் வெகு நேரம் பேசிக் கொண்டு இருந்தனர்,ராமன் ஏதோ யோசித்தவாறு நின்றிருந்தான்.. அப்போது, சுப்பிரமணி சொன்னான், ராமன் நீ என்னிடம் ஏதோ சொல்ல நினைக்கிறாய், ஆனால் அதை சொல்லத் தெரியாமல் தயங்குகிறாய் . எதுவாக இருந்தாலும் சொல் என்றான் சுப்பிரமணி.

    சிறிது நேரம் அமைதியாக இருந்துவிட்டு பேச ஆரம்பித்தான் ராமன், மாமா நான் உங்களுக்கு முன்பு ஒருவனை காதலித்தேன். அவன் பெயர் கோபி.27வயது , IT கம்பெனியில் வேலை செய்கிறான். நாங்கள் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் உயிருக்குயிராய் நேசித்தோம். அதன் பிறகு தான் தெரிந்தது நேசித்தது நான் மட்டும் தான் அவன் இல்லை என்று சொல்லி மௌனமானான் ராமன்.
என்ன நடந்தது ? என்று கேட்டான் சுப்பிரமணி.
நன்றாக காதல் என்னும் வாழ்க்கை போய்க்கொண்டு இருந்தது. சிறிது நாட்களுக்கு பிறகு, என்னிடம் இருந்து அவன் விலகுவதை நான் உணர்ந்தேன். ஒருவேளை நமக்கு அவன் விலகுவதாக தெரிகிறதோ என்று அமைதியாகவே இருந்தேன். ஒரு நாள் அவனாகவே என்னை தொலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டு, நாம் இருவரும் பிரிந்து விடலாம் என்று சொன்னான். எதற்கு? என்ன காரணம்? என்று நான் கேட்டதற்கு அவன் சொன்ன காரணம், அவனுக்கு அவனை போலவே IT -யில் வேலை பார்க்கும் ஒருவனே நண்பனாக கிடைத்து விட்டானாம், அதனால் நாம் பிரிந்து விடலாம் என்று சொல்லி விட்டு என் பதிலை கூட எதிர் பார்க்காமல் போனை வைத்துவிட்டான். நான் அவனை பலமுறை தொடர்பு கொண்டும் அவன் எனக்கு பதில் தரவில்லை என் மொபைல் காலுக்கும் பதில் தரவில்லை. நீ வருவதற்கு முன்பு கூட நான் அவனுக்கு தொடர்பு கொண்டேன் அப்போதும் என் அழைப்பை ஏற்கவே இல்லை. நான் அவனை உண்மையாய் நேசித்தேன் என்று சொல்லி கண் கலங்கினான்.

     ராமனின் அருகில் வந்த சுப்பிரமணி, இங்க பாரு ராமன் பழையதை மறந்துவிடு, இனி உனக்கு நான் இருக்கிறேன் , நல்ல நண்பனாய் என்றும் நான் இருப்பேன் என்றான் சுப்ரமணி . நானும் அந்த நம்பிக்கையில் தான் இருக்கிறேன் மாமா என்றான் ராமன்.
அதன் பிறகு, சிரித்துக்கொண்டே பூஜை அறைக்கு சென்ற ராமன், குங்குமத்தை எடுத்து வந்து சுப்ரமணியிடம் நீட்டினான். மாமா இதை எனக்கு வைத்து விடு என்றான் ராமன். ராமனின் இந்த செயலை, ஒரு குழந்தை செய்வது போலவே நினைத்து, ராமனின் குழந்தை தனத்தை ரசித்தவாரே , ராமனின் நெற்றியில் குங்குமம் வைத்தான் சுப்ரமணி . ராமனும் குங்குமம் கையில் எடுத்து சுப்ரமணியின் நெற்றியில் வைக்கப் போனான். ராமனை தடுத்து "நான் கடவுள் பக்தன் அல்ல, பெரியார் பக்தன்" அதனால் இது எனக்கு வேண்டாம் என்றான். ராமனின் முகம் மாறியது, அதை பார்த்த சுப்பிரமணி சரி வைத்து விடு என்றான், ராமனும் சுப்ரமணிக்கு குங்குமம் வைத்தான்.

    இப்போது ராமனின் கரங்கள் சுப்ரமணியின் கரங்களை அணைத்திருந்தது. அந்த நிமிடம் சுப்பிரமணி சொன்னான், உனக்கு முன்னரே சொல்லி இருக்கிறேன் , இருந்தும் இப்போது ஒரு முறை உனக்கு நினைவு படுத்துகிறான்.
என் வயது 30, எனக்கு திருமணமாகி ஒரு குழந்தை இருக்கிறது. இதை நீ மனப்பூர்வமாய் ஏற்றுக்கொள்வது என்றால் சொல், உன்னை நான் அணைக்கிறேன் என்னோடு வாழ்நாள் வரை என்றான். விருப்பம் இல்லை என்றால் சொல் நண்பர்களாய் பிரிந்து விடுவோம் என்றான் சுப்பிரமணி. ராமன் சிரித்து தன் சம்மதத்தை சொன்னான்.

    சம்மதம் வாங்குவதற்கு முன் இருவர் கரங்கள் தான் இறுக்கமானது, சம்மதத்திற்கு பிறகு இருவர் உடலும் இறுக்கமானது, இணக்கமானது. இதற்கு மேல் இறுக்கமாய் அணைக்க முடியவில்லையே என்று இருவரும் வருத்தப்படும் அளவுக்கு இறுக்கிக்கொண்டனர் இறுக்கமாய்.
இப்போது இருவரும் ஒரு உடன்படிக்கை ஒப்பந்தம் போட்டுக் கொண்டனர்.அது, இன்று மட்டும் இருவரும் , இருவரின் விந்தணுவையும் வெளியில் எடுக்காமல் "ஊடல், கூடல்" இருக்க வேண்டும் என்பதே அது......

♥♥♥ பாலினத்தை பார்க்காமல்......

புத்திர சுகத்தை எதிர் பார்க்காமல்.....

தாய், தந்தை,உற்றார் ,உறவினர் எண்ணத்தை பார்க்காமல்

உள்ளத்தை மட்டும் பார்த்து உணர்வுகளால் இணைந்தோமட......

முகம் அறியாமல் பேசி, நம் நட்பை வளர்த்தோம்,........

வளர்ந்த நம் நட்பு காதலை வளர்த்தது.....

வளந்த காதல் இன்று தனிமையில்....

காமத்தை வளர்க்கிறது....

காமத்தீ!!! சுடர்விட்டு எரிகிறது...

அதில், நாம் இருவர்.....

காமத்தின் காதல் படிகள் ஆரம்பமானது........

வலது கை விரல்கள் பத்தாகவும்....

இடது கை விரல்கள் பத்தாகவும்....

நம் இருவர் கரங்களும் இணைந்தது.....

இதழ்கள் ஈரமானது, அவரவர் உமிழ் நீரால்.......

முத்தங்கள் காமத்தின் தொடர்கதை .......

ஆம்...

முகங்கள் முழுவதும் ....

நெற்றி, கன்னம், காது,

கவிதை பாடும் கண்கள் என்று அனைத்தும் இதழ்களால் ஈரமாக்கப்பட்டன....

இருவருக்கும்.........

இப்போது, இருவரின் இதழ்களும் இணைந்தது.......

இருவரின் உமிழ் நீரும் பரிமாறிக் கொண்டது ...

கடலில் ஒற்றை படகு,

ஒற்றை துடுப்பில் சுழலுவது போல்...

ஒருவரின் உமிழ் நீரில்....

தன் நாவை சுழட்டி, சுழலாடுகிறான் சுயம் மறந்து....

காமத்தின், காதலின் முத்தத்தில் பரிமாறிக்கொள்ளும்

உமிழ் நீர், தேன் போன்றது என்று....

வள்ளுவன் அனுபவத்தில் சொன்னானோ......

இல்லை அனுமானத்தில் சொன்னானோ தெரியாது......
நான் அனுபவித்து சொல்கிறேன்......

அவன் உமிழ் நீர் எனக்கு தேன் தான்.......

அதில் என் உமிழ் நீர் இணையும் போது

அது தேனமுது ........
கண்ணாமூச்சி விளையாட்டில்....
என்னை!!!
உன்னில் ஒளித்து வைக்கிறேன்...
காட்டிக் கொடுக்கிறது....
உன் முனகல்கள்!

உன் உடல் முழவதும்........

புணரப்படுகிறது...........

என் இதழாலும், நாவாலும்

என் பற்களாலும் கூட ............

என் மறு முகத்தை நீயும்.......

உன் மறு முகத்தை நானும்........

இருவர் கலவியின் வேகம்

வெறியாய் மாறும் போது தான் பார்க்கிறோம்.......
அவ்வளவு எளிதில்...
காயங்களற்ற கலவி...
நடந்துவிடுவதில்லை...
அது.... இருவர்
உடலளவிலோ மனதளவிலோ
நிகழ்ந்துவிடுகிறது!

இந்த நிமிடம் பூரணமாய்

இருவரும் புணர்ந்து கொண்டோம்

கலவி கொண்டோம்.......

ஆம், இருவர்...

காதல் கொண்டதால் தான்,

கலவி கொண்டோம்....

ஆம், இப்போது

இருவருமே பிறந்த மேனியாய் இருக்கிறோம்......

பிறந்த குழந்தையின் மனதில், எந்த சஞ்சலமும் இல்லாதது போல்

பிறந்த மேனியாய் இருக்கும் நம் மனதிலும் எந்த சஞ்சலமும் இல்லை......

காதல் என்ற சரித்திரத்தை தவிர....

இனி நம் காதல் புது அவதாரம்.......

காதலால் வந்த கலவியும் தவறல்ல.......

கலவியில் உள்ள காதலும் தவறல்ல, தவம்........

இருவர் உணர்வுகளோடு இருந்த உணர்சிகள் பரிமாறிய பின்.......

உன் மார்பில் தலை சாய்ந்து நான் படுக்கிறேன்............

உன் மார்பு முடியை.......

என் ஒற்றை விரலால் சுழற்றிய படி........

நம் உரையாடல் மபடியும் தொடர்கிறது........

காதலால் இருவரும் .......♥♥♥

இருவரும் சொன்ன படி விந்துவை வெளிப்படுத்தாமல், காதலால் கலவி திருவிழா நடத்தி முடித்த நேரம், பிறந்த மேனியாய் இருவரும் ...... அப்போது வெளியில் டக் டக் டக் .......... கதவு தட்டப்பட்டது .

(இருவர் தொடரும்)

nareshji · கவிஞர்

கொஞ்சம் இந்த பகுதி பெரியதாகவும், விரிவாகவும் இருக்கும் அதற்கு என்னை மன்னிக்கவும். இருவரின் காமத்தையும் கவிதையாய் சொல்லி இருக்கேன்.......
நன்றாக இருக்கிறது என்று ஒரு வரியில் சொல்லாமல் என்னையும் என் எழுத்துக்களையும், கவிதையையும் ஊக்குவிக்கும் வகையில் கருத்துக்களை பகிர்ந்தால் நான் மிகவும் சந்தோஷப்படுவேன்..........
நன்றி நண்பர்களே. என்னுடைய இந்த கதையையும் ஆதரிப்பதற்கு மிகவும் நன்றி........

cutenellaimdu · ஊக்குவிப்பாளர்

thrill ah ?

nareshji · கவிஞர்

ya ya.....

samram · ஊக்குவிப்பாளர்

wow...nareshji...very...very nice...no words to explain...முக்கியமா போட்டோ...கவிதை...படிக்கும்போது சினிமா பார்த்த மாதிரி இருக்கு...already I told u,u got good talent...so please please write more...waiting for the next...

hot guru · எழுத்தாளர்

கதையும் கவிதையும் மிக அழகாக இருக்கிறது,
அதை விட‌ இருவரது நேர்மையும் மிகவும் பிடித்திருக்கிறது.
காலை நேரத்தில் ஒரு குடும்பத்தில் மனைவி படும் பாட்டை மிக
அழகாக சொல்லி இருக்கிறீர்கள்

nareshji · கவிஞர்

thank usamram.... vaazhthiyamaikku nandri......

thank u hotguru.....

badguy · உறுப்பினர்

Nareshji,

Ungal Kadhai migavum iyalbaga ulladhu..adutha padhivirkaga kathirukiraen

nareshji · கவிஞர்

thank u badguy

basher · மூத்த உறுப்பினர்

RE: "�2�5�2�6�2�3�2�1�2�6�2�5" (�2�5�2�4�2�3 �2�9�2�4�2�0�2�5�2�8�2�5�2�8 �2�8�2�1�2�6�2�4�2�5)

cutenellaimdu · ஊக்குவிப்பாளர்

RE: "இருவர்" (இது கதையல்ல நிஜம்)

nareshji · கவிஞர்

thank u bashar

nareshji · கவிஞர்

thank u cute... coming soon

praveen · புதியவர்

nice story

nareshji · கவிஞர்

thank u praveen

ramnav · கவிஞர்

Kavithai super nareshji. Ivlo super ah kavithai ezhuthuringa ponga. Unga partner romba lucky. All the best. Kathaiyum intrestng ah pokuthu frd. Contnue quickly.

nareshji · கவிஞர்

thank u ramnav...... one doubt partner na?(andha relationship ah veruththu odhungi irukken, adhanala partner thevai illai)

nareshji · கவிஞர்

இருவர்(இது கதையல்ல நிஜம்)-4

வெளியில் கதவு தட்டப்படும் சத்தம் கேட்டதும். சுப்பிரமணி பயந்தான்.யாருடா ?? பம்மிய குரலில் ராமனை கேட்டான்.

யெஹ்! பயப்படாத மாமு, கோவிலுக்கு போன அம்மாவும், அக்காவும் தான் வந்திருப்பாங்க என்று சாமதானம் செய்து, இருவரும் கலைந்திருந்த ஆடைகளை தேடி அணிந்து கொண்டு, கதவை திறந்தான் ராமன் .

என்னடா.... ஒரு கதவை திறக்க இவ்வளவு நேரமா, என்று சொல்லி ராமனை திட்டிக்கொண்டே உள்ளே நுழைந்தார் ராமனின் அம்மா. உள்ளே சென்ற ராமனின் அம்மா அங்கு இருந்த சுப்ரமணியை பார்த்தார்.

ராமன் உடனே, "அம்மா இது என்னுடைய நண்பர் சுப்ரமணி , திருச்சியில் இருந்து வந்திருக்கிறார் என்று அறிமுகப்படுத்தினான். ராமனின் அம்மாவும் வணக்கம் தம்பி, எப்டி இருக்கீங்க என்றார் , சுப்ரமணியும் நன்றாக இருக்கிறேன்மா , நீங்க எப்டி இருகிங்க என்று வழக்கமான உரையாடலை ஆரம்பித்தான்.

அப்போது, ராமன் , சுப்ரமணியின் காதருகில் வந்து மெதுவாக, யெஹ்!! மாமு , எங்க அம்மா உன்னை சரியாக தான் தம்பின்னு சொல்றாங்கள் என்று சொல்லி சிரித்தான் . டேய் செல்லம் சும்மா இருடா என்று சொல்லி சிணுங்கினான் சுப்ரமணி . பின் ராமனின் வீட்டிலேயே மதிய உணவு சாப்பிட்டுவிட்டு , சிறிது நேரம் ராமனும் சுப்ரமணியும் பேசிக்கொண்டு இருந்தனர்.

மாமு உனக்கு கதையெல்லாம் படிக்கிற பழக்கம் உண்டா? என்று சுப்ரமணியிடம் கேட்டான் ராமன்.

எங்கடா அதுக்கெல்லாம் டைம் இருக்கு, படிக்கிறது இல்லை என்றான்.

fb- ல ""கே " காதல் கதைகள் " இருக்குமே அதை கூட நீங்கள் படித்தது இல்லையா என்று கேட்டான் ராமன்.

அப்டியெல்லாம் கதை இருக்கா fb -ல எனக்கு தெரியாது, நான் படித்ததும் இல்லை என்றான், சுப்பிரமணி.

போ மாமு , அதில் நல்ல நல்ல கதைகள் எல்லாம் வரும். நான் அதில் வரும் எல்லா கதையையும் படிப்பேன். எனக்கு ரொம்பவும் பிடித்த, இப்படி நாமும் வாழ வேண்டும் , ஒரு துணைவனோடு என்று என்னை ஏங்க வைத்த கதை தான் பொக்கிஷம்.( நண்பர்களே , இங்கு என்னை நீங்கள் திட்டலாம், என் கதைக்கு நானே தற்பெருமை அடித்துக் கொள்கிறேன் என்று நினைக்க வேண்டாம். என் தலைப்பில் சொன்னது போல் "இது கதையல்ல நிஜம்", என் பொக்கிஷம் கதையை வைத்தும் ஒரு காதல் தஞ்சாவூரில் தொடங்கி திருச்சியில் முடிந்திருக்கிறது. அதனால் தற்பெருமை என்று நினைக்க வேண்டாம், அங்கு நடந்து முடிந்த ஒரு சம்பவத்தை தான் இங்கு எழுதுகிறேன். நன்றி கதை தொடரும்)

"பொக்கிஷம்" இது சேரன், பத்மப்பிரியா நடித்த படம் தானே. "நிலா நீ வானம் காற்று மழை...... என் கவிதை மூச்சி இசை"; என்று பாட ஆரம்பித்தான் சுப்பிரமணி.

ஐயோ மாமு , நான் அந்த பொக்கிஷத்தை சொல்லவில்லை. இது சென்னையில் இருக்கும் , நரேஷ்ஜி எழுதிய "பொக்கிஷம்" ""கே " காதல் கதை ". நான் அந்த கதையை ரசித்து ரசித்து படித்தேன். அந்த கதையில் வாழ்ந்த தீபக், சந்துரு கதாபாத்திரம் போலவே நான் வாழ வேண்டும் என்று நினைக்கிறேன். அப்படி நினைத்து தான் கோபியுடன் காதல் கொண்டேன் ஆனால் அவன் என் காதலே வேண்டாம் என்று சொல்லிவிட்டான். என்று சொல்லி அமைதியானான் ராமன்.

செல்லம் ராமன், என்னடா அந்த கதையை பற்றி அவ்வளவு சொல்கிறாய், இந்த கதை எழுதியவனை நீ பார்த்திருக்கிறாயா என்று கேட்டான் சுப்பிரமணி.

இல்லை மாமு, ஆனால் அவனுடன் fb -ல மெசேஜ் அனுப்பி அதில் பேசி இருக்கிறேன், வாழ்த்து சொல்லி இருக்கிறேன். நல்ல நண்பர் ஆகிவிட்டார். மற்றபடி அவரை பற்றி வேறு எதுவும் தெரியாது, ஆனால் நல்ல நண்பர். சரி நான் உங்களுடன் ஒன்று கேட்கட்டுமா என்றான் ராமன் சுப்ரமணியிடம்.

கேளு செல்லம் என்றான் சுப்பிரமணி.

ஒரு விபத்துல எனக்கு காயம் ஏற்பட்டு விட்டது அல்லது ஏதோ தீக்காயமோ ஏற்பட்டுவிட்டது என்று வைத்துக் கொள்ளுங்கள் . அப்போது நீங்கள் என்னை ஏற்றுக்கொள்வீர்களா என்று கேட்டான் ராமன்.

லூசடா நீ!!!!!! உனக்கு அப்படி ஒன்றும் ஆகாது என்று சொல்லி கோபப்பட்டான் சுப்ரமணி .

பிளிஸ் மாமு நான் கேட்டதுக்கு பதில் சொல்லு, என்னை ஏற்றுக்கொள்வாயா என்று கேட்டான் ராமன்.

கண்டிப்பாக உன்னை ஏற்றுக்கொள்வேன்." நான் உன்னை நேசிக்கிறேன், நான் உன் உடலை மட்டும் நேசிக்கவில்லை, அப்படி உன் உடலை மட்டும் நேசித்திருந்தால் இவ்வளவு தூரம் , என் மனைவியிடம், அலுவலகத்தில் பொய் சொல்லிவிட்டு உன்னை பார்க்க வந்திருக்க மாட்டேன் என்று சொல்லி ராமனின் கையை பிடித்து, இன்னும் எனக்கு தயக்கம் இருக்கிறது நான் செய்வது சரியா? தவறா? என்ற கேள்வி எனக்குள் இருக்கிறது. ஆனாலும் இதை என் மனதில் இருந்து சொல்கிறேன் "I LOVE YOU ராமன் " என்றான் சுப்ரமணி .

மாமு அந்த கதையில், சந்துருவிற்கு தீக்காயம் ஏற்பட்ட பிறகும், அதை பற்றி கவலை படாமல் தீபக் அவனுடன் தான் சேர்ந்து வாழ்வான். அந்த உன்னதமான காதல் எனக்கு வேண்டும் என்று நினைத்தேன். அது கோபியிடம் தான் கிடைக்கவில்லை. உங்களிடம் கிடைத்ததற்கு நான் சந்தோஷப்படுகிறேன்,""சீதையை தவிர வேறொரு பெண்ணின் நிழலை கூட பார்க்காத ராமனை போல"" , மாமு நான் எப்போதும் உங்களுக்கு ராமனாகவே இருப்பேன் என்று சொல்லி நெகிழ்ந்து பேசினான் ராமன்.
பின் ராமன், சுப்பிரமணி இருவரும் வெகு நேரம் பேசிக்கொண்டு இருந்தனர். அதன் பின் மாலை 4 மணி அளவில் தஞ்சாவூர் பஸ் நிலையம் சென்றனர், சுப்ரமணியை வழி அனுப்ப ராமனும் சென்றான் .

அப்போது,"ஈழம் வெல்லும்!!!!!!! ஈழம் வெல்வது நிச்சயம்!!!!!!! " - என்று காலை சுப்ரமணி பார்த்து சென்றதில் இருந்து மாலை வரை போராடிக்கொண்டு இருந்தனர் மாணவச் சிறுத்தைகள். அந்த போராட்ட மையத்தை கடந்து சென்றனர் ராமனும் , சுப்ரமணியும்.

சுப்ரமணி ராமனிடம் கேட்டான் , உனக்கும் இதற்காக தானே கல்லூரி விடுமுறை விடப்பட்டு உள்ளது. பிறகு நீ ஏன்? கலந்து கொள்ளவில்லை இந்த போராட்டத்தில்.

சுப்பிரமணி ஏன் போராட்டத்தில் கலந்து கொள்ளவில்லை என்று கேட்டதற்கு பதில் ஏதும் சொல்லாமல் சிரித்தான் ராமன்.

சுப்ரமணி , கோபமான முகத்துடன் எதற்கு நீ சிரிக்கிறாய் என்று கேட்டான் .
நீங்கள் கேட்பதற்கு சிரிக்காமல் என்ன செய்ய சொல்கிறிர்கள். நான் இன்ஜினியரிங் படிக்கிறேன். நான் ஒன்னும் ஆட்ஸ் கல்லூரியோ, சட்ட கல்லூரியோ படிக்கவில்லை. அவர்கள் தான் இந்த போராட்டத்தில் எல்லாம் ஈடுபட முடியும். எங்களால் இப்படி இருக்க முடியாது. 5,00,000 டொனேஷன் கொடுத்து படிக்க வைக்கும் எங்கள் அம்மா அப்பா, நாங்கள் போராட்டம் என்று இறங்கினால், எங்களை செருப்பாலே அடிப்பார்கள், இது எங்களுக்கு தேவையா என்று சொல்லி அமைதியானான் ராமன்.

ராமன் இப்படி சொன்னதும் கொதித்து போனான் சுப்ரமணி, என்ன பேசுகிறாய் ராமன் நீ. நீ தமிழனா? ஒரு இன பற்றோ, தமிழ் பற்றோ எதுவும் துளி கூட உனக்குள் இல்லை என்பதை வெளிச்சம் போட்டு காட்டியது உன் பேச்சு. உன் பெற்றோர் சம்மதிக்க மாட்டார்கள் என்பது உன் எண்ணத்துக்கு , உன் கருத்துக்கு நீயாக போட்டுக்கொண்ட வேலி.

அரசியல்வாதிகள், ஒரு வியாதியாய் தன் கட்சி மேம்பாட்டிற்காக ஈழம், ஈழம் என்று போராட்டம் நடத்தினர், வெறும் 2 மணி நேரம் உண்ணாவிரதம் இருந்தனர். சினிமாக்காரர்களும் தன் ரசிகர்களின் மனதில் சிம்மாசனம் போட்டு அமர்வதற்கும், தன் படத்தை மேலும் 30 நாள் ஓட்டுவதர்க்காவும் உண்ணாவிரதம், போராட்டம் இருக்கிறேன் என்று சொல்லி புகைப்படம் எடுத்துக்கொண்டனர். இப்படி அவரவர் ஏதோ ஒரு தேவைக்காக போராட்டம் நடத்தினர். ஆனால் எந்த ஒரு சுயநலமும் இல்லாமல் , பொது நலம் மட்டுமே மனதில் கொண்டு போராடியது மாணவர்கள் மட்டுமே. இப்போது இலங்கைத் தமிழர் பிரச்சனையில் மாணவர்கள் ஏற்படுத்திய போராட்டம், அதன் தாக்கம் தமிழகத்தின் , தமிழக அரசியலின் திருப்புமுனை.
பல கட்சி கூட்டங்களில் அரசியல்வாதிகளும், தலைவர்களும், மாணவர்கள் சரியாக இருந்தால் இந்த நாடு முன்னேறிவிடும், பெண் பின்னால் சுற்ற மட்டுமே மாணவர்களுக்கு தெரியும் என்று வாய் கிழிய பேசிய அனைவரும் வாயை மூடியே இருந்தனர். இந்த மாணவர்களின் சக்தியில் , இப்போது "100 மாணவர்களை என்னிடம் அனுப்புங்கள் என்று சொன்ன விவேகானந்தர் இருந்திருந்தால், சுதந்திரத்திற்காக ராணுவப்படையை உருவாக்குவதற்கு வீரர்களை தேடி ராணுவத்தை அமைத்த நேதாஜி இருந்திருந்தால், நம் சம காலத்தில் வாழ்ந்து மறைந்த வீரர், வீரர்களுக்கெல்லாம் சொம்ம சுவப்னமாக இருந்த பிரபாகரன் இருந்தால் இன்னும் இந்த போராட்டம் எங்கோ செல்லும். அவர்கள் சூலுரைப்பது போல் ஈழம் வென்றிருக்கும்.

இப்போது, இந்த நிமிடம் என்னை போல் எத்தனை பேர், இந்த நேரத்தில் நாம் மாணவனாக இல்லையே என்று வறுத்த படுகிறோம், ஏங்குகிறோம். ஆனால் நீ இருந்தும் அதை பயன்படுத்த விரும்பவில்லை. நீ படித்து ஒரு IT கம்பெனியில் போய் சேர்ந்தாள் மட்டும் உன் வாழ்க்கை முழுமை அடைந்துவிடும் என்று நினைப்பது முட்டாள் தனம். கொஞ்சம் உணர்வு , தமிழன், மக்கள் என்றும் கொஞ்சம் யோசி அது உனக்கும், உன்னை சுற்றி இருப்பவர்களுக்கும் நல்லது.
மாணவர்களின் போராட்டம் நிச்சயம் வெல்லும்.

சரி இதற்கு மேல் இதை பற்றி பேசத் தேவையில்லை. நண்பர்களுக்குள் வாக்குவாதம் சில நேரங்களில் நன்மையை தரும். ஆனால் பல நேரங்களில் அது பிரிவையே தருகிறது. அதனால் நான் இதோடு நிறுத்திக்கொள்கிறேன். நான் பேசிய விஷயங்களை பற்றியும் கொஞ்சம் யோசி என்றான் சுப்ரமணி .

பிறகு , சுப்ரமணியை திருச்சி போகும் பேருந்தில் ஏற்றிவிட்டு , வழி அனுப்பினான் ராமன்.
இரவு 7மணி அளவில் தன் வீடு வந்து சேர்ந்தான் சுப்ரமணி . வழக்கம் போல் அமுதாவின் கை வண்ணத்தில் மணம் வீசிய, இரவு விருந்தை சாப்பிட்டுவிட்டு, தன குழந்தையுடன் விளையாடிவிட்டு , வழக்கம் போல் உறங்கிப்போனான் சுப்ரமணி. ஒரு வார்த்தை கூட பாசமாய் பேசாத, வழக்கமான சுப்ரமணியின் செயலில், வழக்கமான ஏமாற்றத்தோடும் , பழகிப்போன வெறுமையோடும் அமுதாவும் உறங்கிப்போனாள்.

மறுநாள் வழக்கம் போல், அமுதாவின் காலை உணவு, மதிய உணவு, ஸ்வேதாவின் பள்ளி என்று அனைத்து வேலையையும் முடித்துவிட்டு அலுவலகம் சென்றான். அலுவலகம் உள்ளே நுழையும் போதே ராமனிடம் மொபைலில் பேசிக்கொண்டே வந்தான். எதிர்புறத்தில் பேசிக்கொண்டு இருந்த ராமன், மாமு உங்களுக்கு காலையில் அலுவலக வேலையும் இருக்கும், அதனால் நான் fb -ல வரேன் அதில் பேசிக்கொள்ளலாம் என்று சொல்லி விட்டு மொபைலை வைத்தான் முத்தப் பரிமாற்றத்தோடு.

அலுவலகத்தில் இருந்த வேலைகளை எல்லாம் முடித்துவிட்டு, காலை 11.50 மணியளவில் fb ஓபன் செய்தான். அதில் சுப்ரமணியின் வருகைக்காக காத்துக்கொண்டு இருந்தது போல், அடுத்த நிமிடமே "ஹாய் மாமு!!!!!" என்று குறுஞ்செய்தி அனுப்பினான் ராமன். ராமனின் குறுஞ்செய்திக்கு பதில் அனுப்பிக்கொண்டு இருந்தான் சுப்ரமணி . அப்போது "சிவசுப்ரமணி" என்ற ஒரு id -யில் இருந்து "Hi , r u remember me " என்ற குறுஞ்செய்தி வந்தது.
ஒன்றும் புரியாத சுப்பிரமணி, sorry எனக்கு நீங்க யார் என்று தெரியவில்லை, நீங்களே சொல்லுங்களேன் என்றான் சுப்பிரமணி.

என்னுடைய பழைய id பெயர் "love's my strength " என்று சொன்னான்.

அப்ப நீ??? என்று கலவரமாய் கேட்டான் சுப்பிரமணி.

ஆமாம் சுப்பு, நான் சிவா தான். உங்களுக்கு சாட் செய்த அடுத்த நாளே என் id பிளாக் ஆகிட்டது, ரொம்பவும் கஷ்டப்பட்டேன் . உங்களை பார்க்க வேண்டும், உங்களிடம் மீண்டும் நட்பாக வேண்டும் என்பதற்காக தான் என் பெயர் பின்னால் , உங்கள் பெயரை சேர்த்து
"சிவசுப்ரமணி" ஆக வந்திருக்கிறேன். என் காதலனின், பெயரை என் பேரின் பின்னால் சேர்த்துக்கொள்வது எனக்கு பெருமையாக இருக்கிறது என்று சொல்லி பெருமைப்பட்டான் சிவா.

சுப்ரமணிக்கு ஒன்றுமே புரியவில்லை இவன் வேறு காதலிப்பதாகவும், தன் பெயரை சேர்த்து காதல் செய்வதை நினைக்கும் போதும் , சிவாவிடம் என்ன சொல்வது எப்படி சொல்வது என்று தெரியாமல் முழித்தான். எப்படியும் ராமன் தனக்குள் முழுமையாய் இருப்பதை சுப்ரமணி உணர்ந்தான்.

"I LOVE YOU " நான் உங்களை மனதார காதலிக்கிறேன் என்று சொன்னான் சிவா , அதற்கு ஏதும் பதில் அனுப்பாத சுப்ரமணியிடம் . , என்ன சுப்பு எதுவுமே பேசவில்லை என்றான் சிவா.

சிவா, என்னை புரிந்துக் கொள், நான் உன்னை காதலிக்கவோ , நட்பாக இருக்கவோ முடியாது என்றான் சுப்ரமணி .

எதற்கு? என்று கேட்டான் சிவா.

நான் வேறொருவனை காதலிக்கிறேன் என்றான் சுப்பிரமணி.

யாரது நான் தெரிந்து கொள்ளலாமா என்றான் சிவா.

அவன் பெயர் ராமன், தஞ்சாவூரில் இருக்கிறான் என்றான் சுப்பிரமணி.

அவனா, அவன் fb -யில் " sweet heart " தானே என்றான் சிவா.

ஒன்றும் புரியாமல் ஆம், அவனை உனக்கு தெரியுமா என்றான் சுப்பிரமணி.

தெரியுமாவா, தஞ்சாவூரில் அவன் வீடு பெரியார் நகர்ரில் இருக்கிறது, அவனுக்கு அம்மா, அக்கா இருக்கிறார்கள்.முன்னர் கோபி என்ற ஒருவனை காதலித்ததாக சொல்லி இருப்பான், இது போதுமா.தயவு செய்து சொல்கிறேன் அவனை நம்பாதிர்கள் அவன் சரியான ஏமாத்து பேர் வழி. அவனை ஒரு போதும் நம்பாதிர்கள், அவனை விட்டு பிரிந்து விடுங்கள் என்றான்.

சுப்ரமனிக்குள் பெரும் குழப்பம், ராமனை பற்றி அனைத்தும் சொல்கிறான் இந்த சிவா. எப்படி இது சாத்தியம், அப்படி என்றால் இந்த சிவாவை ராமனுக்கு தெரிந்திருக்க வேண்டும். அதுவும் நல்லவன் இல்லை, ஏமாற்றுபவன் என்கிறானே என்று சொல்லி குழப்பம் ஆனான் சுப்பிரமணி.

சிவாவோ திரும்ப திரும்ப , ராமனை நம்பாதே என்று சொல்லியே குறுஞ்செய்தி அனுப்பிக்கொண்டு இருந்தான். இதனால் fb -யை லாக் அவுட் செய்துவிட்டு வெளியில் வந்தான்.

பின் சுப்பிரமணி வீட்டுக்கு செல்லும் போதும், வீட்டிற்கு சென்ற பிறகும் சிவா சொன்ன விஷயங்களே அவன் மனதில் ஓடிக்கொண்டு இருந்தது.
ராமனை நம்பாதே........ ராமன் ஒரு ஏமாற்று பேர் வழி..........
ராமனை நம்பாதே........ ராமன் ஒரு ஏமாற்று பேர் வழி..........

(இருவர் தொடரும்)

samram · ஊக்குவிப்பாளர்

what is this...very shocking...பாவம் சுப்பிரமணி...அதுவும் உங்களின் பொக்கிஷம் படித்த பின் நிச்சயம் ஏமாற்ற முடியாது...சீக்கிரம் எழுதுங்கள்...( உங்கள் கதை நடை அருமையா இருக்கு )

nareshji · கவிஞர்

thank u samram, 2 part dhaan climax vandhudum......

msvijay · எழுத்தாளர்

நல்ல நகர்வு.... எதிர்பார்ப்புடன் அடுத்த பதிவை நோக்கி...

nareshji · கவிஞர்

thank u vijay

hot guru · எழுத்தாளர்

கதை நல்லா போகுது continue பண்ணுங்க‌

nareshji · கவிஞர்

thank u hot

nareshji · கவிஞர்

இருவர் (இது கதையல்ல நிஜம்)-5

சுப்ரமனிக்குள் , ராமனை பற்றி, சிவா சொன்னது எதுவும் அவனை பெரிதாய் பதிக்கவில்லை, அதனால் அவன் கூறியதை முழுவதுமாய் மறந்துவிட்டான். ராமனுடன் மொபைல், fb தொடர்பிலேயே இருந்தான் சுப்பிரமணி.பின் இப்படியே, இரண்டு நாட்கள் கழிந்தது, அப்போது சுப்ரமணியின் மொபைலுக்கு ராமனின் அழைப்பு வந்தது. அதை எடுத்த சுப்பிரமணி, சொல்லு செல்லம் என்றான்.

எதிர்புறத்தில் இருந்த ராமன், மாமு நாளை சண்டே, உங்களை பார்க்க திருச்சி வரலாமா???? என்று கேட்டான்.

யெஹ்!! செல்லம் இது என்ன கேள்வி, கண்டிப்பாக நீ வரவேண்டும். நீ "திருச்சி சென்ட்ரல் பஸ் ஸ்டாண்டு " வந்ததும் சொல்லு, நான் வந்து உன்னை என் வீட்டிற்கு அழைத்து போகிறேன் என்றான் சுப்ரமணி .

இருவரும் சரி என்று முடிவு செய்து, அழைப்பு மணியை துண்டித்தனர்.
மறுநாள் காலை 10 மணி இருக்கும், தான் "திருச்சி சென்ட்ரல் பஸ் ஸ்டாண்டு " வந்துவிட்டதாக சுப்ரமணியிடம் தகவல் சொன்னான் ராமன்.

அடுத்த நிமிடமே சுப்பிரமணி அங்கு வந்து ராமனை தன் வீட்டிற்கு அழைத்து போனான். வீட்டில் இருந்த அமுதாவிற்கு, ராமனை தன் நண்பனின் சகோதரன் என்று அறிமுகப்படுத்தி வைத்தான் சுப்ரமணி . அன்று விடுமுறை நாள் என்பதால் ஸ்வேதாவும் வீட்டில் இருந்தால். அவளிடம் விளையாடிக்கொண்டும், குறும்புத்தனத்தை ரசித்துக்கொண்டும் இருந்தான் ராமன். பின் ராமனை அழைத்துக்கொண்டு வெளியில் வந்தான் சுப்பிரமணி.

திருச்சியில் உள்ள, ஒரு பொதுவான மக்கள் நடமாட்டம் உள்ள ஒரு இடத்தில் அமர்ந்து இருவரும் பேசிக்கொண்டு இருந்தனர். இருவரின் கை விரல்கள் மட்டும் அங்கு கலவி பாடிக்கொண்டு இருந்தது. இருவரின் இதழ்களும் மௌனமாய் இருந்தது. வெகு நேரம் இருவருக்குள்ளும் மௌனம் மட்டுமே இருந்தது. அந்த நிமிடம் சுப்ரமணியே பேச ஆரம்பித்தான்...... நீ சொன்ன "பொக்கிஷம்" கதையை படித்தேன். அதுவும் முழுமையாய் படிக்கவில்லை முதல் இரண்டு பகுதி, பிறகு கடைசி முடிவு படித்தேன் நன்றாக இருந்தது என்றான் சுப்பிரமணி. அதற்கும் ராமன் ஒன்றும் பேசவே இல்லை.என்ன செல்லம் அமைதியாகவே இருக்கிறாய், ஏதாவது என்னிடம் கேட்க வேண்டுமா, இல்லை வேறு ஏதாவது பிரச்சனையா என்று ராமனிடம் கேட்டான்.

இல்லை மாமு, அப்படி எல்லாம் ஒன்றும் இல்லை..... அப்போது, "ராமனின் கண்கள் சுப்ரமணியின் கருவிழியை நோக்க..... சுப்ரமணியின் கண்களும் ராமனின் கரு விழியை நோக்கியது........ இருவரின் கருவிழிகளும் உருண்டது, இருவர் பார்வையும் மயங்கியது...... இருவரின் இமை மூடாத இந்த பார்வை அன்பு, காதலால் வந்தது...... இந்த பார்வை இப்போது இருவரையும் மறைவான இடம் தேடச் சொன்னது..... அதன் தொடர்ச்சியாய் இருவரின் கால்களும் மறைவான, ஆள் நடமாட்டம் இல்லாத இடம் தேடி நகர்ந்தது..... புதர்கள் அண்டிய ஒரு மர நிழலில் இருவர் தேவைகளும் நிறைவேற்றப்பட்டது இருவராலும்".

தேவைகள் தீர்ந்ததும் தேவை இல்லாத ஆட்களை தேடுவது இயற்கையே....... சுப்ரமணி , ராமன் இருவரும் , தேவை தீர்ந்ததும் மக்கள் நடமாட்டம் உள்ள இடத்தை தேடி வந்தனர். இதற்கு பிறகும் ராமன் முகத்தில் ஏதோ ஒரு யோசனையும், அதனால் அவனுடைய மௌனமும் தொடர்ந்தவாறே இருப்பதை சுப்பிரமணி நன்கு உணர்ந்தான். ராமன் உனக்கு என்ன ஆச்சி? வந்ததில் இருந்து அதிகம் பேசாமல் ஒரு தயக்கத்திலேயே இருக்கிறாயே என்ன என்றான் சுப்ரமணி .

நீ தான் காரணம் என்றான் ராமன்.
நான் காரணமா ? என்னடா சொல்ற என்று கேட்டான் சுப்பிரமணி.
ராமன் சிரித்துக்கொண்டே, சுப்ரமணியை பார்த்தாவாறே .....

"உன்னிடம்♥♥♥
உரையாட வந்த என்னை♥♥♥
உறைய வைத்துவிட்டாய்♥♥♥
உன் விழி பார்வையில்♥♥♥
உறைந்து கிடைக்கிறேன்♥♥♥
உன்னோடும்♥♥♥
உணர்வோடும்♥♥♥

அட பாருய்யா என் செல்லம், என்னமா பேசுது, என்னமா பொய் சொல்லுது என்று சொல்லி சிரித்தான் சுப்பிரமணி.
சிறிது நேரத்திற்கு பிறகு , சுப்ரமணி தயங்கிக்கொண்டே கேட்க ஆரம்பித்தான், ராமன் நான் இப்போது ஒன்று கேட்பேன் நீ தவறாக நினைக்க கூடாது என்றான் , ராமனும் சரி என்று தலையசைத்தான்.
உனக்கு fb -ல சிவான்னு யாரையாவது தெரியுமா? என்று கேட்டான் சுப்ரமணி .
ராமன் அங்கேயே அழ ஆரம்பித்துவிட்டான். ராமன் ஏன் அழுகிறான் என்று புரியாமல் , என்னடா ஆச்சி எதுக்கு அழுகிறாய், நான் தெரியுமான்னு தானே கேட்டேன் என்றான் சுப்பிரமணி.

மாமு எனக்கு அவனை ஒரு fb நண்பனாய் தெரியும் அவ்வளவு தான். அவன் நன்றாக பேசியதால் அவனை நம்பி என்னை பற்றி அனைத்தையும் சொன்னேன். என்னை பற்றி தெரிந்து கொண்ட அதிலிருந்து, மற்றவரிடம் என்னை தவறாக சொல்வது, மற்றவர்களை என்னை நம்பாதே என்று சொல்வது இப்படியே செய்கிறான். உங்களிடம் என்னை பற்றி சொல்லிவிட்டதாக அவன் தான் என்னிடம் சொன்னான் என்று சொல்லி அழுதான் ராமன்.

ஏய்! செல்லம் உன்னை பற்றி எனக்கு தெரியும், நான் எதுவும் தவறாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை. ஆனால் அவன் உன்னை பற்றி எல்லோரிடமும் தவறாக சொல்வது எனக்கு சரியாகப்படவில்லை. சரி விடு இதற்கு எதாவது முடிவு செய்வோம் என்று சொல்லிவிட்டு , ராமனின் கண்ணில் இருந்த கண்ணீர் துளியை துடைத்தான்.

"என்னை இந்த அளவுக்கு நம்புகின்ற, நேசிக்கும் உங்களிடம் என்னால் என் மனதில் உள்ள....." என்று எதையோ சொல்ல வந்த ராமன் அப்படியே சொல்லாமல் பாதியிலேயே நிறுத்தி விட்டான்.

சொல்ல வந்த ஒன்றை பாதியிலேயே நிறுத்திய ராமனை பார்த்து, என்னிடம் பேசுவதற்கு உன்னிடம் ஏதோ விஷயம் இருக்கிறது அதை நேரில் சொல்ல தயங்குகிறாய் , அந்த விஷயத்தை வீட்டிற்கு சென்றது மொபைலில் தொடர்பு கொண்டு சொல், என்று சொல்லி கண்ணடித்து சிரித்தான் சுப்ரமணி .

தனக்காக எதையும் சர்வ சாதாரணமாக எடுத்துக்கொள்வதும், தன்னை முழுமையாய் நம்பும் சுப்ரமணியை பார்த்ததும், ராமன் ஒரு நிமிடம் சுப்ரமணியை பார்த்தான். அந்த பார்வையில் ஏக்கம், வெறுமை , சொல்ல முடியாத, சொல்ல தெரியாத துயரம் ராமனின் பார்வையில் தெரிந்தது. அந்த நிமிடம் ராமனின் இந்த பார்வை சரியில்லையே என்ற ஒன்று மட்டுமே சுப்ரமனியால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது.

சுப்பிரமணி மாலை 5 மணியளவில் , தஞ்சாவூர் பேருந்தில் ராமனை ஏற்றிவிட்டான், அப்போது ராமன் சுப்ரமணியிடம் , இந்த வாரத்தில் இருந்து கல்லூரி தேர்வு தொடங்கப்போகிறது, அதனால் என்னால் அதிகம் பேச முடியாத என்ற ஒரு தகவலை மட்டும் சொல்லிவிட்டு கிளம்பினான்.

அடுத்த நாள் முதல் ராமனிடம் இருந்து அதிகமாக குருஞ்செய்தியோ , அழைப்போ வருவதில்லை. சுப்பிரமணி தொடர்பு கொண்டாலும் நான் படிக்கிறேன் பிறகு பேசுகிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு அழைப்பை துண்டித்துவிடுவான். இது பெரிதாய் சுப்ரமணியை பாதிக்கவில்லை, ராமனுக்கு தேர்வு என்பதை மனதில் வைத்துக்கொண்டு , இனி அதிகமாய் அவனை நாம் தொந்தரவு செய்ய கூடாது என்று சுப்பிரமணி முடிவு செய்தான்.

ஒரு நாள் சுப்ரமணி ராமனுக்கு குறுஞ்செய்தி அனுப்பினான் அது.....
"ஹாய் செல்லம், என்னடி பண்ற....." - அதற்கு ராமனிடம் இருந்து எந்த பதிலும் வரவில்லை. அடுத்த அரை மணி நேரம் கழித்து சுப்ரமணிக்கு ராமனிடம் இருந்து அழைப்பு வந்தது .ஹலோ சொல்லு செல்லம் என்றான் சுப்பிரமணி.
எதிர்புறத்தில் இருந்த ராமனோ, கோபமாய் எனக்கு சிறிது நேரத்திற்கு முன் என்ன குறுஞ்செய்தி அனுப்பினாய் என்று கேட்டான் ராமன்.
என்னடா ஆச்சி, என்ன பண்றன்னு கேட்டு தான் அனுப்பினேன் என்றான் சுப்பிரமணி.
வாடி, போடின்னு அனுப்பி இருக்க, அதை பார்த்த என் சித்தி என்னடா இது இப்படி அனுப்ச்சி இருக்காங்கன்னு சொல்லி என்னை திட்டினாள் , இனிமேல் நீ எனக்கு எந்த குறுஞ்செய்தியும் அனுப்பாதே என்று சொல்லி, சுப்ரமணியின் பதிலை கூட எதிர் பார்க்காமல் அழைப்பை துண்டித்தான்.

ராமன் இது போன்று நடந்து கொண்டதை துளியும் சுப்ரமனியால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை, மனம் வருந்தினான். அடுத்த இரண்டு நாட்கள் ராமனிடம் எந்த ஒரு குறுஞ்செய்தியோ , அழைப்போ வரவில்லை.சுப்ரமணியும் தேர்வு என்பதால் தொந்தரவு செய்யவில்லை.

சுப்ரமணி ஏதோ ஒரு எண்ணத்தில், fb ஓபன் செய்தான். அந்த நேரம் fb ஆன்லைனில் சிவா இருந்தான். அடுத்த நிமிடமே சிவாவிடம் இருந்து குறுஞ்செய்தி, "என்ன இப்போவாவது ராமனை பற்றி தெரிந்து கொண்டீர்களா? அவனை இனியும் நம்பாதிர்கள் " - என்று அனுப்பி இருந்தான்.
அதற்கு, சுப்பிரமணி, எனக்கு எல்லாம் தெரியும் நீ ஒன்றும் எனக்கு அறிவுரை சொல்லவேண்டாம். உன்னால் ராமன் அழுதான் தெரியுமா என்று சொல்லி சிவாவை திட்டினான் சுப்பிரமணி.
அதற்கு சிவா, நீயெல்லாம் எங்கே திருந்தப்போகிறாய் அனுபவித்தால் தான் தெரியும், நீ நல்லாவே இருக்க மாட்டாய் என்று சொல்லி சபிப்பது போல் பேச ஆரம்பித்தான் சிவா.
சுப்பிரமணி கோபமாய் என்னை பற்றி உனக்கு என்ன தெரியும் , நான் திருந்துவது திருந்தாது என் விருப்பம் என்று சொல்லி ஆதங்கப்பட்டான் சுப்பிரமணி.

உன்னை பற்றி எனக்கு எல்லாம் தெரியும், நீ இருப்பது திருச்சி, "திருச்சி சென்ட்ரல் பஸ் ஸ்டாண்டு " அருகில் தான் உன் வீடு, உனக்கு திருமணமாகி மனைவி ஒரு பெண் குழந்தை இருக்கிறது சரியா என்று கேட்டு அனுப்பினான் சிவா.

அந்த குறுஞ்செய்தியை பார்த்ததும் , சுப்ரமனியால் நம்பவே முடியவில்லை, என்னை பற்றி ஒன்று விடாமல் அப்படியே சொல்கிறானே இவனுக்கு எப்படி இது எல்லாம் தெரியும் என்று அதிர்ந்து போனான் சுப்பிரமணி. அதன் பிறகு சுப்பிரமணி பதில் ஏதும் அனுப்பவில்லை.
சிவா மறுபடியும், என்ன பதில் வரவில்லை, இனியாவது திருந்து அவனை விட்டு விலகு என்று சொல்லிவிட்டு சென்றான்.

சுப்பிரமணி குழம்பிப் போனான். என்னை பற்றி முழுதும் சொல்கிறானே இது எப்படி சாத்தியம் என்று யோசித்துக்கொண்டே அலுவலகத்தை விட்டு வெளியில் வந்தான். தன் நண்பன் ராகவனுக்கு மொபைலில் நடந்ததை எல்லாம் சொன்னான். உனக்கு மட்டும் தான் என் வீட்டை பற்றி தெரியும் பிறகு எப்படி இது சாத்தியம் என்று கேட்டான் சுப்ரமணி .
ராகவனோ, இதில் என்னவோ நடக்கிறது என்னவென்று கண்டு பிடிக்கலாம் என்று சொல்லிவிட்டு அழைப்பை துண்டித்தான் ராகவன். சுப்ரமணிக்கு "ராகவன் அதிகம் பேசாமல் அழைப்பை துண்டித்த விதமே சுப்ரமணிக்கு சரியாய் படவில்லை".

நம்மை சுற்றி என்ன நடக்கிறது என்ற குழப்பத்திலேயே வீட்டிற்கு சென்றான் சுப்பிரமணி ,வீட்டின் உள்ளே நுழைந்ததும் , அதிக சத்தத்தோடு ஓடிக்கொண்டிருந்த சீரியல், அதோடு வந்துட்டிங்களா நாளைக்கு ஸ்வேதாவுக்கு அடுத்த வருடத்துக்கு உண்டான பள்ளி கட்டணம் கட்டணுமாம், அதோடு கேஸ் கூட ஆயிடுத்து, அதுவும் வாங்கணும் என்றால் அமுதா.

நான் என்ன, "நாளைக்குள்ள செத்துடவா போறேன்", வந்ததும் உன் ஒப்பாரி பாட்டை ஆரம்பிச்சிட்ட, என்று சொல்லி அமுதாவை திட்டிவிட்டு ஓடிக்கொண்டு இருந்த சீரியலை நிறுத்திவிட்டு , தன் மொபைலை எடுத்துக்கொண்டு மாடிக்கு சென்றான் சுப்பிரமணி.
சுப்ரமணி மொபைலில் தன் நண்பன் கௌதமிற்கு தொடர்பு கொண்டு நடந்த அனைத்தையும் சொன்னான். கெளதமோ, என்னடா? உன்னை சுற்றி உனக்கு தெரியாமல் என்னமோ நடந்து இருக்கிறது என்பது மட்டும், நீ சொல்வதை கேட்டாலே தெரிகிறது. சரி நான் உனக்கு உதவி செய்கிறேன். எனக்கு இரண்டு நாள் டைம் கொடு, என்ன நடந்ததுனு விசாரிக்கலாம் என்றான் கெளதம். கெளதம் பேச்சில் சுப்ரமணிக்கு நம்பிக்கை இருந்தது. சரி என்று சொல்லிவிட்டு அழைப்பை துண்டித்தான்.

மாடிப்படியில் இருந்து கீழிறங்கிய சுப்பிரமணி, ஹாலில் இருந்த டேபிளில் வந்து சாய்ந்தான். அப்போது சுப்பிரமணி ,கௌதமிடம் பேசியதில் தன் பாரம் குறைந்ததையும், இப்போது ஒரு டம்ளர் டீயும் , தயலமும் இருந்தால் இன்னும் நன்றாக இருக்கும் என்று நினைத்துக் கொண்டே நிமிர்ந்தான். அப்போது, "அவன் இருந்த டேபிளில் ஒரு டம்ளர் டீயையும், செண்டுபாம் தயலத்தையும் வைத்துவிட்டு திரும்பி பார்க்காமல் தன் உலகமான, தன் வாழ்க்கை இது தான் என்று ஆகிப்போன சமையலறையை நோக்கி நடந்துப் போய்க்கொண்டு இருந்த அமுதாவையே" வெறித்துப் பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான் சுப்பிரமணி.

அடுத்து (இருவர்--6) பகுதியில் "இருவர்" கதையின் முடிவு(climax) வெளியாகும், கதையும் முடியும்.

(இருவர் தொடரும்)

ramnav · கவிஞர்

RE: "�2�5�2�6�2�3�2�1�2�6�2�5" (�2�5�2�4�2�3 �2�9�2�4�2�0�2�5�2�8�2�5�2�8 �2�8�2�1�2�6�2�4�2�5)

basher · மூத்த உறுப்பினர்

RE: "இருவர்" (இது கதையல்ல நிஜம்)

nareshji · கவிஞர்

thank u ramnav

nareshji · கவிஞர்

ya , subramaniyin mudivu ingu anaivarukkum pidikkum endru nambugiren......... avan eduththa mudivu vithyaasamaandhu, en climax il ungal karuththukkalai edhir paarppen.....

avan eduththa mudivu sariyaa enbadhai ungal mandhil pattadhai sollavum....... thank u basher

hot guru · எழுத்தாளர்

கதை ரொம்ப சுவாரஸ்யமாக போகிறது, திருப்பங்கள் நல்லதாய் இருக்க வேண்டுகிறோம்.

nareshji · கவிஞர்

kandippaaga hotguru....... nalla mudive, mudindhavarai en kadhayil nalla mudive irukkum, real life la dhaan nalla mudivu illai, kadhayil irukattume..... enna hot naan sovadhu correct dhaane ...... thank u for ur comment

samram · ஊக்குவிப்பாளர்

very realistic...சுப்பிரமணி ரொம்ப ஏமாந்து போய் இருக்குறார்...அமுதா மேல் மதிப்பும் மரியாதையும் வருகிறது...கதை...கதை சொன்ன விதம் ரொம்ப அருமையா இருக்கு...waiting for the climax...

nareshji · கவிஞர்

இருவர் (இது கதையல்ல நிஜம்)-6

சுப்ரமணியின் மனதுக்குள் ஏதோ ஒரு வெறுமை, தயக்கம், ஏமாற்றம் இது எல்லாம், நிழல் ஆடிக்கொண்டு இருந்தது. அதற்கு காரணம் அமுதாவை ஒரு மனைவியாய் அல்ல ஒரு பெண்ணாய் கூட மதிக்காத குற்ற உணர்ச்சியா, இல்லை ராமனின் வருகையும் பிரிவுமா, இல்லை சிவாவால் தன்னை சுற்றி ஏதோ நடக்கிறது அதை புரிந்துகொள்ள, தெரிந்துகொள்ள முடியாத மாயையா , என்ற ஒரு வரையறைக்குள் சுப்ரமனியால் வரமுடியவில்லை. இப்படியே மூன்று நாட்கள் கழிந்தது.

சுப்ரமணி தன் நண்பண் கௌதமின் அழைப்புக்காக காத்திருந்தான். அன்று மாலை வரை கௌதமிடம் இருந்து எந்த அழைப்பும் வரவில்லை. பொறுமை இழந்த சுப்ரமணி , அவனாக கௌதமிற்கு கால் செய்வோம் என்று மொபைலை எடுத்தான் சுப்பிரமணி , அந்த நிமிடம் சுப்ரமணியின் மொபைல் ஒலித்தது. அது கௌதமின் அழைப்பு தான். அவசரமாக மொபைலை எடுத்து, சொல்லு கெளதம் ஏதாவது கண்டுபுடிச்சியா என்று கேட்டான் சுப்ரமணி .

எதிர்புறத்தில் இருந்த கெளதம், மச்சி சுப்ரமணி "நீ இப்போது சத்திரம்(திருச்சியில் இருக்கிற இடம்) வா!! . உன்னிடம் நிறைய சொல்ல வேண்டியதும், பேச வேண்டியதும் இருக்கு, நேரில் வா இருவரும் பேசலாம் என்று சொல்லிவிட்டு அழைப்பை துண்டித்தான் கெளதம்.

அடுத்த 10 நிமிடத்தில் சுப்பிரமணி சத்திரம் வந்தான். அங்கு கெளதம் நின்று கொண்டிருந்தான். என்னடா கெளதம் ஏதாவது தெரிந்ததா என்று கேட்டான் சுப்ரமணி.
ஏதாவது என்ன மொத்தமும் தெரிந்தது.

ஒருவரை பற்றி எதுவும் முழுதாய் தெரியாமல், காதல் என்ற எல்லைக்குள் போவது சரியில்லை. fb-யில் ஒருவனை முதல் முறையாய் குறுஞ்செய்தி மூலமாக பேசுவது, நான்கு கேள்விகள் கேட்பது உடனே, நான் உன்னை காதலிக்கிறேன், உன்னுடன் கடைசி வரை இருக்க விரும்புகிறேன், நீ என்னுடன் மட்டும் தான் இருக்க வேண்டும், அதன் வெளிப்பாடாய் மானே , தேனே, என்று சொல்லி மொபைல் எண்ணை வாங்குவது, இது போதாது என்று மொபைலில் மணிக்கு 100 முறை "I LOVE U, I LIKE U, I KISS U, " இது போன்று சொல்லி கொள்வது, இது காதலா .

நான் இந்த கே காதலை தவறு என்றோ, ஒருவனோடு ஒருவனாய் வாழ்வது தவறு என்று சொல்லவில்லை. ஒருவனோடு ஒருவனாக காதலை, அன்பை பரிமாறிக்கொண்டு வாழ்வது மனிதர்களான நமக்கு மனதளவிலும், உடலளவிலும் நன்மையை தரும் என்பதில் எனக்கு எந்த ஐயமும் இல்லை.ஆனால் 5 நிமிட பேச்சில் , உன்னை நான் காதலிக்கிறேன், உன்னை தான் தேடிக்கொண்டு இருந்தேன் என்றும், நேற்று ஒருவன் என்னிடம் இது போன்று தான் செட்டிங்கில் என்னை பிடிக்கிறது என்றும், என்னை போன்ற ஒருவனைத் தான் தேடிக்கொண்டு இருந்ததாகவும், நீ என்னை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை என்றால் என் வாழ்நாள் வரை வேறு ஒருவரோடும் இணையாமல் இப்படியே இருந்து விடுவேன் என்றும் சொல்கிறான். இது பைத்தியக்காரத்தனம் இல்லையா. என்னை பற்றி எதுவும் தெரியாமல் அவசரமாய் காதலிப்பது, பின் அவசரமாய் பிரிந்துவிட்டு, "கே" வாழ்க்கையில் காதலே இல்லை எல்லோரும் ஏமாற்றுகிறார்கள், காதலில் யாருக்குமே விருப்பம் இல்லை, காமம் மட்டுமே தேவைப்படுகிறது என்று சொல்லி பிதற்றுவது சரியா .
வாழ்க்கையில் எல்லோருமே சினிமாவை போன்று ஒரு மாயை உலகத்தையே விரும்புகின்றனர்.பார்த்தவுடனேயே காதல் வரவேண்டும், தன் கனவு உடனேயே நினைவாக வேண்டும் என்று நினைப்பது முட்டாள்தனம்.

நீ ஒரு "கே" செட்டிங்கிலோ, நேரிலோ பார்க்கிறாய் என்றால் முதலில் நண்பனாகு, பிறகு இருவருக்குள்ளும் இருக்கும் நிறை, குறைகள் தெரியும்.அதன் பிறகு இருவரும் கலந்து பேசி காதலுக்குள், வாழ்க்கை என்னும் சொர்கத்துக்குள் நுழைய வேண்டும். எந்த ஒரு உறவிலுமே புரிதல் என்பது மிகவும் முக்கியமான ஒன்று, ஒரு உறவை பலப்படுத்துவதும் புரிதலே. முழுமையாக ஒருவனை புரிந்து கொண்டு, அதாவது உன் "கே" வாழ்க்கையில் நீ தலைவனாய் தேர்ந்தெடுக்கும் ஒருவனோடு கலந்து பேசி, அதன் பின் காதல் என்ற ஒன்றை அடைந்தால் தான் "இருவர்" வாழ்க்கையும் நலமாய் இருக்கும். இல்லை நான் அவசரமாய்த் தான் காதலிப்பேன், அவன் மேல் அன்பு மழையை பொழிவேன்,அவன் தான் என் வாழ்க்கை , அவன் தான் என் காதலன் என்று அவசரப்பட்டால், அந்த அவசர காதல் அவசரமாய் முடிந்து, உன் மனதை உடைத்து காயப்படுத்திவிட்டு போவது தான் அவசர காதலின் இயல்பு . இப்படி ஆவேசமாய் பேசினான் கெளதம்.

இவன் ஏன் இப்படி பேசுகிறான் என்று புரியாமல் ,டேய் இப்ப எதுக்கு இதை எல்லாம் பேசுகிறாய் என்று கோபமாய் கேட்டான் சுப்ரமணி.

உன்னுடைய காதலும் "அவசர காதல்" தான், என்றான் கெளதம்.

என்னடா? சொல்ற நானும் ராமனும் ஒருவரை ஒருவர் நன்கு புரிந்து கொண்டவர்கள், இப்போது சிறிய சண்டை அவ்வளவு தான் என்றான் சுப்ரமணி .

சுப்ரமணியை வெறுப்பேற்றுவது போல் சிரித்த கெளதம், ராமனை பற்றி உனக்கு என்ன தெரியும் என்றான். கெளதம் கேட்கும் கேள்வியின் உள் அர்த்தம் புரியாமல், சரி நீ ராமன் கதையை விடு, சிவாவை பற்றி சொல்லு என்றான் சுப்ரமணி.

அய்யோ !!! சுப்பிரமணி, இனி உன்னிடம் உண்மையை சொன்னால் தான் உனக்கு புரியும். நீ நினைப்பது போல் "ராமன்" "சிவா" ---"இருவர்" அல்ல "ஒருவர்" தான் என்றான் கெளதம்.

என்னடா சொல்ற என்று குழப்பத்தில் கேட்டான் சுப்ரமணி .

ஆம் சுப்பிரமணி "ராமன்" "சிவா" ---"இருவர்" அல்ல "ஒருவர்" தான் . அவன் ஊர் தஞ்சாவூர் தான். கல்லூரி இரண்டாமாண்டு படிக்கிறான் என்பது மட்டுமே உனக்கு தெரியும். அவனின் முழு பெயர் "சிவராமன்", அவன் கல்லூரி ரிஜிஸ்டரில் இருப்பது இந்த பெயரே என்று சொன்னான் கெளதம்.

இதை கேட்டதும் சுப்ரமனியால் நம்பவே முடியவில்லை. அப்படியே அமைதியாய் நின்றிருந்தான். அவன் கண்கள் மட்டும் கலவரமானது.

கெளதம் பேச ஆரம்பித்தான், நான் fb -யில் இரண்டு id தயார் செய்து , அதன் மூலமாக தான் ஒரு id -யில் இருந்தும் குறுஞ்செய்தி அனுப்பி தான் இதை கண்டுபிடித்தேன். முதலில் பிடி கொடுக்காமல் தான் பேசினான், அவனின் "English writing style"-யை வைத்து தான் உறுதி படுத்திக்கொண்டு , பேசினேன் உண்மையும் அது தான் என்பது புரிந்தது. ஆம் உன்னிடம் பேசிய "இருவர்" - "ஒருவர்" தான். அது உன் "இருவர்" ஆகா இருந்த "சிவராமன்" தான் என்று தெளிவாக சொன்னான் கெளதம்.

எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக இருந்த சுப்ரமணி , சிறிது நேரம் கழித்து தன் மொபைலை எடுத்தான், அவன் மொபைலில் "raaman chellam " என்று இருந்த நம்பருக்கு பச்சை பட்டனை அழுத்தினான்.

எதிர்புறத்தில் , ராமன் "ஹலோ" என்றான்.

ராமன் வழக்கமாக பேசும் ஹலோ இது இல்லை என்று சுப்ரமணிக்கு தெரிந்தது., அது தெரிந்தும் எப்படி இருக்க செல்லம் என்று கேட்டான் சுப்ரமணி .

ராமன் சொன்னான், எனக்கே ஆயிரம் பிரச்சனை இருக்கு, என்றான்.

என்ன செல்லம் சொல்ற என்ன ஆச்சி? என்று கேட்டான் சுப்ரமணி .

என்னுடைய மெயில் மூலயமாக , என் அண்ணன் என்னுடைய fb, id-யை பார்த்துவிட்டான். நான் "கே " என்பதையும் தெரிந்து கொண்டான். என்னை என் அண்ணன் எச்சரித்துள்ளான், இனி இந்த பழக்கம் வேண்டாம் என்றும், இனி தொடர்ந்தால் குடும்பத்திடம் சொல்லிவிடுவதாகவும் சொல்லி இருக்கிறான். அதனால் இனிமேல் நீங்கள் என்னிடம் எந்த தொடர்பும் வைத்துக்கொள்ள வேண்டாம். என்னை விட்டு விலகி விடுங்கள் என்று சொல்லி அமைதி ஆனான் ராமன்(எ)சிவா.

அமைதியாய் பேச ஆரம்பித்தான் சுப்ரமணி , முதலில் நான் பேச வந்த விஷயத்தை சொல்லிவிடுகிறேன். "ராமன்" "சிவா" ---"இருவர்" அல்ல "ஒருவர்" என்பதை நான் தெரிந்து கொண்டேன். இது கொஞ்சம் எனக்கு வருத்தம் தருவது உண்மையே, ஆனால் நீ என் மீது உள்ள அன்பால் என்னை சோதிக்கவே இப்படி செய்தாய் என்று தான் நான் நினைக்கிறேன். உன் மீது உண்டான அன்பு எனக்கு சற்றும் குறையவில்லை என்பதை மட்டும் நீ புரிந்து கொண்டால் போதும் என்றான் சுப்பிரமணி.

சுப்ரமணி இப்போது பேசிய "ராமன்" "சிவா" ---"இருவர்" அல்ல "ஒருவர்" என்பதற்கு எல்லாம் அவன் ஒரு விளக்கமும் தரவில்லை அவன் பேசிய வார்த்தைகள் எல்லாம்.......
"தயவு செஞ்சி என்னை மறந்துவிடுங்கள், எனக்கு என் குடும்பம் தான் முக்கியம், என் அப்பா, அம்மாவை எல்லாம் விட்டுவிட்டு என்னால் இருக்க முடியாது. என் அண்ணன் தெளிவாக சொல்லிவிட்டான், நீ இந்த கே உறவை தொடர்ந்தால் உன்னை வீட்டை விட்டே வெளியில் அனுப்பிவிடுவேன் என்று சொல்லி இருக்கிறான். அதனால் இனி நான் உங்களோடு இருக்க முடியாது,என்னை மறந்துவிடுங்கள். "என் குடும்பம் தான் எனக்கு முக்கியம்" என்றான் ராமன் (எ)சிவா.

சுப்ரமணி சொன்னான், செல்லம் நான் உனக்காக காத்துக்கொண்டு இருப்பேன் என்றான்.

அதற்கு ராமனோ "கண்டிப்பாக நான் வரவேமாட்டேன், புரிந்து கொள்ளுங்கள் என்னை தொடர்பு கொள்ளாதிர்கள் என்று சொல்லிவிட்டு, சுப்ரமணியின் பதிலை கூட எதிர் பார்க்காமல் அழைப்பை துண்டித்தான்.

ராமன் ஏற்படுத்திவிட்டு போன வெறுமை இருளாய், பாலைவனமாய் சுப்ரமணியின் மனம் கொதித்தது ,சுப்ரமணியின் கண்களும் சிவந்தது, ஆனால் கண்ணீர் வரவில்லை.

கெளதம் கோபமாய் சுப்ரமணியிடம், என்னடா நினைத்துக் கொண்டு அவனிடம் ,அப்படி பேசினாய். உனக்கு எவ்வளவு பெரிய துரோகம் செய்திருக்கிறான், அதுவும் ஒரு சின்ன பையன் , அவனிடம் கெஞ்சிக்கொண்டு இருக்கிறாய் என்று திட்டினான் கெளதம்.

சிறிது நேரம் அமைதியாய் இருந்துவிட்டு, பேச ஆரம்பித்தான் சுப்பிரமணி, கெளதம் இப்போது யோசிக்கும் போது தான் எனக்கு ஒவ்வொன்றும் புரிகிறது , அவன் என்னை காதலிக்கவே இல்லை என்று சொல்லி அமைதி ஆனான் சுப்ரமணி .

என்ன சொல்ற சுப்பிரமணி? என்று கேட்டான் கெளதம்.

நான் சொல்வது உண்மை தான் கெளதம் , அவன் என்னை காதலிக்கவே இல்லை. அது எனக்கு இப்போது தான் புரிகிறது. அவன் காதலித்தது என்னை இல்லை. அவன் காதலித்தது, இப்போதும் காதலித்துக் கொண்டு இருப்பது "கோபி" என்கின்றவனை தான். ஆம் கோபியை தான் அவன் எனக்கு முன்பு பார்த்தது, கோபி அவனை விட்டு பிரிந்தாலும், அவனை இவனால் மறக்க முடியவில்லை. அவனின் வயது, படிப்பு இப்படி ஏதோ ஒன்று ராமனோடு ஒன்றி போய்விட்டது. ஒருவேளை அவனுடன் பழகிய நாட்கள் கூட கோபியை ராமனால் மறக்க முடியாமல் தடுத்திருக்கும். ஆம், கெளதம், நான் அன்று ராமன் வீட்டிற்கு செல்வதற்கு முன் , அந்த கடைசி நிமிடம் வரைக்கும் கோபிக்கு கால் செய்ததாகவும், அவன் தன்னுடைய அழைப்பை ஏற்கவில்லை என்றும் ராமன் கூறினான். அப்படி என்றால் அவன் என்னை முழுதாய் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை, ஒரு substitute - மாற்று பொருளாகவே என்னை பயன்படுத்தி உள்ளான் என்று நினைக்கும் போது நெஞ்சு வலிக்கிறது. என்னை ஒதுக்குவதற்கு இப்படி ஒரு நாடகம் நடத்தி இருக்கிறானே என்று நினைக்கும் , அவன் மீது இருந்த அன்பு, காதல், மரியாதை, பாசம் இப்படி வார்த்தையால் சொல்ல முடியாத உணர்சிகள் எல்லாம் குமுறி அழுகிறது என்று சொல்லி தலையில் கை வைத்துக்கொண்டு உட்கார்ந்தான் சுப்ரமணி.

அப்போது அங்கு வந்தான் சுப்ரமணியின் நண்பன் ராகவன், டேய்! நான் அப்பவே சொன்னேன் இந்த காதல் , கத்தரிக்காய் எல்லாம் வேண்டாம் என்று கேட்டாயா , இப்போது கஷ்டம் யாருக்கு உனக்கு தானே. இனியாவது திருந்து, இந்த "கே" வாழ்க்கையில் காதல் என்பது "இலை மறை காய் போல் தான் ". இருக்கும் அதை அடைவது கடினம், நடக்காத ஒன்று, இனி உன் தேவை என்னவோ, அதாவது உன் உடல் தேவையை மட்டும் பூர்த்தி செய்து கொண்டு வந்துவிடு அது தான் நல்லது என்றான் ராகவன்..

ராகவனயே ஒரு நிமிடம் உற்றுப்பார்த்தான் சுப்ரமணி , கெளதம் சிறிது நேரத்திற்கு முன்பு சொன்னது போல், எனக்கு நடந்ததில் "கே" காதல் தவறு இல்லை, "கே" காதல் எனக்கு துரோகம் செய்யவில்லை. நான் காதலித்தவன் தான், நான் காதலிக்க தேர்ந்தெடுத்தவன் இதற்க்கு காரணம்.பின் யோசித்த சுப்ரமணி , இல்லை இல்லை அவனை விட தவறு அதிகம் செய்தவன் நான் தான். அவனை பற்றி முழுதாய் புரிந்து கொள்ளவில்லை, ஒரு சுயமான முடிவை எடுக்கத் தெரியாத, ஒரு சிறியவனை, "கே" காதலால் மனதளவில் பாதிக்கப்பட்ட ஒருவனை, ஒரு மன நோயாளியை என் காதலனாய் தேர்ந்தெடுத்தது தான் நான் செய்த மிகப்பெரிய தவறு.

அதோடு ராகவன், நீ சொன்னாயே உடல் தேவையை மட்டும் தேடு, மனத்தேவையை தேடாதே என்று இது முற்றிலும் தவறு. அப்படி நான் செய்தால் அது சுயநலம்." ஒரு கடையில் பால் இல்லை, பால் இல்லாத அந்த கடையில் வந்து எனக்கு பால் தான் வேண்டும் என்று சொன்னால் அது நிறைவேறாது, வேறு கடை தான் தேடிப்போக வேண்டும். எங்குமே இல்லை என்றால் இருப்பதை தேடித் தான் அவன் வரவேண்டும் அது தான் அவன் விதி". அது போல் காமம் மட்டுமே போதும் என்று ஒரு சிலர் இந்த "கே" வாழ்கையில் இருப்பதனால் தானே இந்த "கே" காதல் என்ற ஒன்று மடிந்து போகிறது. இங்கு காமத்தை மட்டும் தேடுகிறார்கள்,அப்படி நானும் காமத்தை மட்டும் தேடினால், அது எங்களுக்கே தெரியாமல் "உண்மையாக "கே" வாழ்கையை தேடித்திரியும், காதலனை தேடும் கேக்களுக்கு நாம் செய்யும் துரோகம் அது. இதை யாருமே புரிந்து கொள்வது இல்லை.

ஆம் அனைவருமே காதல், அன்பு , பகிர்வு என்ற ஒன்றை மட்டுமே தேடினால் , காமத்தை தேடுபவர்களுக்கு அது ஏமாற்றமே. அதனால் அவர்களும் மாறித்தானே ஆகவேண்டும். இல்லாததை தேடாமல் இருக்கின்ற ஒன்றை தேடி வருவார்கள் அது தான் இயற்கையின் எழுதப்படாத நியாயம்..

நான் இனி காமத்தை தேடிப்போவதாய் இல்லை. அதற்காக இன்னொரு "கே" காதலனை தேடப்போகிறேன் என்றும் அர்த்தம் இல்லை. இப்போது ராமன் ஒன்றை பேசும் போது தான் உணர்ந்தேன். அவன் சொன்ன அந்த வார்த்தை என்னை முள்ளாய் தைக்கிறது.ஒரு முள்ளை கட்டி அணைப்பதை போல் உடம்பெல்லாம் கூசியது அவன் சொன்ன அந்த வார்த்தை.அது "எனக்கு என் குடும்பம் தான் முக்கியம்" ஆம் எனக்கு ஒரு குடும்பம் இருப்பதையே நான் ,மறந்துவிட்டேன். இப்போது யோசிக்கிறேன் ராமனிடம் காட்டிய பாசத்தை, அன்பை, காதலை நான் அமுதாவிடம் காட்டினேனா என்று நினைத்தால் இல்லை, நான் அவளுக்கு ஆறுதலான ஒரு வார்த்தையை கூட பேசியது இல்லை. இனி என் வாழ்க்கை என் குடும்பத்தோடு தான். திசை மாறிய என் வாழ்க்கையை சரி செய்தது ராமன் தான் அதற்கு வேண்டுமானால் நான் அவனுக்கு நன்றி சொல்லி ஆக வேண்டும்.

ராகவன், கெளதம் நீங்கள் நினைக்கலாம், நீ எதற்கு இந்த முடிவு எடுக்க வேண்டும் என்று கேட்கலாம் , காமத்தை தேடும், அல்லது காமத்தை பிறருக்கு வழங்கும் என் ஒரு இடம் இங்கு காலியானதால் , அங்கு நான் விதை போட்டுவிட்டு செல்கிறேன். நான் ஏற்படுத்திய வெற்றிடத்தில் ஒரு விதையை போட்டுவிட்டு தான் செல்கிறேன். அந்த விதையில் இருந்து நிச்சயம் ஒரு உண்மையான "கே" காதல் முளைக்கும் என்ற நம்பிக்கை இருக்கிறது. என் வெற்றிடம் ஒரு பரிசுத்தமான, ஆத்மார்த்தமான "கே" காதல் உருவாவதற்கான தொடக்கம். என்று சொல்லி அமைதியானான் சுப்ரமணி.

ஓடி வந்து சுப்ரமணியை கட்டிப்பிடித்த கெளதம் , நீ பேசியது நூற்றுக்கு நூறு உண்மை. நானும் என் வெற்றிடத்தை உருவாக்கி ஒரு விதையை விதைக்கிறான் , "கே" காதலுக்காக என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினான் கெளதம்.

அங்கு அமைதியாய் நின்றிருந்த ராகவனோ, சுப்ரமணி , நீ, கெளதம் ஒரு முடிவு எடுத்தது போல் , என்னால் அவ்வளவு சீக்கிரம் இந்த முடிவை எடுக்க முடியாது. ஆனால் நானும் யோசிக்கிறேன், முயற்சியும் செய்கிறேன் என்று சொல்லி நெளிந்தான் ராகவன்.

சுப்ரமணி ராகவனின் முதுகில் தட்டி, மச்சி நீ யோசிக்கிறேன் என்று சொன்னதே பெரிய விஷயம். நீயும் முயற்சி செய்து பார் எல்லாம் நல்லதே என்று சொல்லி சிரித்தான். இருவரும் சிரித்தனர்.

மறுநாள் காலை 7 மணி, படுக்கையில் இருந்து எழுந்தான் சுப்ரமணி . வழக்கம் போல் அமுதா ஒரு டம்ளரில் டீ கொண்டுவந்து கொடுத்தால். அந்த டீயை வாங்கிய சுப்ரமணி , அமுதாவை பார்த்து சிரித்துக்கொண்டே தேங்க் யு என்றான்.

அமுதாவிற்கு தன் கணவன் சிரிப்பதும் , நன்றி சொல்வதையும் வித்தியாசமாய் பார்த்தாள். .
சுப்பிரமணி அமுதாவிடம் சொன்னான், இன்னைக்கு நான் அலுவலகம் போகவில்லை, ஸ்வேதாவையும் இன்று பள்ளிக்கு அனுப்பாதே , நாம் வெளியில் போகலாம் என்றான்.
இதற்கும் மறுப்பேதும் பேசாமல், எதற்கு , எங்கு என்று ஒரு கேள்வியும் கேட்காமல் தானும், மகள் ஸ்வேதாவையும் தயார்ப்படுத்தினால்.

சுப்ரமணியின் முன்னாள் வந்து நின்ற அமுதா , மாநிறம் , மஞ்சள் நிறத்தில், அதில் குங்கும நிற பட்டு பாடர் வைத்த பட்டு சேலையும், இரண்டு முழம் மல்லிகை பூவும், நெற்றியையும், மேல் நெற்றியையும் மேலும் அழகுபடுத்திய குங்குமம் , முதல் முறையாய் அமுதாவையே ரசித்துப் பார்த்தான் சுப்ரமணி. "அமுதா நீ இப்ப ரொம்ப அழகாய் இருக்கிறாய்" என்றான் சுப்ரமணி.சுப்பிரமணி இப்படி சொல்வதை கேட்டு வெட்கத்தில் சிரித்துக்கொண்டே தலை குனிந்து கைகளை பிசைந்து கொண்டிருந்தால் அமுதா. அமுதா உன்னை விட இப்போது உன் வெட்கம் அழகாய் இருக்கிறது என்றான் சுப்ரமணி. அய்யோ !! போதும் கொழந்தை பக்கத்தில் இருக்கு அமைதியாய் வாங்க என்றாள் அமுதா. ஆம் உண்மையில் இங்கு இருந்து தான் ஆரம்பிக்கிறது காமம் தவறானது என்ற கருத்து , கணவன் மனைவிக்குள் உள்ள பாசம், பகிர்வு பிள்ளைகளுக்கு தெரியாமல் இருக்க வேண்டும் என்ற அறியாமை.தான் பிள்ளைகளுக்கு அன்பு , பாசம், உணர்வுகளை பெற்றோர்கள் அவர்களின் மூலமாக புரியவைப்பது நன்மை பயக்குமே தவிர கெடுதல் கிடையாது.

அன்றைய நாள் முழுவதும், சுப்பிரமணி அமுதா, ஸ்வேதா இருவரையும் கோவிலுக்கு அழைத்து போனான், அமுதாவிற்கு சேலை எடுத்துத் தந்தான், சினிமாவிற்கும் அழைத்துப்போனான். இதில் எல்லாம் அமுதாவின் விருப்பபடியே நடந்து கொண்டான் , அமுதாவிற்கு நல்ல மனையாலனாக.இரவு விருந்தும் வெளியில் முடித்துவிட்டு வீடு வந்து சேர்ந்தனர்.

அன்று முழுவதும் சுற்றி விளையாடிய களைப்பில் ஸ்வேதா நன்றாக உறங்கிப்போனாள். அப்போது குடிக்க தண்ணீரை சுப்ரமணியிடம் கொடுத்த அமுதா, நான் ரொம்ப பயந்தேன் தெரியுமா என்றால். எதற்கு? என்று கேட்டான் சுப்பிரமணி.

நேற்று பக்கத்து வீட்டு பங்கஜம் மாமி, என்னிடம் வந்து உன் ஆம்பளையான் , யாரோ ஒரு பெண்ணிடம் சிரித்து சிரித்து பேசுகிறேன். யாரோ ஒரு பெண்ணை அவன் வெச்சிருக்கிறான் பார்த்து இருந்து கொள் என்று சொன்னால். நான் அவங்களிடம், அப்படியெல்லாம் ஒன்றும் இருக்காது, என் புருஷனை பற்றி எனக்கு தெரியும் நீங்கள் போகலாம் என்று சொல்லி திட்டி அனுப்பிவிட்டேன். நீங்கள் அப்படி எதுவும் செய்யமாட்டிர்கள் என்று தெரியும், ஆனாலும் நீங்கள் என்னிடம் பேசுவதே இல்லையே என்ற தயக்கம் இருந்தது. இப்போது எனக்கு அந்த தயக்கமும் இல்லை என்று சொல்லி சிரித்தாள் அமுதா.

ஒரு நிமிடம் அமுதா சொல்வதையும், உண்மையில் நடந்ததையும் நினைத்து பார்த்தான் சுப்ரமணி .

பின் ஸ்வேதாவின் இடது புறம் சுப்ரமணியம், வலது புறம் அமுதாவும் படுத்திருந்தனர். அப்போது ஸ்வேதாவை தூக்கி பக்கத்தில் படுக்க வைத்துவிட்டு,அமுதாவின் பக்கத்தில் சுப்பிரமணி போய் படுத்தான். இதை சற்றும் எதிர்பார்க்காத அமுதா வெட்கத்தில் நெளிந்தாள். அமுதா சூடியிருந்த மல்லிகையில் தன் மூக்கை நுழைத்தான் சுப்பிரமணி, சுப்ரமணியின் இனிமையான வருடலில், அமுதா மல்லிகையின் வாசத்தையும் தாண்டி தென்றலாய்,மணமாய் வீசினால்.

♥♥♥உன் கரம் பிடித்து...
வெகு தூரம் பயணிக்கிறேன்.....
உரையாடல்கள் இல்லை....
ஊமையானது நம் வார்த்தைகள்...
என்னை பின்தொடர்ந்த....
நம் பயணம் நின்றது...
அங்கும்!!!
நம் வார்த்தைகள் உடைக்கப்படவில்லை....
நம் இணைந்த கரங்கள் உடைக்கப்பட்டது....
நம் இடைவெளி நெருக்கமானது....
நம் இதழ்கள் இறுக்கமானது....
இருவராலும்!!!
வார்த்தைகள் மௌனமான இடத்தில்....
இதழ்கள் பேசுகிறது.....
இதமாய்!!!.......♥♥♥

சுப்பிரமணி தன் இடது கரத்தால் ஒளி கொடுத்துக்கொண்டு இருந்த சோடியம் விளக்கை அணைத்தான். பின் வலது கரத்தால் அமுதாவை தன் பிடிக்கு அணைத்தான் அன்பாய், ஆனந்தமாய்.

சுப்ரமணியின் இருவர் (அமுதா , ஸ்வேதா) உலகம் இனிதாய் தொடர்ந்தது. அமுதா நினைத்தது போல் ஒரு ஆண் குழந்தை பிறக்க கடவுளை பிரார்திப்போம்.அமுதா பெண் குழந்தை பிறந்தால் வெறுக்க போவதில்லை. நாம் கடவுளை வேண்டுவதே இது நடந்தே ஆக வேண்டும் என்பதற்காக இல்லை, நாம் விரும்புவது நடந்தால் நன்றாக இருக்குமே என்பதற்காக தான். அமுதா விரும்பிய ஆண் குழந்தை பிறக்க வாழ்த்துவோம்.

சுப்ரமணியின் "இருவர்"- அமுதா, ஸ்வேதா உலகம் விரிவடைந்து "மூவர்" ஆக வாழ்த்துவோம்.

அதோடு சுப்ரமணிக்கு நம்பிக்கை இருக்கிறது, சுப்ரமணி, கெளதம் "இருவர்" காமத்தை விடுத்து விதைத்த இரு விதைகள் "இரு(வர்)" "கே" காதலாய் விருச்சமாகும் என்ற நம்பிக்கை சுப்ரமனிக்குள் வேருன்றி இருக்கிறது. அனைவருக்கும் இந்த நம்பிக்கை இருக்கட்டும்.

"இருவர் "-"இரு(வர்)" "கே" காதல் விதைக்கப்பட்டு இருக்கிறது.

(இருவர் முற்றும் )

-- Edited by nareshji on Saturday 20th of April 2013 06:31:03 PM

nareshji · கவிஞர்

thank u samram....... ungalai pondra nanbargalin urjaagamaana varthaikku migavum nandri..... mainly for samram, hotguru, butterfly, basher, ramnav thank u frends........

basher · மூத்த உறுப்பினர்

Wow superb nare! Gowtham sonna ovvoru vaarthaiyum unmaiyanathu aazhamanathu! Karuthida varthaigal illai thalai vanangukirean mams!

ramnav · கவிஞர்

Super nareshji. Final ah oru gay person kaluku idayilana, uravu muraiyil evvaru nadanthu kolkindranar enbathai eduthu solliyirikureergal nanba. Nandri

Jo · முன்னணி உறுப்பினர்

நன்று..
உண்மை கதை என்றாலே எப்போதும் படிப்பவர்களுக்கு சுவாரசியமாக தான் இருக்கும்.. அதை உங்கள் நடையில் சிறிது கற்பனை கலந்து கூறியிருப்பது அருமை!
..
இக்கதையின் இடையில் ராமன் தமிழீல போராட்டத்தை அலட்சியபடுத்துவதும் அதை சுப்ரமணி கண்டித்து அறிவுறுத்தும்படி அமைத்திருப்பது அழகு! இதிலிருந்து உங்கள் பற்று தெரிகிறது..
..
கே காதல் என்றால் ஏமாற்றம் தானோ என்று மனதை சிதறவிடாமல் அடுத்த வரியிலேயே கே காதல் என்றால் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்றும், கே காதல் என்பது உண்மையானது என்றும் விவரித்து கூறியிருப்பது சிறப்பு..!
..
ராமன் ஏமாற்றிவிட்டான் என்று முடிக்காமல் அவன் எதனால் அப்படி செய்தான் என்று அதற்கான காரணத்தை விவரித்து இருப்பது வரவேற்க்கதக்கது.. உண்மையானதும் கூட..
..
கதையின் முடிவு ஏற்றுக்கொள்ள பட வேண்டியது.. திருமணம் செய்து கொள்பவர்கள் தன் துணைக்கு உண்மையாக இருக்க வேண்டும்.. இதை வலியுருத்தி இருப்பது நன்று..
..
மொத்தத்தில் superb..

nareshji · கவிஞர்

hi baher........ thank u for ur comments...........

nareshji · கவிஞர்

thank u ramnav......... thank u very much

nareshji · கவிஞர்

hi jo..........

indha iruvar kadhayil irundha anaiththu vishayangalayum ulvaangi padiththiirgal enbadhu ungal karuththil irundhe therikiradhu............

adharku ungalukku siran thazhndhu nandri theriviththukkolgiren..........

ungalai pondra nalla nanbargalin karuththukkal dhaan ennai melum yezhutha vaikkiradhu adharkku ungalukku mikka nandri............

thank u so much jo...........