ராபர்ட் ரோஸ்தேஸ்த்வென்ஸ்கி எழுதிய ரஷ்யக் கவிதை ஒன்று.
அவன் மேல் அவளுக்கு ஒருதலைக்காதல்.
பேச்சொலியின் லயச்சாலையில் பயணிக்கிறது கவிதை.

அவன் : "என்னையா நீ காதலிக்கிறாய்?"
அவள் : "ஆமாம்; அப்படித்தான்"
அவன் : "உன் காதல் கறைபட்டது"
அவள் : "இருக்கட்டுமே"
அவன் : "உன்னைப் பாடச் சொன்னால்..?"
அவள் : "பாடுவேன்"
அவன் : "உன்னைத் துய்க்க நினைத்தால்...?"
அவள் : "ஒரு சைகை போதுமே"
அவன் : "நம்மிடையே ஒரு சுவர் எழுகிறது"
அவள் : "உடைப்பேன்"
அவன் : "ஒரு முடிச்சு"
அவள் : "அறுத்தெறிவேன்"
அவன் : "உன்னை நான் கொன்றுவிட்டால்"
அவள் : "மரணம் இனிப்பானது"
அவன் : "இன்னுமா என்னைக் காதலிக்கிறாய்?"
அவள் : "ஆமாம் !"
அவன் : "முடியாது; உன்னைக் காதலிக்கமுடியாது"
அவள் : "ஏன் அப்படி?"
அவன் : "நான் அடிமைகளைக் காதலிப்பதில்லை"

-வைரமுத்து
நன்றி...

உனக்காக பிரார்த்திக்கிறேன்...