நினைத்திருந்தேன் அது , அன்பின் பொட்டலம் என்று ! பிரிக்க பிரிக்க நாளும் , வழிந்திடும் காதலென்று ! ஒன்றோடு ஒன்று பிணைந்திடும், முடிவுகள் அற்ற நேசமென்று !
அப்படி இல்லை போலும் , கற்பனைகள் மீறிய உண்மை இது ! கண்கள் கலக்காமல் , காதல் வளர்கிறது ! எல்லா காலையும் உன் , குரல் ஓசையில் சீக்கிரம் விடிகிறது ! ஒவ்வொரு செயலிலும் , தெரியாமல் வந்து ஒட்டிக்கொள்கிறாய்! உடையின் வண்ணத்திலும் , என் விழியின் வெட்கத்திலும் , அதிகமாய் ஆளுமை செய்கிறாய் !
ஜன்னலோர இருக்கையில், நேற்றைய பேச்சும், இன்றைய கனவும், இதழ் ஓர சிரிப்புமாய் நான் !
படித்து படித்து முடித்துவிட்டு, மீண்டும் படிக்கிறேன் , முதலில் இருந்து, முதல் முறையாய் !
தூரங்கள் கடந்து விட்டு , நடந்ததின் நோக்கங்கள், யோசிக்கிறேன் !
எண்ணங்களில், நிஜங்களில், கனவுகளின் காட்சிகளில், எல்லாம் நீயாய் , காதலாய் !
