நீ இல்லாத... இற்றுப் போன என் தனிமைப் பொழுதுகள்.. அறையெங்கும் நிரப்பிச் சொல்கிறது .. உன் வேர்வைத் திரவியங்களின் .சொரிதலை.. உன் அக்குள் வாசனையின் மென்மையை... உன் சிரிப்பின் ஒலியை.. உன் எச்சிலின் இசையை.... உன் காதலின் காமத்தை.. உன் உதடுகளின் உன்மத்தத்தை .. உன் ஆடைகளின் அருகாமையை.. உன்னை.. என்னை.. பின்னர் .. நம்மை.. பின்னர்... நம்மைக் கடைந்தெடுத்து மீண்டும் ஜனித்த நம்மை..
