அடுத்த இரண்டு நாட்கள் saturday , sunday இரண்டு நாளும் கல்லூரி விடுமுறை..

   நடந்ததையே நினைத்து கொண்டிருந்தான் ழாய்னு , எவ்வளவு சமாதானம் செய்தும் ழாய்னுவை பழைய நிலைக்கு டேவிட்டால் கொண்டு வர முடியவில்லை. saturday ஒரு நாள் முழுதும், ஏதோ பரி கொடுத்தார் போலவே இருந்தான். மறுநாள் sunday , இன்று, எப்படியாவது ழாய்னுவுக்கு , கொஞ்சம் , நிர்மல் செய்த காரியத்தை மறக்க செய்ய வேண்டும் என்ற முடிவோடு , ழாய்னுவின் அறையை நோக்கி சென்றான் டேவிட்.

  காலை 9 மணி இருக்கும், ழாய்னு அவன் அறையில் அமர்ந்திருந்தான், டேவிட் உள்ளே வந்தான் . யெஹ்! ழாய்னு , இன்னைக்கு சண்டே மாஸ்க்கு போலாமா, நான் சாந்தோம் சர்சிக்கு போகணும் , என் கூட வரியாடா, என்று சூதகமாய் கேட்டான். அதற்கு ழாய்னு , எனக்கு ஒடம்பு ஒரு மாதிரி இருக்குடா, நீ மட்டும் போய்ட்டு வாயேன் பிளிஸ் என்றான் ழாய்னு .

டேவிட் கோபமாக, ழாய்னு " உனக்கு உடம்பு நல்லா தான் இருக்கு, மனசு தான் சரியில்லை, இப்ப நீ என்னுடன் தேவாலயம் வந்தால் , உனக்கு கொஞ்சம் மனசு நிம்மதி கிடைக்கும் புரிஞ்சிக்க என்றான் டேவிட்.
டேவிட், நான் அங்க வந்து ப்ரயெர் (preyar ) பண்ண போறது கிடையாது அப்புறம் என்னடா, என்று தயங்கினான் ழாய்னு .
 

   என்ன சார் சொன்னீங்க , நீ என்னை அழைத்துக்கொண்டு , அம்மன், முருகன், சிவன், இப்படி அப்பன், ஆத்தா, புள்ள இப்படி எல்லாருடைய கோவிலுக்கும் கூட்டிட்டு போனியே அப்போது , நான் என்ன கடவுளையா வணங்கினேன் , உனக்காக தான் நான் வந்தது. நீ இப்போது சர்ச்க்கு வரமாட்டேன்னு சொல்ற இருக்கட்டும், என் கூட வர புடிக்கலன்னு நேரடியா சொல்லுடா நான் கெளம்புறேன். இனிமே உன் கூட பேச எனக்கு என்ன இருக்கு, இனிமே, நான் கூட பேசமாட்டேன்,BYE என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினான் டேவிட்.

   டேய்!! டேவிட் ஏன்டா இப்படியெல்லாம் பேசுற, எனக்கு இருக்குற ஒரே ஆறுதல் நீ மட்டும் தான் , நீயே பிரிஞ்சி போய்டுவேன்னு சொன்னா எப்படி, நான் வரேண்டா என்று சொல்லிவிட்டு, அப்பாவியாய் டேவிட்டையே பார்த்தான் ழாய்னு .

அப்பாடா!!! நான் வந்த காரியம் முடிஞ்சிது. ழாய்னு , வரேங்கற வார்த்தைய முதலிலே சொல்லி இருந்தால், நான் இந்த அளவுக்கு மூச்சி வாங்க பேசி இருக்க மாட்டேனே , எனக்கே நாக்கு வெளிய தள்ளிடுச்சிடா என்று சொல்லி சிரித்தான் டேவிட். அதுவும் நான் உன்னுடன் பேசமாட்டேன்னு சொன்னதும் நம்பிட்டியா, "இந்த ஆசை வேற உனக்கு இருக்கா?" . ஹலோ , ழாய்னு சார், நான் உன்னை ஒட்டிக்கொண்ட "அட்டை பூச்சி " நானும் உன்னை விட்டு பிரிய மாட்டேன், நீயும் என்னை விட்டு பிரிய முடியாது, சரி சரி பேசிட்டே இருந்தா டைம் ஆகிடும், நீ ரெடி ஆகிட்டு காலேஜ் வாசலில் வந்து நில்லு என்று சொல்லி சிரித்துக்கொண்டே ழாய்னுவின் அறையை விட்டு கிளம்பினான் டேவிட்.

   ழாய்ணுவும் , டேவிட்டும் சரியாக, மதியம் 1 மணி அளவில் சாந்தோம் சர்ச்சை வந்தடைந்தனர். தேவாலயத்தின் உள்ளே சென்றனர் இருவரும். டேவிட் மட்டும் ப்ரயெர் செய்தான், அவன் பக்கத்தில் அமைதியாய்,"அம்மாவின் முந்தானையை பிடித்துக்கொண்டு பின்னாடியே செல்லும் குழந்தையை போல்" டேவிட் ஒவ்வொரு இயேசு சிலையின் முன்னும், மாதாவின் முன்னும் 5 நிமிடம் , 5 நிமிடம் பிரயேர் செய்யும், அவன் பின்னாலேயே போய்க்கொண்டு இருந்தான் ழாய்னு.சாந்தோமையே ஒரு சுற்று வந்துவிட்டு , நேரத்தை பார்த்தால் மாலை 3மணி ஆகி இருந்தது. அய்யயோ !! ழாய்னு, வா முதலில் போய் எங்கயாவது சாப்பிடலாம் என்றான் டேவிட். இப்பவாவது உனக்கு சாப்பாடு பற்றி யோசனை வந்ததே , அதுக்கே இந்த கர்த்தருக்கு நன்றி சொல்லணும் என்று சொல்லிக்கொண்டே, டேவிட்டை அழைத்துக்கொண்டு ஹோட்டல் தேடி அலைந்தான் ழாய்னு .

"மாதா ஹோட்டல் " அங்க பாருடா ஹோட்டல், வா அங்கேயே போவோம், என்று சொல்லி, அந்த ஹோட்டல் உள்ள நுழைந்தனர். ழாய்னு , டேவிட், இருவரும் நால்வர் உட்காரும் டேபிளில், சென்று எதிரும் புதிரும், ஒருவர் முகம் பார்த்து ஒருவர் அமர்ந்திருந்தனர்.இருவரின் பக்கத்து சீட்டும் காலியாகவே இருந்தது. இருவரும் "சிக்கன் பிரியாணி " ஆடர் செய்தனர். சர்விஸ் பாய் இரண்டு சிக்கன் பிரியாணி எடுத்து வந்து இருவரின் டேபிளிலும் வைத்தான். இருவரும் சாப்பிட தொடங்கினர், அப்போது முதல் பிடி சாதம் எடுத்து சாப்பிட போனான் ழாய்னு , திடிரென்று அவன் சாதம் வைத்திருந்த கையை பிடித்து இந்த பிரியாணி எனக்கு வேண்டும் என்றான் ஒருவன். இது யார் என்று புரியாமல் டேவிட், ழாய்னுவையும் , ழாய்னுவின் கையை பிடித்திருப்பவனையும் மாறி மாறி பார்த்தான். டேவிட்டுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை.
ழாய்னு , தயங்கிக்கொண்டே, எப்படி இருக்கீங்க?, நான் அப்போது இருந்த மனநிலையில் உங்களுக்கு ஒரு நன்றி கூட சொல்ல முடியவில்லை, ஸாரி என்றான் ழாய்னு .

என்னங்க, நன்றி சொல்லலன்னு சொல்லிட்டு, ஸாரி சொல்றிங்க, என்று சொல்லிவிட்டு சிரித்தான். நல்லவேளை நீங்க என்னை, யாருன்னு கேக்காமல், பார்த்ததும் அடையாளம் கண்டு கொண்டதற்கு நான் தான் நன்றி சொல்ல வேண்டும் என்றான்.

டேவிட் தயங்கிக் கொண்டே, யாரு இது? சக்திவேல்-னு சொன்னியே அவரா என்று கேட்டான், ழாய்னுவிடம் .

யா... யா... அந்த சக்திவேல் தான் நான். உங்கள் பெயர் என்ன என்று டேவிட்டை பார்த்து கேட்டான். டேவிட் அதற்கு, என் பெயர் டேவிட். அதோடு நீங்கள் இவனுக்கு செய்த உதவிக்கு ஒரு பெரிய நன்றி சொல்லியே ஆகணும், சரி ஏன் நின்னுகிட்டே இருக்கீங்க உட்காருங்கள் என்றான் டேவிட். டேவிட் சொன்ன அடுத்த நிமிடம், உட்காருங்கள் என்ற வார்த்தயை எதிர்பார்த்து காத்திருந்தது போல் , ழாய்னுவின் பக்கத்தில் அமர்ந்தான் சக்திவேல்.

டேவிட், இவருக்கும்(சக்திவேல்) ஒரு சாப்பாடு சொல்லு என்றான் ழாய்னு . சரி ஓகே நான் சாப்பிடுறேன் , என் சாப்பாட்டுக்கு பைசா நீங்க தான் தரனும் என்று சொல்லி ழாய்னுவை பார்த்தான் சக்திவேல்.ழாய்னு அமைதியாய் இருந்தான். சக்தி சாப்டுங்க , அவனை இங்கு அழைத்து வந்ததே நான் தான், அதனால் நானே தந்துவிடுகிறேன் தைரியமாய் சாப்பிடுங்கள் என்று சொல்லி சிரித்தான் டேவிட். சக்திவேல் டேவிட்டை பார்த்து கேட்டான், டேவிட் இதுவரை உன் நண்பன் பெயர் கூட எனக்கு தெரியாது, என்ன தான் அவருடைய பெயர் என்றான். அதை அவனிடமே கேட்க வேண்டியது தானே என்றான் டேவிட். எங்கெங்க உங்க நண்பர் பேசவே பயப்படுகிறார்.நிர்மலை போலவே என்னையும் தவறாக நினைக்கிறார், உங்கள் நண்பர் என்று சொல்லி வருத்தப்பட்டான் சக்திவேல்.

  ஐயோ ! அப்படியெல்லாம் இல்லைங்க, உங்களை நான் என்றைக்கும் மறக்க முடியாது, என் பெயர் ழாய்னு என்று சொல்லி மறுபடியும் அமைதியானான் ழாய்னு .
ழாய்னு " பெயர் வித்தியாசமாய்,அழகாகவும் இருக்கு உங்களை மாதிரியே என்றான் சக்திவேல், அதை கேட்டதும் தன்னை மீறியே "தேங்க்ஸ் " என்ற வார்த்தை ழாய்னுவின் வாயில் இருந்து வந்தது. அதற்கு சக்திவேல், நான் ரொம்ப பொய் சொல்லுவேன் , இப்ப உங்களிடம் சொன்ன மாதிரி என்று சொன்னதும் டேவிட்டோடு சேர்ந்து ழாய்னுவும் சிரித்துவிட்டான் அதுவும் மௌனமாகவே.

நானே எங்கள் இருவரை பற்றியும் சொல்கிறேன், இவன் பெயர் ழாய்னு , என் பெயர் டேவிட். இவன் BE மூன்றாமாண்டு படிக்கிறான், நான் BE இரண்டாமாண்டு படிக்கிறேன். எங்கள் இருவரின் சொந்த ஊரும் தூத்துக்குடி தான் என்று இருவரை பற்றியும் சுருக்கமாய் சொல்லி முடித்தான் டேவிட்.சரி நீங்க எப்படி இங்க வந்தீங்க என்று கேட்டான் டேவிட்.
ஏன் ? நான் இங்க வரக்கூடாத என்று கேட்டுவிட்டு , எனக்கு ஆபிஸ் இங்க தான். உடனே கேக்காதிங்க சண்டே எந்த ஆபிஸ் இருக்குதுன்னு, இன்னைக்கு நான் சர்சிக்கு தான் வந்தேன் . அம்மா தான் ரொம்ப நாளாக போயிட்டு வான்னு சொன்னாங்க, யாரோ ஒருத்தங்க அம்மாகிட்ட சொல்லி இருக்காங்க, இங்க வந்தா "கல்யாணம்" ஆகும்னு, எனக்கு விருப்பம் இல்லைனாலும் அம்மாவுக்காக வந்தேன். சரி இப்போது என்னை பற்றி சொல்லி விடுகிறேன். என் பெயர் சக்திவேல், வயது 29, IT -ல வேலை பார்க்கிறேன், இங்கே இருந்து பக்கத்து தெருவில் தான் எங்கள் ஆபிஸ் இருக்கிறது என்று சொல்லி முடித்தான் சக்தி.
ஹலோ ! பாஸ் என்ன உங்களுடைய வயசுலாம் சொல்றிங்க, எங்களுக்கு தெரிஞ்ச பொண்ணு ஏதாவது சொல்லுவோம்னு எதிர் பார்க்கிறிர்களா என்று கேட்டான் டேவிட்.

ஏன்? சொல்ல மாட்டிங்களா என்று ழாய்னுவை பார்த்து கேட்டான் சக்தி. சக்தி எவ்வளவு முயற்சி செய்தும் ழாய்னு மட்டும் பேசவே இல்லை.நீங்க நல்லாதான் இருக்கீங்க என்று சொல்லிவிட்டு, டேபிளில் இருந்த மெனு காடை எடுத்து கையில் வைத்துக்கொண்டு,
"சக்தி நீங்க அழகா இருகிங்கன்னு நெனைக்கல, ஆனால் இதெல்லாம் நடந்துடுமோன்னு பயமா இருக்கு" என்று சொல்லி சிரித்தான் டேவிட்.
ஓஹ !! என்னை நீங்கள் "அலைபாயுதே" சக்தியா imagination பண்ணிகிட்டிங்க ஓகே நைஸ் தேங் யு ...... டேவிட். ழாய்னு நீங்க என்னை என்னவா நினைக்கிறிங்க, அதை சொல்லுங்க என்றான் சக்திவேல்.
ழாய்னு எனக்கு அப்படி எதுவும் தோனல என்று முகத்தில் அறைந்தார் போல் சொன்னான். டேவிட் ழாய்னுவை முறைத்தான். ஒழுங்கா அவர் கேட்டதுக்கு நீ பதில் சொல்லியே ஆக வேண்டும் என்று சொல்லி ழாய்னுவை அதட்டினான் டேவிட்.
ழாய்னு தயங்கிக்கொண்டே, "மௌனராகம்" மோகன் மாதிரியே இருக்கீங்க என்றான். ழாய்னு வாயில் இருந்து இப்படி ஒரு வார்த்தை வந்தது சக்திவேலுக்கு சொல்ல முடியாத சந்தோஷம்.
ஆம், ழாய்னு சொன்னது போல் , சக்திவேல் "மௌனராகம்" மோகன் மாதிரி தான் இருப்பான், அவரை போன்றே சுருட்டை முடி, அளவான தேகம், முகமும் கூட முகப்பரு இருக்கும் தடங்களை காட்டும், மொத்தத்தில் அனைவரும் விரும்பும் உண்மையான ஆண் மகன் இந்த சக்திவேல்.
ரொம்ப சந்தோஷம் ழாய்னு என்றான், சக்திவேல்.
எதுக்கு சந்தோஷம் -னு சொல்றிங்க, என்று கேட்டான் ழாய்னு .

இல்ல, நீ இந்த அளவுக்கு வாய் திறந்து பேசினதே எங்களுக்கு நிம்மதியாக இருக்கிறது. உங்கள் நண்பன் டேவிட்டும் அதற்கு தான் உங்களை இங்கு அழைத்து வந்திருக்கிறார், என்று தான் நானும் நினைக்கிறேன். அது அவர் உங்களை பேச வைக்கவும், சிரிக்க வைக்கவும் முயற்சி செய்ததில் இருந்து தெரிகிறது.
ஒன்று மட்டும் நன்றாக புரிந்து கொள்ளுங்கள் ழாய்னு, இந்த உலகத்தில், நாம் வாழும், இந்த வாழ்க்கையில் நாம் நினைப்பது எல்லாம் நடந்துவிடாது, நாம் நினைத்தது நடக்கவில்லையே என்று வருத்தப்படுவது தவறில்லை, ஆனால் அந்த கவலையிலேயே தங்கிவிடுவது மிகப்பெரிய தவறு. இங்கு சிரித்துக்கொண்டு இருக்கும் அனைவருக்கும், உன்னை போன்று ஏதோ ஒரு கவலை இருக்கும், அதையெல்லாம் அவர்கள் "புதைத்துக்கொண்டு " தான் வாழ்கிறார்கள். இவ்வளவு ஏன், உனக்கு நன்கு அறிமுகமான தெரிந்த உன் நண்பன் டேவிட், அவனுக்குள்ளும் கவலைகள், ஏமாற்றம் எல்லாம் இருக்கும். எனக்கும் தான் கவலைகள், இழப்பு, எல்லாம் இருக்கிறது அதையெல்லாம் புதைத்துக்கொண்டு தான் வாழ வேண்டும் . நீயும் புதைக்கிறாய், ஆனால் நீ எதை புதைக்கிறாய், "உன் சிரிப்பு, சந்தோஷம், நிம்மதி" இதைத்தான் புதைத்துக்கொண்டு இருக்கிறாய்.நீ நிர்மலை காதலித்ததை நினைத்து வருத்தப்படுகிறாய, அதற்கு நீ வருத்தப்பட கூடாது .
நிர்மலுக்கும் உனக்கும் இருந்த காதல் ♥♥♥"புதைக்கப்பட்ட காதல்"♥♥♥,

அதுவும், ழாய்னு நீ மட்டும் தான் அவனை காதலித்தாய், நேசித்தாய், ஆனால் அவன் உன்னை மனிதனாக கூட மதிக்கவில்லை. இது, உன் காதல் மட்டுமே. இது ♥♥♥"புதைக்கப்பட்ட உன் காதல்"♥♥♥, நீ அந்த நிகழ்வுகளையும், காதலையும் புதைப்பது தான் உனக்கும், உன் வாழ்க்கைக்கும் நல்லது.

நான் உனக்கு ஒரு நல்ல என்று சொல்லி, அடுத்த வார்த்தை என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் சிறிது நேரம் மௌனமாய் இருந்துவிட்டு, நண்பன் என்று சொல்வதை விட, உன் நலனில் அக்கறை உள்ளவனாய் இதை சொன்னேன் என்று சொல்லி அமைதியானான் சக்திவேல்.
ழாய்னுவுக்கு , இப்போது தான் சக்திவேல் மீது ஒரு நல்ல அபிப்ராயம் வந்தது. பின் ழாய்னு டேவிட், சக்திவேலை பார்த்து சிரித்தான். இப்போது ழாய்னுவின் சிரிப்பில் நம்பிக்கை இருப்பதை பார்த்து டேவிட் ,சக்தி இருவருமே சந்தோஷப்பட்டனர். பின், மூவரும் சாப்பிட்ட சாப்பாடுக்கு வலுக்கட்டாயமாக சக்திவேலே பைசா கொடுத்தான். மூவரும் பஸ் நிலையம் நோக்கி வந்தனர், ழாய்னு, நான் டூ விலரில் தான் வந்தேன், அதனால் உங்களை பஸ் ஏற்றிவிட்டு செல்கிறேன் என்று அவனும் டேவிட், ழாய்னு செல்லும் பஸ்சிற்காக காத்திருந்தான்.இருவரும் ஏற வேண்டிய பேருந்தும் வந்தது. இருவரும் ஏறிக்கொண்டனர். பேருந்தில் இருவரும் அமர்ந்திருந்தனர், வெளியில் ஜன்னலோரம் நின்றிருந்தான் சக்தி. டேவிட்டிடம் மட்டும் மொபைல் எண்ணை வாங்கிக்கொண்டான் சக்தி. ஆனால் ழாய்னுவிடம் மொபைல் எண்ணை கேட்பதில் ஏதோ ஒரு தயக்கம் இருந்தது சக்திக்கு, அதனால் கேட்கவும் இல்லை.பேருந்து புறப்படும் நேரம் ,பேருந்தும் மெதுவாக நகர்ந்து கொண்டிருந்தது, அந்த நேரம்

"உன்னை தானே தஞ்சம் என்று நம்பி வந்தேன் மானே......" என்ற ரிங்டோனோடு சக்தியின் மொபைல் ஒலித்தது. அதை எடுத்து,

ஹலோ!!! "நிலா" சொல்லுமா செல்லம், இல்லடா இங்க கொஞ்சம் வேலை இருந்தது அதாண்டா, இன்னும் 10 நிமிஷத்துல நான் உன் பக்கத்துல இருப்பேன் நிலா, நிலா உம்மா உம்மா " என்ற முத்தம் மழையாய் பொழிந்தது, அவன் அந்த எண்ணை அணைத்ததும் , பேருந்தில் இருந்த ழாய்னு , டேவிட்டிடம் பாய் ....பாய்.... என்று சொல்லிவிட்டு , அந்த இடத்தை விட்டு மின்னலாய் பறந்தான் சக்திவேல்.
யார் அந்த நிலா??????????? ஒன்றும் புரியாமல் ழாய்னுவும், டேவிட்டும் ஒருவர் முகத்தை ஒருவர் பார்த்து கேட்டுக்கொண்டனர்.

யார் அந்த நிலா??????????? யார் அந்த நிலா???????????

(தொடரும் )