ஒற்றை கோபுரமாய் நிற்கிறாய் ,

உனை செய்த கைகள்,

உறங்கிய போதும் அழகே ,

மொத்தமும் சொல்ல ,

ஒற்றையாய் நிற்கிறாய் !

உறைந்து போகிறேன் நான் ,

முதலாய் முழுதாய் உனை ,

பார்த்து பார்த்து ரசித்த நொடியில் ,

தொட்டு தொட்டு உணர்ந்த தருணத்தில் ,

இருதயம் விட்டு ஓடி இருக்குமோ ,

சோழ தேசத்து மக்களுக்கெல்லாம் !

இருந்து விட்டு போன

நிஜங்களின் மிச்சமாய் ,

இருக்க விட்டு போன

நினைவுகளின் உச்சமாய் ,

இருக்கிறாய் நீ என்று

எப்போதும் சொல்கிறது !

உன் நுழைவாயல்கள் !

உப்பு சேர்ந்திடுமோ என்று ,

கண்ணீர விழுவதில்லை !

அரைகுறையாய் பார்கிறேன்,

அழி நிலையில் பார்க்கிறேன்,

தலை நிமிர்த்தி பார்க்கிறாய் ,

என் போல் பல உயிர்கள் ,

பார்த்தால் !

இறந்தே போயிருப்பேனோ,

முழுக்க உன்னை

உடையாமல் பார்த்திருந்தால் !

பார்த்து பார்த்து பூசிய ,

வண்ணங்களில் பார்த்திருந்தால் !

தொலைத்து விட்டிருந்த ,

ராஜகோபுரம் வழி பார்த்திருந்தால் !

ஆனாலும் ஆனந்தம் ,

தலைவன் பார்த்ததை நானும்,

அழகாய் பார்த்ததற்காய் !