ஒரு பொருளை,நிகழ்வை அல்லது சமுகத்தை,அதன் நிலையை நினைத்து வேதனைப்படுவதும்,வெரூப்புக்கொல்வதும் கவலை எனப்படும்.
அதே பொருளை,நிகழ்வை அல்லது சமுகத்தை அல்லது அதன் நிலை எண்ணி அதை மேலும் எப்படி சிறப்பாக ஆக்கப்பூர்வமான முறையில் கொண்டு செல்லலாம் என நினைப்பது சிந்தனை எனப்படும்........
ஆக காவலை என்றுமே அழிவைத்தரும்,சிந்தனை என்றும் முன்னேற்றத்தைத் தரும்.....
கவலைகளை புறந்தள்ளி,சிறப்பான சிந்தனையுடன் இந்த நாளை இனிதே தொடங்குவோம்....
ஆனா.. இது மாதிரியெல்லாம் பேச ஆரம்பிக்கற ஆசாமிகள் தான்.. ஒரு காலக்கட்டத்துல.. கதவைத் திற... காற்று வரட்டும்-னெல்லாம் சொல்லி... அப்புறம் பலான பலான விஷயங்களா.. பரிணாம வளர்ச்சி அடைஞ்சிட்றாங்க... !!!
(ஒரு வணக்கம் சொன்னது குத்தமாய்யான்னு.... கவலைப்படாம... சிந்தனை செய்ங்க.... தமிழன் சார்... சரியா?!