வாய் மட்டும் புலம்பினாலும் மனம் எதிர் வினையாகவே யோசித்துக்கொண்டிருந்தது.உள்ளே சென்ற டாக்டர்களின் வருகைக்காக என்னை போல அவரின் பெற்றோரும் காத்துக்கொண்டிருந்தனர். உலகிலேயே மிக கொடுமையானது ஐ.சி.யூவின் வாசலில் உள்ளிருப்பவரின் நிலை என்னவென்று தெரியாமலே காத்துக்கொண்டிருப்பது தான் போல.நானும் அந்த கொடுமையை அனுபவித்துக்கொண்டிருந்தேன்.சில மணித்துளிகள் கடந்த பின் ஒரே ஒரு டாக்டர் மட்டும் வெளியில் வந்தார் வந்தவர் இதில் யார் என்று என் பெயரைக்கூறி கொண்டு வந்தார் அவரின் அன்னை என்னை சுட்டிகாண்பிக்க நான் ஒரு நிமிடம் அதிர்ச்சியாகி நின்றேன் நீங்கள் மட்டும் உள்ளே வாருங்கள் என்று என்னை அழைத்துக்கொண்டு உள்ளே சென்றார்.
சார் நாம அப்புறமா பேசலாம் மீட்டிங்கிற்கு நேரமாகி விட்டது என்று கூறி அறையை விட்டு வெளியேறிய என்னை ஒரு நிமிடம் என்றார். என்ன என்று திரும்புவதற்குள் இச் சென்று என் உதட்டில் ஒரு முத்தம் கொடுத்தார்.ஒரு நிமிடம் நிலை தடுமாறினேன்.என்ன நடக்கிறது என்று சுதாரிப்பதற்க்குள் அது நடந்து விட்டது.நான் எப்படி ரியாக்ட் செய்வது என்று புரியவில்லை ஏன் இவர் இப்படி நடந்து கொண்டார் என்று வெறுப்பே மிஞ்சியது.என் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் எட்டிப்பார்த்தது,உதடுகள் துடித்தது வாரத்தை வெளி வர மறுத்தது மிகவும் கடினமாக தொண்டை அடைக்க அவரை நோக்கி டோன்ட் யு ஹவ் பேசிக் மேனர்ஸ் என்று கூறி அவரை பிடித்து தள்ளினேன்.அவரின் முகபாவங்களை பார்க்கவில்லை ஏன் அவரின் முகத்தை பார்க்கவே எனக்கு எரிச்சலானது. என்னை பார்த்து ஏண்டா உனக்கு என்னை பிடிக்கவில்லையா என்றார்.எனக்கு கோபம் தலைக்கேறியது பிடித்திருந்தால் முத்தம் கொடுப்பீர்களோ என்றேன். மேற்கொண்டு அங்கு நிற்க பிடிக்காமல் சர சர என மீட்டிங் ஹால் சென்றேன்.அங்கு நடந்த எதுவும் என்னுள் புகவில்லை.திரும்ப திரும்ப அவர் நடந்து கொண்ட விதம் என்னை கடுப்பாகியது அவரின் மீது நான் வைத்திருந்த மரியாதை எல்லாம் ஒரு நொடியில் காலி செய்து விட்டார்.இதெற்கெல்லாம் நானும் ஒரு விதத்தில் காரணமோ என்றும் யோசித்தேன்.எனக்கு அவரை பிடித்திருந்தது அதில் எந்தவொரு சந்தேகமும் இல்லை ஆனால் அது இத்தகைய விருப்பம் தானா என்று என்னால் அறுதியிட்டு கூற முடியவில்லை.கே என்பது தவறா இல்லை அசிங்கமா என்றெல்லாம் நான் எண்ணவில்லை ஆனால் என் மனம் அப்படிப்பட்ட ஒரு உறவுக்கு தயாரானதா என்றும் புரியவில்லை. என் கல்லூரி நாட்களில் நண்பர்கள் ஒருவருக்கொருவர் கிண்டல் செய்வது உண்டு ஏன் சில நண்பர்களைப்பார்த்து டேய் அவங்க ரெண்டு பெரும் புருஷன் பொஞ்சாதி என்று கேலி செய்வதும் உண்டு ஆனால் நான் அத்தகைய ஒரு உறவிற்கு தயார் தானா என்றும் தெரியவில்லை.அப்படியே இருந்தாலும் இது இரு உணர்வுகள் சம்பந்தப்பட்ட விஷயம் அல்லவா?இதை பேசி அல்லவா முடிவு செய்ய வேண்டும். ஒருவரின் விருப்பம் அறியாமல் எப்படி அவர் எல்லை மீறலாம் நினைக்க நினைக்க எனக்கு அருவருப்பே அதிகரித்தது.அந்த நொடியை நினைத்து பார்க்கவே மனம் கூசியது.எப்பொழுதுடா ஊருக்கு திரும்பலாம் என்று தோன்றியது.மீண்டும் அவருடன் பயணம் என்பதே எனக்கு எரிச்சலை தந்தது. என் அறைக்குள் சென்ற சில நிமிடங்களிலே வெளியேறி அவரை பார்க்காமலே நான் கீழே ரிசெப்ஷனில் வெயிட் செய்கிறேன் என்று சொல்லி விட்டு வெளியேறினேன்.சில நிமிடங்கள் கழிந்து அவர் கீழே வந்தார் ஏர்போர்ட் வரை இருவரும் ஒரு வார்த்தை பேச வில்லை.ப்ளேனில் வைத்து சில உதவிகள் செய்ய முன்வந்தாலும் நான் அவர் பக்கம் திரும்பவோ ஏன் அவர் பக்கமே திரும்பவில்லை. ஊர் வந்து சேரும் வரை இருவரும் உம்மென்றே இருந்தோம். அவரின் கார் வந்திருந்தது என்னை அழைத்து செல்ல கம்பனியின் காரும் வந்திருந்தது வரேன் சார் என்று தலை குனிந்து சொல்லவும் ஐ ஆம் சாரி என்று அவர் சொன்னது என் காதில் விழுந்தது சட்டை செய்யாமல் காரை நோக்கி நடந்தேன்.
பிரமை பிடித்து அமர்ந்திருந்த எனக்கு ஒன்றும் ஓடவில்லை.நான் என்ன தவறு செய்தேன்.அவனை விரும்பியது தவறா?இல்லை வெளிப்படுத்திய முறை தவறா? ஒன்றும் புரியவில்லை. அவனுக்கும் என்னை பிடித்திருந்தது போல தானே நடந்து கொண்டான். நான் கை கூப்பி வணக்கம் செலுத்தியபோது வலுக்கட்டாயமாக என் கைகளை குலுக்கினானே? உன் மனதில் என்ன நினைத்துக்கொண்டிருக்கிறாய் என்றதற்கு மனதில் நினைப்பதைஎல்லாம் சொல்லிவிட முடியுமா என்றானல்லவா? இன்னொரு தருணத்தில் ஆர் யூ மேகிங் ஃபன் ஆன் மீ என்றதற்கு . டெஃபினட்லி நாட் நொவ் என்று இரு பொருள் பட பேசினானே? ஏன் இங்கு வைத்து கூட அவன் காதை பிடித்து திருகிய போது சார் விடுங்க சார் என் டிரஸ்லாம் கசங்கிட போகுது என்றதும்.அதுக்கு ஒரு வழி இருக்கு என்று நான் சொல்ல ஆள விடுங்க சார் நாம மீட்டிங் போவோம் என்றானே? இதெற்கெல்லாம் என்ன அர்த்தம் என்னை பிடிக்காமலா இப்படி பேசினான்.இல்லை நான் தான் தவறாக புரிந்து கொண்டேனா? எனக்கு தலை கிர்ர்ரெண்றிருந்தது. சரி ப்ளேனில் வைத்து பெசிகொள்ளலாமென்று ஏர்போர்ட் வரை இருவரும் பேசாமலே வந்தோம். ஆனால் அதற்கு பின்பும் அவன் என்னிடம் முகம் கொடுத்து பேசவில்லை.நான் எப்பொழுதும் போல் உதவி செய்ய முனைந்தபோது என் உதவியை அவன் மறுதலித்தான்.எனக்கு இன்னமும் புரியாதது அவனின் இந்த திடீர் மனமாற்றம் தான். எனக்கு நன்றாக தெரியும் அவனுக்கு என்னை பிடித்திருக்கிறது என்று ஆனால் அதை ஒத்துக்கொள்ள கூடிய தைரியம் அவனுக்கு வரவில்லை.மும்பை வரும் போது அவனிடம் நான் கண்ட உற்சாகம்,துள்ளல்,பிரமிப்பு அனைத்தும் இப்பொழுது மிஸ்ஸிங்,ஏனோ என் அருகில் இருப்பதே ஒரு வெறுப்பை போல இருந்தான்.அவனின் உடல் அசைவுகளின் மூலம் நான் இதை நன்றாகவே உணர முடிந்தது.எனக்கு துக்கம் தொண்டை வரை அடைத்தது.கண்ணீரும் இப்போவா அப்போவா என்பது போல போக்கு காட்டியது.அவன் முன் என்னுடைய உறுதியை குலைக்கும் எந்த செயலும் செய்ய கூடாது என மிகவும் கஷ்டப்பட்டு அடக்கிக்கொண்டேன். இப்படி ஒரு முடிவிற்காக தான் நான் இத்தனை பிரயாசை பட்டேனா என்றும் சலித்துக்கொண்டேன்.ஒரு வழியாக ஏர்போர்ட் வந்து சேர்ந்திருந்தோம். என்னை அழைத்து செல்ல கார் வந்திருந்தது கம்பனியின் காரும் வந்திருந்தது அவனை அழைத்து செல்ல. மெதுவாக வரேன் சார் என்று அவன் தலை குனிந்து கொண்டே சொல்லவும் நான் பட்டென்று ஐ ஆம் சாரி என்று சொன்னேன்,ஆனால் அவன் அதை கேட்டது போலவே பாவிக்காமல் காரை நோக்கி நடந்தான்.எனக்கு அவமானமாக போய் விட்டது,இவன் பக்கமே இனி திரும்ப கூடாது என்றெண்ணி வீட்டிற்கு போனேன்,ஆனால் அடுத்த நொடி முதல் மறு நாள் காலை ஆபீஸ் செல்லும் வரை அவன் மட்டுமே அவன் நினைவுகள் மட்டுமே முழுவதும்.ஆபீசில் அவனை அன்று காண முடியவில்லை இரவு அவனிடம் பேசியாக வேண்டும் என்று முடிவெடுத்தேன்.
-- Edited by tvlguy on Wednesday 16th of January 2013 10:37:26 AM
கண்ணை திறக்க மிகவும் கடினமாக இருந்தாலும் முயற்சி செய்தேன் மெதுவாக விளக்கின் வெளிச்சம் என் கண்ணில் ஊடுருவியது திறந்த கண்கள் மூட முயன்றது.கண் இமைகள் படபடத்தது மீண்டும் கண் திறந்த போது என்னை சுற்றிலும் டாக்டர்கள்,நான் மெதுவாக கண்களை சுழல விட்டேன் எனக்கு பரிச்சயமான ஒரு முகமும் தென்படவில்லை.என் வாயிலிருந்து அவனின் பெயர் மட்டுமே வெளி வந்தது.இரண்டொருமுறை அவன் பெயரையே மீண்டும் உச்சரித்தேன்.யாரோ கதவை திறந்து வெளியில் போனார்கள். ஒரு வேலை அவனை அழைத்து வரப்போனார்களோ? என்னுள் இப்பொழுது புது உற்சாகம் தோன்றியது ரத்தம் சூடாவதை உணர்ந்தேன்.அவனை மீண்டும் பார்க்கபோகிறேனோ என்று மனம் குதூகலித்தது.மீண்டும் மீண்டும் என் உதடுகள் அவனின் பெயரை.........
அவர் நினைவு வந்ததும் என் பெயரை தான் உச்சரித்தாரா? அவரின் அப்பா அம்மாவை விட நான் எந்த விதத்தில் உசத்தி? ஏன் இப்படி செய்தார்?அவர்கள் என்னை பற்றி என்ன நினைப்பார்கள் நான் ஒரு சாதாரண லேபர்.அவரை நான் அதிகம் காயப்படுத்தியே இருந்திருக்கிறேன் ஏன் கடைசியாக என்னை பார்க்க வந்த பொழுதும் நான் சொன்ன வார்த்தை தானே இந்தளவுக்கு அவரை கொண்டு சென்று விட்டது.இருந்தும் ஏன் என்னை காண விருப்பம் தெரிவித்தார்,நான் என்ன தந்து விட்டேன் இவ்வாறு பல எண்ணம் ஓடி கொண்டிருந்தாலும் அவரை பார்க்க போகிறோம் என்ற ஆவலும் அடங்க வில்லை என்னை மாஸ்க் மற்றும் க்ளோவ்ஸ் அணிவித்து உள்ளே அழைத்து சென்றார்கள் அவர் படுக்கையில் உயிர்காக்கும் கருவிகளுக்குள் புதைந்து இருந்தார். அவரை கண்டதும் என் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் பெருக்கெடுத்து ஓடியது அவரின் அருகில் சென்ற என்னை அவர் கண்டு கொண்டார் அவரின் கண்கள் பிரகாசமானது என்னை கண்ணசைத்து அழைத்தார் மெதுவாக அவரின் அருகில் சென்றேன் மீண்டும் கண்ணசைத்தார் அவரின் முகம் நோக்கி குனிந்தேன் என்னிடம் அவர்..............
கம்பனியின் காரில் வீடு வந்த நான் அன்று முழுவதும் கடும் கோபத்திலே தான் இருந்தேன்.மறுநாள் அவரின் திசை இருந்த பக்கத்திலேயே செல்லவில்லை. அவர் வந்தாரா போனாரா என்று கூட தெரியவில்லை.பலர் என்னிடம் வந்து மீட்டிங் பற்றியும் ப்ளேன் அனுபவம் பற்றியும் விசாரித்தார்கள் ஏதேதோ சொல்லி அனுப்பி வைத்தேன் அதை நினைத்து பார்க்கவே எனக்கு வெறுப்பாக இருந்தது. வேலை முடிந்து வீட்டிற்கு வந்த நான் மற்ற வேலைகளில் மூழ்கி விட்டேன் அப்பொழுது எனது மொபைல் சிணுங்கவே எடுத்து பார்த்தால் இவரின் அழைப்பு எடுக்கவா வேண்டாமா என்று யோசிப்பதற்குள் கால் கட் ஆகி விட்டது.ஏன் இப்பொழுது அழைக்கிறார் மீண்டும் அழைத்தால் என்ன செய்வது என்று யோசிப்பதற்குள் மீண்டும் அவரின் நம்பர் திரையில்.தயங்கி தயங்கி எடுத்து ஹலோ என்றதும் மறுமுனையில் நீ எங்கே இருக்கே என்றார் அதிகார தொனியில் ஏன் வீட்டில் தான் என்றேன் நானும் அதே தொனியுடன். உன் வீடு எங்கேயிருக்கு என்று கேட்கவும் உங்களுக்கு என்ன வேண்டும் என்று நான் திருப்பி கேட்டேன். எனக்கு உன்னுடன் பேச வேண்டும் என்றார் அலுவல் விஷயம் என்றால் நாளை காலை பேசிக்கொள்ளலாம் வேறு விஷயங்கள் பேச வேண்டிய அவசியம் எனக்கு உங்களிடம் இல்லை என்று சொல்லி கால் கட் செய்தேன்.அப்படி செய்திருக்க கூடாதோ என்று எண்ணிய படியே நான் அவரை வசை பாடி கொண்டிருந்தேன். ஒரு மணி நேரம் ஆகியிருக்கும் என் வீட்டு வாசலில் அவரின் கார் காரிலிருந்த படியே என்னை ஹார்ன் அடித்தார் இவர் ஏன் இப்படி நடந்து கொள்கிறார் இதற்கு இன்று ஒரு முற்றுப்புள்ளி வைத்தாக வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் அவரின் காரை நோக்கி போனேன். கார் கதவை திறந்து ஏறு என்றார் ஒன்றும் பேசாமல் நான் ஏறி அமர்ந்தேன்.,கார் அருகிலிருந்த பார்க்கை நோக்கி சென்றது.காரை லாக் செய்து விட்டு உள்ளே சென்றோம் ஆள் அதிகமில்லாத ஒரு இருக்கையில் அமர்ந்தோம். பேசாமலிருந்த அவரை நோக்கி சொல்லுங்க என்ன விஷயம் என்றேன்.ஏன் இப்படி செய்தாய் என்றார்? எனக்கு அடக்கி வைத்திருந்த கோபம் வெடித்தது ஹலோ செய்ததெல்லாம் நீங்கள் இப்பொழுது என்னை பார்த்து இப்படி ஒரு கேள்வி கேட்க உங்களுக்கு வெட்கமாயில்லை என்றேன்.அதிர்ந்த அவர் நான் செய்த முறை வேண்டுமானால் தவறிருக்கலாம் ஆனால் நீயும் தான் அதற்கு காரணம் என்றார். சீ இப்படி சொல்ல உங்களுக்கு அசிங்கமாயில்லை என்றேன் இதில் வெட்கப்பட என்னயிருக்கிறது எனக்கு உன்னை பிடித்திருக்கிறது டாம் இட் ஐ லவ் யு வாட்ஸ் ராங் இன் இட் என்று மீண்டும் பழைய பல்லவியை பாடினார். இப்பொழுது எனக்கு இவரின் அறியாமையை நினைத்து இரக்கம் தோன்றியது இருந்தாலும் இதை இப்படியே விடக்கூடாது என்றெண்ணிய நான் அவரை பார்த்து கேட்டேன்........
அன்று முழுவதும் அவனை ஆபீசில் பார்க்காததால் மிகவும் ரெஸ்ட்லஸ்ஸாக இருந்தேன் இரவானதும் நான் அவனின் மொபைலில் அழைத்தேன் அவன் எடுக்க வில்லை மீண்டும் அழைத்தபோது எடுத்தான்.என்னை உதாசீனம் செய்கிறானோ என்கிற கோபத்தில் நீ எங்கே இருக்கே என்றே கொஞ்சம் அதிகார தொனியில் கேட்டு விட்டேன் எனக்கு கொஞ்சமும் சளைக்காமல் ஏன் வீட்டில் தான் என்றான் அவனும் அதே தொனியுடன். உன் வீடு எங்கேயிருக்கு என்று நான் கேட்கவும் உங்களுக்கு என்ன வேண்டும் என்று அவன் திருப்பி கேட்டான். எனக்கு உன்னுடன் பேச வேண்டும் என்றேன் அலுவல் விஷயம் என்றால் நாளை காலை பேசிக்கொள்ளலாம் வேறு விஷயங்கள் பேச வேண்டிய அவசியம் எனக்கு உங்களிடம் இல்லை என்று சொல்லி கால் கட் செய்தான் எனக்கு அவமானகரமாக போய் விட்டது இவன் என்ன நினைத்துக்கொண்டிருக்கிறான் அவன் மனதில் நீ பேச விருப்பமில்லை என்றால் நான் விட்டு விடுவேனா என்று கருவிக்கொண்டே அவனின் வீட்டு அட்ரெஸ் ஆபீசில் கேட்டுப்பெற்றேன் நேராக அவனை பார்த்து விடுவது என்றபடியே அவனின் வீட்டை சென்றடைந்தேன் வீட்டு வாசலில் இருந்து ஹார்ன் அடித்தேன் எட்டிப்பார்த்த அவன் ஒரு நிமிடம் திகைத்தான் போலும் பின் மெதுவாக என்னை நோக்கி வந்தான். கார் கதவை திறந்து ஏறு என்றேன் ஒன்றும் பேசாமல் ஏறி அமர்ந்தான்.,கார் அருகிலிருந்த பார்க்கை நோக்கி சென்றது.காரை லாக் செய்து விட்டு உள்ளே சென்றோம் ஆள் அதிகமில்லாத ஒரு இருக்கையில் அமர்ந்தோம். சொல்லுங்க என்ன விஷயம் என்றான்.என் போன் காலை கட் செய்த கோபத்தில் அவனைப்பார்த்து ஏன் இப்படி செய்தாய் என்றேன்? அவன் வெடுக்கென்று ஹலோ செய்ததெல்லாம் நீங்கள் இப்பொழுது என்னை பார்த்து இப்படி ஒரு கேள்வி கேட்க உங்களுக்கு வெட்கமாயில்லை என்றான்.ஒரு நிமிடம் அதிர்ந்து போனாலும் இவன் மும்பை விஷயத்தை குறிப்பிடுகிறான் என்பதை அறிந்து நான் செய்த முறை வேண்டுமானால் தவறிருக்கலாம் ஆனால் நீயும் தான் அதற்கு காரணம் என்றேன். சீ இப்படி சொல்ல உங்களுக்கு அசிங்கமாயில்லை என்றான் இதில் வெட்கப்பட என்னயிருக்கிறது எனக்கு உன்னை பிடித்திருக்கிறது டாம் இட் ஐ லவ் யு வாட்ஸ் ராங் இன் இட் என்று என் நிலையை இப்பொழுது தைரியமாக கூறினேன்.ஒரு நிமிடம் நிதானித்த அவன் இப்படி உங்கள் தந்தை முன் சொல்வீர்களா என்றான் இல்லை நம் ஆபீசில் வைத்து அனைவர் முன்னாலும் கூறுவீர்களா என்றான். நான் அனைவரிடமும் நீங்கள் மும்பையில் நடந்து கொண்ட அசிங்கத்தை சொல்லவா?உங்களின் கௌரவம் என்னாவது மரியாதயாக என்னை விட்டு போய் விடுங்கள் என்று சொல்லியவாறு என் முகம் கூட பார்க்காமல் வேகமாக சென்றான்.அதிர்ந்து கூசி கூனி குறுகிய நான் வேகமாக செல்லும் அவனை ஒரு நிமிடம் என்றேன் திரும்பாமல் என்ன என்பதை போல நின்றான். இப்படி என் மனதை கொன்று விட்டு செல்லும் நீ இதற்காக ஒரு நாள் வருந்துவாய் பட் இட் வில் பி டூ லேட் பை தட் டைம் என்று சொல்லி நானும் வண்டியை வேகமாக எடுத்தேன். மணி பதினொன்றை தாண்டி விட்டது. எங்கு செல்கிறேன் எதை நோக்கி செல்கிறேன் ஒன்றும் தெரியவில்லை. என் மூளை எனக்கு கட்டளையிட மறுக்கிறது.மனம்போன போக்கில் செல்வது என்பது இது தானா?. கும்மிருட்டாக இருக்கிறது. முன் செல்லும் வாகனங்கள் என் வேகத்தை கண்டு ஒதுங்கி பயந்து செல்கிறது.
என்னுடைய ஸ்பீடா மீட்டர் 160ஐ தொடுகிறது இனியும் அழுத்துகிறேன் இருந்தும் வண்டியில் ஒரு குலுக்கல் இல்லை. புதிய இறக்குமதி வண்டியல்லவா.நான்கு வழி ஆறு வழி சாலைகளில் இந்த பாரிகார்ட் மற்றும் செப்பரேட்டர் பெரிய தொல்லை. என் எண்ணத்திற்கு குறுக்காக இவை இருக்கிறது. இதோ நான் எதிர்பார்த்த ஒரு சாலை இரண்டு தடங்களும் ஒன்று சேரும் இடம் இங்கு தான் நான் நினைத்ததை நிறைவேற்ற வேண்டும். இனியும் அழுத்துகிறேன் வண்டி என் கை மீறி செல்கிறது எதிரில் ஏதோ ஒரு வாகனம் லாரியாக இருக்க வேண்டும் அவன் இடது பக்கமாக ஓடிக்கிறான் நான் இனியும் அதை நோக்கி வேகமாக....
டமார்........
பெரும் சத்தத்துடன் என் வண்டி மோதுகிறது வண்டியிலிருந்து பலூன் விரிகிறது. சூடாக ஒரு திரவம் வழிகிறது என் ரத்தமாக தான் இருக்க வேண்டும். நான் மெதுவாக என்சுயநினைவை இழக்கிறேன்.
-- Edited by tvlguy on Monday 21st of January 2013 12:54:08 PM
-- Edited by tvlguy on Monday 21st of January 2013 01:01:44 PM
என் கண்கள் வாசலையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தது.கதவை தள்ளிக்கொண்டு முதலில் டாக்டரும் அவருக்கு பின்னால் என்னவனும் வந்து கொண்டிருந்தான்.இவன் ஏன் இத்தனை களைப்பாக இருக்கிறான் மற்றவர்கள் எல்லாம் எனக்கு மங்கலாக தெரிந்தாலும் இவன் மட்டும் மிக பிரகாசமாக தெரிகிறானே அது எப்படி?அவன் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் பெருக்கெடுத்து ஓடியதை கண்டதும் இத்தனை காதல் கொண்டுள்ள நீ ஏன் அவ்வாறு கூறினாய் என்று நினைத்துக்கொண்டேன். என்னருகில் வந்ததும் அவனை பார்த்து கண்ணசைத்தேன் என்னருகில் வருமாறு, மீண்டும் கண்ணசைத்தேன் என்னை நோக்கி முகம் குனிந்தான் அவன் அருகில் வந்ததும் என் மாஸ்கை கலட்டும் படி சைகையால் கூறினேன் அவன் டாக்டரை பார்க்க டாக்டர் நோ நோ என்றபடி வந்தார் பின் என்ன நினைத்தாரோ ஒன்லி டூ மினிட்ஸ் என்றவர் அவனை நோக்கி ரொம்ப பேசாதீர்கள் ஹி இஸ் ஸ்டில் இன் கிரிடிகல் ஸ்டேஜ் என்று சொல்லியவாறு அனைவரும் சிறிது விலகி நின்றனர்.அவன் என்னைப்பார்த்து நின்றான் அவன் கண்களில் இருந்து மட்டும் கண்ணீர் நிற்க வில்லை அவன் கைகளை பிடித்தேன் ஐம் சாரி என்றேன் என் வாயை அவன் கை கொண்டு பொத்தினான் கையை விளக்கிய நான் மிகவும் கஷ்டப்பட்டு பட் இட்ஸ் ட்ரூ அண்ட் ஐ லவ் யு என்றேன் அவன் கண்களில் மிகவும் துயரமான ஒளியை கண்டேன் அவன் என்னைப்பார்த்து ஈவன் ஐ டூ என்றான்.என் கண்கள் மிக பிரகாசமானது இதயம் மிக வேகமாக துடிக்க துவங்கியது மூச்சு விட பிரயாசமானது கண்கள் மேல் நோக்கி சொருகியது அவன் டாக்டர் டாக்டர் என்று கூவியதை கேட்டேன் பலர் தட தட என ஓடி வரும் ஒலியை கேட்டேன்.
போன எபிசோட் வரைக்கும் அனுதாபத்த அள்ளுன எம் டி மேல இப்ப சுள்ளுனு கோபம் வருது... அவர் கார் ஓட்டின விதத்துல மட்டுமில்லாம ஆளே கொஞ்சம் ஸ்பீடானவர் தான் போல...
யூனியன் லீடர் பயபுள்ள.... இத்துனூண்டு இச்-க்கே ஜெர்க்காகி இருக்கான்... இவர் அவன இந்நேரம் நோண்டி நொங்கெடுப்பானேன்... கொஞ்சம் விட்டுத் தான் புடிக்கறது...
அவன் கிட்ட இவர் அப்படி என்ன எதிர்ப்பாக்கறார்... ஃபர்ஸ்ட் நைட்டுக்குத் தோதா பாய் தலகாணி ஜமுக்காளத்தோட வரணும்னா..??? இதெல்லாம் ரொம்ப ஓவராமா...
அவன் தான் சிடுமூஞ்சின்னு தெரியுதுல்ல... அப்ப இவர் தான்.. அவன நைஸா பேசி.. கரெக்ட் பண்ணி வழிக்குக் கொண்டு வந்திருக்கணும்... கிணத்துத் தண்ணிய ஆத்து வெள்ளமா அடிச்சிட்டுப் போயிடப் போகுது...
நான் அருகில் சென்றதும் தன் மாஸ்கை கலட்டும் படி சைகையால் கூறினார் எனக்கு பதட்டமானது நான் பதறி டாக்டரை பார்க்க அவர் நோ நோ என்றபடி வந்தார் பின் என்ன நினைத்தாரோ ஒன்லி டூ மினிட்ஸ் என்றபடியே என்னை நோக்கி ரொம்ப பேசாதீர்கள் ஹி இஸ் ஸ்டில் இன் கிரிடிகல் ஸ்டேஜ் என்று சொல்லியவாறு அவரும் மற்றவரும் சிறிது விலகி நின்றனர்.நான் அவரைப்பார்த்து கொண்டே நின்றேன் இவரின் இந்த நிலைக்கு நான் தான் காரணமா என எண்ணியதும் என் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் மட்டும் நிற்காமல் வழிந்து கொண்டிருந்தது அவர் மெதுவாக என் கைகளை பிடித்தபடி ஐம் சாரி என்றார் ஏற்கனவே உடைந்து போயிருந்த நான் சட்டென்று அவர் வாயை என் கை கொண்டு பொத்தினேன் என் கையை விளக்கிய அவர் பட் இட்ஸ் ட்ரூ அண்ட் ஐ லவ் யு என்று மிகவும் கஷ்டப்பட்டு கூறினார். எதை சொல்ல நான் பயந்தேனோ எது நடந்து விட கூடாது என்று எனது உணர்சிகளை அடைத்து வைத்திருந்தேனோ அது மடை திறந்த வெள்ளம் போல பாய்ந்தது அவரைப்பார்த்து ஈவன் ஐ டூ என்றேன்.இதை கேட்பதற்காக தான் காத்திருந்தது போல அவரின் முகமும் கண்களும் ஜொலித்தது, ஆனால் அடுத்த நொடி அவரின் முகம் வேதனையில் துவண்டது அவர் மூச்சு விட கஷ்டப்பட்டார் அவரின் கண்கள் மேல் நோக்கி சொருகியது எனக்கு பரபரப்பும் தவிப்பும் பற்றிக்கொண்டது டாக்டர் டாக்டர் என்று கத்தினேன்.அருகிலிருந்த டாக்டர்கள் உடன் ஓடி வந்தனர்,அவரின் மாஸ்க்கை உடனே பொருத்தினர் என்னை வெளியில் போக சொன்னார்கள் துக்கம் தொடையை அடைக்க வெளியில் வந்த நான் அவரின் அன்னையை கண்டதும் கதறி அழ தொடங்கினேன்.
அவரின் அறியாமையை நினைத்து எனக்கு இரக்கம் தோன்றினாலும் இதை இப்படியே விடக்கூடாது என்றெண்ணிய நான் அவரை பார்த்து கொஞ்சம் காட்டமாகவே இதை இப்படியே உங்கள் தந்தை முன் சொல்வீர்களா என்றேன் அதோடும் விடவில்லை இல்லை நம் ஆபீசில் வைத்து அனைவர் முன்னாலும் கூறுவீர்களா என்றேன். இருந்த கோபத்தில் சொல்லகூடாத ஒன்றையும் சொன்னேன் நீங்கள் மும்பையில் நடந்து கொண்ட அசிங்கத்தை நான் அனைவரிடமும் சொல்லவா?உங்களின் கௌரவம் என்னாவது மரியாதையாக என்னை விட்டு போய் விடுங்கள் என்று மிக கடினமாக நான் சொல்லியவாறு அவரின் முகம் கூட பார்க்காமல் என் வீடு நோக்கி நடந்தேன் ஒரு நிமிடம் என்று அவரின் குரல் கேட்டது அவரின் குரல் மிகவும் கலங்கியிருந்தது போல் உணர்ந்தேன் ஆனால் எங்கே திரும்பினால் என் மனஉறுதி உடைந்து விடும் என்பதால் அங்கேயே நின்றேன். இப்படி என் மனதை கொன்று விட்டு செல்லும் நீ இதற்காக ஒரு நாள் வருந்துவாய் பட் இட் வில் பே டூ லேட் பை தட் டைம் என்ற அவரின் குரல் பிசிறியது.எனக்கு மிக கஷ்டமாக போய் விட்டது எனினும் இன்று இப்படி சொல்லவில்லலை என்றால் அவருக்கும் ஏன் எனக்கும் கூட நல்லதில்லை என்று தோன்றியது. அவர் வேகமாக வண்டியில் என்னை கடந்து சென்றார்.வீட்டை அடைந்த நான் பலவாறு யோசிக்க தொடங்கினேன். இவரிடம் எப்படி இதை சொல்லி புரிய வைப்பது. இன்று நான் கொஞ்சம் கடுமையாக தான் நடந்து கொண்டேனோ?அந்த வார்த்தையை சொல்லியிருக்க வேண்டாமோ? அவரின் அழகுக்கும் படிப்பிற்கும் அந்தஸ்திற்கும் நான் எப்படி பொருத்தமாவேன்? முதலில் இதை இந்த சமூகம் ஏற்குமா? அவரின் வார்த்தைகள் கேட்க நன்றாக இருந்தாலும் நடைமுறைக்கு ஒத்து வருமா? அவர் என்னிடம் எதை கண்டு மயங்கினார்? எனக்கும் தான் அவரை பிடித்திருக்கிறது ஆனால் அது அவர் எண்ணும் படிதானா? எனக்கு புரியவில்லையே இருந்தாலும் அவரை இத்தனை கடிந்திருக்க கூடாதோ. என் வார்த்தைகளை கேட்டதும் அவர் மனம் வெகுவாக புண்பட்டதோ? ஏன் அந்த வார்த்தையை நான் பிரயோகித்தேன். எல்லாம் என்னுடைய திமிர்த்தனம் தானோ அவர் அடிக்கடி சொல்வதைப்போல?ஏன் அனைத்திற்கும் இத்தனை அவசரப்படுகிறார்? பொறுமை என்பதை அவரின் தந்தையிடமிருந்து சிறிதேனும் பெற்றிருக்கலாம்.அவர் கிளம்பி செல்லும் போது ஏன் அப்படி சொல்லி சென்றார்.ஏதேனும் விபரீதத்தில் கொண்டு முடியுமோ? மனம் வெகுவாக அடித்துக்கொண்டது. அவரின் கைபேசியை அழைத்துப்பார்த்தால் என்ன? தாங்கள் அழைத்த தொலைபேசி எண் சுவிட்ச் ஆப் செய்யப்பட்டுள்ளது என்று மறுமொழி வந்தது. செல்லை அணைத்து விட்டாரா என்ன? ஒன்றும் புரியவில்லையே......? இதோ அவரின் கைபேசியில் இருந்து அழைப்பு வருகிறது யார் மறுமுனையில் பெரும் இரைச்சலுடன் சைரன் சத்தம் கேட்கிறது ..........
////உங்களின் கருத்து வந்து சேர்ந்தது இந்த பதிவில் மாற்றியிருக்கிறேன் முடிந்தவரை ////
ரொம்ப நன்றிங்க!! “பிட்டிகுட்கு” விடு தூது நல்லா வேலை செய்து போல!!!
சாதாரணமா ஒரு கே சேட்ரூம்ல ஒரு மாமூலான “ஹை... ஏ எஸ் எல் ப்ளீஸ்... டாப்/பாட்டம்/வெர்ஸடைல்... ஹேவ் ப்ளீஸ்??... -னு அறிமுகமாகி ஆத்மார்த்தமான... ஆதர்ச காதலர்களா ஆனவர்கள் நம்மிடையே உண்டு... முகந்தெரியாதவர்களுக்கிடையே ஏற்படும் அந்த பந்தம் இவர்கள் விஷயத்தில் எடுபடாமல் போனது துரதிருஷ்டவசமானது...
இத்தனைக்கும்.. இவ்விருவரும்... படித்த.. பண்பான நிலையில் இருப்பவர்கள்... முக்கியமாக ஒத்த எண்ணம் கொண்டவர்கள்... அதை வெளிப்படுத்தும் விதத்தில் தான் பிசகோ என எண்ணும்படியாக இருவரது அவசரமும்.. ஆத்திரமும் இருக்கிறது...
நடைமுறை வாழ்க்கையிலும் இத்தகைய சூழ்நிலைகள் ஏற்பட்டிருப்பதை உணர்ந்ததுண்டு...
அவர்கள் இருவரும் ஒன்று சேர வேண்டும் என்கிற பேராவல் உள்ளத்தில் ஓங்குகிறது... தொடர்ந்து கதைங்க...
மீண்டும் எனக்கு மயக்கம் வந்தது.இவன் டாக்டர் டாக்டர் என்று கூவியதையும் பலர் தட தட என ஓடி வரும் ஒலியையும் கேட்டேன்.இப்பொழுது எனக்கு எல்லாம் இருட்டாகி போனது.பழையபடி வெறும் குரல்கள் மட்டுமே என் காதில் விழுந்தது.இவனின் விசும்பல் சத்தமும் அவனை தயவுசெய்து வெளியேபோங்க என்று யாரோ சொல்லும் சத்தமும் மட்டுமே கேட்டது.என்னால் முன்போல் என் கைகளை அசைக்க முடியவில்லை. அவன் கடைசியாக சொன்ன ஈவன் ஐ டூ என்று சொன்ன வார்த்தைகள் மட்டும் காதில் ரீங்காரமிட்டுக்கொண்டிருந்தது பல இரைச்சல்கள் என்னை நிலைகொள்ள செய்தது.ஆனால் அவனின் வார்த்தைகள் மீண்டும் மீண்டும் என் காதில்.நான் தூக்கத்தில் எங்கோ செல்வதை போல உணர்ந்தேன்.யாரோ என் நெஞ்சை அமுக்குவது போல் உணர்ந்தேன் ஆனாலும் அது எனக்கு சிறிதும் வலிக்க வில்லை.என்னை யாரோ அழைத்து செல்வதை போல உணர்ந்தேன் ஏன் இங்கு இவ்வளவு குளிர்ச்சியாக இருக்கிறது அங்கு செல்லவேண்டும் போல மனம் துடிக்கிறதே அது ஏன்?சரி போய் தான் பார்போமே என்றெண்ணினேன் சட்டென ஒரு அடைப்பிலிருந்து வெளியேறியதை போல இருந்தது இப்பொழுது மிக லேசாக உணர்ந்தேன்.என்னால் இப்பொழுது அனைவரையும் பார்க்க முடிந்தது டாக்டர்கள்,உடனிருக்கும் நர்ஸ்கள் அவர்களின் பரபரப்பு அங்கு படுத்திருப்பது யார்? என்னை போல இருக்கிறது ஆம் அது நான் தானே என்னை அவர்கள் என்ன செய்கிறார்கள் என் நெஞ்சில் கைவைத்து குத்துகிறார்கள் ஏன் நான் ஏன் அங்கு படுத்திருக்கிறேன்?நான் காற்றில் பறப்பது போல அல்லவா இருக்கிறேன் என் தேகம் அங்கிருக்கிறது ஆனால் நான் அனைவரையும் பார்க்கிறேன் இது எப்படி? என் முகத்தை ஏன் துணி கொண்டு மூடுகிறார்கள்? மாஸ்கை கலட்டி விட்டார்கள் ஏன் அங்கு பீப் பீப் என்று மானிட்டர் ஒலிக்கிறது அப்படியானால் என்ன? என்னால் இப்பொழுது வெளியே செல்ல முடிகிறதே வெளியில் என் அப்பாவும் அம்மாவும் இருக்கிறார்கள் இவன் ஏன் என் அம்மாவிடம் அழுது கொண்டிருக்கிறான்?எனக்கு ஒன்றும் இல்லை நான் சரியாகி விட்டேன் அம்மா அம்மா என்று அழைக்கிறேன் அவனை போய் தொடுகிறேன் ஆனால் அவன் திரும்பகூட இல்லை ஏன். இப்பொழுது அந்த டாக்டர் வெளியில் வந்து என் அப்பாவிடம் ஏதோ சொல்கிறார். அப்பா ஏன் தலையில் அடித்து அழுகிறார்?அம்மாவும் என் பெயரை சொல்லி ஏன் அழுகிறார். இவன் இதோ மயங்கி விழுகிறான் டாக்டர் உடனே அவனிடம் விரைகிறாரே அவனின் முகத்தில் தண்ணீர் தெளிக்கிறார் அவன் சார் என்று கூக்குரலிடுகிறான். என் அம்மா என்னை விட்டு போய் விட்டாயே என்று ஏன் அழுகிறார் நான் இங்கு தானே இருக்கிறேன் சிறிது நேரத்தில் என்னை வெளியில் கொண்டு வந்தார்கள் என் கன்னத்தை பிடித்து என் அம்மா அழுதார்கள் என் உடல் முழுவதும் வெள்ளை துணியில் மூடப்பட்டிருந்தது ஆம்புலன்சில் ஏற்றினார்கள் யாராவது ஏறுங்கள் என்று சொன்னார்கள் அவன் உள்ளே சென்றான் என் தலை மாட்டில் போய் இருந்தான். என் கன்னத்தை மெதுவாக தொட்டான் எனக்கு ஒன்றும் தெரியவில்லை அவன் கண்ணிலிருந்த பார்வை என்னை என்னவோ செய்தது அது தான் காதலா? இதை என்னிடம் சொல்லியிருந்தால் இப்படி ஆகியிருக்குமா?ஆம்புலன்ஸ் புறப்பட்டது வெளியில் ஏதோ பாட்டு கேட்டது ....
வெளியில் வந்த நான் அவரின் அம்மாவை கண்டதும் கதறி அழ தொடங்கினேன் அவர் என்னாயிற்று என்று என் கையை பிடித்து அமைதிப்படுத்தினார் இல்லை அவருக்கு மூச்சு முட்டுகிறது ஒரு நிமிடம் தான் பேசினோம் அதற்குள் மீண்டும் அவருக்கு என்னவோ ஆயிற்று என்று சொல்லிகொண்டிருந்த என்னை அவர் ஆறுதல் படுத்தினார் உன்னை கண்டு பேசினானா? அவன் என்ன சொன்னான் என்று அவர் கேட்கவும் நான் என்ன சொல்வது என்று யோசிக்கும் பொழுதே கதவை தள்ளிக்கொண்டு டாக்டர் வந்தார் அவரின் தந்தையை அழைத்து ஏதோ சொல்ல அவர் தலையை அடித்து கொண்டு அழுதார் என்னை விட்டு அவரை பார்த்து ஓடிய அவரின் அம்மா அவரின்பெயரை சொல்லி அழவும் எனக்கு தலை சுற்றியது மயங்கினேன் மீண்டும் கண் விழித்த பொழுது டாக்டர் அருகிலிருக்கிறார் நான் சார் என்று அலறினேன் என்னருகில் ஏதோ குளிர்ச்சியாக உணர்ந்தேன் என்னருகில் எங்கோ அவரிருப்பதை போன்று தோன்றியது எல்லாம் முடிந்து விட்டதா அவ்வளவு தானா? இதற்கு தான் என்னை அழைத்தாரா?ஓவென்று கூக்குரலிட்டு அழுதேன். அவர் இங்கு எங்கோ நிற்கிறார் அது எனக்கு நன்றாக தெரிந்தது அவரின் நறுமணம் என் நாசியில் அடித்துக்கொண்டேயிருந்தது. எல்லாம் என்னால் தான் என்பதை நினைத்த பொழுது என் மீதே எனக்கு வெறுப்பு வந்தது. நான் ஈவன் ஐ டூ என்று சொன்னது தான் அவரின் உயிர் பிரிவிற்கு காரணமா? என் கண்ணில் கண்ணீருக்கு பதில் ரத்தம் வழிவதைப்போல உணர்ந்தேன். அவரின் உடல் வெளியில் வந்தது ஆம்புலன்சில் ஏற்றப்பட்டது யாராவது ஏறுங்கள் என்று சொன்னார்கள் நான் வெடு வெடுவென வேகமாக உள்ளே சென்றேன் அவரின் தலை மாட்டில் போய் இருந்தேன் அவர் கடைசியாக என்னை கண்டு சிரித்த அதே முகம் இப்பொழுது மிக பிரகாசமாக இருந்தது.நான் அவரின் கன்னத்தை மெதுவாக தொட்டுப்பார்த்தேன் அது மிருதுவாக இருந்தது என் கண்ணிலிருந்த காதல் இப்பொழுதேனும் அவருக்கு தெரிந்திருக்குமா? நாம் சேர்ந்து வாழ முடியாது என்று பயந்தது உங்களுக்கு புரியாமல் போய் விட்டதே நான் என்ன தவறு செய்தேன் எனக்கு ஏன் இந்த தண்டனை வாழ் நாள் முழுவதும் என்னை இப்படி ஒரு கொலைகாரனாகி விட்டீர்களே, நீ இதற்காக ஒரு நாள் வருந்துவாய் பட் இட் வில் பி டூ லேட் பை தட் டைம் என்ற அவரின் குரல் எனக்கு மீண்டும் வந்து போனது இதை நினைத்து தான் சொன்னீர்களா? இந்த குற்ற உணர்ச்சியுடன் இனி எப்படி வாழ்வேன். ஒரு கே உணர்வு முழுவதுமாக இல்லாத என்னிடம் இப்படி அவரப்பட்டது யார் தவறு.என்னிடம் சொல்லி புரிய வைத்திருந்தால் ஒரு வேளை நாம் இருவரும் இணைந்திருக்கலாமே அதற்கு ஒன்றும் வழி செய்யாமல் இப்படி நீங்கள் மட்டும் என்னை விட்டு விட்டு சென்றது நியாயமா? நான் இனிமேலே என்ன செய்வேன் எனக்கு கண்ணீரும் வரவில்லை.வறண்டது கண்ணீர் மட்டுமல்ல என் வாழ்கையும் தான். இப்பொழுது. அவரையே வெறித்துப்பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.
ஆம்புலன்ஸ் புறப்பட்டது வெளியில் எங்கோ பாட்டு கேட்டது
போ நீ போ போ நீ போ தனியாக தவிக்கின்றேன் துணை வேண்டாம் அன்பே போ பிணமாக நடக்கின்றேன் உயிர் வேண்டாம் தூரம் போ நீ தொட்டால் இடமெல்லாம் எரிகிறது அன்பே போ நான் போகும் நிமிடங்கள் உனக்காகும் அன்பே போ இது வேண்டாம் அன்பே போ நிஜம் தேடும் அன்பே போ உயிரோட விளையாட விதி செய்தல் அன்பே போ ஒ ஒ ஒ .. ஒ ஒ ஒ .. தனியாக தவிக்கின்றேன் துணை வேண்டாம் அன்பே போ பிணமாக நடக்கின்றேன் உயிர் வேண்டாம் தூரம் போ
ஏன் இப்படி சொல்றீங்க... நீங்க மனசு வச்சா என்ன வேணா பண்ணலாம்... ஜூலி கணபதி படத்துல... அந்த எழுத்தாளர் ஜெயராமை, சரிதா கடத்திட்டுப் போய் “ஏண்டா மங்காவ சாகடிச்ச”ன்னு டார்ச்சர் பண்ற மாதிரி... TVL-G-அ திருநெல்வேலியில் கடத்தி... மணிமுத்தாறு, பாபநாசம்.. இப்படி எங்கயாவது அடைச்சி வச்சி... ஏன்யா.. அந்த எம் டி-அ கொன்னன்னு டார்ச்சர் பண்ண வேண்டியது தான்... (ஹலோ... டார்ச்சர் மட்டும் தான்... சரியா??!!)
ஆனாலும்... அவர் ரொம்ப நல்லவர்... பாவம்... விட்டுட்லாம்..!!!
@ROTHEISS Mams nenga TVL-Ga torture panna solluringala illa tvla irukura tourist spotsa suthi katta solluringala?(திருநெல்வேலியில் கடத்தி... மணிமுத்தாறு, பாபநாசம்.. .. ) and tvl-ga torture mattum than panna mudiyum. . .
-- Edited by Basher on Saturday 9th of February 2013 06:21:34 PM
__________________
காதலுக்கு
இனம் ஏது?
மொழி ஏது ?
பாலினம் தான் ஏது ???
காதல் காதல் தான் !
இந்த கதையை சிறப்பான முறையில் முடித்ததற்கு பூச்செண்டுடன் என் வாழ்த்துக்களை திரு.TVLg அவர்களுக்கு தெரிவித்து கொள்கிறேன்...
இந்த கதையின் CLIMAXai படித்த முடித்தபோது என் நினைவுக்கு வந்தது NEP (நீ தானே என் பொன்வசந்தம்) படத்திருக்கு ஆனந்த விகடனில் வெளியாகி இருந்த விமர்சனம் - "கெளதம் மேனன் இந்த படம் நெடுகிலும் SINGLEsai தட்டி வந்தாலும், CLIMAXil SIXER ஆக விளாசி தள்ளிவிட்டார்.... " என்பதே அந்த நச் விமர்சனம்....
NEP படத்திற்கு MIXED RESPONSE வந்த நிலையில்... நான் இந்த கருத்தை கூறியதின் பின்னணி - இந்த கதையை திரு.TVLg சிறு சிறு பத்திகளாக இடைவெளிவிட்டு LIMITED SCOPEயுடன் கொண்டு சென்று.. இறுதியில் அணைவரையும் தனது CLIMAXin மூலம் கலங்கடித்துவிட்டார்...
மனம் கனத்துவிட்டது உங்கள் கதையின் CLIMAXai படித்த மாத்திரத்தில்... ஆனால் ஏனோ கண்ணில் கண்ணீர் வரவில்லை... நம்மை போன்றவர்கள் இந்த கதையில் வருவதை போன்ற பல இழப்புக்கள், தோல்விகள், ஏமாற்றங்களை சந்திக்க நேர்ந்ததால்... மனம் மறுத்து போய்விட்டது போலும்....
ஆனால் நாம் திரையில் காணும் ஆண்-பெண் காதலை காட்டிலும்... இதை போன்ற "நம்" சமுகம் சார்ந்த குழமத்தில் இடம்பெறும் கதைகள் நம்முள் ஏற்படுத்தும் தாக்கம் மிகவும் வலிமையானது...
அத்தகைய தாக்கத்தை உங்களின் இரண்டு கதைகளுமே உண்டாக்கியது நண்பா... அதற்காக என் வாழ்த்துக்களை மீண்டும் ஒருமுறை உங்களுக்கு தெரிவித்துகொள்கிறேன்...
"நீ இதற்காக ஒரு நாள் வருந்துவாய் பட் இட் வில் பி டூ லேட் பை தட் டைம்" - கேட்பதற்கு SIMPLEa இருக்க இந்த LINESuku பின்னாடி எவ்ளோ பெரிய உண்மை புதைந்து இருக்கு... இந்த ஒரு வரியின் மூலமாக உங்கள் கதையில் நீங்கள் கொடுத்திருப்பது ஒருவனுக்கு "மரண தண்டனை" மற்றுற்றொருவனுக்கு "ஆயுள் தண்டனை".... ஆனால் "மரண தண்டனை" விட "ஆயுள் தண்டனை" மிக மிக கொடுமையானது....
இறுதியாக... இறுதியில் இடம் பெற்ற பாடல் "தனியாக தவிக்கின்றேன் துணை வேண்டாம் அன்பே போ...." இந்த பாடல் திரைப்படத்தில் ஏற்படுத்தும் தாக்கம் பற்றி எனக்கு தெரியாது... நான் அந்த படத்தை பார்க்கவில்லை... ஆனால் உங்கள் கதையின் முடிவில் அந்த பாடல் ஏற்படுத்தும் வலியின் தாக்கம் மிகவும் அதிகம்...
உங்கள் கதையின் கடைசி சில பதிவுகளில் இருந்த LIVELINESS, கதையின் மற்ற பதிவுகளிலும் இருந்திருந்தால்... இந்த படைப்பு மேலும் சிறப்பாக அமைந்திருக்கும் என்பது என் மனதில் தோன்றிய கருத்து...
இப்படி உங்களின் அடுத்த படைப்பை எதிர்பார்க்கும் "குட்டி" வாசகன்,
நன்றி.என்னுடைய கதைக்கு தாங்கள் தந்த ஆதரவு அபாரம்.உங்களின் வருத்தம் எனக்கும் இருக்கத்தான் செய்கிறது என்ன செய்ய? உணர்ச்சிவசப்பட்டு எடுக்கும் முடிவுகளின் தவறாக முடிவதுடன் அதன் விளைவுகள் பயங்கரமாக இருக்கும் என்ற உங்களின் கருத்தை நானும் ஒப்புக்கொள்கிறேன்
@Rotheiss
நன்றி.உங்களை போன்ற ஒரு தேர்ந்த எழுத்தாலளிரிடமிருந்து இத்தகைய பாராட்டை பெறுவது மிக்க மகிழ்ச்சி.
யூனியன் லீடரை ஆரம்பம் முதல் திட்டி தீர்த்த தாங்கள் இறுதியில் அவருக்காக பரிதாபப்பட்டது நன்று.
தங்களின் "ஒண்ணு வெளிய தெரியாம மௌனமா உள்ளுக்குள்ளயே இறந்துடுது... இன்னொண்ணு செத்து சவப்பெட்டியில போய்டுது" மிக அருமை
ஒய் திஸ் கொலைவெறி ஆன் மீ?
ஜூலி கணபதி உதாரணம் வேறு.
இதனால் சகலமானவர்களுக்கும் நான் தெரிவித்துக்கொள்ளும் பகிரங்க வாக்குமூலம் என்னை யாரேனும் கடத்திசென்றால் அதற்கு முழுமுதற் காரணம் நம் ரோதிஸ் அவர்களே. நன்றி தங்களின் ஆதரவிற்கு
@chathero2006
நன்றி தங்களின் இதயபூர்வ வாழ்த்திற்கு.
@Cupid Kutty
நன்றி.உங்களின் விரிவான விமர்சனத்திற்கு.
என் கதை தங்களை மனம் கனக்க செய்ததில் மகிழ்ச்சி.
ஒரு கதை எவேரையேனும் சிரிக்க செய்தாலோ,மகிழ செய்தாலோ கண்ணீர் விட செய்தாலோ அதுவே அந்த எழுத்தாளரின் வெற்றி என்னால் தங்களை கண்ணீர் விட வைக்க முடியவில்லை என்றாலும் மனம் கனக்க வைத்ததே பாதி கிணறு தாண்டிய உணர்வு நன்றி.
அந்த பாடலின் தாக்கம் அனைவருக்கும் ஒருவகையில் என்னை போல் இருந்திருக்கிறது என்பது ஒரு ஆச்சர்யம் தான். நான் அதை சரியே இக்கதையில் உட்படுத்தியிருக்கிறேன் என்ற தங்களின் கருத்து மூலம் அறிந்ததில் மிக்க மகிழ்ச்சி.
நன்றி.
@All
இப்படி ஒரு முயற்சியை செய்த என் கைக்கு .................(ஒரு மோதிரமாவது எதிர்பார்த்தேன்) ஆனால் கடத்தல்,டார்ச்சர் தான் மிஞ்சும் போல
-- Edited by tvlguy on Tuesday 12th of February 2013 05:14:00 PM